മീര :ആഹാ അങ്ങനെ വരട്ടെ.. ഉണ്ണി എന്നാണോ പേര്.
മനീഷ :അതെ…ഫുൾ നെയിം ഉണ്ണി കൃഷ്ണൻ..
മീര :നല്ല നാടൻ പേര് ആണല്ലോ. അപ്പോൾ ഒരു നാട്ടിന്പുറത്തുകാരൻ.
മനീഷ :ഉം…!
മീര :അപ്പോൾ ആൾ ഇനി എന്നാണ് നാട്ടിലേക്കു…
മനീഷ :രണ്ട് കൊല്ലം കഴിയും….
മീര :കല്യാണം ഒക്കെ ഉറപ്പിക്കൽ കഴിഞ്ഞോ…!
മനീഷ :അതാണ് പ്രശ്നം….!
മീര :എന്താടി എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം…!
മനീഷ :അത് ഞങ്ങളുടെ വിവാഹം ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ ഉറപ്പിച്ചത് ആണ്.
മീര :പിന്നെ എന്താ പ്രശ്നം.
മനീഷ :ഇപ്പോൾ എന്റെ വീട്ടുകാരും ഏട്ടന്റെ വീട്ടുകാരും തമ്മിൽ വഴക്ക് ആണ്…
മീര :അതെന്തു പറ്റി..
മനീഷ :ചെറിയ ചെറിയ തെറ്റി ധാരണകൾ കുടുംബം തമ്മിൽ വഴക്ക് ആക്കി.
മീര :ചുരുക്കം പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ആണ് അതിൽ ശെരിക്കും പെട്ടത് അല്ലേ.
മനീഷ :ഉം…
മീര :നീ വിഷമിക്കേണ്ട നിന്റെ ഉണ്ണിയേട്ടൻ പാവം അല്ലേ…!
മനീഷ :അതെ പഞ്ച പാവം ആണ്. ഇതിനിടയിൽ തന്നെ എന്നേ കാണാൻ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടി പാവം.
മീര :അപ്പോൾ കാത്തിരിക്കാൻ നിനക്ക് നല്ലൊരു വക ഉണ്ടെന്ന് സാരം…
മനീഷ :അതെ എനിക്ക് എന്തോ ഇപ്പോൾ അതിൽ വല്ലാത്ത സുഖം കിട്ടുന്നുണ്ട്. കാത്തിരിപ്പിന്റെ ഒരു ഫീൽ..
മീര :ഉം,,, പിന്നെ അപ്പോൾ നമ്മൾ പരസ്പരം എല്ലാം ഷെയർ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഇനി നമുക്ക് ഇടയിൽ യാതൊരു മറയും ഇല്ലെന്നു സാരം.
മനീഷ :ഉം അതെ ഇന്ന് ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു വന്നത് അല്ലേ എന്തെങ്കിലും പുസ്തകം തുറന്നു വായിച്ചു കൂടെ.
മീര :എടി നമ്മൾ ഇപ്പോൾ സ്കൂളിൽ അല്ല കോളേജ് ആണ്. കോളേജ് ലൈഫ് എങ്കിലും ഒന്ന് അടിച്ചു പൊളിക്ക് ഇങ്ങനെ പുസ്തക പുഴു ആവാതെ..
മനീഷ : അതെ എനിക്ക് പഠിച്ചൊരു ജോലി വാങ്ങണം അതാകുമ്പോൾ ഉണ്ണിയേട്ടന് ഒരു സഹായം ആകും.
മീര :ആഹ്ഹ ഈ പ്രായത്തിലെ നീ ജീവിക്കാൻ പഠിച്ചു ഞാൻ നേരെ തിരിച്ചു ആണ്. എനിക്ക് ലൈഫ് എൻജോയ് ചെയ്യാൻ ആണ് ഇഷ്ടം.
മനീഷ :ഈശ്വര ഇവളുടെ കിളി മുഴുവൻ പോയോ…
മീര : യെസ്….. പോയി ഹിഹി..
മനീഷ :എടി നിനക്ക് വട്ട് പിടിച്ചോ…ചുമ്മാ ഇരുന്നു ഇളിക്കുന്നു.
മീര :അതെ എനിക്ക് വട്ടാണ്… നിനക്ക് വേണോ വേണേൽ തരാം…
മനീഷ : സത്യം പറ നിനക്ക് ശെരിക്കും ഭ്രാന്ത് ആണൊ…
മീര വീണ്ടും അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു.
മനീഷ :മതി മതി ചിരിച്ചത് വാ നമുക്ക് മെസിൽ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ പോകാം.
മീര :എനിക്ക് വേണ്ട ഞാൻ വല്ലോം സ്വിഗ്ഗ്ഗി ഓർഡർ ചെയ്തോളാം.
മനീഷ :അയ്യോ ഞാൻ അംബാനി അല്ല മോളെ….
മീര :ഞാൻ പേയ് ചെയ്യാം…
മനീഷ :ഞാൻ മെസിൽ പോയി ഉള്ളത് കഴിച്ചോളാം.
മനീഷ പോയി കഴിഞ്ഞു മീര കതക് മെല്ലെ അടച്ചു. അവൾ കതക് അടയ്ക്കുന്നത് മനീഷ കണ്ടിരുന്നു. ഇനി ചിലപ്പോൾ കാമുകൻ ആയി സൊള്ളാൻ ആണെന്ന് കരുതി അവൾ മെസ്സിലേക് പോയി. തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ കതക് അടഞ്ഞു കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ വന്നു കുറെ തട്ടിയപ്പോൾ ആണ് മീര കതക് തുറന്നത്. മുറിയിൽ ഒരു ചെറിയ സുഗന്ധം അവൾക്ക് അനുഭവപെട്ടു അത് പോലെ ചെറിയ ഒരു പുക മറയും.
മനീഷ :നീ ഇവിടെ എന്താ വല്ല പൂജയും ആയിരുന്നോ.
മീര :ഉം നീ ഉള്ളിൽ കയറി കതക് അടയ്ക്കു.
മീര മനീഷയെ പിടിച്ചു അകത്തു കയറ്റി കതക് അടച്ചു.
മനീഷ :നിനക്ക് ഇതെന്തു പറ്റി എന്തിനാ കതക് അടയ്ക്കുന്നത്.
മീര :എടി സത്യം പറയാല്ലോ എനിക്ക് ചെറിയ ദുശീലം ഒക്കെ ഉണ്ട്…..!
മനീഷ :എന്ത്…?
മീര :എനിക്ക് വലിയും കുടിയും ഓക്കെ ഉണ്ട്.
മനീഷ :സത്യം…..
മീര :അതെ ഇനി നീ ആരോടും പറയാൻ ഒന്നും പോകേണ്ട.
മനീഷ :ഞാൻ ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല. അതെ നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ സ്വയം കുടിച് വലിച്ചു നശിക്കുന്നത്.
മീര :നശിക്കുന്നോ ആര്… എന്റെ പൊന്നു മോളെ ഇതൊക്കെ എൻജോയ് ചെയ്യാൻ ഉള്ളത് ആണ്. നീ ഈ നാട്ടിൻ പുറത്ത് വളർന്ന പെൺകുട്ടി ആയത് കൊണ്ട് ആണ് ഇതെല്ലാം തെറ്റ് ആണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്നത്.
മനീഷ :അതൊന്നു എനിക്ക് അറിയില്ല ഇതൊക്കെ കുടിച്ചും വലിച്ചും കുറേ എണ്ണം നശിച്ചുള്ളത് നമ്മൾ ദിവസവും ന്യൂസിൽ പത്രത്തിൽ ഒക്കെ കാണുന്നത് അല്ലെ.
മീര :അത് പഠിപ്പും വിവരവും ഇല്ലാത്ത കുറേ എണ്ണം. നമ്മൾ ഒക്കെ കാര്യം അറിയാവുന്ന ആൾക്കാർ അല്ലേ.
മനീഷ :ആവോ എനിക്ക് അറിയില്ല തെറ്റ് എപ്പോഴും തെറ്റ് തന്നെ ആണ്.
മീര :നിന്നോട് വാദിക്കാൻ ഞാൻ ഇല്ല.
മനീഷ :ഉം..
മനീഷ നോക്കി നിൽക്കെ തന്നെ അവൾ ബീഡി പോലെ എന്തോ ചുണ്ടിൽ വെച്ച് കത്തിച്ചു. പെട്ടന്ന് മീരയുടെ മൂക്കിൽ നിന്നും പുക കട്ടി ആയി പുറത്തേക്ക് പഞ്ഞി കെട്ടുകൾ പോലെ തുപ്പി. മനീഷയ്ക്ക് അത് കണ്ട് കണ്ണ്‌ തെള്ളി പോയി. തികച്ചും മീര ഒരു വലിക്കാരി തന്നെ എന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ മനീഷയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ആയി.
മീര :നിനക്ക് വേണോ…. വേണമെങ്കിൽ ഒരു പഫ് എടുത്തോ…
മനീഷ :എനിക്ക് എങ്ങും വേണ്ട…. ഒന്ന് പോയെ പെണ്ണേ…
മീര :നീ ഇങ്ങനെ നല്ല സർട്ടിഫിക്കറ്റ് കൊണ്ട് നടക്ക്.
പെട്ടന്ന് മനീഷയുടെ മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. അവൾ സ്‌ക്രീനിൽ നോക്കിയപ്പോൾ പരിചയം ഇല്ലാത്ത ഒരു നമ്പർ അതും ഇന്ത്യൻ നമ്പർ അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് ഉണ്ണിയേട്ടൻ ആണ് തോന്നി വേഗം പിക് ചെയ്തു…
മനീഷ :ഉണ്ണിയേട്ടാ……..!
മറുവശത്തു വലിയ ഒരു നിശബ്ദത…
മനീഷ :ഹലോ..
പറയെടി പൊട്ടി കാളി…
പെട്ടന്ന് മനീഷയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു അവൾ പെട്ടന്ന് ബെഡിൽ നിന്നു ചാടി എഴുന്നേറ്റു. അവളുടെ മുഖത്ത് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം കണ്ടു മീര..
മീര :ആരാണ് മോളെ നിന്റെ മുറചെക്കൻ ആണൊ…!?
മനീഷ തലയാട്ടി കൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്തു അവളുടെ ബെഡിലേക്ക് പോയി.
മീര :നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ…
മീര ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുക ഊതി വിട്ടു.
ഉണ്ണി :എങ്ങനെ ഉണ്ട് നിന്റെ കോളേജ് ഒക്കെ!ഇഷ്ടം ആയോ….!
മനീഷ :ഉം കുഴപ്പമില്ല.. അതെ ഇപ്പോൾ ആണൊ സിം റെഡി ആയത്.
ഉണ്ണി :അതേടി…! ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് കിട്ടിയുള്ളൂ.
മനീഷ :എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ ആണൊ എന്നേ വിളിക്കുന്നത്.
ഉണ്ണി :എടി ഞാൻ വർക്കിൽ ആയിരുന്നു അതാ…
മനീഷ :അല്ല അവിടെ എങ്ങനെ ഉണ്ട്…!ഉണ്ണിയേട്ടാ അവിടെ ഫുൾ മരുഭൂമി ആണൊ..
ഉണ്ണി :മൊത്തോം ഇല്ല…. കുറേ ഒക്കെ എന്തെ…
മനീഷ :അല്ല സിനിമയിൽ ഒക്കെ കണ്ടത് വെച്ച് ചോദിച്ചത് ആണ്.
ഉണ്ണി :എടി കല്യാണം കഴിഞ്ഞു നിന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങ് കൊണ്ട് വരാം. അപ്പോൾ നിനക്ക് ഇവിടെ എല്ലാം കാണാമല്ലോ..
മനീഷ :എന്നേ കൊണ്ട് പോകുവോ അവിടെ…
ഉണ്ണി :ഉറപ്പായിട്ടും…
മീര ഇതെല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം വിടർത്തി പുക വായുവിലേക്ക് കറക്കി വിട്ട് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. മനീഷ മെല്ലെ ഫോൺ എടുത്തു വാതിൽ അടുത്തേക്ക് പോയി. അതുകണ്ടു മീര ചാടി എഴുന്നേറ്റു.
മീര :എടി നീ എങ്ങോട്ട് ആണ്..
മനീഷ :ഫോൺ ചെവിയിൽ വെച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ പുറത്തേക്ക്…
മീര :നീ എന്നേ കൊലക്ക് കൊടുക്കാൻ ഉള്ള പോക്ക് ആണൊ.
