പ്രീതിഹാര – 2

ഓഫീസിലേക്ക് സമയത്തിന് എത്തി. കൂടെയുള്ളവരെയൊക്കെ വന്നു തുടങ്ങിയിട്ടുള്ളു, സൈൻ ചെയ്ത
ശ്ശേഷം കളക്ട്രേറ് ഓഫീസിൽ കുറച്ചു പേപ്പർ സബ്മിറ് ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു പോയി വന്ന ശേഷം ഉച്ചയ്ക്ക് റെജിന്റെയൊപ്പം പുഴമീനും കൂട്ടി ഊണും കഴിഞ്ഞു ഞാൻ അഞ്ജുവിനെ കൂട്ടി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെന്നു. അവളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു നിർത്തിയാൽ മാത്രം മതി ഹെൽത്ത് ഇഷ്യൂസ് ഒന്നുമില്ലെന്നും ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു. കൈകോർത്തുകൊണ്ട് ഞാനും അവളും അവിടെ നിന്നുമിറങ്ങി.

നാളുകൾ പയ്യെ പയ്യെ നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു നാല് മാസമായപ്പോൾ അപ്പു അവന്റെ അമ്മയുടെ വയർ വലിപ്പം വെയ്ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി. “അപ്പൂന് കൂട്ടിനു അനിയത്തി കുട്ടി വേണ്ടേ…?” “വേണം!” അവനും അഞ്ജുവിന്റെ വയറിൽ ഒന്ന് മുത്തികൊണ്ട് ആ കുരുന്നു ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“എപ്പോഴാ അനിയത്തി കുട്ടി വരുക….”

“വരുമല്ലോ ഇനി കൃത്യം 6 മാസം കഴിയുമ്പോ വരും!”

“ഏട്ടാ …കുറുമ്പിപെണ്ണ് അനങ്ങുന്നുണ്ട്…നോക്കിയേ”

എന്റെയൊപ്പം അപ്പുവും ആകാംഷയോടെ ബെഡിൽ തലയിണയും ചാരി വെച്ച് കിടക്കുന്ന പ്രിജിയുടെ വയറിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കുമ്പോ താരാട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞ എന്റെ പൊന്നുമോളുടെ പാദചലങ്ങളെനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.
അന്ന് രാത്രി പുലർച്ചെ ഏതാണ്ട് രണ്ടു മണിയോട് അടുപ്പിച്ചു പ്രിജി എന്റെയരികിൽ കൈകോർത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഏട്ടാ ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ സമ്മതിക്കുമോ?”
“എന്താ ?”

“എനിക്കമ്മയുടെ കൂടെ കിടക്കണം ഇപ്പൊ….”

“’അമ്മ ഉറങ്ങികാണും…അഞ്ജു.”

“അത് സാരമില്ല, അമ്മ ഞാൻ വിളിച്ചാലുണരും…”

“ശെരി പോകാം…”

പ്രിജിയും ഞാനും പ്രീതിയുടെ മുറിയുടെ താഴെ വന്നിട്ട് ഞാൻ തന്നെ വിളിച്ചു. പ്രീതി ഉറക്കച്ചടവോടെ വാതിൽ തുറന്നതും പ്രിജി പ്രീതിയെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഉറക്കം വരുന്നില്ലമ്മേ…”

“ഉം…വാ.” പ്രീതിയും പ്രിജിയും പ്രീതിയുടെ മുറിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. ബെഡിനു നടുവിൽ പ്രിജി കിടന്നുകൊണ്ട് പ്രീതിയെയും അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. പ്രീതിയുടെ വലം കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് പ്രിജിയുടെ കഴുത്തിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് കഴുത്തും ചരിച്ചുകൊണ്ട് പ്രിജി ഉറങ്ങാനായി ശ്രമിച്ചു. ഞാൻ ഹാളിലെ സോഫയിൽ തന്നെ ചരിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങി.

രാവിലെ അപ്പു ആണെന്നെ വിളിച്ചുണർത്തിയത് ഞാൻ നോക്കുമ്പോ 7 മണി കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളു. ഓഫീസിലേക്ക് പതിവുപോലെ പോയി വന്നു. വൈകീട്ട് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് മാധുരി വന്നിരുന്നു ഞാൻ വീടെത്തുന്ന നേരത്താണ് അവർ ഇറങ്ങാനും തുടങ്ങുന്നത്. ഉച്ചയ്ക്ക് വന്നതാണ് എന്നവൾ പറയുകയുണ്ടായി. മാധുരി പോയശേഷം പ്രീതി എന്നോട് പറഞ്ഞു. “അമൽ, അഞ്ജു പ്രെഗ്നന്റ് ആണെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ വന്നു കാണാമെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു. മൈഥിലിയും പ്രെഗ്നന്റ് ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു.”

“ആഹ് മുത്തശ്ശി ആയതിന്റെ സന്തോഷമവും ല്ലേ അവർക്ക്!” ഞാൻ സോഫയിലേക്കമർന്നു.

“ഉം …അതെ!” പ്രീതി ചുവരിൽ ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു.

പ്രിജി അന്നേരം കോഫിയിട്ടുകൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് വന്നു.

“ഏട്ടാ…കേൾക്കണോ വിശേഷം, മധുരിയാന്റി ഞാൻ കേൾക്കുന്നില്ല എന്ന വിചാരിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മയോട് ചോദിക്കുവാ അമ്മയോട് :- നീയും അമലും കൂടെ പ്രിജി അറിയാതെയാണോ എന്നൊക്കെ…”

“ഹിഹി…” എനിക്കും ചിരി വന്നു. “പക്ഷെ അമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പോഴും മോഹം ഉണ്ടെന്നു എനിക്കറിയാം ട്ടോ… ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ, നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള പോലെ ആയിക്കോ എന്ന്! നിങ്ങൾ അല്ലെ പരസ്പരം ബലം പിടിച്ചു നില്കുന്നെ!!” അഞ്ജു മുടികൊതികൊണ്ട് സാധാരണ നാട്ടിൽ നടക്കുന്ന എന്തോ കാര്യംപോലെയാവൾ പറഞ്ഞു തീർത്തു.

“അഞ്ജു…. അങ്ങനെ ഇപ്പൊ എന്റെ പൊന്നുമോൾ നിന്റെ കെട്യോനെ എനിയ്ക്ക് തരാൻ ഒന്നും വേണ്ടി നിക്കണ്ട ട്ടോ, വേണ്ടപ്പോ ഞാൻ ചോദിച്ചോളാമെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ!”
“എന്നിട്ട് ഈ 4 മാസത്തിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും അമ്മ ചോദിച്ചോ? എന്നോട് പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞൂടെ…എനിക്ക് ഇപ്പോ നല്ല ബാക് പൈൻ ഉണ്ട്, അതോണ്ടല്ലേ….ഏട്ടനോട് ഞാനുമിത് പറയുന്നേ.”

“അഞ്ജു…”

“ഒന്നും പറയണ്ട…. രണ്ടാളും കൂടെ ഇന്ന് മുതൽ കുറച്ചൂസം ഒന്നിച്ചു കിടന്ന മതി! എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചാലുണ്ടല്ലോ…” പ്രിജി കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രംഗം ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി മാറ്റി തന്നു.

എനിക്കും പ്രീതിക്കും എത്ര തന്നെ വേണ്ടാന്ന് പറയാൻ ശ്രമിച്ചാലും പ്രിജി അത് സമ്മതിച്ചതേയില്ല! ഒടുക്കം അത്താഴത്തിനു ശേഷം എന്നെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്താക്കിക്കൊണ്ട് പ്രിജി വാതിലടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു.
ഞാൻ സോഫയിലേക്ക് തന്നെ വന്നിരുന്നു കിടന്നപ്പോൾ പതിയെ വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് പ്രീതി “വരുന്നോ…” എന്ന് ചോദിച്ചു.

“ഉഹും….” എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ സോഫയിൽ തന്നെ കിടന്നു. സോഫയിൽ ശെരിക്കുമെനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയാറില്ല, പക്ഷെ എന്തോ ഞാനുറങ്ങിപ്പോയി. പ്രിജി എന്നെ കാലത്തു നുള്ളി എണീപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഒന്നും നടന്നില്ല അല്ലെ?” എന്ന്. പ്രീതി അന്നേരം പ്രിജിയോട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ വിളിച്ചതാണ് അമൽ വരാത്തതിന് ഇനി എന്നെ കുറ്റം പറയണ്ട.”

“ഇതുപോലെ ഒരാളെ ലോകത്താദ്യമാണ് ഞാൻ കാണുന്നത്! ഇനി ഞാൻ നിങ്ങളുടെ പിറകെ വരില്ല! നിങ്ങളായി നിങ്ങളുടെ പാടായി!! തെറ്റ് എന്റെ ഭാഗത്താണ്…..” അഞ്ജു തല കുലുക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. സത്യത്തിൽ എനിക്കെന്താണ് പറ്റിയത് ഇത്രയും നാളും പ്രീതിയൊന്നു സമ്മതിച്ചു കിട്ടാനായിരുന്നു വിഷമം! ഇപ്പൊ ദേ അവള് തന്നെ കൂടെ കിടക്കാൻ വേണ്ടി വിളിച്ചേക്കുന്നു! അഞ്ജുവിനാണെങ്കിൽ അവളുടെ അമ്മയുടെ വിരസതയും എന്നോടുള്ള തീവ്രപ്രണയവും ഇപ്പൊ നല്ലപോലെ മനസിലായതുകൊണ്ട് അവൾക്ക് നല്ലപോലെ അറിയാം! വല്ലാത്തൊരു മൂഡ് ആണ് വീട്ടിലിപ്പോ! എല്ലാർക്കും എല്ലാമറിയാം…..സ്നേഹത്തെ സ്നേഹമാണ് കാമത്തെ കാമം ആയിട്ടും രണ്ടിനും നൂലിഴയെ വ്യത്യാസമുള്ളൂ എന്നും; അതിനെ രണ്ടിനെയും ബഹുമാനിക്കാനും പെണ്ണങ്ങൾ രണ്ടും പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഞാൻ മാത്രം തപ്പി തടഞ്ഞു നില്കുന്നു….

രാവിലെ ഞാൻ ഓഫീസിലേക്ക് ചെല്ലാൻ നേരം പ്രിജി പറഞ്ഞു ഇന്ന് അമ്മയുടെ കൂടെ അവൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പൊയ്ക്കോളാം എന്ന്. ഞാൻ പതിവുപോലെ ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ പ്രീതി സോഫയിൽ തുണിയിൽ എംബ്രോയ്‌ഡററി ചെയ്യുവാരുന്നു. പ്രിജി മുകളിലെ മുറിയിൽ ചെറിയ
മയക്കത്തിലും, അപ്പുവും പ്രിജിയുടെ കൂടെ യുണ്ട്. തീവ്രമായ ചിത്രം വരയാണ് കക്ഷി. പ്രിജിയെ വിളിക്കാതെ തനിച്ചു ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് കോഫീ ഇടാൻ വേണ്ടി ചെന്നപ്പോൾ പ്രീതിയുമെന്റെ കൂടെവന്നു.

“ഇഷ്ടമുണ്ടെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞത് ചുമ്മാതെയാണല്ലേ….”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *