മുകളിലെ പറമ്പിലേക്ക് കയറിയതോടെ ഞാന്‍ അവരില്‍ നിന്നും അല്പം അകലം പാലിച്ചു. മേമയ്ക്ക് ഒരു വിധത്തിലും സംശയത്തിന്റെ വിത്തുകള്‍ മുളപ്പിച്ചു നല്‍കാന്‍ പാടില്ല.
പശുക്കളെയെല്ലാം അഴിച്ച് പുറത്ത് കെട്ടിയ ശേഷം ലിസിച്ചേച്ചിയെയും പറഞ്ഞയച്ചാണ് ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നത്.
മുന്‍വശത്ത്‌ കൂടെയാണ് ഹാളിലേക്ക് കടന്നത്‌. മുണ്ടിനുള്ളിലെ മുഴ ഇപ്പോഴും ശരിക്കങ്ങ് താണിട്ടില്ല. ഇനി മേമയുടെ കുണ്ടി കൂടെ കണ്ടാപ്പിന്നെ പറയേം വേണ്ട.
അമ്മച്ചനും അമ്മമ്മയും കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
“വാ..ഇരിയ്ക്ക്…മോനിപ്പോ വരുന്ന വഴിയാണോ..?
കണ്ടതും അമ്മച്ചന് വീണ്ടും എഴുന്നേറ്റതായിരുന്നു.
“അവിടിരി മനുഷ്യാ…ഇങ്ങനെ പോയാ നിങ്ങള്‍ തന്നെ അവനെ ഓടിക്കുമല്ലോ..!”
അമ്മമ്മ മൂപ്പരുടെ ബനിയനില്‍ പിടിച്ചു താഴ്ത്തി ബലമായി ഇരുത്തിച്ചു.
“ആവശ്യമുള്ള ഒരു കാര്യോം ഓര്‍മ കാണില്ല. എന്നാലോ..ബീഡി തിന്നാന്‍ ഒരു മറവിയുമില്ല..!”
അമ്മമ്മ ദേഷ്യത്തോടെ അമ്മച്ചന്റെ തോളിലൊന്ന് ഇടിച്ചു തള്ളി.
ഇവിടിപ്പോ എന്താണ്ടായേ എന്ന ഭാവത്തില്‍ അമ്മച്ചന് അന്തംവിട്ട് എന്നെയും അമ്മമ്മയെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“അമ്മച്ചാ..ഞാന്‍ വന്നിട്ട് കുറച്ചു ദിവസമായി..ഇതും കൂടെ ചേര്‍ത്ത് പത്തു തവണ അമ്മച്ചന് എന്നോട് ചോദിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇനി ചോദിച്ചാ ഞാന്‍ തിരിച്ചു കോഴിക്കോട്ടേക്ക് പോയിക്കളയും എന്നാ അമ്മമ്മ പറഞ്ഞത്…ഇപ്പൊ മനസ്സിലായോ..!”
അമ്മച്ചന് സംഗതിയുടെ കിടപ്പ് വിശദമാക്കി കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ടു ഞാനും കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു.
“ഏഹ്..എന്താ..?”
അമ്മച്ചന് എന്നെ നോക്കി ഒരു ചെവി കൂര്‍പ്പിക്കുന്നു.
അടിപൊളി…അതങ്ങ് മറന്നു.
ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് മുഖം അമ്മച്ചന് നേരെ അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് നല്ല ഉച്ചത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.
“നീ എന്ത് ചെയ്തിട്ടും കാര്യമില്ല…അച്ഛന്‍ നാളെ വീണ്ടും ഇത് തന്നെ ചോദിക്കും.!”
മേമ അടുക്കളയില്‍ നിന്നൊന്നു എത്തി നോക്കി ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ആഹ്…എന്നാ ഇനി ദിവസോം മേമ തന്നെ പറഞ്ഞേക്ക്…ഞാന്‍ ക്ഷീണിച്ചു..!”
ഞാന്‍ കസേര നീക്കി എഴുന്നേറ്റു. ഓള്‍ഡ്‌ഗയ്സ് കഴിച്ച് പോയിട്ട് കഴിക്കാം..അതാ നല്ലത്….അത് വരെ മേമയെ ഒന്ന് മണത്തേച്ചും വരാം.
ഞാന്‍ മെല്ലെ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.
“നിക്ക്…അടുപ്പത്തതൊന്നൂടൊന്നു മറിച്ചിടട്ടെ…ആയതൊക്കെ രണ്ടാളും തീര്‍ത്തു. എണീക്കുമ്പോ തന്നെ എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയില്ലേല്‍ അതുമതി ബഹളം വെക്കാന്‍..!”
മേമ തല അല്പം ചെരിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ മനോഹരമായൊന്നു ചിരിച്ചു. സത്യം പറഞ്ഞാ എന്റെ മനസ്സങ്ങു കുളിര്‍ത്തു. അതുപോലൊരു ഹൃദയത്തില്‍ കൊളുത്തിപ്പോയ ചിരിയായിരുന്നു അത്..!
“ഓഹ്…എനിക്ക് വിശപ്പൊന്നും ആയിട്ടില്ല മേമേ..പയ്യെ മതി..നമുക്ക് ഒന്നിച്ചു കഴിക്കാം..!”
ഞാന്‍ ആ ദേഹം ആപാദചൂടം കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ടൊന്ന് ഉഴിഞ്ഞെടുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പച്ച ബോര്‍ഡറുള്ള ആ ചുവന്ന ചുരിദാര്‍ ശരിക്കും മേമയ്ക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഉണ്ടാക്കിയതാണെന്ന് തോന്നും. അത്രയ്ക്കുണ്ട് ചേര്‍ച്ച..! ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ സെലക്ട്‌ ചെയ്യുന്നോ എന്തോ. സ്റ്റിച്ചിംഗും ഒരേ പോളിയാണ്.. ആ ശരീരത്തിന്‍റെ വടിവുകളോട് ഒട്ടിയെന്നപോലെയാണ് തയ്ചെടുത്തിരിക്കുന്നത്…!
“എന്നാ ഇങ്ങു വാ…ഈ അടുപ്പത്തുള്ളതൊന്നു നോക്കിക്കേ…ഞാന്‍ ഈ ഡ്രസ്സൊന്നു മാറി വേഗം വരാം..!”
കയ്യിലിരുന്ന ചട്ടുകം അടുത്തുള്ള പ്ലേറ്റില്‍ വച്ച് കൊണ്ട് മേമ തിരിഞ്ഞു.
“എന്നാലും എന്റെ മേമേ…എങ്ങനാ ഇതുപോലൊക്കെ സെലക്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നെ…എന്തൊരു ഡ്രസ്സ്‌ സെന്‍സാ മേമയ്ക്ക്..!”
ഞാനെന്റെ അതിശയം മറച്ചു വെക്കാതെ തന്നെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
മേമയുടെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു ഇളം പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു.
“ഇഷ്ടായോ..?”
“ആയോന്നോ..?! ഒരേ പൊളി…ഇത് മാത്രല്ല..ഞാന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടതെല്ലാം സൂപ്പര്‍ ചേര്‍ച്ചയാ മേമയ്ക്ക്…ശരിക്കും അപ്സരസ്സിനെപ്പോലെ..!”
പെട്ടെന്ന് മേമയുടെ മുഖത്തെ ചിരിയ്ക്കൊരു മാറ്റം വന്നു. ഒരു താക്കീതിന്റെ നിറമുള്ള കള്ളച്ചിരിയോടെ അവരെന്നെ നോക്കി.
“ഓഹോ…ങ്ഹും..പറ..ബാക്കി കൂടെ പറ …കേക്കട്ടെ..!”
അവര്‍ കയ്യും കെട്ടി എന്തോ കേള്‍ക്കാനെന്ന ഭാവേന അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു.
എനിക്കാ ഭാവമാറ്റം ശരിക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു. ഞാന്‍ ചുമ്മാ ഇരുന്നു തള്ളുകയാണെന്ന് അവര്‍ കരുതിയിരിക്കണം ..!
ഞാനൊരല്പം കൂടെ അവരോടു ചേര്‍ന്ന് നിന്നു. പൊടുന്നനെ എന്നിലേക്ക് ആ ഉന്മാദം പരത്തുന്ന ഗന്ധം ഒഴുകിയെത്തി. മേമയുടെ പച്ചമാംസത്തില്‍ നിന്നുയരുന്ന മനം മയക്കുന്ന ഗന്ധം.
മനസ്സിലൊരു കുതിപ്പുയര്‍ന്നെങ്കിലും അത് മുഖത്ത് പ്രതിഫലിക്കാന്‍ ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചില്ല.
“ആനയ്ക്ക് ആനയുടെ വലിപ്പമറിയില്ലെന്നു കേട്ടിട്ടില്ലേ…അത് പോലാ…മേമയ്ക്ക് മേമയുടെ സൗന്ദര്യത്തെപ്പറ്റി ഒരു പിടിയുമില്ല..! “
“ആണോ..എന്നാ പറ…മേമയൊന്നറിയട്ടെ…!”
അവര്‍ കളിയാക്കുന്ന തരത്തിലൊരു താല്പര്യഭാവം കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കൈ എളിയില്‍ കുത്തി അതേ ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി.
അതൊരു ആക്കലാണെന്ന് മനസ്സിലായിട്ടും ഞാനത് കാര്യമാക്കിയില്ല.
മേമയുടെ ആ മദിപ്പിക്കുന്ന മണം വലിച്ചെടുക്കുന്നതിനായി എന്തോ വലിയ രഹസ്യം പറയാനെന്ന ഭാവേന ഞാന്‍ കണ്ണുകള്‍ അല്പം കുറുക്കിക്കൊണ്ട് ഇത്തിരി കൂടെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.
അവരും എന്റെ അതേ ഭാവത്തോടെ എന്നില്‍ തന്നെ മിഴികളുറപ്പിച്ചു.
കൃത്യം അതേസമയത്ത് തന്നെയാണ് അമ്മമ്മ കഴിച്ച പ്ലേറ്റുകളുമായി അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നത്.
പെട്ടെന്ന് ഞാന്‍ മേമയില്‍ നിന്നുമൊരു മാന്യമായ അകലം പാലിച്ചു നിന്നു.
അതേ സമയം തന്നെ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് മേമയും എന്റെ അതേ പോലെ തന്നെ ഒരല്പം മാറി നിന്നു.
എന്റെ മനസ്സിലൊരു കൊളുത്ത് വീണു. ഉള്ളില്‍ കള്ളത്തരമുണ്ടായത് കൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്തത്.. പക്ഷെ മേമ എന്തിനാണങ്ങനെ..!
അതെന്നെ ശരിക്കും ചിന്താക്കുഴപ്പത്തിലാക്കി.
അമ്മമ്മ കയ്യും കഴുകി തിരിച്ചു പോകുന്നതുവരെ ഞാന്‍ അടുപ്പത്തെ പത്തിരി തിരിച്ചും മറിച്ചുമിട്ട്‌ സമയം കളഞ്ഞു.
“ഉച്ചയ്ക്കെന്താ മോളെ കറി വെക്കുന്നെ..?”
അമ്മമ്മ തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചോദിച്ചു.
“മീന്‍ കിട്ട്വോന്നു നോക്കണം അമ്മെ…..!”
‘മീനൊന്നും വേണ്ടെടീ…മോന്‍ വന്നിട്ട് നല്ലതെന്തേലും വച്ചു കൊടുക്കാതെ… വല്ല ഇറച്ചിയോ മറ്റോ വാങ്ങിയാ മതി…!”
“ആഹ്..മ്മേ…വാങ്ങിക്കാം..!”
അമ്മമ്മ വാതില്‍ കടന്നു പോയെന്നു കണ്ടപ്പോ മേമ എന്നെ നോക്കി അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായൊന്നു ചിരിച്ചു.
“നിന്റെ കെയറോഫ് എടുക്കുന്നതാ…ഇറച്ചിയെന്നു കേട്ടാ രണ്ടും മരിക്കും..!”
