അന്തരീക്ഷത്തിലാണെങ്കിൽ കാർമേഘം മുടികെട്ടിരിക്കുന്നു. തണുത്ത കാറ്റും വീശുന്നുണ്ട്. ഹൈദരാബാദിലെ മഴ വളരെ ശക്തമായ കാറ്റോട് കുടിയുള്ളതാണെന്ന് പെട്ടെന്നോർത്ത് പോയി. വല്ല രക്ഷയുണ്ടോ എന്ന് ഓട്ടോക്കാരനോട് തിരക്കി. അൽപ്പം നീങ്ങി ഇടത്തോട്ട് പോകുന്ന വഴിക്ക് പോയാൽ കുഴപ്പമില്ലാതെയെത്താൻ സാദ്ധിക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ കുഴക്കുന്ന പ്രശ്നം ബ്ലോക്കിൽ പെട്ട കിടക്കുന്ന ഓട്ടോ അൽപ്പം പോലും നീങ്ങാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലാണെന്നാണ്.
“….കുറച്ച് മുന്നോട്ട് പോയി വേറെ ഓട്ടോ പിടിക്കണോ ..”. ഞാൻ വല്ല്യാമീയോട് ചോദിച്ചു.
അവർ അതിന് തലകുലുക്കികൊണ്ട് ഓട്ടോക്കാരന് പൈസ കൊടുത്തിറങ്ങി. ബാക്കി പോലും വാങ്ങാതെ അവർ മുന്നോട്ട് ഒറ്റ നടത്തമായിരുന്നു. എനിക്ക് തലപെരുത്ത് വന്നെങ്കിലും ഞാനത് അടക്കിപ്പിടിച്ച് ബൈക്കിനെ ഫുട്ട്പാത്തിലേക്ക് കയറ്റി അവർക്ക് പിന്നാലെ കാലുകൊണ്ട് തുഴഞ്ഞ് നീങ്ങി. ഓട്ടോക്കാരൻ പറഞ്ഞ ജങ്ക്ഷനിലേക്ക് കാൽ കിലോമിറ്ററോളം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ പാതി ഇറക്കം കിട്ടിയതിനാൽ വണ്ടി തുഴയാതെ തന്നെ അവിടേക്ക് എത്താൻ സാദ്ധിച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് ഒരു ഓട്ടോ അവിടെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഓട്ടോക്കാരൻ വരാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.
ഞങ്ങളെ വലക്കാൻ അതി ശക്തമായ മഴ പറന്നെത്തി. ഞാൻ വണ്ടി സ്റ്റാൻഡിൽ വച്ച് കടയുടെ ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി നിന്നു. എന്റെ പാച്ചിൽ കണ്ട് വല്ല്യാമ്മീയും എന്റെ ഒപ്പം ഓടികേറി. വഴിയിലുണ്ടായിരുന്ന സകലമാന ആൾക്കാരും അവിടേക്കോടി വന്ന നിന്നത് നിമിഷ നേരം കൊണ്ടായിരുന്നു. എന്നിൽ നിന്ന് അൽപ്പം അകലെ നിന്ന വല്ല്യാമ്മീയെ തിരക്ക് പൊതിഞ്ഞത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു.
മഴയുടെ ഭീകരത വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. മഴ ചാറ്റലേറ്റ് ആ കടയുടെ മുന്നിൽ നിന്നവരെല്ലാം നനഞ്ഞു കുളിച്ചു. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ നോക്കി. അവരും വിത്യസ്ഥമല്ലായിരുന്നു. പർദ്ദയെല്ലാം നനഞ്ഞൊട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ ഞെട്ടിപ്പിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.
വല്ല്യാമ്മീയുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്നവന്റെ കയ്യ് അവരുടെ ചന്തിയിൽ ഇഴയുന്നു. ചന്തിച്ചാലിലേക്കവന്റെ വിരൽ താഴ്ത്തി ആ മാംസളമായ ഭാഗത്ത് കൈകൊണ്ടമർത്തുന്നത് ഞാൻ വ്യക്തമായികണ്ടു. അവന്റെ നാല് വിരലുകളും പതുക്കെ ആ ചന്തിയുടെ വിടവിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. ഏകദേശം ഗുഹ്യഭാഗത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൻ അവന്റെ ചൂണ്ട് വിരൽ ഉള്ളിലേക്ക് കുത്തി കെട്ടാൻ നോക്കി. വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് ചെറുതായി ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് പൊങ്ങിപ്പോയി. അതുകൊണ്ടൊന്നും അവൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ചന്തിയിൽ നിന്ന് കയ്യെടുത്തില്ല. സത്യത്തിൽ അവൻ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചായിരുന്നു എന്നത് മനസ്സിലാക്കിയത് അടുത്ത കൈയ്യ് വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുലകളിലേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോഴാണ്. ആ മുലയിൽ അവന്റെ കൈയ്യ് അതി വേഗത്തിൽ ഞെരിച്ചമർത്താൻ തുടങ്ങി. അവന് സൗകര്യമുയർത്തികൊണ്ട് ഒരു വലിയ ഇടിവെട്ടിൽ കറണ്ടും പോയി. വെളിച്ചത്തിന്റെ അഭാവവും തിരക്കിൻറെ സൗകര്യവും ലഭിച്ച അവൻ പിന്നെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീരത്തിൽ കാടൻ പ്രായോഗങ്ങളാണ് നടത്തിയത്‍. അവന്റെ അരക്കെട്ട് ആ ചന്തിയിൽ അമർത്തി ഉരച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ വയറിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചു. പേടികൊണ്ടാണോ അതോ ഇനി പ്രതികരിച്ചാൽ മറ്റുള്ളവർ അറിയുന്നത് വഴി മാനം പോകുമോ എന്ന ഭയമുള്ളത് കൊണ്ടാണോ വല്ല്യാമ്മീ പ്രതികരിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നെ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. അവന്റെ കൈകൾ അവരെ വാരിപുണർന്നപ്പോൾ ഞെട്ടി തെറിച്ച വല്ല്യാമ്മീ ഞാൻ ഇവിടെ എന്ന് നോക്കി.
ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ട അവരുടെ നെഞ്ചകം വേദനിച്ചെന്ന് ആ ശരീര ഭാഷ കണ്ട എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ കൈകൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ വേണ്ടി കൈകാണിച്ചു. അവർ ആ തിരക്കിലൂടെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. മറ്റുള്ളവർ മാറികൊടുത്തതിനാൽ പെട്ടെന്ന് എന്റെ അടുത്തെത്താൻ സാദ്ധിച്ചു.
അവരുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത കണ്ടപ്പോഴാണ് അവരുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച സഹനം ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്. ഇര വഴുതിപ്പോയ വേട്ടക്കാരൻ അതിനെ തേടി വരുന്നത് പോലെ അവൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ അടുത്തേക്ക് നുഴഞ്ഞെത്തി. അവനിൽ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനായി വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നു. എന്നിട്ടും അവനിൽ വലിയ ഭാവമാറ്റങ്ങളില്ലാതെ അവന്റെ കൈ വരുന്നത് കണ്ട ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ അരയിലൂടെ വട്ടം പിടിച്ച് എന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് പിടിച്ചു. വല്ല്യാമ്മീ ആദ്യം ഞെട്ടിയെങ്കിലും പിന്നെ അവന്റെ കൈയ്യ് പിന്തിരിയുന്നത് കണ്ട അവർ ആശ്വസിച്ചുവെന്ന് ആ ശ്വാസതാളത്തിൽ മനസ്സിലായി.
“…വല്ല്യാമ്മീ..മഴ നിൽക്കുന്ന ലക്ഷണമില്ല…..എന്റെ ഒപ്പം ബൈക്കിൽ കയറുമെങ്കിൽ , നമുക്കതിൽ പോകാം….”.
നിസ്സഹായത്തോടെ അവർ തലയാട്ടി. അങ്ങനെ അതിനും അവർ സംസാരിക്കാത്തതിൽ എനിക്ക് എന്തോ അതിന് വലിയ നീരസം തോന്നിയില്ല. ഞാൻ ബാഗ് മുന്നിലേക്കിട്ട് ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് വേഗത്തിൽ ഓടി. സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നെടുത്ത് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ടാകുബോഴേക്കും വല്ല്യാമ്മീയും ഓടി വന്നു. സ്പോർട്ട്സ് ബൈക്കായതിനാൽ അവർ കയറാൻ നന്നേ ബുദ്ധിമുട്ടി. രണ്ടുകാലും ഒരു വശത്തേക്കിട്ടാണ് അവരിരുന്നത്. ഞാൻ വണ്ടി ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം മുന്നോട്ടെടുത്ത് ഓടിച്ചു.
കുറച്ച് ദുരം പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കലുങ്കിന്റെ പണികാരണം വഴി ബ്ലോക്കായികിടക്കുന്നു. എന്ത് വരട്ടെ എന്ന വിചാരിച്ച് വലത് വശത്തേക്കുള്ള വഴിയിലേക്ക് വണ്ടി തിരിച്ചു. സ്പോർട്ട്സ് ബൈക്കിന്റെ പുറകിലെ സീറ്റ് വളരെ ഉയർന്നതിനാൽ പുറകിലിരിക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീര ഭാരം മുഴുവനും എന്റെ മേലേക്കായി. അതിനാൽ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് ഞാൻ വണ്ടിയോടിച്ചിരുന്നത്. എന്നിലേക്ക് ഭാരം മുഴുവനും വരുന്നത് കണ്ട പാവം വല്ല്യാമ്മീ സൈറ്റിന്റെ പുറകിലേക്ക് നിരങ്ങിയിരിക്കാൻ നോക്കിയതും എനിക്ക് ബാലൻസ് തെറ്റി ബൈക്ക് വെട്ടിയതും ഒപ്പമായിരുന്നു. വഴിയരികിൽ കിടന്ന മുനയുള്ള എന്തിലോ വല്ല്യാമ്മീയുടെ പർദ്ദ കുരുങ്ങി വലിഞ്ഞ് കീറി. വളരെ പതുക്കെയായതിനാൽ എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് ബാലസ്സ് കിട്ടിയെങ്കിലും ആ ഉലച്ചിലിൽ വല്ല്യാമ്മീ ബൈക്കിൽ നിന്ന് മറിഞ്ഞ് വീണതും ഒപ്പമായിരുന്നു.ഞാൻ വണ്ടി പെട്ടെന്ന് നിർത്തി ഇറങ്ങി അവരെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു.
പ്രായമായ അവരെ വീഴ്ത്തിയിട്ടതിൽ എനിക്ക് വല്ലാത്ത മനസ്താപം തോന്നി. അപ്പോഴേക്കും മഴ പൂർവ്വാധികം ശക്തി പ്രാപിച്ചിരുന്നു.അവിടെ അടഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ഒരു കട ഒഴിച്ച് ആ പരിസരം വിജനമായി കടക്കുകയായിരുന്നു. ഈ മഴയത്ത് വണ്ടിയോടിക്കാൻ അസാദ്ധ്യമായതിനാൽ ഞാനവരുടെ കൈപിടിച്ച് കടയിലേക്ക് ഓടി. അടഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന കടയുടെ മുന്നിൽ ചെറിയ പെട്ടികൂട് പോലെ ടെലിഫോൺ ബുത്തുണ്ടായിരുന്നു.
