ആദിത്യനും ചേച്ചിയും കൂടി ആ ഒരു രാത്രിയിൽ

ആദിത്യൻ കിടന്ന കിടപ്പിൽ കൈ നീട്ടിയാലും അനീഷ്യയിൽ എത്തില്ല!
അത്ര അകലം ഉണ്ട് രണ്ട് പേരുടേയും ഇടയിൽ!

ഉറക്കത്തിൽ എന്നത് പോലെ ആദിത്യൻ രണ്ട് തിരിയലുകൾ കൊണ്ട് അനീഷ്യയുടെ തൊട്ട് അടുത്ത് എത്തി…
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് അടുത്ത തിരിയലിൽ ആദിത്യന്റെ കൈ അനീഷ്യയുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ വയറിലേയ്ക്ക് എത്തി…

ഉറക്കം നടിച്ച് കിടന്ന ആദിത്യന്റെ ശ്വാസഗതിയും നല്ല ഉറക്കത്തിൽ എന്നത് പോലെ തന്നെ…

തന്റെ മുകളിലൂടെ ആദിയുടെ കൈ വന്ന് വീണപ്പോൾ അനീഷ്യ ഒന്ന് മുഖം ഉയർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിട്ട് ഊറി വന്ന മന്ദഹാസത്തോടെ വീണ്ടും പഴയ പടി കിടന്നു….

അനീഷ്യ മന്ദഹാസത്തൊടെ ഓർത്തു…

പോത്തുപോലെ വളർന്നിട്ടും ചെക്കൻ ഇപ്പോഴും ആ പഴയ കുട്ടി തന്നാണ്!
ഇങ്ങനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് ഒരു കാൽ തന്റെ മീതേയ്ക്ക് കയറ്റി വച്ച് ആയിരുന്നു ഏഴാംക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ വരെ ചെക്കന്റെ കിടപ്പ്!

അച്ചന് അന്ന് കോഴിക്കോട് ആണ് ജോലി!
ഒരു മുറിയിലെ രണ്ട് കട്ടിലുകളിൽ ഒന്നിൽ തങ്ങളും അടുത്തതിൽ അമ്മയും!

ആദിയുടെ സാമീപ്യം നിദ്രാഭംഗം വരുത്തിയ അനീഷ്യ ഊറിവന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ ബാല്യകാല സ്മരണകളും അയവിറക്കി അനിയന്റെ നിദ്രയ്ക്ക് ഭംഗം വരാതെ അനങ്ങാതെ കിടക്കുമ്പോൾ ആണ് ആ ഹൃദയം സ്തംഭിച്ച് പോകുന്ന തരത്തിൽ ഉള്ള നടുക്കം ഒരു വിറയൽ അനീഷ്യയുടെ കാലിന്റെ പെരുവിരലിൽ നിന്ന് നിറുകയിലേയ്ക്ക് പാഞ്ഞ് കയറിയത്..

ഉറങ്ങിക്കിടന്ന ആദിത്യന്റെ അനീഷ്യയെ ചുറ്റി കിടന്നിരുന്ന വലംകൈ ഉയർന്ന് ചേച്ചിയുടെ വലത് മാറിടത്തിൽ അമർന്നതും ചേച്ചിയുടെ ചന്തിവിടവിൽ ചുട്ട് പഴുത്ത ലോഹം പോലെ നിന്ന അവന്റെ ലിംഗം അമർന്നതും ഒരുമിച്ച് കഴിഞ്ഞു….

ആദിത്യൻ അപ്പോളും ഉറക്കം നടിച്ച് തന്നെ ആണ് കിടപ്പ്!

പെട്ടന്നുണ്ടായ ആ ഞെട്ടലിൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് മനസ്സിലായതും കുതറി ചാടിയെണീറ്റ അനീഷ്യയിൽ നിന്നും

“എടാ……”

എന്ന ഒരു അലർച്ച ഉയർന്നതും ആദിത്യന്റെ മുഖമടച്ച് അടി വീണതും ഒരുമിച്ച് കഴിഞ്ഞു….

ചാടി എണീറ്റ ആദിത്യന്റെ മൂക്കിൽ നിന്നും ചുണ്ടിൽ നിന്നും ചോര പനിച്ച് ഇറങ്ങി..

പ്രേതത്തെ കണ്ടത് പോലെ ഭയന്ന അവിശ്വസനീയമായ മുഖത്തോടെ ഇമചിമ്മാതെ ആദിയുടെ മുഖത്തോട്ട് തന്നെ നോക്കി പിന്നോട്ട് അടി വച്ച അനീഷ്യ ഭിത്തിയിൽ തട്ടി നിന്നു…..

അവിശ്വസനീയത അണപൊട്ടിയ വിതുമ്പലായി മാറിയ ആ മുഖം ഹൃദയം ഉരുകിയുള്ള വേദനയിലേക്ക് വഴിമാറി….
കരൾ പിളരുന്ന പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ.. വാടിയ ചേമ്പിൻതണ്ട് പോലെ കുഴഞ്ഞ അനീഷ്യ ഭിത്തിയിലൂടെ ഊർന്ന് കാലുംനീട്ടി താഴേയ്ക്ക് ഇരുന്നു…..
മുഖം അടച്ച് ഒന്ന് കിട്ടിയപ്പോൾ തന്നെ കമ്പിക്കഥയുടെ മായാലോകത്ത് നിന്ന് യാധാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് മടങ്ങി വന്ന ആദിത്യന്റെ മരവിച്ച മുഖത്ത് തന്റെ ചേച്ചിയുടെ ഹൃദയം പറിഞ്ഞുള്ള യാചനയോടെ ഉള്ള ആ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ കാഠിന്യം ഇരച്ച് കയറി….

കട്ടിലിൽ നിന്ന് ചാടി എണീറ്റ ആദിത്യൻ കല്ലിച്ച മുഖഭാവത്തോടെ കൊടുങ്കാറ്റ്
പോലെ വാതിലിന് നേരേ ഓടി….

എന്തോ ധൈര്യത്താൽ ആവാഹിച്ച ശക്തിയോടെ എണീറ്റ് പിന്നാലെ പാഞ്ഞ് ചെന്ന അനീഷ്യ കതകിന്റെ മുകളിലെ കുറ്റി എടുത്ത് താഴത്തേത് എടുക്കുന്ന തന്നിലും ശക്തിയുള്ള ആദിത്യനെ പിന്നിൽ നിന്ന് വട്ടം പിടിച്ച് വലിച്ച് കട്ടിലിലേയ്ക്ക് കറക്കി മറിച്ചു…!

അനീഷ്യ ഓടിച്ചെന്ന് കതകിൽ ചാരി നിന്ന് കിതച്ച് കൊണ്ട് കൈ പിന്നിലേയ്ക്ക് ഉയർത്തി കതകിന്റെ കുറ്റി ഇട്ടു…

ആദിത്യൻ എണീറ്റ് പാഞ്ഞ് വന്നു…

“മാറ്…”

പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ക്രുദ്ധ്രമായ മുഖഭാവത്തൊടെ അവൻ അമറി….

“പൊക്കോ… അതെന്നെ കൊന്നിട്ട്”

അതേ വീറോടെ അനീഷ്യയും പറഞ്ഞു!

“ഭൂമിക്ക് മുകളിൽ നിൽക്കാൻ യോഗ്യതയില്ലാത്തവനൊന്നും ഇവിടെ വേണ്ട!”

അതേ ശബ്ദത്തിൽ ആദിത്യൻ മുരണ്ടു!

മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് ആങ്ങളെയെ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി ആ മുഖമാകെ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടിയ അനീഷ്യ വിതുമ്പി…

“ന്റെ പൊന്നുമോനങ്ങനൊന്നും പറയാതെടാ..”

താഴേയ്ക്ക് ഊർന്ന ആദിത്യൻ നിലത്ത് വീണ് ചേച്ചിയുടെ പാദങ്ങളിൽ മുഖം അണച്ചു….
ആ ചുണ്ടുകൾ ചെറുതായി മന്ത്രിച്ച് കൊണ്ടേയിരുന്നു….

“മാപ്പ് …. മാപ്പ്….”

പെട്ടന്ന് കാലുകൾ പിന്നിലേയ്ക്ക് വലിച്ച അനീഷ്യ കുനിഞ്ഞ് ആദിയെ പിടിച്ച് ഉയർത്തി….
“അയ്യേ! എന്തായിത്? എന്റെ മോനെണീറ്റുവന്നു കെടന്നേ….”

കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്ന അനീഷ്യ ആദിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു….

“മോനിത്തിരി നേരം ചേച്ചീടെ മടീ തലവച്ചു കെടന്നേ…”

അനീഷ്യയുടെ തുടയിൽ കവിൾ അമർത്തി കിടന്ന ആദിത്യന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിച്ച് ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ അനീഷ്യ പറഞ്ഞു..

“ഇതിവിടെക്കഴിഞ്ഞു ഇനിയിതേപ്പറ്റി പറച്ചിലോ ചിന്തയോ യാതൊന്നുവില്ല! ഇങ്ങനൊന്നു നമ്മടെടേ നടന്നിട്ടില്ല! ഈ മുറീ കേറുന്നേനുമുമ്പ് എങ്ങനാരുന്നോ അങ്ങനതന്നെ! കേട്ടല്ലോ?”

“പോര… എനിക്കു പറയണം! എനിക്കെല്ലാമ്പറയണം!”

നേരേ കിടന്ന ആദിത്യൻ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി വാശിയോടെ പറഞ്ഞു…

അനീഷ്യ പൂനിലാവ് തെളിയുംപോലെ ചിരിച്ചു…

കഥ കിട്ടിയത് മുതൽ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ മുന്നിൽ എന്നത് പോലെ ആദിത്യൻ തന്റെ ചേച്ചിയോട് ഏറ്റ് പറഞ്ഞു!
തുണിമാറുന്നത് കാണാൻ ശ്രമിച്ചതും മുഷിഞ്ഞ ബ്രായും ഷഡ്ഡിയും എടുത്തതും ഉൾപ്പടെ സർവ്വതും!

“ആവിശ്യമില്ലാത്തതൊക്കെ നോക്കാമ്പോയിട്ടല്ലേ സാരവില്ല ഇനിയതെല്ലാമ്മറന്ന് അപ്പനേമമ്മേം ജാതീമ്മതോമെല്ലാം കളഞ്ഞിട്ടു നിന്നെ വിശ്വസിച്ചിറങ്ങിപ്പോന്ന നിന്റെ പെണ്ണിനെപ്പറ്റി മാത്രം ചിന്തിക്ക്…”

മടിയിൽ കിടന്ന് കരഞ്ഞ് തളർന്ന് ഉറങ്ങിയ ആങ്ങളയ്ക്ക് അന്ന് ഉറങ്ങാതെ കാവൽ ഇരുന്നു അനീഷ്യ!

അവൻ വല്ല കടുംകൈയ്യും കാട്ടുമോ എന്ന് ഭയന്ന് കതക് തുറന്നിട്ട് നിന്നാണ് അന്ന് കുളിച്ചത് പോലും ആ എക്സാം എഴുതിയുമില്ല!
അവൾ നിഴൽ പോലെ അവന് ഒപ്പം ഉണ്ടായി..
ഒരാഴ്ച ആയി ആദി ഏകദേശം നോർമ്മൽ ആയി എന്ന ഒരു ധാരണ വന്നപ്പോൾ ആണ് ഒരു ചെയ്ഞ്ച് ആവട്ടെ എന്ന് കരുതി റൂബിയെ കൊണ്ടുവരുവാനായി ഒറ്റയ്ക്ക് വിട്ടത്…!

അനുദിനം ഈ ചേച്ചിയൊടാണല്ലോ ഈ റൂബിയോടാണല്ലോ താൻ ഇങ്ങനൊക്കെ എന്ന് ചിന്തിച്ച ആദിത്യൻ അടക്കാനാവാത്ത കുറ്റബോധത്തോടെ അന്ന് ഓടി ഒളിച്ചതാണ്…!

വണ്ടി ബ്രേക്ക് ചെയ്ത് നിന്ന കുലുക്കത്തിൽ ആണ് അഗാധമായ നിദ്രയിൽ നിന്നും ആദിത്യൻ കണ്ണ് തുറന്നത്! അവൻ ഒന്ന് നേരേ പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി…

മുന്നിൽ ഒരു ആഡംബരബംഗ്ലാവ്!
ലൈറ്റുകൾ എല്ലാം തെളിഞ്ഞ് വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുന്നു…
വണ്ടിയുടെ ഡിസ്പ്ലേയിൽ മണി പതിനൊന്ന്!

“ഇത്താ മലയോര കോൺഗ്രസ് നേതാവ് ജിജോ പാലായുടെ മണിമാളിക!
ഇവിടെ വരുമ്പോളെല്ലാം കഷ്ടപ്പെട്ട് പഠിച്ച നമ്മളൊക്കെ എത്ര മണ്ടന്മാർ എന്ന് ചിന്തിച്ച് പോവാറുണ്ട്!”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *