അനിത: അമ്മാവാ ചായ എടുത്ത് വെച്ചിട്ടുണ്ട്…
രാമന്‍ അനിതയെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി..
ഗൗരിയമ്മ: വാ രാമാ… ചായ കുടിക്കാം…
ഗൗരിയമ്മയുടെ ഈ വാക്ക് കേട്ട് വേഗം അയാള് അംബികയുടെ തോളില്‍ നിന്ന് കയ്യെടുത്ത് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അംബികയോടായി രാമന്‍: മോളെ ഏത് സോപ്പാണ് തേക്കണത്.. നല്ല മണം..
അംബിക വേഗം അയാളില്‍ നിന്ന് മുഖം മാറ്റി ബക്കറ്റിലെ തുണിയുമായി അലക്കാന്‍ പോവുന്നു. അത് നോക്കുന്ന രാമനോട് ഗൗരിയമ്മ: വാ ചായ കുടിക്കാം. തണുക്കും…
ഇതുകേട്ട് നിരാശയോടെ പോവുന്ന ഗൗരിയമ്മയുടെ പിന്നാലെ പോവുന്ന രാമന്‍.
തുണി അലക്കുന്ന അംബികേച്ചിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് അനിത: ചേച്ചി ഇയാള് രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ചാ വന്നത്… എന്നെ ഒന്ന് തോണ്ടി..
എഴുന്നേറ്റ് നില്‍ക്കവെ അംബികയുടെ മുലയുടെ ചാല്‍ കണ്ട് അനിത: ചേച്ചി മാക്സിയുടെ ഹുക്കൊക്കെ നന്നായി ഇട്. അല്ലെങ്കിലെ അയാള് തോണ്ടാന്‍ നില്‍ക്കുന്നവനാ..
അംബിക: എന്ത് ചെയ്യാനാടി.. ഞാന്‍ എല്ലാ ഹുക്കും ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.. എന്നാലും കുനിയുമ്പോള്‍ ഇത് കാണും…
അനിത: അതിന് മാത്രമുണ്ടല്ലോ ഇത്… ചേച്ചി അയാള് എന്റെ ചന്തിക്കും മുതുകിലും തടവി..
അംബിക: നീ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ…
അനിത: പറഞ്ഞില്ല.. പറയും…
അംബിക: അയാളെ ഇവിടെ എല്ലാവര്‍ക്കും വലിയ കാര്യാ…
അനിത: നല്ല അടി കൊള്ളാത്തതിന്റേതാ..
എന്നു പറഞ്ഞു ദേഷ്യത്തോടെ പോവുന്ന അനിതയെ നോക്കുന്ന അംബിക.. അന്നത്തെ ദിവസം രാമന്റെ കണ്ണില്‍ പെടാതെ അംബികയും അനിതയും നടന്നു. സമയംകിട്ടുമ്പോളൊക്കെ രാമന്‍ അംബികയെയും അനിതയെയും തൊട്ടുതലോടി. അവര്‍ കഴിവതും ഒഴിഞ്ഞുമാറി. രാമനമ്മാവനെ പേടിച്ച് ഗൗരിയമ്മയുടെ സമീപത്ത് തന്നെ അവര്‍ സമയം ചിലവഴിച്ചു. അംബികയെയും വിനയനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധപ്പെടലിനുശേഷം വാതില്‍ തുറന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ വിനയന്‍ പുറത്ത് പോയാല്‍ കോണിച്ചുവട്ടില്‍ ചായ്പ്പില്‍ നിന്ന് രാമന്‍ ചുമയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങും.. എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ടെന്ന രീതിയില്‍. വിനോദിന്റെ കളി കഴിഞ്ഞ് മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ കോണിയുടെ സ്റ്റെപ്പുകളിറങ്ങി വരുന്ന അനിതയെ നോക്കി രാമന്‍ ചെറുതായി മൂളാനും തുടങ്ങി. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍ ശരിക്കും ഈ അറുപത്തിയഞ്ച് വയസില്‍ ഒരു പൂവാലന്‍ തന്നെയായിരുന്നു അയാള്. ഗൗരിയമ്മ കുളിക്കാന്‍ കയറി സമയം നോക്കി വീട്ടില്‍ മറ്റെല്ലാവരും പുറത്തു പോയ ഒരു ദിവസം ഇളം മഞ്ഞ മാക്സിയിട്ടു അടുക്കളയില്‍ ജോലി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അംബികയുടെ പിന്നാലെ ചെന്ന് അംബികയുടെ ചന്തിയില്‍ അയാള് ഒന്ന് അമര്‍ത്തി പിടിച്ചു. അതിന്റെ മൃദുലത അയാള് അറിഞ്ഞു…
ഞെട്ടലോടെ പിന്‍തിരിഞ്ഞ് ദേഷ്യത്തോടെ അംബിക: എന്താ അമ്മാവാ ഇത്..?
രാമന്‍: കണ്ടിട് സഹിക്കണില്ലേടീ… എന്ത് വലിപ്പാ നിന്റെ ചന്തിക്ക്.. നല്ല പഞ്ഞിപോലെ
എന്നു പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന രാമന്‍. അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ
അനിത: അമ്മാവന് ചന്തിക്ക് പിടിക്കാന്‍ ആഗ്രഹ ഉണ്ടെങ്കില്‍ പുഷ്പ അമ്മായിന്റേ പോയി പിടിക്ക്.. അല്ലാതെ ഞങ്ങളതല്ല പിടിക്കേണ്ടത്.. ഞങ്ങളെ ശരീരം ഞങ്ങളെ കെട്ടിയവന്മാര്‍ക്കുള്ളതാ…
ദേഷ്യത്തോടെ രാമന്‍: എടീ നിന്നെ ആര്‍ക്ക് വേണമെടീ… കരുവാളിച്ചി
ഇതുകേട്ട് ചമ്മലോടെ തലതാഴ്ത്തുന്ന അനിത..
രാമന്‍: നീ അംബികയെ നോക്ക്.. അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ പത്തിലൊന്നു പോലും നിനക്കില്ല..
അനിത: ഞങ്ങളെക്കാള്‍ നാല്‍പ്പത് വയസിന് മൂത്തയാളല്ലേ നിങ്ങള്‍.. നിങ്ങളുടെ മക്കളാവാന്‍ പ്രായമല്ലേ ഞങ്ങള്‍ക്കുള്ളൂ..
രാമന്‍: എടീ.. സുഖിക്കാന്‍ പ്രായം ഒരു പ്രശ്നമാണോടീ… അനിതേ നിന്നോട് ഒന്നും എനിക്ക് പറയാനില്ല.. മോളെ അംബികേ.. നീ അമ്മാവനെ ഒന്ന് മനസിലാക്ക്
അംബിക: അമ്മാവാ.. ഇത് ശരിയല്ല.. ഞങ്ങള്‍ അമ്മാവന്റെ മക്കളാണ്.
രാമന്‍: മോളെ നീ ഒന്ന് അമ്മാവനോട് സഹകരിക്ക്.. നിന്നെ വിനയന്‍ കെട്ടിയ കാലംമുതല്‍ ഞാന്‍ നിന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. നിന്നെ കിട്ടിയ അവന് എത്ര ഭാഗ്യവാനാണ്.. ഞാനിവിടെ വന്ന് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു. എല്ലാ ദിവസവും അവന് നിന്നെ കളിക്കുന്നുണ്ട്.. വര്‍ഷം അഞ്ച് കഴിഞ്ഞിട്ടും അവന് നിന്നില്‍ ഒരു താല്‍പര്യകുറവും വന്നിട്ടില്ല.. അവന് ചെയ്തുകൊടുക്കുന്നപോലെ നീ എനിക്കുംകൂടെ ചെയ്ത് താ..
അംബിക: ഇല്ല അമ്മാവാ.. എനിക്ക് അതിന് പറ്റില്ല.. വിനയേട്ടനെല്ലാതെ മറ്റൊരു ആളെ എനിക്ക് ആ കാര്യത്തില്‍ സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ പറ്റില്ല..
രാമന്‍: ടീ കൊച്ചെ.. നിന്നക്കറിയോ നീയും ഇവളും ഇന്ന് കഞ്ഞി കുടിക്കുന്നതും നില്‍ക്കുന്നതും എന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള കടയില്‍ കച്ചോടം നടത്തിയിട്ടാ…
ദേഷ്യത്തോടെ അംബിക: അമ്മാവന്റെ സാമ്പത്തിക കണക്കുകള്‍ തീര്‍ക്കേണ്ടത്.. വീട്ടില്‍ കെട്ടികൊണ്ടുവന്ന പെണ്ണുങ്ങളുടെ ശരീരം ചോദിച്ചിട്ടല്ല.. മരുമക്കളോട് ചോദിക്ക്..
രാമന്‍: അത് ചോദിക്കാം.. ഇതിന് ഒരു മറുപടി താ.. എനിക്ക് വഴങ്ങി തരോ നീ.. നിന്നെ മാത്രം മതി എനിക്ക്.. അംബികേ പറ..
ദേഷ്യത്തോടെ അനിത: ഇനി അംബികേച്ചിയെ ശല്യപ്പെടുത്തിയാല്‍ വിനയേട്ടനോടും അമ്മയോടും ചേച്ചി പറയും..
അതുകേട്ട് അംബികയെ നോക്കുന്ന രാമന്‍. അതെയെന്നര്‍ത്ഥ്തതില്‍ തലയാട്ടുന്ന അംബിക. ഇതുകേട്ട് രാമന്‍ ചെറുതായൊന്ന് ഭയന്നു. ഗൗരിയമ്മ അറിഞ്ഞാല്‍ തന്റെ മാനം പോവും. അയാള് വേഗം അവിടെ നിന്ന് പിന്‍ തിരിഞ്ഞു. അപ്പോളേക്കും അവിടേക്ക് കുളിച്ച് മാറ്റി ഗൗരിയമ്മ വന്നു.
ഗൗരിയമ്മ: എന്താ രാമാ…? എന്തെങ്കിലും വേണോ..?
രാമന്‍: ഏയ് ഒന്നും വേണ്ട.. ഞാന്‍ കുറച്ച് കഞ്ഞി വെള്ളത്തിന് വന്നതാ.. ആയിട്ടില്ലാന്ന് കുട്ട്യേള് പറഞ്ഞു..
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന രാമന്‍. ഗൗരിയമ്മ: കഞ്ഞി വെള്ളം ആയാല്‍ കൊടുത്തേക്കേണ്ടു അവന് എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന ഗൗരിയമ്മയോട് തലയാട്ടുന്ന അംബിക.
അനിത: ചേച്ചി.. ആള് നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇനി കളിക്കാന്‍ വരില്ല..
ഇതുകേട്ട് ചിരിച്ചു വീണ്ടും അടുക്കള പണിയില്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്ന അംബിക. അതിനുശേഷം രമന്റെ ശല്യം രണ്ടുപേര്‍ക്കും ഇല്ലായിരുന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് വിനയനും വിനോദും ഭക്ഷണം കഴിച്ച് പോയി. രാമന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തനിയെ വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് പോയി. ആരോടും ഒന്നും അയാള് സംസാരിക്കുന്നില്ല. നാളെ തന്നെ സ്ഥലം വിട്ടോളും എന്ന് അതിന അംബികയോട് പറഞ്ഞു. ആ വാക്കുകള്‍ അംബികക് ആശ്വാസമായി. രാത്രി കടയില്‍ നിന്ന് വന്ന വിനയനും വിനോദും കുളിച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ രാമനും ഒരുമിച്ചിരുന്നു. പതിവ് പോലെ അംബികയും അനിതയും അവര്‍ക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പി കൊടുത്തു. അവരെ കണ്ടഭാവം രാമന്‍ നടിച്ചില്ല. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന വിനയനോടും വിനോദിനോടുമായി ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ട് രാമന്‍ പറഞ്ഞു.
