തുടര്‍ന്നുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ അഷ്‌റഫ്‌ അവളുടെ പുറകെയുണ്ടായിരുന്നു .. സംസാരിച്ചുമോന്നുമില്ലെങ്കിലും ലക്ഷ്മിയോടും തുളസിയോടുമെല്ലാം സംസാരിക്കുന്ന അഷ്‌റഫിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ഷിനിയിലായിരുന്നു … അവന്‍റെ തമാശകള്‍ അവളും ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങി ..ചുണ്ടില്‍ ചെറുതായി പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു തുടങ്ങി …അത് ചിരിയായി …പിന്നെ പൊട്ടിച്ചിരിയായി .. ഷിനിയുടെ പേടിയുമെല്ലാം പതിയെ മാറുകയായിരുന്നു…
അതേവരെ എല്ലാ ആണുങ്ങളെയും ഒരു അവിശ്വാസ കണ്ണിലൂടെ കണ്ട ഷിനി അഷറഫിനേ വിശ്വസിച്ചു ….അവനെ സ്നേഹിക്കാന്‍ തുടങ്ങി
അഷ്‌റഫ്‌ അവളുടെ അടുത്ത് സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി …അവര്‍ക്ക് സംസാരിക്കാനായി ലക്ഷ്മിയും മറ്റും ഒന്ന് രണ്ടടി പിന്നോക്കം മാറി നടക്കാനായി തുടങ്ങി ..
ആദ്യമൊക്കെ അവന്‍റെ തമാശകള്‍ , സംസാരങ്ങള്‍ കേട്ട് നടക്കുകയായിരുന്നു ഷിനിയെങ്കിലും പതിയെ അവളും അവനോടു തിരിച്ചു സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി … സ്കൂള്‍ വിടുമ്പോള്‍ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി വരെ അവനെന്നും പിന്തുടരും …അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ് കഴിയാറായി ….
അവസാന ദിവസം … അവളെയും കാത്ത്അഷ്‌റഫ്‌ ഗേറ്റിലുണ്ടായിരുന്നു …
” ഇനി ..ഇനിയെന്നാ …കാണുക …ഷിനി ഇനിയെവിടെയാ പഠിക്കാന്‍ പോകുന്നെ …” . പാലം കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിലെക്കിറങ്ങും വരെ രണ്ടാളുമോന്നും സംസാരിച്ചില്ല …
പ്രീഡിഗ്രി അന്ന് ആ പ്രദേശത്ത് ഇല്ലായിരുന്നു … അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല … കണ്ണുകളില്‍ നനവ്‌ മാത്രം …. ഭാവിയെ പറ്റി വീട്ടുകാരാണ് തീരുമാനിക്കുന്നത് .. പഠിക്കാന്‍ മിടുക്കിയായത് കൊണ്ട് എന്തായാലും തുടര്‍ പഠനത്തിനു വിടുകയും ചെയ്യും …അതവള്‍ക്കും അവനുമറിയാം
” കത്തെഴുതണം”
ചോപ്പ് കുപ്പിവളകള്‍ ഇട്ട കയ്യില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചവന്‍ തേന്മിട്ടായി അടങ്ങിയ കടലാസ്സ്‌ പൊതി അവളുടെ കയ്യിലേല്‍പ്പിച്ചു
പത്താം ക്ലാസ്സില്‍ ഷിനി നല്ല മാര്‍ക്കോടെ പാസായി ….. അവള്‍ തൊടുപുഴയില്‍ പ്രീ ഡിഗ്രിക്ക് ചേര്‍ന്നു ….ഇടക്കിടെ കത്തുകള്‍ … പരിഭവങ്ങള്‍ പരാതികള്‍ …. ഒരു ദിവസം അഷ്‌റഫ്‌ തൊടുപുഴയിലെത്തി …
” ഷിനി ….. ഇന്ന് ക്ലാസ്സില്‍ പോകണ്ട … ഒരു സിനിമക്ക് പോകാം .. ഒത്തിരി പറയാനുണ്ട്
” വേണ്ട ….ഞാന്‍ വരില്ല ..എന്നെ നിര്‍ബന്ധിക്കുകേം വേണ്ട …” അവന്‍റെ കണ്ണില്‍ നിരാശയായി … അവിടെ നിന്നവര്‍ അല്‍പനേരം സംസാരിച്ചു ..പിന്നെയും രണ്ടു മൂന്നു പ്രാവശ്യം അഷ്‌റഫ്‌ തൊടുപുഴയില്‍ എത്തി ഷിനിയെ കണ്ടെങ്കിലും അവള്‍ അവന്‍റെ കൂടെ പുറത്തു പോകാന്‍ താല്പര്യപ്പെട്ടില്ല ..
‘ അതൊക്കെ കല്യാണത്തിനു ശേഷം മതി …. ആദ്യം നല്ല പോലെ കട നടത്ത് ..അപ്പോഴേക്കും എനിക്കൊരു ജോലിയുമാകും … പിന്നെ കുഴപ്പമിലല്ലോ ” അവസാന ദിവസം കാണാന്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഷിനി പറഞ്ഞതാണത്
അഷ്‌റഫിന്‍റെ കത്തുകള്‍ പിന്നെ വന്നില്ല …ഷിനി ഒന്നുരണ്ട് കത്തുകള്‍ അയച്ചെങ്കിലും മറുപടിയില്ല ..താന്‍ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണോ അവന്‍ കത്തുകള്‍ അയക്കാത്തതെന്നു അവള്‍ ചിന്തിച്ചു …
മോശമായോ പിണങ്ങിയോ ഒന്നുമല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത് …ഏതൊരു പെണ്‍കുട്ടിയും എടുക്കുന്ന മുന്‍കരുതല്‍ …അതല്ലേ താനുമെടുത്തുള്ളൂ …..ഇനി നേര്യമംഗലം ചെല്ലുമ്പോള്‍ വേണം അവനെ കാണാന്‍ ..സാമധാനിപ്പിക്കാന്‍ …
ഷിനി കൊതിയോടെ അടുത്ത അവധിക്കായി കാത്തിരുന്നു .
അടുത്ത അവധിക്ക് ഷിനി ചെന്നപ്പോള്‍ അവന്‍റെ കടയവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു … അവധി കഴിയുന്നതിനുള്ളില്‍ ലക്ഷ്മിയെയോ രേവതിയെയോ ഒന്നും കണ്ടുമില്ല അവള്‍ക്ക് അഷറഫിന്റെ വിവരങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ …
ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു …. ഷിനി കേരളത്തിനു വെളിയില്‍ Bed നു ചേര്‍ന്നു …അപ്പോഴും അഷ്‌റഫ്‌ അവളുടെ ഉള്ളില്‍ ഒരു വിങ്ങലായി കിടന്നിരുന്നു … കാണുന്ന ഓരോ ആളിലും ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലും അവള്‍ അഷറഫിനെ തപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു … അവളവിടെ പഠിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സമയം തന്നെ നേര്യമംഗലത്തെ വീട് വിറ്റ് താമസം അടിമാലിക്കടുത്ത് മാങ്കുളത്തേക്ക് മാറിയിരുന്നു . അതറിഞ്ഞ ഷിനിക്ക് അവനെ തേടാനുള്ള അവസാന ശ്രമവും അവസാനിച്ചതായി തോന്നി …
മനപൂര്‍വ്വം അവഗണിച്ചിട്ടും, മറ്റാരോടും അങ്ങനെ തോന്നാത്തൊരു ഇഷ്ടം അവനോടുള്ളത് അവളുടെ ഹൃദയത്തെ മുറിവേല്‍പ്പിച്ചു .. മനപൂര്‍വ്വം അവളെ മറന്നതാവുമോ ? കഥകളിലെയൊക്കെ പോലെ വേറെ നല്ലേ പിള്ളേരെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ തന്നെ മറന്നതാവുമോ? ..താന്‍ കറുത്തത് അല്ലെ … പിന്നെ എന്തിനാ അവന്‍ എന്നെ സ്നേഹിച്ചേ ?
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത അനേകം ചോദ്യങ്ങള്‍ അവളുടെ മനസ്സില്‍ അവശേഷിച്ചു .
രണ്ടു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഷിനി Bed പാസ്സായി നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി … ഇടക്ക് ഒരു പ്രാവശ്യം അവള്‍ നാട്ടില്‍ വന്നപ്പോള്‍ നേര്യമംഗലത്തെ പഴയ വീട്ടിലെ അയല്‍വക്കത്ത് സന്ദര്‍ശനത്തിന് പോയെങ്കിലും അഷറഫിനെ കുറിച്ച് അറിയാനായില്ല … രേവതിയുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞിരുന്നു … ലക്ഷ്മി പഠിക്കാനായി പുറത്തും … തുളസിയുടെ വിവരവും ഒന്നുമറിഞ്ഞില്ല …
ഷിനി റിസള്‍ട്ട് വന്നതോടെ നെടുങ്കണ്ടത്തു പഠിപ്പിക്കാനായി ജോയിന്‍ ചെയ്തു …. അവിടുത്തെ ഹോസ്റ്റലില്‍ താമസം … ആഴ്ചയവസാനം ബസിന് മാങ്കുളത്തേക്ക് … മാസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു…
അങ്ങനെ ഒരാഴ്ചയുടെ അവസാനം വീട്ടിലേക്ക് പോകാനായി അവള്‍ ബസ്സ്റ്റാന്റിലെത്തി ….
” ഷിനി…” പതിഞ്ഞ സ്വരം കേട്ടവള്‍ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു … കേള്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ചിരുന്ന സ്വരം … അതെ അവന്‍ തന്നെ അഷ്‌റഫ്‌ … അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞ അവളുടെ കണ്ണില്‍ നീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ പൊടിഞ്ഞു …കാത്തു കാത്തിരുന്നു തന്‍റെ സുല്‍ത്താനെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ സൂര്യനെ പോലെ തിളങ്ങി ..കവിളുകള്‍ ശോണിമയാര്‍ന്നു..കൈത്തണ്ടയില്‍ രോമങ്ങള്‍ എഴുന്നു
‘ എവിടെ …എവിടെയായിരുന്നു ….” അവളുടെ കണ്ഠത്തില്‍ നിന്ന് വാക്കുകള്‍ പുറത്തു വന്നില്ല …
‘ വാ … ഒരു കാപ്പി കുടിക്കാം” നാളുകള്‍ കൂടിയവനെ കണ്ട , പരവേശത്തില്‍ ഷിനി അവന്‍റെ കൂടെ അടുത്തുള്ള ഹോട്ടലിലെക്ക് നടന്നു …. കാപ്പി കുടിക്കുമ്പോഴും അവള്‍ക്ക് ഒന്നും പറയാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല … പറയാന്‍ ഉള്ളതെല്ലാം അവളുടെ കണ്ണിലെ നീര്‍ത്തുള്ളികളില്‍ അലിഞ്ഞിരുന്നു ..
‘ ബസ് …ബസ് എടുക്കുന്നു …ഞാന്‍ പൊക്കോട്ടെ ..”
‘ ലാസ്റ്റ് ബസ് .ആറരക്കാണ് ഷിനി ..അതില്‍ പോകാം …പ്ലീസ് ‘ അവന്‍റെ വിശേഷങ്ങള്‍ അറിയാനുള്ള ..കാണാനുള്ള കൊതി കൊണ്ടും ഷിനി സമ്മതിച്ചു … ആറരയുടെ ബസ് വരുന്നത് വരെ അവര്‍ ബസ്റ്റാന്റിലെ വെയിറിംഗ് ഷെഡില്‍ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു …
അവള്‍ക്ക് വീണ്ടും ഉണര്‍വ് വന്നത് പോലെ തോന്നി … ബസ് ഉടുമ്പഞ്ചോല പിന്നിട്ടതും വീടെത്തിയതോ ഒന്നുമവള്‍ അറിഞ്ഞില്ല ..അവളുടെ മനസ്സില്‍ അഷ്‌റഫ്‌ മാത്രമായിരുന്നു .. കാത്തിരിപ്പിനൊടുവില്‍ അവനെത്തിയല്ലോ …