രാമന്‍: അന്ന് നീ ബസില്‍ വന്നിരുന്നതും അതിനുശേഷമുണ്ടായ കാര്യങ്ങളെല്ലാം നടന്നതിന് ശേഷം ഞാന്‍ ഒന്ന് ഉറപ്പിച്ചു. എന്റെ ആഗ്രഹം നീ സാധിച്ചുതരുമെങ്കില്‍ ഈ പ്രശ്നം ഇവിടെ തീരും. അല്ലെങ്കില്‍..
അയാള് ഒന്നും പറയാതെ അവിടെ നിന്ന് പോയി.
അനിതയോടായി അംബിക: സൗന്ദര്യം അമിതമായാല്‍ അത് ഒരു ശാപമാണ് അനിതേ..
അനിത: ചേച്ചി വിഷമിക്കേണ്ട. എന്തെങ്കിലും ഒരു പോംവഴി ഉണ്ടാവും.
അങ്ങനെ ഉച്ചയ്ക്ക് വിനയനും വിനോദും ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വന്നു അവര്‍ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു പോയി. രണ്ടുപേര്‍ക്കും മുഖത്ത് നല്ല നഷ്ടബോധവും വിഷമമുണ്ടായിരുന്നു, അംബികയ്ക്കും അനിതയ്ക്കും അതിലേറെയും. അന്ന് രാത്രി പതിവ് പോലെ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് വിനയന്‍ കിടന്നു. പഴയ കളിയും ചിരിയും രണ്ടുപേര്‍ക്കും ഇല്ലാതെയായി. ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി. രണ്ടു പേര്‍ക്കും വലിയ ഉത്സാഹമില്ലാതെയായി. വിനയന്റെ വിഷമം കണ്ട് അംബിക ആകെ തളര്‍ന്നിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അടുക്കളയില്‍ ജോലി ചെയ്യവേ അംബിക: എനിക്ക് വിനയേട്ടന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ട് സഹിക്കണില്ല..
അനിത: ഉം.. വിനോദേട്ടന്റെയും…
അംബിക: ഞാന്‍ കൊടുത്താലോ..?
അനിത: എന്താ ചേച്ചി… ചേച്ചി എന്താ പറഞ്ഞത്..?
അംബിക: എനിക്ക് വിനയേട്ടന്റെയും വിനോദിന്റെയും വിഷമം കാണാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.. ഞാന്‍ സമ്മതിക്കുകയാ..
എന്ന് പറഞ്ഞു പോവുന്ന അംബിക. പിന്നാലെ പോവുന്ന അനിത. വീടിന് പുറത്ത് നില്‍ക്കുന്ന രാമനമ്മാവന് ലക്ഷ്യമായി അംബിക നടന്നു. പിന്നാലെ അനിതയും.
അനിത: നിക്ക് ചേച്ചി…
അംബിക അത് കേള്‍ക്കാതെ അമ്മാവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്‍ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ രാമനമ്മാവന് അംബിക തന്റെയടുത്തേക്ക് വരുന്നത് കണ്ട് നോക്കി നിന്നു.
അമ്മാവന് അഭിമുഖമായി വന്നുനിന്നുകൊണ്ട് അംബിക: അമ്മാവാ.. അമ്മാവന് പറഞ്ഞ പോലെ ഞാന്‍ ആഗ്രഹത്തിന് നിന്ന് തരാം..
ഇതുകേട്ട് സന്തോഷത്തോടെ അംബികയെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന രാമനമ്മാവന്. അവിടെ വന്ന് നിന്നുകൊണ്ട്
അനിത: ചേച്ചീ… വിനയേട്ടന്‍…
അംബിക: വിനയേട്ടന്റെ സന്തോഷത്തേക്കാള്‍ വലുതല്ല.. എന്റെ ശരീരവും മാനവും..
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് രാമന്‍: ഉം നീ ഇപ്പോളാണ് നല്ല ഭാര്യായത്..
അംബിക തലതാഴ്ത്തി. അനിത: അംബികേച്ചിയെ മാത്രമല്ല. എന്നെയും ഞാന്‍ അമ്മാവന് തരാം.
അംബിക: വേണ്ട അനിതേ.. നിന്റെ മാനം നീ നശിപ്പിക്കരുത്.. വിനോദ് നിന്റെ ഭര്‍ത്താവാണ്. അവന്‍ എന്റെ അനിയനാണ്. അവനെ നീ വഞ്ചിക്കരുത്..
അനിതയെ നോക്കി രാമന്‍: ഉം.. നിന്റെ ശരീരം എനിക്ക് വേണ്ട.. എനിക്ക് അംബികയെ മതി.. ഇവളെയാ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്.. മോഹിച്ചത്..
നിസ്സഹായയായി അമ്മാവന് മുന്നില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് അംബിക: അമ്മാവാ.. അമ്മാവന് എവിടെ വെച്ചാ വേണ്ടത്.. ഇപ്പോള്‍ വേണോ..? ഞാന്‍ തയ്യാറാണ്. എന്തിനും നിന്നു തരാം…
രാമന്‍: മിടുക്കി… ഇപ്പോള്‍ വേണ്ട. സമയവും സ്ഥലവും ഞാന്‍ പറയാം. നീ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങനെ മാറുമെന്ന ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല…
അംബിക: എന്റെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ സന്തോഷവും സമ്മാധാനവും അതാണ് എനിക്ക് വേണ്ടത്..
രാമന്‍: എന്നാ പറ… രാമനമ്മാവന്റെ കുണ്ണ ഈ അംബികയുടെ പൂറില്‍ കയറുന്നത് എനിക്ക് സന്തോഷമാണെന്ന്..
ഇതുകേട്ട് ഒരു മടിയും ഇല്ലാതെ അംബിക: ഈ രാമ്മനമ്മാവന്റെ കുണ്ണ ഈ അംബികയുടെ പൂറില്‍ കയറുന്നത് എനിക്ക് സന്തോഷമാണ്.
ഇതുകേട്ട് വികാരത്തോടെ രാമന്‍: ഉഫ് ഫ്്്്്്
ഇന്നു പറഞ്ഞു തന്റെ കൈ അരക്കെട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി കുണ്ണയില്‍ പിടിക്കുന്നു. അനിത ഞെട്ടലോടെ ഇതെല്ലാം കേട്ടു നിന്നു. ആദ്യമായാണ് അംബികേച്ചി കുണ്ണ പൂറ് എന്നൊക്കെ പറയുന്നത്. അതിനൊക്കെ അറുപ്പുള്ളവളാണ് അംബികേച്ചി. ഇപ്പോള്‍ എല്ലാത്തിനും പാവം വഴങ്ങുന്നു. അതിന് കാരണം ഒരേ ഒരു കാര്യം അംബികേച്ചിയുടെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഭര്‍ത്താവ് കാണപ്പെട്ട ദൈവം. അംബിക പിന്‍ തിരിഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അനിതയും പിന്നാലെ പോയി. രാമന്‍ ഏറെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു ഇത്രയും കാലം കാത്തിരുന്ന പെണ്ണ് ഇതാ താനുമായി ബന്ധപ്പെടാന്‍ സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു. അവളെ താന്‍ വളച്ചിരിക്കുന്നു ഇനിയാണ് കളി. അയാള് തന്റെ ഉദ്ധരിച്ച കുണ്ണയുമായി പുറത്ത് കക്കൂസിലേക്ക് കയറി.
അന്ന് രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാനിരിക്കെ എല്ലാവരോടായി രാമന്‍ പറഞ്ഞു: എന്റെ മക്കള്‍ എങ്ങനെയായാലും എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല. ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം തീരുമാനിച്ചു.
എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് നിര്‍ത്തി രാമനമ്മാവനെ നോക്കി.
രാമന്‍: നിങ്ങള് കച്ചോടം ചെയ്യുന്ന കട ഞാന്‍ ആറ് മാസത്തിനുള്ളില്‍ നിങ്ങളെ രണ്ടുപേരുടെ പേരിലും എഴുതി തരും…
ഇതുകേട്ട് സന്തോഷത്തോടെ നോക്കുന്ന വിനയനും വിനോദും. അനിതയും അംബികയും മുഖാമുഖം നോക്കി. ഗൗരിയമ്മയ്ക്കും ഏറെ സന്തോഷമായി. വിനയന്റെ സന്തോഷം കണ്ട് അംബിക പുഞ്ചിരിച്ചു. ഈ സന്തോഷം അംബികേച്ചി കാരണമാണെന്ന് അറിയാവുന്ന രണ്ടേ രണ്ട് പേര് ഒന്ന് അനിതയും മറ്റൊന്ന് അമ്മാവനും. അന്ന് പതിവില്ലാതെ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം അംബികയെ വിനയന്‍ കളിച്ചു തിമര്‍ത്തു. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എഴുന്നേല്‍ക്കും നേരും അനിതയ്ക്ക് തല ചുറ്റല്‍ അനുഭവപ്പെട്ടു. അവളെ കൊണ്ട് വിനോദ് ഡോക്ടറെ കാണാന്‍ പോയി. അപ്പോളാണ് ആ വിശേഷം അറിയുന്നത്. അനിത ഗര്‍ഭിണിയാണ്. ആ വീട്ടില്‍ പുതിയൊരു സന്തോഷം ഉടലെടുത്തു. അനിതയ്ക്ക് മൂന്ന് മാസം വിശ്രമം ഡോക്ടര്‍ നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു. അങ്ങനെ അനിതയെ അവളുടെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടാക്കാന്‍ ഗൗരിയമ്മ തീരുമാനിച്ചു. അവള്‍ ആ വീട്ടില്‍ നിന്ന് പോവും നേരം അമ്മാവനെ കണ്ടു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു.
അനിത: അമ്മാവാ.. അംബികേച്ചി.. പാവമാണ്.. വേദനിപ്പിക്കാതെ ചെയ്യണം..
ഇത് കേട്ടില്ലാന്ന് അയാള് നടിച്ചു അവിടെ നിന്ന് പോയി. അംബികയോടായി ആരും കേള്‍ക്കാതെ അനിത ഈ കാര്യം പറഞ്ഞു.
അംബിക: നീ എന്തിനാ മോളെ.. ഇതൊക്കെ അയാളോട് പറയാന്‍ പോയത്.. നിനക്ക് ഇപ്പോള്‍ മനസില്‍ ഒരു ടെന്‍ഷനും പാടില്ല..
അനിത: ചേച്ചിയെ കുറിച്ചോര്‍ത്താ.. അയാള് ചേച്ചിയെ വല്ലതും ചെയ്യോന്ന്
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അംബിക: ഞാന്‍ ഭാര്യയായിട്ട് അഞ്ച് ആറ് വര്‍ഷമായില്ലേ.. വിനയേട്ടന്‍ ചെയ്യുന്നതല്ലാതെ മറ്റ് എന്ത് ചെയ്യാനാ ആ കിളവനെകൊണ്ട്..? വിനയേട്ടന്റെ ആരോഗ്യമൊന്നും അമ്മാവനില്ലല്ലോ…
അനിത: അന്ന് ബസില്‍ വെച്ച് അമ്മാവന്റെ സാധനം ചേച്ചി പിടിച്ചില്ലേ..? അത് നല്ല വലിപ്പമുണ്ടായിരുന്നോ..?
അംബിക: എവിടെ..? വിനയേട്ടനെക്കാള്‍ ചെറുതാ അത്.
അനിത: എല്ലാ ആണുങ്ങളും ഒരുപോലെയല്ല ചേച്ചി. വിനോദേട്ടന്‍ എന്നെ എന്തൊക്കെ ചെയ്യൂന്ന് അറിയോ..? അതാ ഞാന്‍ പറയുന്നത്..
അംബിക: അതൊന്നും ഓര്‍ത്ത് നീ പേടിക്കേണ്ട.. നീ വേഗം പോവാന്‍ നോക്ക് വിനോദ് അവിടെ കാത്ത് നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും.
