നളിനിയുടെ കയ്യിൽനിന്നും വിശ്വനാഥൻ ആ ജാതകം തിരുമേനിക്ക് കൈമാറി,
അദ്ദേഹം ആ ജാതകത്തിലൂടെ ദൃഷ്ടി പായിച്ചു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു,
“ഈ കുട്ടീടെ ജനന സമയോം ജനന തീയതീം എന്താ…?”
അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു
അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന നളിനി സമയം പറഞ്ഞുകൊടുത്തു
തിരുമേനി പഞ്ചാഗം നോക്കി, എന്തെക്കെയോ കൂട്ടലും കിഴിക്കലും നടത്തി, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു, അദ്ദേഹം വൃന്ദയെ നോക്കി
“ഭാഗ്യവതി…!! സൗഭാഗ്യവതി…!! സുകൃതം ചെയ്ത ജന്മം…”
അദ്ദേഹം ആശ്ചര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു, എല്ലാവരും അദ്ദേഹത്തെ ഉറ്റുനോക്കിയിരുന്നു
“തിരുമേനി പറയുന്നത്…?”
വിശ്വനാഥൻ ചോദിച്ചു
“അപൂർവങ്ങളിൽ അപൂർവമായ ജാതകമാണ് ഈ കുട്ടിക്ക്… ഇവൾ ഉള്ളിടത്ത് ഐശ്വര്യവും സമൃധിയും കളിയാടും… അതുപോലെ കാവിലമ്മയ്ക്ക് ഏറ്റോം പ്രീയപ്പെട്ടവൾ എന്ന് ഫലം… ഈ കുട്ടിയുടെ മാതൃസ്ഥാനത്ത് ദേവടം കാവിലമ്മയാണ് കാണുന്നത്… ഈ തറവാടിന് ഉണ്ടായ ദോഷങ്ങളെല്ലാം ഈ കുട്ടി ഇവിടെ വസിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞു പോയി… അത്ര നല്ല ജാതകമാണ് ഈ കുട്ടിയുടേത്… ഈ കുട്ടി വസിക്കുന്ന മരുഭൂമിയിൽ ആണെങ്കിൽപോലും അവടെ പൊന്ന് വിളയും… അത്രയ്ക്ക് ഐശ്വര്യം നിറഞ്ഞ ജാതകമാണ് ഈ കുട്ടീടെത്…”
അദ്ദേഹം ഒന്ന് നിർത്തി, വൃന്ദയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി, കണ്ട് നിന്നിരുന്ന കണ്ണനും സന്തോഷം കൊണ്ട് കരഞ്ഞുപോയി, വൃന്ദ ഒരു നിമിഷം ജാതകദോഷക്കാരി എന്ന പേരിൽ അനുഭവിച്ച എല്ലാ അവഗണനകളും മനസ്സിലൂടെ പാഞ്ഞുപോയി,
രുദ്രും സന്തോഷം കൊണ്ട് കരഞ്ഞുപോയിരുന്നു, തന്റെ ഉണ്ണി ഒരു ലക്ഷണം ഇല്ലാത്തവളല്ല എന്നറിവ് അവനിൽ വല്ലാത്ത സന്തോഷം നിറച്ചിരുന്നു,
“അപ്പൊ ഈ ജാതകം…”
അമ്പരപ്പോടെയുള്ള ശോഭയുടെ വാക്കുകളാണ് അവരെ സാമാന്യ ബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്… അത് കേട്ട് അദ്ദേഹമൊന്ന് ചിരിച്ചു
“ഈ ജാതകം വ്യാജമാണ്… ആരോ കൂലികൊടുത്ത് എഴുതിച്ചത്… ഇങ്ങനൊരൊണ്ണം നോം എഴുതീട്ടില്യ… അക്ഷരങ്ങൾ ഏകദേശം നമ്മുടെ അക്ഷരോമായി സാമ്യം തോന്നുണുണ്ട്… പക്ഷേ നമ്മുടെ മുദ്ര പതിപ്പിച്ചപ്പോ ആ ആളിന് പിശക് പറ്റി… ഇല്ലേ ദേവാ…”
അദ്ദേഹം ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ പരികർമ്മിക്ക് ജാതകം കൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
പരികർമ്മി ജാതകം പരിശോധിച്ച് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അതേ എന്ന് തലയാട്ടി…
ഇതെല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും ശോഭയും സാബുവും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി, പിന്നീട് ആ മിഴികൾ നന്ദന് നേർക്ക് നീണ്ടു,
നന്ദനും ആകെ ഞെട്ടി നിൽക്കുകയായിരുന്നു, ഇതിനിടയിൽ എന്തെക്കെയോ കള്ളക്കളികൾ ഉണ്ടെന്ന് അവന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു,
തിരുമേനി അടുത്തതെന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ എല്ലാവരും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്തേക്ക് മിഴിനട്ടു
“ഈ കുട്ടിക്ക് വരുന്ന ദിവസങ്ങൾ പരീക്ഷണത്തിന്റെ കാലമാണ് സൂക്ഷിക്കണം, മരണം വരെ കാണുന്നുണ്ട്…”
അദ്ദേഹം ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു
അത് കേട്ട് എല്ലാവരും വൃന്ദയെ നോക്കി
“കുട്ടി പേടിക്കണ്ട, കാവിലമ്മയെ നന്നായി പ്രാർത്ഥിച്ചോളു… അമ്മ കാക്കും… നോം ഇന്ന് പുലർച്ചെ ദേവടം കാവ് സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ടു, കൂടെ ഈ കുട്ടിയേം… അതാ ഈ കുട്ടിയെ കണ്ടപ്പോ നമുക്കൊരു അമ്പരപ്പ് ഇണ്ടായത്… ഇപ്പൊ തോന്നുണു കുട്ടീടെ വസ്ത്രത്തിൽ തീ പടർന്നത് ദുശ്ശകുനമല്ല, മറിച്ച് കാവിലമ്മ കുട്ടിയെ നമുക്ക് കാണിച്ചു തന്നത് തന്ന്യാ… കുട്ടി കാവില് വിളക്ക് തെളിയിക്കണോന്നാ കാവിലമ്മേടെ ഇച്ഛ…”
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു നിർത്തി,
ചുറ്റും മുറുമുറുപ്പുകൾ ഉയർന്നു, എല്ലാവരുടെ മുന്നിലും വലിയ ആളാകാം എന്ന് പറഞ്ഞു നിന്ന ശില്പയ്ക്ക് കാവിലെ വിളക്ക് കൊളുത്താനുള്ള അവകാശം വൃന്ദക്ക് കിട്ടിയത് അവളിലെ പക കൂട്ടിയതേയുള്ളു,
പൂജയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് യാതൊരു തടസ്സവും കൂടാതെ വിഗ്രഹവും കിരീടവും കാവിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു,
ചടങ്ങുകളെല്ലാം തീർത്ത് രുദ്രും ഭൈരവും കാവിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ വിവേക് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു,
“ഹലോ… രുദ്ര് അല്ലേ…?”
വിവേക് പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു,
“അതേ…”
രുദ്ര് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഇത്… ഭൈരവ്… അല്ലേ…?”
വിവേക് വീണ്ടും ചോദിച്ചു
അതിന് ഭൈരവ് പതിയെ തലയാട്ടി
“ഞാൻ വിവേക്… ഇവിടെ ജോലിക്ക് നിൽക്കുന്ന ലത… അതെന്റെ അമ്മയാണ്…”
അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“നിങ്ങളെപ്പറ്റി ഉണ്ണിമോള് പറഞ്ഞു… പ്രത്യേകിച്ച് രുദ്രിനെപ്പറ്റി…”
അവൻ ഒരു കുസൃതിച്ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അത് കേട്ട രുദ്ര് അമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി
“ഞെട്ടണ്ട… അവൾക്ക് ഒരു പതിമൂന്ന് വയസുമുതൽ അറിയാം എനിക്ക്… എന്റെ കുഞ്ഞനുജത്തിയെപോലാ… എന്ത് കാര്യോം അവൾ വിശ്വസിച്ചു എന്നോട് പറയും…
പാവമാണ്, സ്നേഹിച്ചാൽ ജീവൻ പോലും തരും, താൻ ഭാഗ്യവാനാണ്.. തന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളും അവൾ…”
രുദ്രിനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, രുദ്രും അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു, അപ്പോൾ നന്ദൻ അവിടേക്ക് വന്നു, നന്ദൻ രുദ്രിനെക്കണ്ട് സൗഹൃദത്തോടെ ചിരിച്ചു,
“ഇത് നന്ദൻ… നമ്മുടെ ശില്പയെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ പോകുന്നത് നന്ദനാണ്…”
രുദ്ര് നന്ദനെ വിവേകിന് പരിചയപ്പെടുത്തി
വിവേക് ഒന്ന് ഞെട്ടി നന്ദനെ നോക്കി, പിന്നീട് ഭാവം മാറ്റി പുഞ്ചിരിച്ചു
“നന്ദൻ… ഇത് വിവേക്… ഇവിടെ അടുത്തുള്ളതാ…”
രുദ്ര് പറഞ്ഞു,
“അടുത്തുള്ളതെന്ന് പറഞ്ഞാൽ…?”
നന്ദൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു,
“അടുത്തുള്ളതെന്ന് പറഞ്ഞാൽ, ഇവിടെ ചായക്കട നടത്തുന്ന കേശു നായർ എന്റച്ഛനാ…”
വിവേക് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അത് കേട്ട് നന്ദൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി, തന്റെ സംശയങ്ങൾ മറ്റാനുള്ള വഴി തുറന്ന് കിട്ടിയെന്ന് നന്ദന് തോന്നി,
••❀••
“എന്തൊക്കെയാ രാജേട്ടാ ഇവിടെ നടക്കുന്നത്… രാജേട്ടൻ ഞങ്ങളോട് കള്ളം പറയുകയായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല… എന്തായാലും ഇപ്പൊ ഇവിടെ നടന്നതിന് ഒരു എക്സ്പ്ലനേഷൻ രാജേട്ടൻ തരണം…”
സാബു രാജേന്ദ്രനോട് ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു, രാജേന്ദ്രൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു,
“ഞങ്ങളും ഒരേ ഞെട്ടലിൽ തന്നെയാണ് സാബു… ഉണ്ണിമോൾടെ ജാതകം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ജാതകമാണ് അത്… ഇതിൽ കൂടുതൽ എനിക്കും ഒന്നുമറിയില്ല…”
അയാൾ പറഞ്ഞു
“എങ്കിലും ആരായിരിക്കും ആ കുട്ടിയെ ഇങ്ങനെ ദ്രോഹിക്കാൻ…?”
സാബു ചോദിച്ചു
“അറിയില്ല സാബു… ഞാനും ആകെ ഞെട്ടലിലാണ്… വല്ലാത്ത തലവേദന ഞാനൊന്ന് കിടക്കട്ടെ…”
രാജേന്ദ്രൻ ആ സംസാരം അവസാനിപ്പിക്കാൻ അവിടെ നിന്നും തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു,
••❀••
നന്ദനും കുടുംബവും വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോഴും മൂന്ന് പേരും മൗനമായിരുന്നു, കാറ് ഡ്രൈവ് ചെയ്തിരുന്ന നന്ദൻ താൻ വല്ലാത്തൊരു ചുഴിയിൽ പെട്ടതുപോലെ ഉഴറി…
ശോഭ രാത്രി കിടക്കാനായി പോകുമ്പോഴും നന്ദന്റെ മുറിയിൽ വെട്ടം കണ്ടിരുന്നു, അവൾ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയി
