തുളസിദളം 7
Thulasidalam Part 7 | Author : Sreekkuttan
[ Previous Part ]
ഫ്രണ്ട്‌സ്… കുറച്ച് നാളായി കണ്ടിട്ട്… തിരക്കായിരുന്നു… കിട്ടിയ ഗ്യാപ്പിൽ തട്ടി കൂട്ടിയതാണ്… ഒരുപാട് തെറ്റ് കുറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകും, അക്ഷരതെറ്റ് ഉണ്ടാകും, തിരുത്തി വായിക്കുക, ഇതൊരു കഥ മാത്രമാണ് അപ്പൊ യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത പല കാര്യങ്ങളും കഥയിലുണ്ടാകും, അതിന്റെതായ രീതിയിൽ കാണുക.
വായിച്ചിട്ട് ❤️ വാരിയിടുക, കമന്റ്‌ മറക്കരുത്….
ഒരുപാട് സ്നേഹം… ❤️
ഉത്സവത്തോടനുബന്ധിച്ചു തറവാട്ടിലെ മിക്കവരും ഷോപ്പിംഗിംനും മറ്റും പോകാൻ തയ്യാറെടുക്കുകയായിരുന്നു, നളിനി സീതലക്ഷ്മിയേയും കൂടെ കൂട്ടി,
വിശ്വനാഥനും മാധവനും പുറത്തേക്കെവിടെയോ പോയിരുന്നു, രുദ്രും ഭൈരവും കണ്ണനെയും കുഞ്ഞിയെയും കൊണ്ട് പുറത്ത് പോയിരുന്നു,
“ഇന്നാണ് ഏറ്റവും പറ്റിയ അവസരം, ഇവിടുള്ള ഒട്ടു മിക്കവരും ഷോപ്പിംഗിനായി പോകും, പിന്നെയാ സർവെൻറ്, അവർ ഉച്ച കഴിഞ്ഞേ വരുള്ളൂ എന്ന് ഇന്നലെ പറയുന്ന കേട്ടു, അപ്പൊ ഇതുപോലൊരു അവസരം ഇനി കിട്ടില്ല…”
ശ്രീജേഷ് കാവ്യയോട് പറഞ്ഞു
“ദേ, ശ്രീയേട്ടാ… കുഴപ്പൊന്നും ഉണ്ടാക്കരുത്, ഇത് തീക്കളിയാ… അവക്കെന്തേലും സംഭവിച്ചാ ഞാനുൾപ്പെടെ എല്ലാരും കുടുങ്ങും… പറഞ്ഞേക്കാം…”
അവൾ ഭീതിയോടെ പറഞ്ഞു
“നീ പേടിക്കണ്ട… കാര്യം കഴിഞ്ഞാൽ അവളുടെ കുറച്ച് വീഡിയോസ് ഞാനെടുത്തുവയ്ക്കും, അവളെപ്പോലെയുള്ള ഒരു പെണ്ണിന് അത് മതി… പിന്നീടവൾ ഞാൻ പറയുന്നതെല്ലാം അനുസരിക്കും അല്ലെങ്കിൽ സ്വയം ഒടുങ്ങും…”
അവൻ വല്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു,
അവന്റെ മുഖഭാവം കണ്ട് കാവ്യയ്ക്ക് പേടി തോന്നി, അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
••❀••
രാവിലെ മുതൽ വൃന്ദയ്ക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ടെൻഷൻ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു, എന്തോ ആപത്ത് വരുന്നത് പോലെ,
പത്തുമണിയോട്കൂടി തറവാട്ടിലുള്ള മിക്കവരും ഉത്സവത്തിനായുള്ള ഷോപ്പിംഗിനായി ഇറങ്ങി,
വൃന്ദ അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ കാവ്യ അവളെ വിളിച്ചു
“ഡീ… എനിക്ക് കുറച്ച് ചൂടുവെള്ളം വേണം കുടിക്കാൻ…. എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് വച്ചേക്ക്…”
അവൾ അധികാരത്തോടെ പറഞ്ഞു,
വൃന്ദ പതിയെ തലയാട്ടി
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഒരു ജഗ്ഗിൽ വെള്ളവുമായി വൃന്ദ കോണിപ്പടി കേറി കാവ്യയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു, രണ്ടാം നിലയിൽ ഏറ്റവും അവസാനത്തെ മുറിയായിരുന്നു കാവ്യയുടേത്,
വൃന്ദ മുറിക്കകത്ത് കയറി ചുറ്റും നോക്കി, കാവ്യയെ അവിടൊന്നും കാണാനില്ലായിരുന്നു, പെട്ടന്നാണ് പിന്നിലെ വാതിലടഞ്ഞത്, വൃന്ദ ഞെട്ടി അവിടേക്ക് നോക്കി, ചുണ്ടിലൊരു വഷളൻ ചിരിയുമായി വാതിലിൽ ചാരി അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ശ്രീജേഷ്,
വൃന്ദ കിടുങ്ങിപ്പോയി,
“Oh… finally…”
അവൻ കയ്യടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, വൃന്ദ പേടിച്ച് വിറച്ചു
“എന്താ മോളേ പേടിയാണോ ചേട്ടനെ… മോളുടെ എല്ലാപ്പേടിയും ഞങ്ങൾ ഇന്ന് തീർത്തു തരില്ലേ…??”
ഒരു വൃത്തികെട്ട ചിരിയോടെ അവനത് പറയുമ്പോഴേക്കും, ബാത്‌റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് അർജ്ജുനും ആരോഹും നിവിനും ഇറങ്ങി വന്നു, എല്ലാവരുടെയും നടുവിൽ വൃന്ദ ഞെട്ടിത്തരിച്ചു വിറച്ചു നിന്നു
“എന്നെയൊന്നും ചെയ്യരുത്…”
വൃന്ദ പേടിച്ച് വിറച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ മുന്നിൽ കൈകൂപ്പി…
“ഹ… അങ്ങനെ പറയാമോ…?? എത്ര നാളത്തെ ആഗ്രഹണെന്ന് അറിയോ…. നിന്റെ പേടിച്ചരണ്ട ഭാവം പോലും നിന്നോടുള്ള കൊതിയെനിക്ക് കൂട്ടുന്നെ ഉള്ളു…. നിനക്കറിയോ ഒരുപാട് പെൺപിള്ളേര് എന്റെ ജീവിതത്തിലൂടെ കടന്ന് പോയിട്ടുണ്ട്, അവരെയെല്ലാം ഞാൻ നന്നായി ആസ്വദിച്ചിട്ടുമുണ്ട്… പക്ഷേ എനിക്ക് സ്വന്തമാക്കണമെന്ന് തോന്നിയത് നിന്നെ മാത്രമാണ്….”
വൃന്ദ പേടിച്ചരണ്ട് പേടിയോടെ അവനെ നോക്കി നിന്നു
“അതെന്താ കാര്യമെന്നറിയോ… എന്റൊപ്പം വന്നിട്ടുള്ളവരിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരും വന്നത് എന്റെ പണം കണ്ടിട്ടാണ്, അവരിൽ നിന്നെല്ലാം വ്യത്യസ്തയാണ് നീ, ഒരു പക്ഷേ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും നല്ലവൾ…. ഞാൻ കണ്ടതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും സുന്ദരി…. ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നിന്നെ എന്റേതാക്കണമെന്ന് എനിക്കുണ്ട്, പക്ഷേ ശ്രീജേഷിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ വലുതാണ്, നിന്നെ കൂടെ കൂട്ടിയാൽ അത് നടക്കില്ല, അപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ, ഇന്ന് നിന്നെ പരമാവധി ഉപയോഗിക്കുക, കൂടെ ഇവരും…. അല്ലേടാ…”
അവൻ കൂടെയുള്ളവരോട് ചോദിച്ചു
“പിന്നല്ലാതെ… ഞങ്ങൾ എത്ര വർഷമായിട്ട് കൊതിച്ച് നടക്കുന്നന്നെന്നറിയോ…?”
നിവിൻ പറഞ്ഞു
വൃന്ദ പേടിയോടെ തേങ്ങികരഞ്ഞു, അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു താൻ എത്ര ഉറക്കെ വിളിച്ചാലും ഇന്ന് ആരും തന്നെ രക്ഷിക്കാൻ വരില്ലെന്ന്, തന്റെ അവസാനം ഇന്നാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി,
ശ്രീജേഷ് പതിയെ അവൾക്കരികിലേക്ക് നടന്നു വൃന്ദ പേടിച്ചരണ്ട് ചുമരിൽ തട്ടി നിന്നു,
ശ്രീജേഷ് അവളുടെ ധാവണിയിൽ കൈ വച്ചു, പിന്നീട് അവൻ ഒരു വികടചിരിയോടെ അത് പതിയെ വലിച്ചു, വൃന്ദ ആ ധാവണിയിൽ രണ്ട് കൈകൊണ്ടും മുറുകെ പിടിച്ചുകൊണ്ടു അലമുറയിട്ട് കരഞ്ഞു,
അവളുടെ കരച്ചിൽ ശ്രീജേഷ് നല്ലപോലെ ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അവൻ ആ ഹാഫ് സാരി ശക്തിയിൽ വലിച്ചഴിച്ചെടുത്തു, ആ വലിയുടെ ശക്തിയിൽ വൃന്ദ തെറിച്ച് താഴേക്ക് വീണു, പിന്നീടവൾ തന്റെ കൈകൾകൊണ്ട് മാറ് മറച്ചു അലറികരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു മൂലയിലേക്കിരുന്നു,
അവിടെയുണ്ടായിരുന്നവർ അവളെ നോക്കി ചുണ്ട് നനച്ചു,
ശ്രീജേഷ് കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഹാഫ് സാരി മൂക്കിലെക്കടുപ്പിച്ചു,
അതിന്റെ ഗന്ധം ഒരുന്മാദിയെപ്പോലെ മുകളിലേക്ക് വലിച്ചു, പിന്നീടവൻ കണ്ണ് തുറന്ന് ആ ദാവണി അർജുന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു
“നിങ്ങളൊന്നു പുറത്തേക്ക് നിൽക്ക്, ഞങ്ങൾക്കല്പം സംസാരിക്കാനുണ്ട്…”
ശ്രീജേഷ് വൃന്ദയെ നോക്കി മറ്റുള്ളവരോട് പറഞ്ഞു
മറ്റുള്ളവർ പതിയെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു
“ചേട്ടാ… തീർത്തുകളയല്ലേ… ഞങ്ങൾക്കും സംസാരിക്കാനുള്ളതാ…”
ആരോഹ് അവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി…
അവർ ആ വാതിൽ പുറത്തുനിന്നും കുറ്റിയിട്ടു, പിന്നീട് ഒരു സ്റ്റൂൾ നീക്കിയിട്ട് അവളുടെ മുന്നിലേക്കിരുന്നു
വൃന്ദ പേടിച്ചരണ്ട് ഒന്ന് മിണ്ടാൻ പോലും വയ്യാതെ മുട്ടുകാൽ ദേഹത്തേക്ക് ചേർത്തുവച്ച് പേടിയോടെ അവനെ നോക്കിയിരുന്നു,
“അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞു വന്നത്… ഞാൻ ഒരുത്തിക്ക് വേണ്ടിയും ഇത്രേം കാത്തിരുന്നിട്ടില്ല… അപ്പൊ മനസ്സിലായല്ലോ നീയെനിക്ക് എന്ത്മാത്രം സ്പെഷ്യൽ ആണെന്ന്… അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് എന്നെ ഒന്ന് സന്തോഷിപ്പിക്ക്… ഇതൊന്നും ആരും അറിയില്ല, അത് ഞാൻ ഗ്യാരന്റി…”
അവൻ ചിരിയോടെ അവളെനോക്കി പറഞ്ഞു,
വൃന്ദ മുട്ടിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു
“അപ്പൊ അനുസരിക്കില്ല… പിന്നെന്താ ചെയ്യാ…”
