“സ്സ്…”
വൃന്ദ ഒരു സിൽകാരത്തോടെ നടുവ് വളച്ച്പോയി ആ വെളുത്ത വയറാകമാനം അവൻ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് നിറച്ചു, വൃന്ദ ഓരോ ചുംബനങ്ങളും കണ്ണടച്ച് ആസ്വദിച്ചു, അവളുടെ ഗോതമ്പിന്റെ നിറമുള്ള ആകാര വടിവൊത്ത ആ വയറിൽ അവന്റെ ഉമിനീര് പടർന്നിരുന്നു, അവന്റെ താടിയും മീശയും കൊണ്ടിട്ട് അവിടം ചുവന്നിരുന്നു, പെട്ടെന്ന് അവളുടെ വയറിൽ ഒരു തണുപ്പ് പടരുന്നതും എന്തോ ഇഴയുന്നതും അറിഞ്ഞു വൃന്ദ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കുമ്പോൾ തന്റെ അരയിൽ ഒരു സ്വർണ അരഞ്ഞാണം മുറുക്കി ചുണ്ടിൽ തെളിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെത്തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന രുദ്ര്, ഒരു നിമിഷം അവൾ അവിശ്വനീയതയോടെ അവനെ നോക്കി, പിന്നീട് അവളുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്ന് തുടുത്തു, അവൾ കൈകൾ കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി കുനിഞ്ഞിരുന്നു,
“ദേ ഉണ്ണിക്കുട്ടാ നോക്കിയേ എന്ത് ഭംഗിയാന്ന്…”
രുദ്ര് അവളോട് പറഞ്ഞു, അപ്പോഴാണ് തന്റെ വയറിപ്പോഴും നഗ്നമാണെന്ന് അവളാലോചിച്ചത്, പെട്ടെന്ന് ദവാണികൊണ്ട് അവൾ ദേഹം മറച്ചു,
“ഹാ… കളഞ്ഞല്ലോ… ഞാനതിന്റെ ഭംഗി നല്ലപോലെ കണ്ടില്ല… നോക്കട്ടെ ഉണ്ണിക്കുട്ടാ…”
രുദ്ര് അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അയ്യടാ… ഇനി കാണണോങ്കി, ഒരു താലി പണിഞ്ഞു എന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ടി താ… അപ്പൊ കാണാം…”
വൃന്ദ അവന്റെ കവിളിൽ പിടിച്ച് ആട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“എന്നാലും…”
രുദ്ര് നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു
“ഒരേന്നാലുമില്ല… എന്റെ പൊന്നുമോൻ പോയി കിടന്നുറങ്ങ്…”
അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു, അതേ നിമിഷം രുദ്ര് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് അവന്റെ മടിയിലേക്കിട്ടു,
വൃന്ദ ഒന്ന് ഞെട്ടി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി
“അങ്ങനങ്ങു പോയാലോ… എനിക്ക് തരാറുള്ളത് തന്നിട്ട് പോ…”
അവൻ വല്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു
“അപ്പൊ ഇത്തിരി മുന്നേ കിട്ടിയതോ…?”
അവൾ കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അത് ബോണസ്… ഇപ്പൊ പതിവ് താ പെണ്ണേ…”
അവൻ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, വൃന്ദ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി, പതിയെ കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ കവിളിൽ ഒന്ന് തഴുകി, കുറ്റിരോമം കൈകളിൽ തടയുന്നതിന്റെ കിരുകിരുപ്പ് കേട്ടു, അവൾ പതിയെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ കൈ കൊണ്ട് പൊത്തി, രുദ്ര് പതിയെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു, വൃന്ദ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ചു, അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവൾ പതിയെ നുണഞ്ഞു, അവൻ അവളെ ഒന്നുകൂടി ദേഹത്തേക്കടുപ്പിച്ചു, ചുണ്ടുകൾ മത്സരിച്ചു നുകർന്ന് പിന്നീടത് നാവുകൾ ഏറ്റെടുത്തു, ഏതോ നിർവൃതി എന്നവണ്ണം അവർ ചുണ്ടുകളും നാവുകളും ഒന്നാക്കി നുണഞ്ഞു, കുറച്ച് നേരത്തെ അധരപാനത്തിന് ശേഷം വൃന്ദ ചുണ്ടുകൾ വേർപെടുത്തി, അവനെ സകൂതം നോക്കി, രുദ്ര് പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു,
“പറ… ഇനി പറ… എന്നേക്കാൾ നല്ലൊരു പെണ്ണിനേ കിട്ടിയാൽ അവളെ കല്യാണം കഴിക്കോ…?”
“മ്…”
അവൻ അതേയെന്ന് മൂളി, അവളുടെ മുഖം മങ്ങി
“എന്താന്ന് ചോദിക്ക്…?”
അവൻ ചോദിച്ചു
വൃന്ദ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ നോക്കി
“കാരണം നിന്നെക്കാൾ നല്ലൊരു പെണ്ണിനെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ എങ്ങും കിട്ടില്ല… അത് തന്നെ കാരണം… വൃന്ദയില്ലെങ്കിൽ ഈ രുദ്രില്ല… അത്രയ്ക്ക് ഞാൻ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു പെണ്ണേ… അത്രയ്ക്ക് നീയെന്നിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങി പെണ്ണേ… നിന്നിൽ നിന്നൊരു തിരികെപോക്ക് ഈ രുദ്രിനില്ല…”
അവൻ അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, സന്തോഷം കൊണ്ട് അവളുടെ മിഴികൾ പെയ്തു തുടങ്ങി, അതവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ നനച്ചു, അവന്റെ കണ്ണിലും ഒരു തുള്ളി പിറന്നു, കുറച്ച് നേരം അവർ ആ ഇരുപ്പ് ഇരുന്നു, വൃന്ദ തലയുയർത്തി അവന്റെ നീല കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി, അവളുടെ കവിൾ അവന്റെ കവിളിൽ പതിയെ ഉരച്ചു,
“അതേ… കല്യാണം കഴിയുന്ന വരെ ക്ലീൻ ഷേവ് ആയിരിക്കണം, വെറുതെ മനുഷ്യന്റെ കണ്ട്രോൾ കളയാൻ…”
അവന്റെ കവിളിൽ തന്റെ കവിളുരച്ചുകൊണ്ട് കുസൃതിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു, അതുകേട്ട അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരി വിരിഞ്ഞു
“സമ്മതിച്ചു… പക്ഷേ എനിക്ക് ഈ അരഞ്ഞാണം എപ്പോ കാണണമെന്ന് തോന്നിയാലും ഞാൻ വന്ന് കാണും അത് സമ്മതിച്ചേക്കണം…”
അവൻ അവളുടെ വയറിൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അയ്യേ… പോ അവിടുന്ന്… അത് നടക്കില്ല…”
വൃന്ദ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു
“നീയിങ്ങനെ നാണിക്കല്ലേ പെണ്ണേ… ഈ നാണം എന്റെ കണ്ട്രോൾ കളയും…”
വൃന്ദയെ ഒന്നുകൂടി മടിയിലേക്കമർത്തി രുദ്ര് പറഞ്ഞു
“അയ്യേ… വഷളൻ…”
അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് അവൾ മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു,
അവളുടെ നിശ്വാസം അവന്റെ കഴുത്തിൽ അറിഞ്ഞതും അവന്റെ പുരുഷത്തം ഒന്നുകൂടി ദൃഢമായി
“നമുക്ക് പോകാം… ഇല്ലെ ശരിയാവില്ല…”
അവൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെ കയ്യിൽ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു, വൃന്ദ അവന്റെ കഴുത്തിൽ കൈ ചുറ്റിക്കൊണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ ആ നീലക്കണ്ണുകളിൽ നോക്കി കിടന്നു,
അവൻ അവളുമായി തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
••❀••
പകൽ രുദ്രിന് വൃന്ദയെ കാണാൻ തന്നെ കിട്ടില്ല, എങ്കിലും തമ്മിൽ കാണുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറയുന്ന കുസൃതിയും ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിയും, അവളിൽ നാണത്തിന്റെ മുള പൊട്ടിക്കുമായിരുന്നു, അന്ന് ലത എന്തോ അത്യാവശ്യമായതുകൊണ്ട് ജോലിക്ക് വന്നില്ല, വൃന്ദ അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ, രുദ്ര് പെട്ടെന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി വന്ന് വൃന്ദയെ പിറകിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവളുടെ പുറം കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വച്ചു, പെട്ടന്നായതുകൊണ്ട് വൃന്ദ ഞെട്ടി നിലവിളിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും രുദ്ര് അവളുടെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു,
“നിലവിളിക്കല്ലെടി പെണ്ണേ… ഇത് ഞാനാ…”
അവളുടെ കാതിൽ പതിയെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെ വലിച്ച് കലവറയ്ക്ക് അകത്തേക്ക് കയറ്റി,
വൃന്ദ പരിഭ്രാമത്തോടെ ചുറ്റും നോക്കി
“എന്താ കാണിക്കണേ, പ്ലീസ് ഒന്നുറങ്ങി പോ… ഞാൻ തൊഴാം… ന്റെ കാവിലമ്മേ ആരേലും കണ്ടാ, ഞാൻ പിന്നേ ചത്താ മതി…”
അവൾ അവനെ പുറത്തേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് പരിഭ്രാമത്തോടെ പറഞ്ഞു
“അതിനെല്ലാരും ഉമ്മറത്തിരുന്ന് സംസാരിക്കുവാ… അതല്ലേ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്…”
അവൻ പറഞ്ഞു
“ദേ… കളിക്കാണ്ട് പോയെ… ആരേലും വരും…”
അവൾ പരിഭ്രാന്തിയോടെ പറഞ്ഞു
അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ ചെയ്തികൾ നോക്കി നിന്നു
“എനിക്കൊരു തക്കാളി തിന്നാനൊരു മോഹം… അതിനാ ഞാൻ വന്നത് അല്ലാതെ നിന്നെ കാണാനല്ല…”
അവൻ മുഖം വീർപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു
അവന്റെ മുഖം കണ്ട് വൃന്ദയ്ക്ക് ചിരി വന്നു,
“എന്നിട്ട് തക്കാളി കിട്ടിയോ…?”
അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു
“ഇല്ല… തക്കാളി തിന്നാൻ സമ്മതിക്കണ്ടേ…”
അവൻ പതിയെ പറഞ്ഞു
“എന്നാ തിന്നോ…”
അവന്റെ നീലക്കണ്ണുകളിൽ നോക്കികൊണ്ട് അവൾ ആർദ്രമായി പറഞ്ഞു,
“തിന്നട്ടെ…”
അവളെ അവനോട് ചേർത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“മ്”
അവളുടെ സ്വരം ആർദ്രമായിരുന്നു
