“അതിനും മാത്രമൊന്നുമില്ല…രണ്ടു പിടി പിടിച്ചാ തീരും..! കൈ കഴുകാന് വെള്ളം ഇങ്ങോട്ടെടുക്കണോ..?”
സ്റ്റൂള് അവര്ക്കരികിലേക്ക് നിരക്കി വച്ചു കൊണ്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട…!”
അവര് അതേ ഭാവത്തോടെ കിടക്കയില് നിന്നിറങ്ങി.
“മര്യാദയ്ക്കൊന്നു കിടക്കാനും സമ്മതിക്കില്ല..!”
വാതില് കടക്കാന് നേരം അവര് ഒരു കള്ളദേഷ്യത്തോടെ എന്റെ കവിളില് മെല്ലെയൊന്നു കുത്തി.
ഞാനൊരു ചിരിയോടെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി.
മേമയുടെ പിന്നാലെ ഞാനും ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് ചെന്നു. തലകറങ്ങിയെങ്ങാന് വീണാലോ എന്നൊരു പേടിയുണ്ടായിരുന്നു.
അകത്തേക്ക് കയറാന് നേരമാണ് ഞാന് പിന്നാലെയുള്ളത് അവര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്.
“നീയിതെങ്ങോട്ടാ..?”
ഒരു അമ്പരന്ന ചിരിയോടെ അവരെന്നെ നോക്കി.
“അല്ലാ..തലകറങ്ങി വീണാലോന്ന് പേടിച്ചിട്ടാ..!”
ഞാനൊരു പരുങ്ങലോടെ പറഞ്ഞു.
“അതിന്..?!! എടാ എനിക്കൊന്നു മൂത്രമൊഴിക്കണം…അതിനും വേണോ എസ്കോര്ട്ട്..!”
മേമയുടെ ചിരി ഉച്ചത്തിലായി.
ആകെ ചമ്മിപ്പോയ ഞാന് പതിയെ പിന്വലിഞ്ഞു.
എങ്കിലും വാതിലിന് മുന്നില് നിന്നും മാറാതെ അവര് പുറത്തു വരുന്നതുവരെ കാത്തിരിക്കാന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.
ഒരു മിനിട്ടിനുള്ളില് വാതില് തുറക്കപ്പെട്ടു.
“എസ്കോര്ട്ട് ഇതുവരെ പോയില്ലേ..?”
ആ കളിയാക്കലിനെ ഞാനൊരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ട് നേരിട്ടു.
ബേസിന് ടാപ്പ് തുറന്ന് കൈകഴുകിയശേഷം മേമ പുറത്തിറങ്ങി എന്റെ മുന്നില് വന്നു നിന്നു.
“മൂന്നു വര്ഷത്തിനുള്ളില് ഇത് നാലാമത്തെ തവണയാ പനി വരുന്നത്…! പക്ഷെ അത് ആസ്വദിക്കുന്നത് ഇത് ആദ്യമായിട്ടാണ്..!”
ആ നനഞ്ഞ കൈ എന്റെ കവിളിലേക്ക് നീണ്ടു.
“…ഇങ്ങനൊക്കെ പരിചരിക്കാന് ഇതുവരെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ..! നിന്നെ ഇങ്ങു കൊണ്ടോരാന് മേമ വല്ലാതെ വൈകിപ്പോയെന്നു തോന്ന്വാ ഇപ്പൊ..!”
സ്നേഹം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളില് ഒരു നേര്ത്ത പുഞ്ചിരി നിറച്ചു കൊണ്ട് അവരെന്റെ കവിളില് തലോടി.
“അപ്പൊ ഇനീം ഒരു രണ്ടു ദിവസം കൂടെ പനിച്ചു കിടക്കാന് തോന്നുന്നുണ്ടോ ..?!
ആ കരസ്പര്ശനത്തില് അലിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് ഞാനൊരു കുസൃതിച്ചിരി ചിരിച്ചു.
ആ മുഖത്ത് മനം മയക്കുന്ന ഒരു മന്ദസ്മിതം വിരിഞ്ഞു.
“ഉം…തോന്നുന്നൊക്കെയുണ്ട്…! പക്ഷെ..എന്റെ മോനെ ഇനീം രണ്ടു ദിവസം കൂടെ കഷ്ടപ്പെടുത്താന് വയ്യല്ലോ…അതുകൊണ്ട് വേണ്ട..!”
സ്നേഹമസൃണമായ ഒരു നോട്ടമെയ്തുകൊണ്ട് അവരെന്നിലേക്ക് അല്പംകൂടെ ചേര്ന്ന് നിന്നു.
ഞാനാ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഇമവെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നു. ആ കരിനീല നയനങ്ങളിലെ സ്നേഹത്തിന്റെ നനവില് മനസ്സ് ഉമിനീര് തൊട്ട പഞ്ഞി മിട്ടായിപോലെ അലിഞ്ഞു പോകുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.
“കഷ്ടപ്പെടാന് ഞാന് തയ്യാറാണെങ്കിലോ..!”
എന്റെ സ്വരം വല്ലാതെ നേര്ത്തിരുന്നു.
മേമയുടെ മുഖത്തു നിന്നും പുഞ്ചിരിയുടെ അവശേഷിപ്പുകള് മാഞ്ഞു. ഏതോ സുഖദമായൊരു ചിന്തയില്പ്പെട്ടതുപോലെ ആ കണ്ണുകളൊന്നു പിടഞ്ഞു.
ആ മനസ്സെനിക്ക് വായിക്കാന് കഴിയുമായിരുന്നു. ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയെന്ന ചിന്തയോടെ ജീവിക്കുന്നതിനിടെ അപ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ സ്നേഹവും പരിഗണനയുമൊക്കെ അവരിലും ഈറന് നിലാവ് പടര്ത്തിയിരിക്കുന്നു.! ഒരു ഇളം കാറ്റിനുപോലും മറിച്ചിടാന് പറ്റുന്ന തൂവല്ത്തുമ്പ് പോലെയാണിപ്പോ അവര്..!
ഞാനൊരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ കൈകള് ഇരുവശത്തേക്കും വിരിച്ചു പിടിച്ചു.
“ഇതിനുള്ളില് ഒരുപാട് സ്ഥലമുണ്ട്…വല്ലതുമൊക്കെ തിരിച്ചു തരണമെങ്കില് ആവാം…!”
പറഞ്ഞു തീര്ന്നില്ല..ഒരു നേര്ത്ത നൂലിഴയാല് മാത്രം തടയപ്പെട്ടു നിന്നിരുന്ന പോലെ അവരെന്നിലേക്ക് ഒട്ടിച്ചേര്ന്നു. എല്ലുകള് ഒടിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് രണ്ടു കവിളിലും ആ തുടുത്ത ചുണ്ടുകള് കൊണ്ട് അമര്ത്തി മുത്തി.
“മേമെടെ പൊന്നുമോനാ…വിടൂല ഞാന് എങ്ങോട്ടും..!”
ആ സ്വരം തീരെ പതിഞ്ഞ് ഒരു മൃദുമന്ത്രണം പോലെ എന്നിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങി.
“അതിനിപ്പോ ആരാ ഇവിടെ എന്റെ മേമയെ വിട്ടു പോകാന് പോണത്..!!”
കൂവക്കാമ്പ് പോലുള്ള ആ കഴുത്തില് ചുണ്ടുരസിക്കൊണ്ട് ഞാനാ വെണ്ണതോല്ക്കുമുടല് ഇറുകെപുണര്ന്നു.
നെഞ്ചില് ഇടിച്ചുടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ആ ഇളനീര്ക്കുടങ്ങളുടെ മാര്ദ്ദവം ടീഷര്ട്ടിനുള്ളിലൂടെ തലച്ചോറിലേക്ക് ഒരു വൈദ്യുതപ്രവാഹം തന്നെ നടത്തി. കുണ്ണ അതിമര്ദ്ദം സഹിക്കാനാവാതെ ആ അരക്കെട്ടില് കുത്തിയമര്ന്നു കിടപ്പാണ്. ഇങ്ങനെപോയാല് വിണ്ടുകീറിയ പഴം പോലെയാവാന് അധികസമയം വേണ്ടിവരില്ല.
“കണ്ണന് ചോറുണ്ടോ..?”
മേമയുടെ നേര്ത്ത ശബ്ദത്തിലുള്ള ചോദ്യമുയര്ന്നു.
“ഇല്ല…മേമ കഴിച്ചിട്ട് മതി..!”
ഞാന് ഒരു ആലസ്യത്തിലെന്നപോലെയാണ് മറുപടി കൊടുത്തത്.
“എന്നാ വാ…ഒന്നിച്ച് കഴിക്കാം..!”
അവര് മെല്ലെ അടര്ന്നു മാറാന് തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. എന്നാല് അതിനനുവദിക്കാതെ ഞാന് വീണ്ടും ബലമായി കെട്ടിവരിഞ്ഞു.
“നിക്ക്..കൊറച്ചൂടെ കഴിയട്ടെ…മേമയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിക്കാന് നല്ല സുഖം..!”
ഞാന് മയക്കത്തിലെന്ന പോലെ കൊഞ്ചി.
മേമയില് നിന്നൊരു കിലുങ്ങിച്ചിരി ഉയര്ന്നു. ഒപ്പം മറുത്തൊന്നും പറയാതെ തന്നെ അവര് വീണ്ടുമെന്നെ അണച്ചു.
ഞാനാ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം ചേര്ത്തുവച്ച് ആ ദേഹം പകര്ന്നു നല്കുന്ന മാദകഗന്ധം വലിച്ചെടുത്തു. പുറമാകെ ഓടി നടക്കുകയായിരുന്ന കൈകളിലൊന്ന് കഴുത്തിലൂടെ ഉരസിക്കയറ്റിയപ്പോള് അവരുടെ ദേഹം മെല്ലെയൊന്നു കിടുങ്ങി. കണ്മുന്നില് നേര്ത്ത കുഞ്ഞുരോമങ്ങള് എഴുന്നു നിന്നു.
“മേമയെന്തിനാ ഇതിങ്ങനെ കെട്ടി വെക്കുന്നേ….!”
ഞാന് മെല്ലെ ആ മുടിക്കെട്ടിനുള്ളിലേക്ക് വിരല് കടത്തി.
“…ഇതിങ്ങനെ അഴിഞ്ഞു വീണ് പടര്ന്നു നില്ക്കുമ്പോ എന്ത് ഭംഗ്യാന്നറിയോ..!!”
വിരലുകള് തിക്കിക്കയറ്റിക്കൊണ്ട് ഉണ്ടയാക്കി കെട്ടിവച്ചിരുന്ന മുടി ഞാന് അഴിച്ചിട്ടു. ആ നീണ്ടു ചുരുണ്ട മുടി അരിച്ചാക്ക് പൊട്ടുന്നപോലെ ഒഴുകി വീണ് പുറമാകെ മൂടി.
“കിടക്കുമ്പോ കെട്ടുന്നതാ കണ്ണാ… അല്ലേല് കെട്ടു വീഴും..!”
വാത്സല്യത്തില് മുങ്ങിയ മേമയുടെ കൈകള് എന്റെ പുറത്തു കൂടെ മെല്ലെ തഴുകി നീങ്ങി.
“ഞാനിങ്ങനെ നിക്കാന് പോവ്വാ ഇന്ന് മുഴുവന്..!”
അഴിഞ്ഞുവീണ ആ ഇടതൂര്ന്ന മുടി വാരിയെടുത്ത് തലവഴിയിട്ട് മുഖമതില് പൂഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് ഞാന് പുലമ്പി.
മേമയുടെ വളകിലുക്കം പോലുള്ള ചിരിയുയര്ന്നു.
“എന്നാലെ…ഞാന് കൊറച്ചങ്ങോട്ടു മുറിച്ചു തരാം..അതും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നോ.. !”
“അത് മാത്രം മതിയെങ്കില് ബാര്ബര്ഷോപ്പില് പോയാപ്പോരെ…!”
ഞാനല്പം ശുണ്ഠിയോടെ പറഞ്ഞു.
“…മേമയെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിക്കുന്ന കാര്യാ ഞാന് പറഞ്ഞെ..!”