ദിവ്യാനുരാഗം – 12

ആദ്യമായി പ്രണയം എന്ന ലഹരി പൂർണമായും എന്നെ വിഴുങ്ങിയതും ഒരു തുള്ളി കണ്ണീരിൻ്റെ അകമ്പടിയോടെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ പുർണ നിലവിൻ്റെ തെളിച്ചമുള്ള ചിരിയിൽ ഞാൻ എൻ്റെ ദിവ്യയെ വാരിപ്പുണർന്നു…എൻ്റെ നെഞ്ചിൽ സന്തോഷം കൊണ്ട് അവൾ അപ്പോഴും തേങ്ങുന്നത് മറ്റാരെക്കാളും ഇന്നെൻ്റെ ഹൃദയത്തിനിന്നറിയാം…ആ പെരുമഴയുടേയും പെരുമ്പറ കൊട്ടുന്ന ഇടിനാദത്തിനും ഒപ്പം അവൾ എന്നെ വാരി പുണർന്ന ശക്തിയിൽ എന്നോട് അവൾ പറയാതെ പറയുന്നത് ഒന്ന് മാത്രമാണെന്നെനിക്ക് തോന്നി…

“ഒരിക്കലും….ഒരിക്കലും തന്നെ വിട്ട് അകലരുത് എന്ന്…. “

തുടരും…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *