അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി അവളുടെ മുറിയിലേക്കോടി….
മനോജ് എന്താണെന്ന് ചോദിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴും അതൊന്നും വകവെയ്ക്കാതെ അവൾ മുറിയിലെത്തി…
അവൾ വേഗം തന്നെ പ്രെഗ്നൻസി കാർഡ് എടുത്തു ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി…
മൂത്രം ഇറ്റിച്ചു വര നോക്കി കാത്തിരിക്കുകയാണ് സ്വാതി..
സമയം ആകാംഷയോടെ നീങ്ങി….
ഒടുക്കം എല്ലാ ആകാംഷയും അവസാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അതിൽ രണ്ടു വരകൾ വീണു….
സ്വാതി ഉൾകിടിലത്തോടെ ആ കാഴ്ച്ച കണ്ടുനിന്നു…
അവൾക്ക് സന്തോഷിക്കണോ കരയണോ യെന്നറിയാതെ ആ ഇരിപ്പിരുന്നു..
ഇനിയും ഋഷിയുമൊത്ത് കളിക്കണ്ടല്ലോ എന്ന സമാധാനം ഉണ്ട്.. എന്നാലും മനോജിനോട് എല്ലാം പറയേണ്ടിവരുമല്ലോ എന്ന ചിന്ത സ്വാതിയെ കുഴക്കി….
അവൾ നിർവികാരതയോടെ പിറത്തേക്കിറങ്ങി.. മോഹനനെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു… വാർത്ത അറിഞ്ഞപ്പോലുള്ള മോഹനേട്ടന്റെ സന്തോഷം വാക്കുകളിൽ തന്നെ പ്രകടമായിരുന്നു….
“ഹലോ.. ഋഷി സാർ,ഒരു സന്തോഷ വാർത്ത ഉണ്ട്” സ്വാതി ഫോൺ വച്ചതും മോഹനൻ ഋഷിയെ വിളിച്ചു..
“എന്താ മോഹനേട്ടാ…”
“അത്.. സാർ ഒരു അച്ഛനാകാൻ പോവാ.. സ്വാതി പ്രെഗ്നന്റ് ആണ്….”
“സത്യം.. ഓ ഗോഡ്.. ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ അങ്ങോട്ട് വരാം.. എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ചൂടെനിക്കറിയണം….”
“ഞാൻ സ്വാതിയെ വിളിച്ചു പറയാം സാർ.. സാർ അങ്ങോട്ട് പോരെ ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടാകും….”
സ്വാതി മോഹനനെ വിളിച്ചു വച്ചതും.. ഇനിയുണ്ടാകാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തു സ്വാതി തലക്ക് കൈകൊടുത്തിരുന്നു..
മനോജിന്റെ വിളിയാണ് സ്വാതിയെ ഉണർത്തിയത്…
അവൾ വേഗം മനോജിന്റെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…
“എന്തു പറ്റി സ്വാതി… നല്ല കൈപ്പുണ്ടായിരുന്നല്ലെ?”
സ്വാതിക്ക് മനോജ് പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് ആദ്യം മനസിലായില്ല.. പിന്നീടാണ് ഇരുവരും ചേർന്ന് ചെയ്ത പ്രവർത്തിയെക്കുറിച്ച് സ്വാതിക്ക് ഓർമ്മ വന്നത്….
“അതല്ല മനോജേട്ടാ…” സ്വാതി നിന്ന് പരുങ്ങി
“പിന്നെ എന്താ….”
ഇനിയും ഒളിച്ചുവച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് സ്വാതിക്ക് മനസിലായി, അവൾ എല്ലാം തുറന്നു പറയാൻ മനസുകൊണ്ട് തയാറെടുത്തു….
“ഞാൻ…ഞാൻ ഗർഭിണിയാണ് മനോജേട്ടാ…”
മനോജിന്റെ മുഖത്തെ ഞെട്ടൽ സ്വാതി കണ്ടു…
“സ്വാതി നീ എന്തൊക്കൊയാണ് പറയുന്നെ… ഗർഭിണി…എങ്ങനെ..”
സ്വാതി മനോജിന്റെ അടുത്തുചെന്ന് എല്ലാം പറഞ്ഞുതുടങ്ങി….
മനോജ് സ്വാതി പറയുന്നതെല്ലാം കേട്ട് ഞെട്ടി….
എന്തോ സ്വാതിയുടെ കാലിനിടയിൽ ഋഷികിടന്നു പുളഞ്ഞത് അവൾ മനപ്പൂർവം അവനിൽ നിന്ന് മറച്ചുപിടിച്ചു.., സ്വന്തം ഭാര്യ മറ്റൊരുവന്റെ കൂടെ കിടന്നെന്നറിഞ്ഞാൽ ഏതു ഭർത്താവിനാണ് അതെല്ലാം ഉൾകൊള്ളാനാക്കുക..
“എനിക്ക് അന്ന് വേറെ വഴിയില്ലായിരുന്നു മനോജേട്ടാ … ” സ്വാതി മനോജിന്റെ കാൽക്കൽ ഇരുന്നു വിങ്ങിപൊട്ടി ..
മനോജ് കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
ആ മൗനം സ്വാതിയിൽ ഭീതി പടർത്തി..
“എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് ഏട്ടാ.. എന്നോട് എന്തെങ്കിലും പറ…”
” എല്ലാം പോട്ടെ സ്വാതി.. എനിക്കുവേണ്ടി നീ കുറെ കഷ്ടപെട്ടുവല്ലെ…”
“അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല മനോജേട്ടാ.. എനിക്കു ഏട്ടൻ അല്ലെ വലുത് …
“അപ്പോൾ ഇതിന്റെ പ്രതിഫലമാണ് ഈ കാണുന്നതെല്ലാം അല്ലെ സ്വാതി.” മനോജിന്റെ തൊണ്ടയിടറി…
സ്വാതി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് വീണ്ടും മനോജിനോട് ചേർന്നിരുന്നു…
ഇരുവരുടെയും ആ ഇരുപ്പ് കുറച്ചു നേരം തുടർന്നു…
പെട്ടെന്നാണ് കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചത്…
സ്വാതി ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു… മോഹനേട്ടനാകും.. സ്വാതി കണ്ണുതുടച്ചു.. മനോജിനെ ഒരു പുതപ്പുകൊണ്ട് മൂടി പുറത്തേക്കുപോയി…
വാതിൽ തുറന്നതും കുറെ പൊതിയുമായി മോഹനേട്ടൻ ഉള്ളിലേക്കുകയറി…
“ഇതെല്ലാം കുറെ ഫ്രൂട്ട്സും മറ്റുമാണ് … സ്വാതി ഇനി ഇതെല്ലാം കഴിക്കണം… ” സ്വാതിയുടെ പൊതിയിലേക്കുള്ള നോട്ടം കണ്ട് മോഹനൻ പറഞ്ഞു…
“ആ പിന്നെ ഋഷി സാർ ഇങ്ങോട്ട് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ആൾക്ക് നേരിട്ട് കാണണമെന്ന്….”
സ്വാതി എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെ നിന്നുരുകി… സാർ ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ.. മനോജേട്ടൻ എങ്ങനെ എടുക്കുമെന്ന ചിന്തയായിരുന്നു സ്വാതിക്ക്….
“മനോജ് എന്തെ സ്വാതി ആളെ ഞാൻ പരിചയപെട്ടില്ലല്ലോ…. ” സ്വാതിയുടെ നിൽപ്പുകണ്ട് മോഹനൻ ചോദിച്ചു..
“അപ്പുറെ ഉണ്ട് . അതും പറഞ്ഞു മോഹനനെ യും കൂട്ടി സ്വാതി മുറിയിലേക്കുപോയി…
മനോജ് സ്വാതി കുറച്ചുമുമ്പ് പറഞ്ഞെതെല്ലാം ഉൾകൊള്ളാൻ പാടുപെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു…
അപ്പോഴാണ് സ്വാതിയും പുറകെ മോഹനനും വന്നത്.
“ഈ കിളവനാണോ സ്വാതിയുടെ കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛൻ” മനോജ് മനസ്സിൽ തെറ്റിധരിച്ചു .
“എന്നെ അറിയോ മനോജ്.. ഞാൻ മോഹനൻ” അയാൾ സ്വയം പരിചയപെടുത്തി.
രക്ഷിച്ചയാളാണ് മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്നതെങ്ങിലും മനോജിന്‌ നന്ദി വാക്കുപോലും പറയാൻ നാവുപൊന്തിയില്ല…
അവൻ വെറുതെ ഒന്നു നോക്കി ചിരിച്ചു..
കുറച്ചു നേരം സുഖവിവരംങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞു മൂവരും അവിടെ ഇരുന്നു….
അപ്പോഴാണ് പുറത്തു ഒരു വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടത്…. “ഋഷി സാർ വന്നുവെന്ന് തോന്നുന്നു… ” അതും പറഞ്ഞു മോഹനൻ പുറത്തേക്കുപോയി…
പുറമെ മനോജിനെ ഒന്നുനോക്കി സ്വാതിയും..
സ്വാതിക്ക് ടെൻഷൻ കൂടി കൂടി വന്നു…
അവൾ പുറത്തേക്കുവന്നതും ഋഷി വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി…
ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ ഒന്നുടക്കി…
ഇരുവരുടെയും മനസിലൂടെ ഭോഗചിത്രങ്ങൾ മിന്നിമാഞ്ഞു …
മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ഋഷിക്ക് മാറ്റങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് സ്വാതി മനസിലോർത്തു…
അവൾ ഋഷിയെ നേരിടാൻ കഴിയാതെ തലതാഴ്ത്തി നിന്നു…
ഋഷി നടന്നു വന്നു സ്വാതിയുടെ അടുത്തെത്തി…
ഋഷിയുടെ നോട്ടം മുഴുവൻ അവളുടെ വയറിലാണ്…
അവൻ എന്തോ ഉൾപ്രേരണയാൽ സ്വാതിയെയും കൂട്ടി അടുത്ത മുറിയിലേക്കുനടന്നു…
പുറത്തു എന്താണ് നടക്കുന്നതെന്നറിയാത്ത മനോജ് പകുതിചാരിയ വാതിലിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരാൾ സ്വാതിയെയും കൊണ്ട് പോകുന്നതു കണ്ടു….
അവന്റെ മനസിലൂടെ പല ചിന്തകളും കടന്നുപോയി….
ഋഷി സ്വാതിയെകൂട്ടി മുറിയിലെത്തി…
അവൾ ഋഷിയെന്താണ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നതെന്നറിയാതെ പകച്ചു നിന്നു…
ഋഷി സ്വാതിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു…
“സ്വാതി ഒരുപാട് നന്ദി… ഒരു കുഞ്ഞിനെ തന്നതിന് ….., എനിക്ക്… എനിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല…”
