അംബിക: ശരിയാണ് അനിതേ.. മറ്റു വല്ല ആണുങ്ങളും ആണെങ്കില്‍ ഇത്രയൊന്നും ക്ഷമയുണ്ടാവില്ല.. ഭര്‍ത്താവ് കാണപ്പെട്ട ദൈവം ആണെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എനിക്ക് എന്റെ വിനയേട്ടന് കാണപ്പെട്ട ദൈവമാ.. എല്ലാംകൊണ്ടും
അനിത: വിനയേട്ടന് ചേച്ചിയെ ഇപ്പോളും നല്ല കളിയാണല്ലോ കളിക്കുന്നേ
ഞെട്ടലോടെ അംബിക: അത് നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം…
അനിത: ഞാന്‍ മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ മുകളില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി നിങ്ങളുടെ മുറിയുടെ മുന്നിലൂടെയല്ലേ പോവാറ് അപ്പോള്‍ കേള്‍ക്കുന്നതാ…
നാണത്തോടെ അംബിക: ഹേയ്.. ഈ പെണ്ണ്.. ഇനി ഞാന്‍ ഒന്നും പറയില്ല
അനിത: എന്റെ ചേച്ചീ.. ഞാന്‍ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ.. ഞാന്‍ ഒന്നും കേട്ടിട്ടില്ല.. അപ്പോള്‍ എന്നും അംബികേച്ചിയെ വിനയേട്ടന് ചെയ്യാറുണ്ടല്ലേ…?
ചിരിച്ചു നാണത്തോടെ തലയാട്ടി അംബിക: മോള് അമ്മയുടെ കൂടെയല്ലേ കിടക്കുന്നത്.. അതുകൊണ്ട് സൗകര്യാ..
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അനിത: രണ്ടുപേര്‍ക്കും… പ്രസവത്തോടുകൂടി അവിടെ ലൂസായപ്പോള്‍ ചേച്ചിക്ക് വേദനിക്കും എന്ന പേടിയും വിനയേട്ടന് പോയി കാണും..
അംബിക: ഉം അതും ഒരു കാരണമാണ്.
അനിത: ശരിക്കും വിനയേട്ടനോട് ആരാധന തോന്നുകയാണ്. ഇങ്ങനെയും ഉണ്ടല്ലോ ഭര്‍ത്താക്കന്മര്‍.. വിനയേട്ടനെ പോലെ ഒരു ഭര്‍ത്താവിനെ കിട്ടാന്‍ പുണ്യം ചെയ്യണം.
അംബിക: ടീ പെണ്ണെ എന്റെ മുറത്തില്‍ കേറി കൊത്തല്ലേ…
അനിത: അയ്യേ എന്റെ ചേച്ചി.. ചേച്ചിയുടെ വിനയേട്ടനെ എനിക്ക് വേണ്ട. അംബികേച്ചിക്ക് സ്വന്തം വിനയേട്ടന്.. വിനയേട്ടന് സ്വന്തം അംബികേച്ചി…
ഇതുകേട്ട് സന്തോഷത്തോടെ മൂളി ചിരിക്കുന്ന അംബിക.
അനിത: എനിക്കും ഉണ്ട് ഭര്‍ത്താവ്. അങ്ങേര് എന്തൊക്കെ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ ഒരു ബാധവുമില്ല.
അംബിക: അത് എന്ത് പറ്റി അനിതേ..?
അനിത: എന്റെ ചേച്ചി നക്കി തുടയ്ക്കാ എന്ന് പറയല്ലോ, അതാണ് അങ്ങേര് ചെയ്യണത്.
അംബിക: അത് പുതുമോടി അല്ലെടീ.. നീ ഇവിടെ വന്നിട്ട് രണ്ട് മാസമല്ലേ ആയൊള്ളൂ.. വിനോദ് നല്ലവനാ.. അവന് പെണ്ണായി നിന്നെ മാത്രമല്ലേ ആദ്യമായി കാണുന്നത് അതിന്റേതാ.
അനിത: വിനയേട്ടന് അംബികേച്ചിയുടെ സമ്മതത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു ചെയ്യുന്ന ഭര്‍ത്താവാ. എന്നാല്‍ അതിന്റെ നേരെ ഓപ്പോസിറ്റാ വിനോദേട്ടന്‍. അങ്ങേര് എന്നെ ശരിക്കും റേപ്പ് ചെയ്യുന്ന പോലെ തന്നെയാ.. പരിപാടി ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞാ ഞാന്‍ ചേച്ചിയുടെ മുറിയുടെ മുമ്പിലൂടെ പുറത്തേക്ക് പോവുന്നത്. നമ്മുടെ വീട്ടില്‍ ഉള്ളില്‍ ബാത്ത്റൂം ഇല്ലാത്തത് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടാ..
അംബിക: പഴയ വീടല്ലേ അനിതേ.. അതാ..
അനിത: അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഞാനാ സഹിക്കുന്നത്. വിനോദേട്ടന്റെ സാധനം എങ്ങനെയുണ്ടെന്ന് അറിയോ ചേച്ചീ… കുറച്ചകലെയുള്ള ഒരു വണ്ണമുള്ള മടല്‍ കഷ്ടം ചൂണ്ടികൊണ്ട്
അനിത: ദേ അത്രയും വണ്ണമുണ്ട്…
അംബിക: വിനയേട്ടന്റെ അത്ര തന്നെ ശരീരമുണ്ടല്ലോ വിനോദിനും
അനിത: ഉം.. എന്റെ ചേച്ചി ആദ്യരാത്രി എന്നെ വിനോദേട്ടന്‍ ആ ഒലക്ക വെച്ച് ചെയ്തത് എന്താണെന്ന് അറിയോ..?
ആകാംക്ഷയോടെ അംബിക: എന്താ അനിതേ…?
അനിത: അന്ന് രാത്രി ചേച്ചീ…
കുറച്ചകലെ നിന്ന് ഗൗരിയമ്മ : അംബികേ.. മോളേ… കിരണ്‍ മോള് സ്‌കൂള്‍ കഴിഞ്ഞ് (അംബികയുടെയും വിനോദിന്റെയും മകള്‍) വന്നിട്ടുണ്ട്.
അംബിക: ശരി അമ്മേ… അമ്മ വിളിക്കുന്നു.
അനിത: പിന്നെ പറയാം ചേച്ചി..
അംബികയും അനിതയും ആ പറമ്പിന്റെ നടുവില്‍ നിന്നും വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അവളുടെ മകള്‍ക്ക് വൈകുന്നേരം ഭക്ഷണം കൊടുത്തു. രാത്രി വന്ന വിനോദിനും വിനയനും ഭക്ഷണം വിളമ്പി കൊടുത്ത അംബികയോടും അനിതയോടുമായി
വിനയന്‍: നമ്മുടെ രാമനമ്മാവന്‍ ഇന്ന് കടയില്‍ വന്നു.
അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ട് ഗൗരിയമ്മ: ഹോ അവന് വന്നിരുന്നോ.. എന്ത് പറഞ്ഞു.
വിനോദേട്ടന്‍: കുറച്ച് ദിവസം ഇവിടെ വന്ന് നില്‍ക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു.
ഇതുകേട്ട് അംബികയും അനിതയും മുഖാമുഖം ഞെട്ടലോടെ നോക്കി.
ഗൗരിയമ്മ: അവന് അത് നിങ്ങളോട് ചോദിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല്ല്ലോ..? അവന് എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ഇവിടെ വന്ന് നില്‍ക്കാം…
വിനയന്‍: നാളെ വരാമെന്നാ പറഞ്ഞത്…
ഇത് കേട്ട് അനിത അംബികയെ നോക്കി. അംബികയുടെ ആ ഞെട്ടല്‍ ശരിക്കും അനിത കണ്ടു.
ഗൗരിയമ്മ: വരട്ടെ.. അവന് എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും വരാം.. എത്ര കാലമാണെങ്കിലും നില്‍ക്കാം… നിങ്ങളെ അച്ഛന്‍ ഉള്ളപ്പോള്‍ അവനെ ഇങ്ങോട്ട് എത്ര വിളിച്ചു. അപ്പോളൊന്നും അവന് വന്ന് നിന്നതേയില്ല.. ഇപ്പോളെങ്കിലും കുറച്ച് ദിവസം ഇവിടെ വരാന്‍ സമ്മതിച്ചല്ലോ..
വിനയനും വിനോദും ഭക്ഷണം കഴിച്ച് പോയി. അതിന് ശേഷം അംബികയും അനിതയും ഗൗരിയമ്മയും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.
പാത്രം കഴുകവെ അംബികയുടെ മൗനമായ മുഖം കണ്ട് അനിത: എന്താ ചേച്ചി പറ്റിയത്..? അമ്മാവന്‍ വരുന്നതുകൊണ്ടാണോ..?
പാത്രം കഴുകികൊണ്ട് അംബിക: അതെ അനിതേ.. അയാള് എന്തിനാ ഇപ്പോള്‍ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്..?
അവിടേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് ഗൗരിയമ്മ: മോളെ, അംബികേ, അനിതേ.. നാളെ രാമന്‍ വരുമ്പോളേക്കും വീടൊക്കെ വൃത്തിയാക്കിയിടണം. നല്ല ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കണം.. അവന് കിടക്കാന്‍ മുകളില്‍ മുറി വൃത്തിയാക്കണം.
അംബിക: ശരിയമ്മേ…
അനിത: അമ്മാവന്‍ മുകളിലാണോ കിടക്കണത്..
ഗൗരിയമ്മ: ഇവിടെ നാല് മുറിയല്ലേ ഉള്ളൂ. താഴെ വിനയനും അംബികയും മുകളില്‍ നീയും വിനോദും മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ… ഒരു മുറി ഒഴിവില്ലേ.. അത് അവന് കിടന്നോട്ടെ…
എന്ന് പറഞ്ഞു പോവുന്ന ഗൗരിയമ്മ.
അനിത: ഹോ അപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കാണ് ശല്യം..
വേഗം പാത്രം കഴുകി അനിതയും അംബികയും അവരുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് വാതിലടയ്ച്ച അംബിക കണക്ക് നോക്കി എഴുതുന്ന വിനയനോടായി അംബിക: അമ്മാവന്‍ നാളെ തന്നെ വരോ..?
വിനയന്‍: അതെ വരുമെന്നാ പറഞ്ഞത്.. നീയും അനിതയും നന്നായി ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കികൊടുക്കണം.. കാരണം നിനക്കറിയാലോ.. നമ്മുടെ കട രണ്ടും അമ്മാവന്റെ പേരിലാ.. ഈ കാലമത്രയായിട്ടും ഒരു രൂപ പോലും വാടക വാങ്ങിയിട്ടില്ല. അച്ഛന്‍ കട നടത്തുന്ന സമയം മമുതലേ അമ്മാവന്‍ കാശ് വാങ്ങാറില്ല. കൊടുക്കാനാണെങ്കില്‍ ലക്ഷങ്ങള്‍ കാണും… പിന്നെ അമ്മാവന്റെ മക്കളെ പറ്റി അറിയാലോ.. ചില്ലി കാശ് ആര്‍ക്കും കൊടുക്കാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല. ഈ കട നമ്മുക്ക് തരാമെന്ന് അച്ഛന്റെ കാലത്ത് പറഞ്ഞതാ.. പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ മക്കള് സമ്മതിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.. അമ്മാവന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞാല്‍ ആ കട അവര് ഒഴിപ്പിക്കുമായിരിക്കും.. അല്ലെങ്കില്‍ ഭീമമായ തുക വാടക കൊടുത്ത് കച്ചവടം ചെയ്യേണ്ടിവരും. വാടക കൊടുക്കുമ്പോള്‍ ഈ കാലമത്രയുമുള്ള വാടക ചോദിക്കും.. ഏതായാലും അമ്മാവനെ നമുക്ക് സത്ക്കരിക്കാം. ബാക്കിയൊക്കെ അമ്മാവന്‍ തീരുമാനിക്കട്ടെ.. സമയം കിട്ടുമ്പോള്‍ കടയുടെ കാര്യം പറയണം.. ആ കട നഷ്ടപ്പെടാ എന്ന് വെച്ചാല്‍ അതില്‍ കൂടുതല്‍ നഷ്ടം വേറെയില്ല… നിനക്കറിയാലെ എന്റെ അച്ഛന്‍ ആ കടയില്‍ കച്ചവടം ചെയ്ത് ഉണ്ടാക്കിയതാ നമ്മുടെ ഈ വീടും പുരയിടവും ആറര ഏക്കറോളം വരുന്ന സ്ഥലവും. ഉള്ളതൊന്നും നഷ്ടപ്പെടുത്താന്‍ വയ്യ. പ്രത്യേകിച്ച് ആ കട.. നീ വാ നമുക്ക് കിടക്കാം.
