ലക്ഷ്മി 10
Lakshmi Part 10 | Author : Maathu | Previous Part
എഴുതിയ അത്രയും പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നു. ഇത്രയും താമസിക്കുന്നതിന്റെ കാരണങ്ങൾ പറയുന്നത് ക്ലിഷേ ആയി പോവുമെന്നതിനാൽ ഉദ്ധരിക്കുന്നില്ല…
അലാറത്തിന്റെ ദുഷ്കരമായ ശബ്ദം കാതുകളിൽ കുത്തി തുളച്ചു കയറുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് വിട്ടത്..
കണ്ണ് തുറക്കാനൊരു മടി..
കൈ കൊണ്ട് ബെഡ്‌ഡിലൊന്നു പരതി നോക്കി. ദേവു എടുത്തു കൊണ്ട് പോയിട്ടുണ്ട് കണ്ണനെ . അല്ലേൽ അടുത്തുണ്ടായേനെ…
പുളിച്ച കണ്ണുകളെ വലിച്ചു തുറന്നു..
അടുത്തുള്ള ടൈം പീസിന് ഒരറ്റ അടിയങ് വച്ചു കൊടുത്തു.. അതോടെ അതിൽ നിന്ന് വന്നു കൊണ്ടിരുന്ന ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദം നിലച്ചു..
ഇന്നിപ്പോ വെള്ളിയാഴ്ച്ച.. ഇന്നും കൂടെ പോയ രണ്ട് ദിവസം ഒഴിവ്..ഹാവൂ..
മോഹനങ്കിൾന്റെ സ്പെഷ്യൽ കൻസിഡെറേഷൻ ആണ് എനിക്ക്.. ഒരു കുട്ടിയുള്ളത് കൊണ്ട് ശനിയും ലീവെടുക്കാന്നുള്ളത്.. അതിന്റെ പുറമെ വേറെയും.. ഒന്ന് സോപ്പിട്ടാൽ വഴുതി പോകുന്ന ആളാണേ..
ബാത്‌റൂമിലേക്ക് കയറുമ്പോഴാണ് അരികിലുള്ള ബസ്കറ്റിൽ കിച്ചുവിന്റെ ഷർട്ട്‌ കിടക്കുന്നത് കാണുന്നേ.
ഇങ്ങനെ ഒരുത്തൻ ഇവിടുണ്ടായിരുന്നല്ലോന്ന് അപ്പോഴാണ് ഓർത്തത്.. ഇവിടുന്ന് പോയോ അതോ താഴെ ഉണ്ടാകുവോ ആവോ..
കുളിയും കഴിഞ്ഞ് ആ വെള്ള സാരിയും കറുപ്പ് ബ്ലൗസുമിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി..
ഒരു കുഞ്ഞു കറുത്ത പൊട്ട് കണ്ണാടിയിൽ നിന്ന് അടർത്തിയെടുത്ത്‌
പുരികങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് വച്ചു.. അറിയാതെ തന്നെ
ഡ്രോയിൽ കിടക്കുന്ന കണ്മഷിയിലേക്ക് കൈ നീണ്ടു.. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല നീട്ടിയങ്ങോട്ട് വരച്ചു.. ആഹാ.. ഐശ്വര്യ റായി വരെ തോറ്റുപോകും ഇപ്പോ എന്റെ മുൻപിൽ.
കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് അങ്ങനെയൊരു പ്രഹസനവും നടത്തി തയോട്ടിറെങ്ങി. ഇന്നെന്തോ ഒരു ഉന്മേഷമൊക്കെ..
താഴെ കാണാത്തത് കൊണ്ട് കിച്ചു പോയിട്ടുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു . ഇന്നലത്തെ മഴയിൽ പെഴുതിറങ്ങിയ വെള്ളം ഇപ്പോഴും മരത്തിന്റെ ചില്ലകളിലൂടെ ധാര ധാരയായി ഒഴുകുന്നുണ്ട്..
..ചീവിടുകളുടെ ഒച്ചപ്പാടും തണുത്ത അന്തരീക്ഷവും…ഇപ്പോ മൂടി പുതച്ചുറങ്ങിയാ ഹോ
ദേവു കണ്ണനെയും എടുത്ത് മുറ്റത്തുകൂടെ നടക്കാണ്. അവളവന് കൈ ചൂണ്ടി എന്തെല്ലോ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.
അവരെ രണ്ടു പേരെയും വിളിച്ചു.
:കിച്ചു എപ്പോ പോയെടി
കണ്ണനെ എടുക്കാൻ നേരം ദേവുവിനോട് ചോദിച്ചു.
:കുറച്ച് മുൻപ്.. കണ്ണൻ ഉണർന്നപ്പോ എന്റെ കയ്യിൽ തന്ന് പോയി.
:മ്മ്
കണ്ണനെ അവളെയടുത്ത്‌ നിന്ന് വാങ്ങി പാലുകൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി. കണ്ണനെ എടുക്കുന്നേരം ദേവു എന്നെ ഒരു നോട്ടം. എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് ഏയ് ഒന്നുല്ലാന്ന് ചുമലും കൂച്ചി എന്നെ മറികടന്നു ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. എത്ര ചിന്തിച്ചിട്ടും മനസ്സിലാകാത്തോണ്ട് എന്തേലും ആകട്ടെന്ന് കരുതി.
സമയം കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടും അവൻ മുലയിൽ നിന്ന് മാറുന്നെയില്ല അതോണ്ട് അവനെയും എടുത്ത് അടുക്കളയിലോട്ട് വിട്ടു. അമ്മയുണ്ടാക്കിയ പുട്ടിന് മീതെ കടലക്കറിയും ഒഴിച് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
കൈ വായിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുന്നത് കണ്ട കണ്ണൻ മുല കുടി നിർത്തി മാറിൽ നിന്നേണീറ്റിരുന്ന് പാത്രത്തിലേക്ക് അവന്റെ കുഞ്ഞി കൈ ഇടാൻ ശ്രേമിച്ചു.
അത് തടഞ് ഞാൻ തന്നെ കടലയുടെ തൊലി കളഞ് ഉടച്ചു വായിലേക്ക് വച്ചു കൊടുത്തു. വിചാരിച രുചി അല്ലെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാവും വീണ്ടും കൊടുത്തപ്പോ അവൻ മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു. വീണ്ടും മുല കുടി തുടങ്ങി. ഇടക്ക് കടിക്കുന്നൊക്കെയുണ്ട്.. ശീലമായതോണ്ട് വല്ലാണ്ട് ശ്രേദ്ധ കൊടുത്തില്ല..
അതിനിടക്കാണ് ശാന്തേച്ചിയോട് സൊള്ളാൻ പോയ അമ്മയെ ദേവു കൂട്ടി കൊണ്ട് വരുന്നത്. എന്നിട്ട് കണ്ണുകൊണ്ട് അമ്മയോട് എന്നെ നോക്കാൻ. പുറത്ത് നിന്നുകൊണ്ടുള്ള ഇവരുടെ പരുങ്ങൽ കണ്ടിട്ട് ഞാനങ്ങോട്ടു ചോദിച്ചു.
കൊറേ നേരമായല്ലോ അവിടെ കിടന്ന് ചുറ്റിക്കളിക്കുന്നെ…… എന്താണ്
:ഏയ്.. ഞാനിവളോട് ചോദിക്കാരുന്നു നീയും കിച്ചുവും തമ്മിലുള്ള പിണക്കം തീർന്നോന്ന്
:ഇല്ലാ….. എന്തേ
:ഏയ.. അത് മുഖത്ത് കാണാനുണ്ട്
ഒരു പ്രേത്യേക രീതിയിൽ അമ്മയത് പറഞ്ഞപ്പോ ഒന്ന് ചൂളി പോയപോലെ തോന്നിയെനിക്ക് …
പിന്നെ അമ്മയെ നോക്കാതെ എടുത്തു വച്ച ഭക്ഷണം ഇടതടവില്ലാതെ കയറ്റി കൊണ്ടിരുന്നു..
എന്നാലും ഒരു കണ്മഷിയൊക്കെ ഇട്ടെന്ന് വച്ച് ഇത്രയും കളിയാക്കണോ.
ഇവിടുന്ന് എത്രയും പെട്ടെന്ന് സ്‌കൂട്ടാകേണം.. ഇല്ലേൽ എനിക്ക് തന്നെ പണിയാകും.
ബാഗും ഫയലുമെടുത്ത്‌ കണ്ണന് ഒരു ചക്കര ഉമ്മയും കൊടുത്ത് കാറിൽ കയറി വിട്ടു.. ഗേറ്റ് കടക്കുമ്പോൾ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ നോക്കുമ്പോയും കണ്ണൻ അവന്റെ കുഞ്ഞി കൈ കൊണ്ട് വീശി ടാറ്റ തരുന്നുണ്ട്.
മോഹൻ ദാസ് അസോസിയേഷന്റെ കെട്ടിടത്തിന്റെ താഴെ പാർക്കും ചെയ്ത് അറിയുന്നവർക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരിയും കൊടുത്ത് എന്റെ കേബിനിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി. അതിനിടക്ക് പുരുഷകേസരികൾ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നുമുണ്ട്. സഹപ്രവർത്തകരെന്ന നിലക്ക് അവർക്കും ഒന്ന് പുഞ്ചിരി കൊടുത്ത് ഞാനെന്റെ കേബിനിൽ പോയിരുന്നു. എനിക്ക് കൊച്ചുള്ളത് മാത്രമേ ഇവിടെ എല്ലാർക്കും അറിയൂ. കിച്ചുവാണ് ഭർത്താവെന്ന് ആർക്കും അറിയത്തില്ല. മോഹനങ്കിളൊയിച്. ചിലരൊക്കെ വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ഡിവോഴ്സ് ആയ പെണ്ണാണെന്നാണ്.
കേസിന്റെ പേപ്പറുകൾ ഒന്ന് അടുക്കി വച്ച് മോഹനങ്കിളിലിനെ കാത്തു നിന്നു. കോടതിയുടെ കുറച്ച് അടുത്ത് തന്നെയാണ് ഈ കെട്ടിടവും.
അതിനിടക്ക് എന്റെ കൂടെ വർക്ക്‌ ചെയുന്ന രമ്യ അരികിലേക്ക് വന്നു.
:എന്താണ് പെണ്ണേ ബ്യൂട്ടിപാർലറിൽ വല്ലതും പോയോ.. മുഖത്ത് ഒരു തെളിച്ചമൊക്കെ
:ശോ ഇത് തന്നെയാണ് അമ്മയും ചോദിച്ചത്.. എന്താ ചെയ്യാ ദൈവമിങ്ങനെ സൗന്ദര്യം വാരി കോരി തന്നാൽ
:അയ്യടി അത് കൊണ്ടല്ല.. സാധാരണ നീ വരുന്നത് ഒരുമാതിരി വിഷാദം പിടിച്ച മുഖയമായിട്ടാണ്… ഇന്ന് എന്തോ അതൊന്നും കാണാനില്ല അത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ…മാത്രമല്ല കണ്മഷിയൊക്കെ കയറിയിട്ടുണ്ട് മുഖത്ത്.. അത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ…
:ആരാണ് ചേഞ്ച്‌ ആഗ്രഹിക്കാത്തത് മോളെ…
:എന്നാൽ ഇനി ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യേണ്ട.. ഇപ്പോ കാണാൻ ഒരു മൊഞ്ചോക്കെയുണ്ട്.. പിന്നെ രാവിലെയൊരു ചെറുക്കൻ വന്നു നിന്നെ അന്വേഷിച്ചിരുന്നു
:ചെറുക്കനോ
:ആന്നെ
:എന്താണ്.. കേസിന്റെ വല്ല കാര്യത്തിനുമാണോ.
:ആയിരിക്കും അല്ലാണ്ട് ഇവിടേക്ക് വരത്തില്ലല്ലോ..
:അപ്പൊ നീ ചോദിച്ചില്ലേ
:ഇല്ലാ… നീ എത്തിയോന്ന് ചോദിച്ചു.. ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ആള് ശരിയെന്നു പറഞ് പോയി. ആ അത് കള.
