കുഞ്ഞിനു പാലുകൊടുത്ത് അമ്മുമോളോട് നോക്കാൻ പറഞ്ഞു ഋഷിയെ നോക്കി പുറത്തേക്കു നടന്നു സ്വാതി…
അവൾ നോക്കുമ്പോൾ വീടിന്റെ സൈഡിൽ പുറത്തേക്കു നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് ഋഷി…
അവൾ അവന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു…
അടുത്ത് ആരോ വന്നതറിഞ്ഞ ഋഷി നോക്കുമ്പോൾ അത് സ്വാതിയായിരുന്നു…
അവരുടെ ഇടയിൽ മൗനം അലയടിച്ചു…
“സ്വാതി.. എന്നോട് വെറുപ്പാണോ നിനക്ക്..” ഋഷി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..
അന്ന് അങ്ങനെ ഒക്കെ സംഭവിച്ചു പോയി… തെറ്റാണ്.. പറ്റിപോയതാ.. നിനക്ക് എന്നോട്, അതിൽ പിന്നെ വെറുപ്പാണെന്ന് തോന്നി… അത് എന്റെ കുഞ്ഞിനോടും ഉണ്ടാകുമെന്നു കരുതി.. അതാ അന്ന് മോഹനേട്ടനോട്‌ കുഞ്ഞിനെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞെ…”
സ്വാതിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.. ”
എനിക്കു വെറുപ്പൊന്നും ആരോടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല സാർ.. അന്ന് എനിക്കു എന്താ ചെയ്യേണ്ടെ എന്നൊന്നും ഒരു പിടിയുമില്ലായിരുന്നു അതാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ.. പിന്നെ കുഞ്ഞുണ്ടായപ്പോൾ കാണാൻ വരാത്തപ്പോൾ.. പിന്നീട് കുഞ്ഞിനെ പെട്ടെന്ന് കൊണ്ടുപോയതിൽ എനിക്കു സാറിനോട് ദേഷ്യം തോന്നി…
എന്റെ കുഞ്ഞിനോട് എങ്ങനെയാ സാർ എനിക്ക് വെറുപ്പ്‌ വരുന്നെ..”
സ്വാതിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി… അവൾ സാരിതലപ്പുകൊണ്ട് കണ്ണുകൾ തുടച്ചു…
“എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് സ്വാതി.. ” ഋഷി കുറ്റബോധത്തോടെ പറഞ്ഞു…
മ്മ്… സ്വാതി മൂളി…
“മനോജ്? ” ഋഷി സ്വാതിയോട് ചോദിച്ചു….
“അവിടെനിന്നിറങ്ങി ആദ്യം പോയത് മനോജേട്ടനെ കാണാനാണ്… എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു മനോജേട്ടനായി വന്നതാനെന്നു പറഞ്ഞു.. പക്ഷെ ആട്ടിയിറക്കി… ഏട്ടനും മിനിയും കൂടി.. രണ്ടുപേരും അവളുടെ വീട്ടിലാ… വേറെ ഒരുത്തവന്റെ കൊച്ചിനെ വയറ്റിൽ ചുമക്കുന്നവളെ വേണ്ട പോലും…
ആർക്കു വേണ്ടിയാണോ എല്ലാം നഷ്ടപെടുത്തിയത് അയാൾ തന്നെ തള്ളിപറഞ്ഞു.. തെറ്റു പറ്റിയിട്ടുണ്ട്…മനസ്സ് പലപ്പോഴും ചാഞ്ചാടിയിട്ടുണ്ട്.. എന്നാലും മനോജേട്ടനെ ഞാൻ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു… ഏട്ടന് എന്നെ മനസിലാകുമെന്ന് കരുതി..പക്ഷെ എല്ലാം വെറുതെയായിരുന്നു…”
പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും സ്വാതി കരഞ്ഞു പോയി…
“ഇനി മനോജെന്ന അദ്ധ്യായം സ്വാതിയുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകില്ല.. അത് എന്നന്നത്തേക്കുമായി അടഞ്ഞു…”
അവൾ വേദനയോടെ ഓർത്തു ….
“സ്വാതി… കൂടെ പോരുന്നോ എന്റെ കൂടെ നമുക്ക് അവിടെ കഴിയാം… ഒന്നിച്ചു…എല്ലാവർക്കും.. ഞാൻ നീ അമ്മുമോൾ മോൻ.. ” ഋഷി സ്വാതിയെ നോക്കി അവന്റെ തീരുമാനം പറഞ്ഞു…
സ്വാതി ഞെട്ടികൊണ്ട് ഋഷിയെ നോക്കി…
ശേഷം സ്വയം പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“സാറിന് എന്തിനാ എന്നെ…. വെറുതെ…”
“എനിക്ക് വേണം.. എന്റെ കുഞ്ഞിനെയും അവന്റെ അമ്മേനെയും..”
സ്വാതി അതു കേട്ട് പൊട്ടികരഞ്ഞു…ഋഷി മെല്ലെ സ്വാതിയെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു..
ആദ്യം എതിർത്തെങ്കിലും സ്വാതി ഒരു പൂച്ചകുഞ്ഞിനെപോലെ ഋഷിയുടെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു ഏങ്ങി കരഞ്ഞു…
ഋഷി അവളുടെ മുടിയിൽ കൈയോടിച്ചു അശ്വസിപ്പിച്ചു….
“വേണ്ട സാർ.. സാറിന് വേറെ നല്ല പെണ്ണിനെ കിട്ടില്ലെ..”
അതിന് ഋഷി മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..
“വേണ്ട സാർ.. സാറിന് എന്നെ എന്തിനാ..?”
“നിന്റെ കാലകത്തി അവിടെ കേറ്റാൻ…”
ഋഷി ചെറുദേഷ്യത്തോടെ പിന്നെയും അതുതന്നെ പറയുന്നതു കേട്ട് സ്വാതിയോട് പറഞ്ഞു..
സ്വാതി ഞെട്ടികൊണ്ട് ഋഷിയെ നോക്കി.. അവിടെ ഒരേ സമയം ദേഷ്യവും കുസൃതിയും സ്വാതി കണ്ടു …
കുറച്ചു നേരം സ്വാതി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… അവളുടെ മനസിലൂടെ ഒരുപാട് ചിന്തകൾ ആ സമയം വന്നുപോയി ..
“പിന്നെ ” നീണ്ട മൗനത്തിനു ശേഷം സ്വാതി അതേ കുറുമ്പോട് ചോദിച്ചു..
“പിന്നെ നിന്റെ മുലക്കുടിക്കണം..”
സ്വാതിക്ക് അത് കേട്ടുചിരിവന്നു….
“അയ്യെടാ ഇപ്പൊ തരാം കുടിക്കാൻ.. എന്റെ മോനുള്ളതാ അതെല്ലാം…”
സ്വാതി അതെ കുസൃതിയിൽ പറഞ്ഞു…
“അതിനു നിന്റെ സമ്മതം പോലുമില്ലാതെ ഞാൻ കുടിക്കും..”
സ്വാതി നാണത്തോടെ ഋഷിയുടെ നെഞ്ചിൽ മുഖമൊളുപ്പിച്ചു….
ഇരുവരിലും സന്തോഷം നിറഞ്ഞു..
” പിന്നെ…. ” സ്വാതി കൊതിച്ചെതെന്തോ കേൾക്കാനായി പിന്നെയും ചോദിച്ചു…
“പിന്നെ എന്താ.. ” ഋഷി ഓർത്തു..
സ്വാതി മുഖമുയർത്തി ഋഷിയെ നോക്കി..
“അപ്പൊ എന്റെ കൂതി വേണ്ടെ? ”
ഋഷിയുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു… “കൂതിക്കളി നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്നല്ലെ അന്ന് പറഞ്ഞെ..”
“അത് ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലെ… അന്നു ഞാൻ സ്വർഗം കണ്ടു….” അതും പറഞ്ഞു സ്വാതി കുണുങ്ങി ചിരിച്ചു…
“അമ്പടി കള്ളി… എന്നെ പറ്റിച്ചതാണല്ലെ” അതും പറഞ്ഞു ഋഷി സ്വാതിയുടെ വലുത്തുചന്തിയിൽ പിടിച്ചു അവനോടടിപ്പിച്ചു..
“ഹാ. ഇപ്പോൾ വേണ്ട… തൊണ്ണൂറ് ദിവസം കഴിയട്ടെ.. ” സ്വാതി ഋഷിയുടെ കൈകൾ വിടുവിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“ഇങ്ങനെ പോയാൽ തൊണ്ണൂറ് തികയ്ക്കില്ല…”
ഋഷിയുടെ മറുപടിയിൽ ഇരുവരും ചേർന്നു ചിരിച്ചു.. ആ സമയം വീടിനകത്ത് അമ്മുമോളുടെ കൊഞ്ചിക്കലിൽ കുഞ്ഞിന്റെയും മുഖത്തു പാൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു….. നല്ല നാളേക്കുള്ള പ്രതീക്ഷകൾ ഇവിടെ തുടങ്ങുന്നു….
അവസാനിച്ചു..
കഴിഞ്ഞ പാർട്ടിൽ നിർദേശങ്ങലും സപ്പോർട്ടും തന്നതിൽ എല്ലാവർക്കും നന്ദി.. പറഞ്ഞ നിർദ്ദേശങ്ങൾവച്ചാണ് ഈ പാർട്ട്‌ എഴുതിയത്.. തുടർന്നു അഭിപ്രായങ്ങൾ രേഖപെടുത്തുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.. നന്ദി
