അന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ഗൗരിയമ്മ: നല്ല പച്ചക്കായ എന്തിനാ മോളെ കളഞ്ഞത് ?
എന്ന് ചോദിച്ച് അമ്മ വന്നത് എനിക്ക് ഇപ്പോളും ഓര്‍മ്മയുണ്ട്. അതില്‍ പുഴുവായിരുന്നുവെന്ന് ഞാന്‍ കള്ളം പറഞ്ഞു.
അന്ന് രാത്രി ഭക്ഷണം എല്ലാം കഴിച്ച് പതിവുപോലെ മുറിയിലെത്തിയ എന്നോട് തലേന്ന് രാത്രി പറഞ്ഞപോലെ മുറിയുടെ മൂലയില്‍ പോയിരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അനുസരിച്ചു. അന്നും മറ്റൊരു പച്ചക്കായയിട്ടാണ് വന്നത്. ഏതാണ്ട് കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ അതേപോലെ വലിപ്പമുള്ളത്. എന്നിട്ട് എനിക്ക് അത് തന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു
വിനയേട്ടന്: നീ ഇത് തൊലിച്ച് നിനക്ക് എത്രത്തോളം വായയിലിട്ട് ഊമ്പാന്‍ പറ്റുമോ അത്രത്തോളം ചെയ്യാ… നിനക്ക് ഇതിന്റെ പകുതി വായയിലിടാന്‍ സാധിച്ചാല്‍ നീ മുടുമിടുക്കിയാണെന്ന് ഞാന്‍ സമ്മതിക്കും..
ഇതുകേട്ട ഞാന്‍ മിടുക്കിയെന്ന് വിനയേട്ടന് എന്നെ വിളിക്കണം എന്ന സന്തോഷത്തോടെ ഞാന്‍ ആ വലിയ പച്ചക്കായ പകുതിയുടെ അടുത്ത് വായയിലിട്ട് നുണയാന്‍ തുടങ്ങി. ഈ സമയം വിനയേട്ടന് എന്റെ അടുത്തിരുന്ന് എന്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് കൈത്തണ്ടയില്‍ തടവാന്‍ തുടങ്ങി. പിന്നെ മാറിടവും തറയില്‍ ഊന്നിയിരുന്ന ചന്തിയും എല്ലാം തൊട്ടുതലോടികൊണ്ടിരുന്നു.
അനിത: എന്നിട്ട് കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെപോലെ ചേച്ചി ഛര്‍ദ്ദിച്ചോ..?
അംബിക: ഇല്ലെടി… എനിക്ക് സാധിക്കുന്നപോലെ സമയമെടുത്ത് അത് വായയിലാക്കി. വിനയേട്ടന് അതെല്ലാം ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നോക്കി നിന്നു. വിനയേട്ടന്റെ കൈ രണ്ടും എന്റെ ശരീരത്തില്‍ ഒഴുകി നടക്കുകയായിരുന്നു. കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഊമ്പല്‍ നിര്‍ത്താന്‍ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് എന്റെ ജാമ്പക്ക തിന്നു. പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ കിടന്നുറങ്ങി…
അനിത: അപ്പോള്‍ ആ പച്ചക്കായ വീണ്ടും അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ കിട്ടിയോ..?
അംബിക: ഇല്ലെടി.. അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ കിട്ടിയ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ വിനയേട്ടന് അത് ഇനി വീട്ടില്‍ കളയേണ്ട പോവുന്ന വഴിക്ക് കളഞ്ഞോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടുപോയി.
അനിത: എന്നും ഇതായിരുന്നോ പരിപാടി..
അംബിക: ഏതാണ്ട് നാലഞ്ച് ദിവസം എന്നെകൊണ്ട് പച്ചക്കായ ഊമ്പിപ്പിച്ചു. ആറാമത്തെയോ ഏഴാമത്തെയോ ദിവസം പതിവുപോലെ എന്നോട് മുറിയുടെ മൂലയില്‍ പോയിരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അനുസരിച്ചു. ഞാനിരുന്നതിന്റെ അഭിമുഖമായി വന്ന് നിന്നു എന്നോട് പറഞ്ഞു.
വിനയേട്ടന്: മോളെ അംബികേ.. ഇന്ന് നീ പച്ചക്കായ ഊമ്പണ്ട പകരം വേറെയൊന്ന് ഊമ്പണം
ഞാന്‍ സംശയത്തോടെ വിനയേട്ടനെ നോക്കി. വിനയേട്ടന് എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു മുണ്ടഴിച്ചു മാറ്റി. എന്റെ കണ്ണ് നേരെ പോയത് വിനയേട്ടന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്കും. അത്യാവശ്യം വലിപ്പമുള്ള വിനയേട്ടന്റെ പൗരുഷം. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിനയേട്ടന് എന്റെ കൈപിടിച്ച് അതില്‍ വെച്ചു. അത് ഒന്ന് ഞെട്ടി വിറച്ച് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. എന്റെ വലതുകയ്യിലെ ആ സാധനത്തിന് ചൂടുള്ളപോലെ തോന്നി. വിനയേട്ടന് എന്റെ കൈകൊണ്ട് അത് തൊലിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എന്റെ അനിതേ… ശരിക്കും വെളുത്ത ആ തൊലി നീക്കിയപ്പോള്‍ ചുവന്നു തുടുത്ത വലിയ ജാമ്പക്ക പോലെ തോന്നുന്ന ഒരു ബോള്‍ എനിക്ക് മുന്നിലേക്ക് വന്നു. അത് കണ്ട് എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്്
വിനയേട്ടന്: നിന്റെ ജാമ്പക്ക ഞാന്‍ കഴിക്കുന്ന പോലെ നീ എന്റെ ജാമ്പക്ക കഴിക്കണം
ഇതുകേട്ട് നാണിച്ച് തലതാഴ്ത്തിയ എന്നോട് വിനയേട്ടന്: മോളെ അതിന്റെ തുമ്പത്ത് ഉമ്മവെച്ച് അതൊന്ന് വായയിലിട്ട് ഊമ്പ്
ഇത് പറയുമ്പോളേക്കും വിനയേട്ടന്റെ സാധനം വണ്ണം വെച്ച് പൂര്‍വ്വാധികം ശക്തിപ്രാപിച്ചിരുന്നു. ഞാന്‍ ഭയത്തോടെ
അംബിക: ചേട്ടാ ഇത് എന്റെ വായയില്‍ കൊള്ളില്ല..
വിനയേട്ടന്: മോളെ കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസം പച്ചക്കായ മോള് ഊമ്പിയില്ലേ അത്രയല്ലേ ഇതിനും വലിപ്പമുള്ളൂ…
വിനയേട്ടന്റെ വാക്ക് കേട്ട് നോക്കിയ എനിക്ക് വിനയേട്ടന് പറഞ്ഞത് സത്യമാണെന്ന് തോന്നി. ശരിക്കും കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഊമ്പിയ പച്ചക്കായയുടെ വലിപ്പം മാത്രം. വിനയേട്ടന് എന്റെ തല ഉയര്‍ത്തി പിടിച്ചു പതുക്കെ എന്റെ വായയിലേക്ക് തള്ളി തന്നു. അതിന് ഒരു ഉപ്പ് രസം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും അറപ്പുകൂടാതെ ഞാന്‍ ഊമ്പി. കാരണം അത് നല്ല വെളുത്തിട്ടായിരുന്നു. പോരാത്തതിന് എനിക് അതൊരു കൗതുകമായി തോന്നും ചെയ്തു. ഞാന്‍ ഒരു മടിയുടെ കൂടാതെ പച്ചക്കായ ഊമ്പിയ പോലെ ഊമ്പികൊടുത്തു. വിനയേട്ടന് നന്നായി സുഖിച്ചു. ഞാന്‍ മതിവരോളം ഊമ്പി. അവസാനം വിനയേട്ടന് എന്റെ വായയിലേക്ക് പാല്‍ ചീറ്റി ഞാനത് തുപ്പികളയാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ വിനയേട്ടന് അത് തടഞ്ഞു. അങ്ങനെ ചെയ്യരുത് കുടിക്ക് എന്നു പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അത് അനുസരിച്ചു. പിന്നീട് ഞങ്ങള്‍ ഈ കാര്യങ്ങള്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. രണ്ടു പേര്‍ക്കും ഒരു നാണവുമില്ല.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട്: അനിത: വിനയേട്ടന് ആള് കൊള്ളാല്ലോ.. ആദ്യം പച്ചക്കായ തീറ്റിച്ച് അവസാനം സ്വന്തം കുണ്ണ തീറ്റിച്ചു.
ഇതുകേട്ട് അംബിക: ഛീ…
അനിത: തങ്ങളെ പീടികയിലെ പച്ചക്കായ കുറെ ചെലവായില്ല അല്ലേ…
ഇതുകേട്ട് അംബിക മൂളി ചിരിച്ചു.
അനിത: അല്ല.. എല്ലാ ദിവസവും ഇതുതന്നെയാണോ പരിപാടി.. വായയില്‍ ഒഴിക്കാറ്
അംബിക: അല്ല.. വിനയേട്ടന് എനിക്കും നക്കി തരാറുണ്ട്..?
സംശയത്തോട അനിത: എവിടെ..?
അംബിക: ഒന്നും അറിയില്ല… നമ്മുടെ മൂത്രമൊഴിക്കുന്നിടം..
അനിത: പൂറ്
നാണത്തോടെ അംബിക: ഛീ… അനിത: ഹാ ബാക്കി പറ… അതില്‍ കയറ്റിയത് എന്നാ…?
അംബിക: ഏതാണ്ട് രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞിട്ട്…
അത്ഭുതത്തോടെ അനിത: രണ്ട് മാസമോ..?
അംബിക: അതെടീ.. ഓരോ ദിവസവും വിനയേട്ടന് എന്നെ ബെഡ്ഡില്‍ കിടത്തി കയറ്റാന്‍ നോക്കും. നിനക്ക് അറിയാലോ.. വിനയേട്ടന്റെ ഒരു വിരലിന്റെ വണ്ണം. അത് തന്നെ അന്ന് എന്റേതില്‍ ശരിക്കും കയറില്ലായിരുന്നു.. ഓരോ ദിവസവും വിനയേട്ടന്റേത് എന്റേതില്‍ കയറ്റാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് വേദനിക്കും. അപ്പോള്‍ ആള് ചെയ്യില്ല. അങ്ങനെ ഓരോ ദിവസവും കുറേച്ചെ കുറേച്ചെ കയറ്റി കയറ്റി അവസാനം രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് ശരിക്കും മുഴുവനായി കയറ്റിയത്. അന്ന് ഞാന്‍ ശരിക്കും വേദനിച്ചു കരഞ്ഞു. അത് കണ്ട് വിനയേട്ടന് ശരിക്കും സങ്കടപ്പെട്ടു. പിന്നെ വിനയേട്ടന് ചെയ്യാന്‍ മെനക്കെടാറില്ല.. നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലെ വയയില്‍ വെച്ചു തരും. അന്നത്തെ ആ ഒറ്റ കളിയില്‍ ഞാന്‍ ഗര്‍ഭിണിയും ആയി.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അനിത: ഹോ വിനയേട്ടന് കറക്ട് സമയത്താണല്ലോ ചേച്ചി അടിച്ച് കയറ്റിയത്.
നാണത്തോടെ അംബിക: ഒന്ന് പോടി…
അനിത: വിനയേട്ടനെ പോലെ ഒരു ഭര്‍ത്താവിനെ കിട്ടിയതാ ചേച്ചീടെ ഭാഗ്യം. മറ്റുവല്ല ആണുങ്ങളുമാണെങ്കില്‍…
