ഞാനാ ദൃശ്യം മനസ്സില് കണ്ടെന്ന പോലെ കണ്ണുകളടച്ച് ആസ്വദിച്ചു. കണ്ണ് തുറന്നപ്പോള് കണ്ടത് ഒരു ചിരിയോടെ എന്നെത്തന്നെ തറഞ്ഞു നോക്കി നില്ക്കുകയാണ് മേമ.
ആ നോട്ടം കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്ക് മനസ്സിലായി…അവര്ക്കെന്തോ സ്പാര്ക്കായിട്ടുണ്ടെന്ന്..! എന്റെ മുഖത്ത് ചിലപ്പോ ആ സമയത്ത് ഒരു
കോഴിക്കാമുകന്റെ ഭാവങ്ങളൊക്കെ അഴിഞ്ഞാടിയിട്ടുണ്ടാകും.
“മ്ഹും…പിടിച്ച് കെട്ടിക്കാറായീ…!”
ഒരു താളത്തില് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവര് കാസറോളുമെടുത്തു ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.
നേരിയ ഒരു ചമ്മല് ഫീല് ചെയ്തെങ്കിലും ഞാനത് കാര്യമാക്കിയില്ല.. ഇതുപോലെ എത്രയെത്ര…!
നല്ല മൊരിഞ്ഞ പത്തിരിയും കടലക്കറിയുമായിരുന്നു പ്രാതല്.
മേമ എനിക്കെതിരെയിരുന്നാണ് കഴിക്കുന്നത്. ഇടയ്ക്ക് ഞാനാ മുഖമൊന്നു ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. എന്റെ വാക്കുകള് എന്തെങ്കിലും ഒരു മാറ്റം അവരിലുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടോ എന്ന്.
പക്ഷേ, വിചാരിച്ചതുപോലെ ഒന്നും കാണാന് കഴിഞ്ഞില്ല. വേറെന്തോ ചിന്തയിലെന്നപോലെ അവരങ്ങനെ കഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
ഓഹ്…അപ്പൊ എന്റെ ശ്രമങ്ങളെല്ലാം വെള്ളത്തിലിട്ട വളിപോലെയായെന്നു സാരം.
സാരമില്ല…എത്ര സപ്ലി കിട്ടിയാലും തളരാത്ത ബീടെക്കുകാരെപ്പോലൊരു മനസ്സുള്ളപ്പോ എന്തിനു വിഷമിക്കണം.
ഞാന് വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ച് തീര്ത്ത ശേഷം ഒന്ന് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി.കഴിച്ചത് വേഗം ദഹിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. ലിസിച്ചേച്ചി വരാന് ഇനി രണ്ടു മണിക്കൂര് പോലുമില്ല. അപ്പോഴേക്കും വയറൊക്കെ ഒന്ന് സെറ്റാവണം. ഒരു പൊടിയ്ക്ക് വിശപ്പുമുണ്ടെങ്കില് പൊളിക്കും.
ആ പഴയ സീനിയര് ചേട്ടന് പകര്ന്നു തന്ന ഒരു വലിയ അറിവാണത്. വിശപ്പുള്ളപ്പോള് നല്ല കിടു സ്റ്റാമിനയും ആക്രാന്തവും കൂടുമത്രേ. എന്റെ കാര്യത്തില് ആക്രാന്തത്തിന് കുറവൊന്നുമില്ല…എന്നാലും കുറച്ചൂടെ സ്റ്റാമിന കിട്ടുമെങ്കില് കളയണ്ടല്ലോ..
ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോ മേമ ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു.
“കണ്ണാ…ഒന്ന് ടൌണില് പോയി വര്വോ..കൊറച്ച് സാധനങ്ങള് മേടിക്കാനുണ്ട്..അതോ ഞാന് പോണോ..?”
“ടൌണെന്നോന്നും പറയാതെ മേമേ…വല്ല അങ്ങാടീന്നോ മറ്റോ പറ… ആകെ രണ്ടോ മൂന്നോ ഓലപ്പീടികെണ്ട്..!”
ഞാന് കളിയാക്കുന്നതുപോലെ ചിരിച്ചു .
“ശരി മെട്രോ പുത്രാ…ഒന്ന് അങ്ങാടീല് പോയി വരാമോ..?”
മേമയും എനിക്കൊപ്പം ചിരിച്ചു.
ഞാന് മെല്ലെ ക്ലോക്കിലേക്കൊന്നു പാളി നോക്കി. കൊഴപ്പമില്ല…സമയം 9 കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ.
“പിന്നേയ്…സോസൈറ്റീടെ അടുത്തുള്ള അങ്ങാടീലല്ലട്ടോ..ഇത് ഹൈവേലാ…നീയന്നു വരുമ്പോ ഓട്ടോ പിടിച്ചില്ലേ…!”
അവര് സാധനങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റും സഞ്ചിയും എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.
“അയ്യോ..അത്രേം ദൂരം പോണോ..?”
ഞാനൊന്ന് പരുങ്ങി.കുളം കലക്കല് വെള്ളത്തിലാകുമോ..!
“അത്രയധികം ദൂരമോന്നുമില്ലെടാ..മൂന്ന് മൂന്നര കിലോമീറ്ററേ കാണൂ…! പിന്നെ ചിക്കന് പലച്ചരക്കൊക്കെ വാങ്ങി വരാന് നേരത്ത് വാങ്ങിച്ചാ മതിട്ടോ..അല്ലേല്
നീര് വറ്റും..!”
മൂന്നര കിലോമീറ്റര് തിരിച്ചു വരുന്നതും കൂട്ടിയാല് ഏഴ്…പത്ത് മിനിറ്റ് അങ്ങോട്ടും പത്ത് മിനിറ്റ് ഇങ്ങോട്ടും…ആകെ മൊത്തം ഒരു മണിക്കൂറില് തിരിച്ചെത്താം..!
“ആ ടീഷട്ടും മുണ്ടും മാറ്റിട്ട് പോ…ആള്ക്കാര്ക്ക് മണക്കണ്ട…!”
മേമ ഊറിച്ചിരിച്ചു.
ഞാന് ടീഷര്ട്ട് മണത്ത് നോക്കി. ഇല്ല കൊഴപ്പമൊന്നുമില്ല. എന്നാലും മാറ്റിയേക്കാം.
നല്ല സ്പീഡിലാണ് ഞാന് ആക്ടിവ ഓടിച്ചത്. വിചാരിച്ചതിലും നേരത്തെ തിരിച്ചെത്തണം. കുറേക്കാലത്തിനു ശേഷം ഒരു സമ്പൂര്ണ്ണ പണി നടക്കാന് പോകുകയാണ്..! ആ ഓര്മ്മയില് പട്ടാളം പുരുഷു തിരിച്ചുപോയതറിഞ്ഞ ഭഗീരഥന് പിള്ളയെപ്പോലെ മനസ്സ് തുള്ളിച്ചാടി.
‘ഓഹ്..എന്റെ പഞ്ചാരേ..!’
കുറച്ചു ദൂരം പോയപ്പോ കണ്ടു റോഡ് സൈഡിലൂടെ ഒരു കിണ്ണന് ചരക്ക് നടന്നു പോകുന്നു. ഞാന് പോകുന്ന ദിശയിലേക്കാണ് അവളും പോകുന്നത്.അത് കൊണ്ട് പിന്നാമ്പുറമാണ് കാഴ്ച്ച.
ഒരു വയലറ്റ് ചുരിദാറാണ് വേഷം. താഴെ ലെഗ്ഗിന്സ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.
ഞാന് വേഗത കുറച്ചു. ആ കുണ്ടി നന്നായൊന്നു സ്കാന് ചെയ്തെടുക്കണം..!’
ആഹാ…നല്ല പൊളപ്പന് കുണ്ടി..! ഒരു രണ്ടു പഴോം കുറച്ചു പാലും ലേശം അവിലും കൂടെ ആ വിടവിലോട്ട് ഇട്ടുകൊടുത്താ ആ വളവിലെത്തുമ്പോഴേക്കും അവില് മില്ക്ക് കുടിക്കാം…അതുപോലെ അരഞ്ഞരഞ്ഞാണ് കുണ്ടികളുടെ ചലനം.
വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു അവരൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
ഹെമ്മേ….മായേച്ചി..!!!
ഈ മൊതലിന്റെ കുണ്ടി ഇത്രേം പൊളിയായിരുന്നോ…വൌ…!
എന്നെ കണ്ടതും അവര് പെട്ടെന്ന് കൈ കാണിച്ചു. ഞാന് മെല്ലെ വണ്ടി അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് കയറ്റി നിര്ത്തി.
എന്റമ്മേ..മാസ്ക് ഇട്ടിട്ട് പോലും എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…!!
എന്റെ മനസ്സിലൊരു തേരോട്ടം നടന്നു.അപ്പൊ അവരെന്നെ നല്ലപോലെ ഓര്ത്ത് വെച്ചു കാണും..!
“കാണാതായപ്പോ കുറച്ച് നടക്കാമെന്ന് കരുതി..!”
അവര് ഒരു ചിരിയോടെ അടുത്തെത്തി.
ഏഹ്..കാണാതയപ്പോഴോ..? അപ്പൊ ഇവര്ക്കറിയാമായിരുന്നോ ഞാന് വരുന്നത്..!
“ചേച്ചി എങ്ങനറിഞ്ഞു ഞാന് വരുന്ന കാര്യം..?”
“അയ്യോ അപ്പൊ ഹേമ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ…അടിപൊളി..!അപ്പൊ കൊറച്ച് നേരത്തെ ഇറങ്ങിയത് നന്നായി..! അല്ലേല് നീ പറപ്പിച്ചു വിട്ടു പോയേനെ ല്ലേ..!”
അവര് ശ്രദ്ധയോടെ പിന്സീറ്റിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.
എനിക്കവര് പറയുന്നതിലെ സാരാംശം ശരിക്കങ്ങോട്ട് മനസ്സിലായില്ല.
പെട്ടെന്ന് എന്റെ ഫോണ് റിംഗ് ചെയ്യാന് തുടങ്ങി. അരയില് തിരുകി വച്ചിരുന്ന ഫോണെടുത്തു നോക്കിയപ്പോള് മേമയുടെ ലാന്ഡ് ലൈന് നമ്പരാണ്.
“എന്താ മേമേ..?”
ഞാനത് അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
“കണ്ണാ നീ കുറെ ദൂരം പോയോ..?എനിക്കൊരു അബദ്ധം പറ്റി..!”
“ആഹ്…അറിയാം..മായേച്ചിയുടെ കാര്യമല്ലേ…!”
ഞാനൊരു ചിരിയോടെ ഫോണ് മായച്ചേച്ചിയുടെ നേരെ നീട്ടി. അവര് ഫോണ് വാങ്ങി മേമയുമായി സംസാരിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോ ഞാന് മെല്ലെ വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു.
ആഹാ…എന്തൊരു സുഖം..! ഫോണില് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്കൊണ്ടാവണം അവരുടെ ശരീരം ഇപ്പൊ എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാഞ്ഞ് ഒട്ടിയാണിരിപ്പ്.
ഫോണ് ഇടതു കയ്യിലായിരുന്നതിനാല് ആ കൂര്ത്ത വലതു മുല എന്റെ തോള്പലകയില് കുത്തിയമര്ന്നാണിരിക്കുന്നത്. അതിന്റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ മാര്ദ്ദവം എന്റെ നെറുക വരെ ചൂടാക്കിക്കളഞ്ഞു.
“ദാ..ഫോണ്..!”
രണ്ടു മിനിറ്റ് നേരത്തെ ചിരിയും സംസാരവുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവര് ഫോണ് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.
“ചേച്ചി അത് കയ്യില് പിടിക്ക്യോ…പോക്കറ്റില്ല..!”
ഞാന് പിന്നിലേക്ക് തല ചെരിച്ചുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.