നന്നായി പ്രയാസപ്പെട്ടാണ് ഞാൻ സ്നേഹസമ്പന്നനായ ഭർത്താവിന്റെ റോൾ അഭിനയിച്ച് ഫലിപ്പിച്ചത്!
പ്രസവം കഴിഞ്ഞ് മോൾക്ക് മൂന്ന് മാസം പ്രായമായി. കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലുമൊക്കെയായി മോളെയും അമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ച് അശ്വതി തിരികെ പോകാനൊരുങ്ങി….
രണ്ട് വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ മോനെയും ഒപ്പം പരിപാലിയ്കേണ്ടതിനാൽ അശ്വതിയുടെ അകന്ന ബന്ധുവായ ആരോരുമില്ലാത്ത ഒരമ്മയേയും ഞങ്ങളോടൊപ്പം വീട്ടിലേയ്ക് പോരുവാനായി കൊണ്ടുവന്നു!
അശ്വതിയ്ക് പോകേണ്ടതിന്റെ ഒരു മൂന്ന് ദിവസം മുൻപ് രേവതിചേച്ചിയുടെ ഒരു ഫോൺ കോൾ വന്നു!
അടക്കിപ്പിടിച്ച സ്വരത്തിൽ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ഇത്രമാത്രം!
“പൊന്നേടാ ഇനി ഞാനങ്ങോട്ട് വിളിയ്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചേക്കല്ലേ ചേട്ടൻ വന്നു! ഒന്നര മാസം കാണും!”
ഞാൻ നഞ്ച് തിന്ന കുരങ്ങിനെപ്പോലായി! ഈ നാശം ഒന്ന് കെട്ടിയെടുത്തിട്ട് അങ്ങ് പറന്ന് ചെല്ലാൻ വീർപ്പുമുട്ടി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഞാനിവിടെ!
ഞാൻ യാതൊരു താൽപര്യമില്ലാതെ ആണെങ്കിലും വൈകുന്നേരം കടയിലിരുന്നു. മദ്ധ്യവേനൽ അവധി തുടങ്ങിയതിനാൽ ട്യൂഷനുമില്ല!
ഒരു ദിവസം ജിഷചേച്ചി വിളിച്ചു
“എടാ നീയാ രേവതീടെ വീടുവരെ ഒന്ന് ചെല്ലാമോ അവള് കുറേ ബുക്ക് തന്നുവിടും അതൊന്ന് വാങ്ങിച്ച് തരാവോ”
ഞാൻ വറുതിയിൽ നല്ലൊരു വേനൽമഴ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതം മൂളിയിട്ട് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു!
സത്യമായും ഇത് നേരിട്ടായിരുന്നു പറഞ്ഞതെങ്കിൽ ഞാൻ ജിഷചേച്ചിയെ പൊക്കിയെടുത്ത് വട്ടം കറക്കിയേനേ!
ചെന്ന് ബെല്ലടിച്ചപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്ന രൂപത്തെ കണ്ട ഞാൻ ഞെട്ടി!
നമ്മുടെ മാമുക്കോയയെ പോലൊരു വൃദ്ധൻ! അതിലും മെല്ലിച്ച രൂപം! രേവതിചേച്ചിയുടെ അച്ചനാന്നേ പറയൂ! ഞാൻ ആ വീട് അറിയില്ലാത്ത മട്ടിൽ തിരക്കി
“അഖിലിന്റെ വീടല്ലേ…?”
“അതേ…. ജിഷടീച്ചറ് പറഞ്ഞ് വിട്ട ആളാണോ…? രതീഷ്….?”
“അതേ….”
കിളവൻ അകത്തേയ്ക് നോക്കി:
“രേവതീ….. ദേ രതീഷ് വന്നു…”
എന്നെ നോക്കി:
“വാ….. കേറിയിരി….”
“കടയുണ്ടല്ലേ! രേവതി പറഞ്ഞു! വൈഫ് വന്നിട്ട് പോയോ..? കുട്ടി മോനോ മോളോ…?”
അപ്പോൾ എന്നെപ്പറ്റി രേവതിചേച്ചി എല്ലാം പറഞ്ഞു! ഞാൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു:
“ഇളയ ആള് മോള്! മൂത്തത് മോൻ! അവള് തിരികെപ്പോയി കുറച്ചു ദിവസമായി!
ഇവിടെവിടോ ആണ് വീടെന്നേ അറിയാവൊള്ളാരുന്നു! ഇതാന്ന് അറിയില്ലാരുന്നു! അൽപ്പം റിയൽഎസ്റ്റേറ്റ് പരിപാടീമുണ്ട്! ഇതിനോട് ചേർന്ന് കിടക്കുന്ന 30 സെന്റ് ഞാനാ വാങ്ങിയത്..!”
ട്രേയിൽ കൂൾഡ്രിങ്കുമായി വന്ന രേവതിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഞെട്ടൽ പെട്ടന്ന് മിന്നിമറഞ്ഞു!
“ആഹാ! അത് കൊള്ളാലോ! എന്നിട്ട് വസ്തുവായി മറിച്ച് വിൽക്കുവോ അതോ വീട് വച്ചോ?”
“വസ്തുവായിട്ട് തന്നെ! മറ്റത് മിനക്കേടല്ലേ!”
ഞാൻ ചിരിച്ചു:
“ഇത് വിൽക്കാനല്ല കെട്ടോ അവിടുത്തെക്കാളും കുറച്ചൂടെ സൌകര്യം ഇവിടല്ലേ! ടൌണിനോട് അടുത്തും? ഇങ്ങോട്ടൊരു വീട് വച്ച് മാറാന്ന് കരുതി!”
“അതേതായാലും നന്നായി! ഇവരിവിടെ ഒറ്റയ്കല്ലേ അത്യാവശ്യം വല്ലതും വന്നാൽ സഹായത്തിന് ഒരാളായല്ലോ!”
രേവതിചേച്ചി തന്ന പൊതിക്കെട്ടുമായി ഞാൻ യാത്രപറഞ്ഞിറങ്ങി. ജിഷയുടെ കാര്യമല്ലാതെ രേവതി ഒരു ലോഹ്യവും ചോദിച്ചില്ല!
വളരെ പിശുക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു അത്രമാത്രം.
ഞാൻ വണ്ടിയിൽ കയറി ഡോറടച്ചതും ആ വസ്തുവിന്റെ ബ്രോക്കറെ വിളിച്ചു!
“താനെവിടാ നമുക്കാ കഴിഞ്ഞ മാസം പറഞ്ഞൻ30 സെന്റിന് അഡ്വാൻസ് കൊടുക്കാം”
ഞാൻ ജിഷചേച്ചിയ്ക് ബുക്ക് കൊടുത്തിട്ട് നേരേ പോയി ചോദിച്ച വിലയ്ക് തന്നെ ആ മുപ്പത് സെന്റ് കച്ചവടമുറപ്പിച്ച് അഡ്വാൻസും കൊടുത്തിട്ടാണ് തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയത്!
സെന്റിന് കിട്ടാവുന്ന വിലയിലും അൻപതിനായിരം കൂടുതലിൽ അയാൾ കടുംപിടുത്തം പിടിച്ചതാണ് ആ സ്ഥലത്തിന്റെ കച്ചവടം നടക്കാതെ കിടന്നത്!
രേവതിയ്കും പ്ളാനുണ്ടായിരുന്നു അതെടുക്കാൻ! ഈ വിലയ്ക് അതാരും എടുക്കില്ല! അതാണങ്ങനെ കിടന്നത്!
പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല രേവതിച്ചേച്ചിയുടെ വിളി വന്നു!
“പൊന്നുമോനേ നീയിതെന്ത് ഭാവിച്ചാടാ? നീയാ സ്ഥലം വാങ്ങീന്ന് പറഞ്ഞത് നേരാണോടാ!”
പരിഭ്രാന്ത സ്വരത്തിലെ ചേച്ചിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട ഞാൻ ഉറക്കെച്ചിരിച്ചു.
“ഞാന്തേ ഇപ്പ അഡ്വാൻസും കൊടുത്തിട്ട് വീട്ടി വന്ന് കേറിയതേയൊള്ളു! ചേട്ടൻ പോയിട്ട് പറയാം ബാക്കി!”
ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു!
ഭർത്താവ് തിരികെ പോയതും യാത്രയാക്കി തിരികെ വന്നയുടൻ രേവതിചേച്ചിയുടെ വിളി വന്നു:
“നീയിതെവിടാ….? അങ്ങേര് പോയി!”
“ഞാൻ ടൌണിലാ ചേച്ചീ!”
“ഇന്ന് വൈകുന്നേരം കടേൽ കാണില്ലേ! ഞാൻ വരുന്നുണ്ട്!”
“പിള്ളാരവിടില്ലേ ചേച്ചീ? ചേച്ചിയിത്ര ധൈര്യമായി സംസാരിക്കുന്നേ?”
ചേച്ചി ചിരിച്ചു:
“ഇത്രോം ദിവസോം ശ്വാസംപിടിച്ച് നിന്നേന്റെ കേട് തീർക്കാൻ രണ്ടൂടെ സിനിമയ്കെന്നും പറഞ്ഞ് വണ്ടീമെടുത്ത് പാഞ്ഞിട്ടൊണ്ട്!”
“ഞാനെന്നാ കൊറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാം ചേച്ചീ! നോക്കിയിരുന്ന ആള് ദാ വന്നു”
ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തതും വണ്ടിയുമെടുത്ത് പാഞ്ഞു… നേരേ രേവതിയുടെ വീട്ടിലേയ്ക്..!
വണ്ടി ഞാൻ അഡ്വാൻസ് കൊടുത്ത സ്ഥലത്തേയ്ക് വേലിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് കയറ്റി വഴിയിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധിയ്കപ്പെടാത്ത രീതിയിൽ ഒതുക്കിയിട്ടിട്ട് രേവതിയുടെ വീട്ടിലേയ്ക് നടന്നു….
കോളിംഗ്ബെല്ലിന്റെ നാദം നിലച്ചിട്ടും അകത്ത് ആളനക്കമൊന്നും കേട്ടില്ല!
രണ്ട് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം വാതിൽ തഴുതെടുക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു!
അൽപം തുറന്ന വാതിലിലൂടെ രേവതിയുടെ മുഖം പുറത്തേയ്ക് നീണ്ടു!
മുന്നിൽ എന്നെ കണ്ടതും വലിയൊരു ഞടുക്കം ഞാനാ മുഖത്ത് കണ്ടു!
രേവതി ആ ഞെട്ടലിൽ നിന്ന് മോചിതയാകുന്നതിനും മുന്നേ ഞാൻ ഉള്ളിൽ പ്രവേശിച്ച് കതകടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു!
“ന്റെ മോനേ…. നീ? എന്റെ ഭഗവാനേ വല്ലോരും കണ്ടോടാ നീയീ കേറി വരുന്നേ…?”
കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളമെത്തിയ സ്വരത്തിൽ ചേച്ചി ചോദിച്ചു. ഞാൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ ആപാദചൂഡം ഒന്ന് നോക്കി…..
തത്തപ്പച്ചയിൽ ഖദർഡിസൈൻ പോലെ കുഞ്ഞ് കുഞ്ഞ് സ്വർണ്ണ വരകളുള്ള ചുരിദാർ!
ഇറക്കിവെട്ടിയ ചതുരക്കഴുത്തിൽ അരയിഞ്ച് വീതീയിൽ അതേ ഡിസൈൻ നീലത്തുണിയുടെ ബോർഡർ!
ഇറക്കി വെട്ടിയ കഴുത്തിലൂടെ തൂവെള്ള മുലകളുടെ നല്ലൊരു ഭാഗവും തമ്മിൽ തിങ്ങിവിങ്ങി നിൽക്കുന്ന വിടവും നന്നായി പുറത്ത് കാണാം! ഇളംറോസ് ബ്രായും വെളിയിൽ കാണാം!
കൈമുട്ടുകളിൽ നിന്നും അൽപം കൂടി താഴേയ്ക് ഇറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കൈകളുടെ പടികളിലും നീല ബോർഡറുണ്ട്! അതേ നീല പാന്റും.
നീലഷാൾ ഇടാനായി എടുത്തത് ഞാനാണെന്ന് കണ്ടത് കൊണ്ട് ഇടാതെ വലംകൈയിലുമുണ്ട്!
എന്റെ നോട്ടം കണ്ട രേവു ഭയം കലർന്ന വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു:
“ന്റെ പൊന്നുമോനേ ന്താടാ നിന്റുദ്ദേശം? എനിക്കാകെ പേടിയാവുന്നു…!”
