ഹാളിലെത്തിയപ്പോള്‍ ബെട്ടിയിട്ട ബായത്തട പോലെ അമ്മച്ചന്‍ സോഫയില്‍ കിടപ്പുണ്ട്. അമ്മമ്മ മുറിയിലാണെന്ന് തോന്നുന്നു.
ടീവിയില്‍ ലാലേട്ടന്റെ കിളിച്ചുണ്ടന്‍ മാമ്പഴം ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അമ്മച്ചന്‍ മുഴുവന്‍ കാണാന്‍ വയ്യാഞ്ഞിട്ട് ഉറങ്ങിക്കളഞ്ഞതാവും.
പ്ലേറ്റില്‍ ഭക്ഷണമെടുത്ത് ടീപ്പോയില്‍ കൊണ്ട് വച്ച് ഒരു കസേരയും വലിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ ഉണ്ണാനിരുന്നു.
ഒന്നാം കിളി രണ്ടാം കിളി പാട്ട് സീനാണ്. സൗന്ദര്യയുടെ കൊഴുത്തു മുറ്റിയ ശരീരം നോക്കി വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നതിനാല്‍ ഉരുളയൊക്കെ ഒരു തടസ്സവുമില്ലാതെ ഇറങ്ങിപ്പോയി.
ആ ആലസ്യത്തില്‍ മുഴുകിയങ്ങനെ ഇരുന്നപ്പോ പ്ലേറ്റ് കാലിയായതറിഞ്ഞില്ല. എണീറ്റ് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. ‘തൈകള്‍’ കഴിച്ച പാത്രങ്ങളൊക്കെ കഴുകാനുണ്ട്. ഒരു ഇരുപതു മിനിട്ടോളം അടുക്കളയില്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു. എല്ലാമൊന്നു ഒതുക്കിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വീണ്ടും മേമയുടെ മാദകശരീരത്തിന്റെ ഇളം ചൂട് മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.
ഒന്നുകൂടെ ട്രൈ ചെയ്താലോ..!
എന്തായാലും തൊടുന്നതും കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നതുമൊക്കെ നിയമവിധേയമാക്കി മേമ ബില്‍ പാസാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്നുറപ്പ്..! വാത്സല്യം കൊണ്ടോ സ്നേഹം കൊണ്ടോ വിശ്വാസം കൊണ്ടോ എന്ത് തേങ്ങയെങ്കിലും ആവട്ടെ.. അവര്‍ക്കിപ്പോ അതിലൊന്നും ദേഷ്യമോ എതിര്‍പ്പോ ഇല്ല.! അതൊരു തെളിയിക്കപ്പെട്ട
സത്യമാണ്.!
ഞാന്‍ മെല്ലെ കോണി കയറി മേമയുടെ മുറിയുടെ മുന്നിലെത്തി. അത് ചാരിയിട്ടുണ്ട്.
ചിലപ്പോ ഉറങ്ങുകയാവും..കയറിച്ചെന്ന് ശല്യപ്പെടുത്തണോ..?!
മനസ്സ് രണ്ടു വട്ടം അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ആടി.
വേണ്ട…ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ പാവം..!
കഴപ്പ് തല്‍ക്കാലമൊതുക്കി ഞാന്‍ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.
പതിവ് പോലെ സകല ഗ്രൂപ്പിലും കയറി നിരങ്ങി. മിഥുവിന്റെ ചാക്ക് കണക്കിന് മെസ്സേജ് വന്നു കിടപ്പുണ്ട്. പാവം..ബോറടിച്ചു ചാവുന്നുണ്ടാവും ഇപ്പൊ.
എല്ലാത്തിനും വിശദമായിത്തന്നെ റിപ്ലെ കൊടുത്തു. ഇടയ്ക്ക് അമ്മയുടെ വോയിസും ഉണ്ടായിരുന്നു…!
അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നല്ലപോലെ ഉറക്കം വന്നു തൂങ്ങിപ്പോയി. സമയം നോക്കിയപ്പോ മൂന്നാവാറായിട്ടുണ്ട്. ഇനിയിപ്പോ ഉറങ്ങിയാ ശരിയാവില്ല. അര മണിക്കൂര്‍ കഴിയുമ്പോ ലിസിച്ചേച്ചി വരും.
അര മണിക്കൂര്‍ ഉരുണ്ടും മറിഞ്ഞും ഗെയിം കളിച്ചും തള്ളി നീക്കിയ ശേഷം മൂന്നരയായപ്പോള്‍ എണീറ്റ് തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ നടന്നു. ചേച്ചി നേരത്തെ വന്നാ ഒന്ന് വായിലെടുപ്പിക്കാം.
അവര്‍ക്ക് വായിലിടാന്‍ നല്ല വഴക്കമാണ്. മനുഷ്യനെ പെരുവിരലിലാണ് നിര്‍ത്തിക്കളഞ്ഞത്.
മായേച്ചിയും പോളിയാണ്.. ലക്ഷണം കണ്ടിട്ട് ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ ടീച്ചറാണെന്നാണ് തോന്നുന്നത്..എന്തൊരു ആര്‍ത്തിയായിരുന്നു ആ കണ്ണുകളില്‍..! നാളെ ഒരു ദിവസം കൂടോന്നു വേഗം കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയാ മതിയായിരുന്നു..വലിച്ചു കുടിപ്പിക്കണം..!
അതുവരെ ലിസിച്ചേച്ചി….ആഹാ..!
എന്നാല്‍ പ്രതീക്ഷ തെറ്റി…തൊഴുത്ത് വൃത്തിയാക്കലും പശുക്കളെ കയറ്റിക്കെട്ടലുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പാല് പാത്രങ്ങളും കൊണ്ട് വച്ചശേഷം പതിവ് നേരത്ത് തന്നെയാണ് ലിസിച്ചേച്ചി വന്നത്.
“ചേച്ചി നല്ല ആളാ…കൊറച്ച് നേരത്തെ വരണ്ടായിരുന്നോ..!”
ഞാനൊന്ന് പരിഭവിച്ചു.
“എന്തുവാ…അതും കറക്കാറായോ..?”
മുണ്ടിനുള്ളിലേക്ക് ചൂഴ്ന്നു നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ വശ്യമായൊരു ചിരിയോടെ അവര്‍ ചോദിച്ചു.
“ഓഹ്..ഇനിയിപ്പോ പറഞ്ഞിട്ടെന്താ..!”
നിരാശ ഭാവിച്ചുകൊണ്ട് തൊഴുത്തില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.
“നിക്കെടാ ചെക്കാ… നല്ലോണം മൂത്ത് നിക്കുവാന്നോ..?”
വീണ്ടും അതേ ചിരി.
“ആന്ന്‍…ഒന്ന് വായിലെടുപ്പിക്കാമെന്ന് കരുതിയതായിരുന്നു..!”
“അതിപ്പോ നേരത്തെ വന്നാലും പറ്റത്തില്ലെടാ കണ്ണാ..ചേച്ചിയ്ക്ക് ഡേറ്റായി..!”
ആ മുഖമൊന്നു മങ്ങി.
“ഏഹ്..!”
ഞാനാകെ ഡൌണായി.
“ഒരു നാലഞ്ചു ദിവസം കഴിയാതെ നോക്കേ വേണ്ട..!”
ഛെ…കഷ്ടമായിപ്പോയല്ലോ…ഇനിപ്പോ മറ്റന്നാള്‍ വരെ എന്ത് ചെയ്യും..?! ഞാന്‍ വിഷണ്ണനായി.
“എന്നാലും ഒന്ന് ഊമ്പി തന്നൂടെ..?”
അവസാന പ്രതീക്ഷയെന്നോണം ചോദിച്ചു.
“തരാമായിരുന്നു. പക്ഷെ, നിന്റെ പഴം കാണുമ്പോഴേ എനിക്ക് ഒലിക്കും…ഈ സമയത്ത് അത് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടാഡാ..!”
അവരുടെ മുഖത്ത് എന്നെ നിരാശനാക്കുന്നതിലുള്ള വിഷമത തെളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.
മൈര്..അപ്പൊ അതുമില്ല.
മൂഞ്ചിപ്പോയതിന്റെ ക്ഷീണത്തോടെ ഞാന്‍ കുറച്ചുമാറിയുള്ള തട്ടിലിരുന്നു.. പശുക്കള്‍ക്കുള്ള പെല്ലെറ്റിന്റെ ചാക്കുകള്‍ അട്ടിയിടാനായി രണ്ടടി ഉയരത്തില്‍ ചെറിയൊരു തട്ട് പോലെ അടിച്ചുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതിലിരുന്നാല്‍ ചേച്ചിയുടെ തുറിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന പിന്‍ഭാഗവും മുലയുടെ വശവും വ്യക്തമായി കാണാം. അതെങ്കിലത്…തല്‍കാലം കണ്ടു രസിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യാല്ലോ.
പാല് കറക്കുന്നതിനിടയില്‍ പലവട്ടം ലിസിച്ചേച്ചി തലചെരിച്ച് ആ നോട്ടം കൊണ്ട് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. രണ്ടെണ്ണം കഴിഞ്ഞിട്ടും മൂന്നാമത്തെതിനുള്ള കുത്തിക്കഴപ്പാണെന്ന്‍ അവര്‍ക്കറിയില്ലല്ലോ..!
മേമയുടെ കെട്ടിപ്പിടുത്തം മൂലം സഞ്ചിയില്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു ചില്ലറയൊന്നുമല്ല. അതിനി സ്വയം, കളയേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്നോര്‍ത്തപ്പോ ലിസിച്ചേച്ചിയോട് ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ തെല്ലൊരു ഈര്‍ഷ്യ തോന്നി.
പക്ഷെ വലിയൊരു അപകടത്തില്‍ നിന്നും പടച്ചോന്‍ കഷ്ടിച്ചു രക്ഷപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നെന്ന് മനസ്സിലാവാന്‍ വെറും അഞ്ച് മിനിട്ടേ വേണ്ടി വന്നുള്ളൂ..!
ആദ്യത്തെ പശുവിനെ കറന്നു കഴിഞ്ഞതേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..പിന്നിലൊരു അനക്കം പോലെ തോന്നിയപ്പോ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതാണ്. എവിടുന്നോ ഒരു ചൂടുള്ള ഷോക്ക് തലയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.
അടുക്കള മുറ്റത്തൂടെ എന്നില്‍ നിന്നും വെറും അഞ്ചോ ആറോ മീറ്റര്‍ അടുത്തായി ദേ മേമ നടന്നു വരുന്നു..!!!
ഈശ്വരാ.. ശാരീരിക പ്രശ്നമില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ലിസിച്ചേച്ചി
ഊമ്പിക്കൊണ്ടിരിക്കേണ്ട സമയമാണ്…!
എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു കാളലുയര്‍ന്നു.
എല്ലാം തകര്‍ന്നേനെ..! ഊമ്പലും കളിയും പെരുന്നാളും മിഷേലും മായേച്ചിയും ലിസിച്ചേച്ചിയും..ഇവിടുത്തെ വാസവും എല്ലാം..! അതിനേക്കാള്‍ എത്രയോ ഉയരത്തില്‍ എന്നെന്നേക്കുമായുള്ള ഏറ്റവും വലിയ നഷ്ടം…എന്റെ മേമ..!!!!
ആലോചിക്കാനേ വയ്യ…!
എത്ര വലിയ അപകടത്തില്‍ നിന്നാണ് രക്ഷപ്പെട്ടത്..!
ആ സുഖത്തില്‍ മുഴുകി രണ്ടുപേരും മേമയുടെ വരവ് കാണില്ലായിരുന്നെന്നുറപ്പായിരുന്നു..! തലനാരിഴയ്ക്കാണ് ഒഴിവായിപ്പോയത്.
ലിസിച്ചേച്ചിയും മേമയെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞു. അവരെന്നെ അര്‍ത്ഥവത്തായി ഒന്ന് നോക്കി.
“എന്തുവാ…എണീറ്റ് നടക്കുവാന്നോ..?”
