“എടീ.. നിനക്കൊരു കാര്യം കേള്‍ക്കണോ?… ഇന്ന് ഞാന്‍ ജിമ്മീന്നിറങ്ങുമ്പോ നമ്മുടെ സാറാമ്മ പിടിച്ചു… ഞാന്‍ അയാടടുത്തു കറങ്ങുന്നത് അവര് കണ്ടാരുന്നു… എന്താ ഋത്വിക് റോഷന്റെ ചുറ്റും ഒരു ചുറ്റിക്കളിയെന്നൊരു ചോദ്യം…..”
“അയ്യോ?… പണിയായോ?…എന്നിട്ട്?…..” സീത പരിഭ്രമിച്ചു… ബാങ്ക് ജീവനക്കാരിയായ സാറാമ്മ ഗോസ്സിപ്പിന്റെ രാജ്ഞിയാണ്…
“പിന്നേ…. എന്തോന്ന് പണിയാവാന്‍?… അവരോടു പോയി പണി നോക്കാന്‍ പറ.. ഹും” സിനിക്കൊരു കുലുക്കോം ഇല്ല…
“നീയെന്തു പറഞ്ഞു?….” സീതക്ക്‌ പക്ഷെ സമാധാനമായില്ല….
“എന്ത് പറയാന്‍?.. നിങ്ങളൊക്കെ നോക്കീട്ടു നടന്നില്ലല്ലോ? ഇനി ഞാനൊന്ന് പയറ്റി നോക്കട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു!!! കക്ഷി ചമ്മി നാശമായി…. ഹി ഹി…”
“ഹോ.. നിന്നെ സമ്മതിച്ചു….” സീത ചിരിച്ചു…
“പിന്നല്ലാതെ?.. നമ്മക്ക് പേടിയുണ്ടെന്ന് തോന്നുമ്പഴാ ഇവറ്റകള്‍ക്ക് കൃമികടി കൂടുന്നേ… ങ്ങ്ഹാ.. അന്നേരം അവര് രസമുള്ളൊരു കാര്യം പറഞ്ഞു… നിനക്ക് കേക്കണോ?…. ഹി ഹി…”
“എന്തേ?….” സീതയ്ക്ക് ആകാംഷയായി…
“അതേ.. കക്ഷി ആകെ ജിമ്മില്‍ ശ്രധിക്കാറുള്ളത് ആ അഞ്ജലീനേം പിന്നെ നിന്നേം ആണെന്ന്….” സിനി ചിരിച്ചു…
സീതയ്ക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്തോപോലെ വന്നു.. സന്തോഷമോ, നാണമോ.. എന്തോ ഒരു പ്രത്യേക ഫീല്‍.. അവള്‍ ചുവന്നു… അഞ്ജലി ജിമ്മിലെ ആസ്ഥാന സുന്ദരിയാണ്.. വെളുത്തുതുടുത്ത ആപ്പിള്‍ പോലെയൊരു പെങ്കൊച്ച്… അവിവാഹിതയാണ്.. അതിസുന്ദരിയും.. അവളെയും കെട്ടി ഒരു പ്രസവം കഴിഞ്ഞ തന്നെയും താരതമ്യം ചെയ്തുവെന്ന് കേട്ടത് സീതയ്ക്കങ്ങ് സുഖിച്ചു.. പ്രത്യേകിച്ചും അയാള്‍!!!… ശ്ശോ..
എങ്കിലും അത് മുഖത്തു കാണിക്കാന്‍ പാടില്ലല്ലോ?…
“ഓ പിന്നേ…… അവര് നിന്നേ ചൊറിയാന്‍ പറഞ്ഞതാവും… ഞാന്‍
കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ?….” സീത പറഞ്ഞൊഴിഞ്ഞു…
“ഉം.. ശരിയാരിക്കും.. പക്ഷേ അത് പറഞ്ഞപ്പോ നീയൊന്നു ചുവന്നു…” ഹി ഹി… സിനി അവളേ കളിയാക്കി…
“ഒന്ന് പോടീ…. കേട്ടപ്പോ ഒരു സുഖം… അത്രേ ഉള്ളൂ… ഹി ഹി..” സീതയും ചിരിച്ചു…
ആ സംഭാഷണം അവിടെ അവസാനിച്ചു… തിരികെ ഓഫീസില്‍ വന്നിരുന്നപ്പോഴും സീതയുടെ മനസ്സില്‍ ആ ചിന്ത നിലനിന്നു… ഏട്ടനോട് പറയണോ? അതോ?………………………………………………….
………………………..
ഉച്ചയായപ്പോഴേക്കും വസ്തുവിന്‍റെ ആധാരം കഴിഞ്ഞു. റെജിസ്റ്റര്‍ ഓഫീസിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പടപടാന്ന് നടന്നു.. കൈക്കൂലിയുടേം പിടിപാടിന്‍റെയും ശക്തി… വിനോദ് രമേഷിനെയും കൂട്ടി അവരുടെ റിസോര്‍ട്ടിലെക്ക് പോയി.
അങ്ങനെ മൂന്നാറില്‍ ഒരു വീടും സ്ഥലവും സ്വന്തമായിരിക്കുന്നു… നല്ല പ്രൈവസിയുള്ള, മനോഹരമായ സ്ഥലം… ഉച്ചനേരം ഒഴിച്ചാല്‍ ബാക്കി സമയം ഏറെക്കുറെ തണുപ്പില്‍ കുളിച്ചു നില്‍ക്കും.. മഴതുടങ്ങിയാല്‍ പിന്നെ മഞ്ഞിന്‍റെ കാര്യം പറയാനും ഇല്ല… എല്ലാം കൊണ്ടും രതിക്രീഡകള്‍ക്കിണങ്ങിയ പ്രദേശം..
വീടിനു പിന്നില്‍ ഉള്ള നടവഴിയിലൂടെ കയറി വനംവകുപ്പിന്റെ സ്ഥലത്തുകൂടി അര മണിക്കൂര്‍ നടന്നാലൊരുഗ്രന്‍ ലൊക്കേഷനുണ്ട്.. മലയുടെ തുഞ്ചത്തായി തുറസായ ഒരു പ്ലാറ്റ്ഫോപോലെ ഒരു മൊട്ടക്കുന്നും പാറക്കെട്ടും.. അവിടേക്ക് ചെന്നെത്താന്‍ ഒരൊറ്റ മാര്‍ഗമേയുള്ളൂ… ഇരുവശവും കൊക്കയുള്ള, പാലംപോലെ ഒരു വഴി.. നമ്മള്‍ ഇല്ലിക്കല്‍ കല്ലിലും മീശപ്പുലിമലയിലും ഒക്കെയുള്ളതുപോലെ.. മലമുകളിലെ സൂര്യോദയം അതിന്‍റെ സകലപ്രൌഡിയോടും കൂടി കണ്ടാസ്വദിക്കാന്‍ പറ്റിയ സ്ഥലം.. അവിടെക്കുള്ള ഏക നടവഴി തുടങ്ങുന്നത് ആ വസ്തുവില്‍ നിന്നും ആയതുകൊണ്ട്, ഏറക്കുറെ സമ്പൂര്‍ണ്ണ പ്രൈവസിയും അവിടെക്കിട്ടും…
വീടിരിക്കുന്നിടവും നല്ല പ്രൈവസിയുള്ള സ്ഥലമാണ്.. മുകളിലേക്ക് മുഴുവന്‍ വനമായതിനാല്‍ അധികം പേര്‍ അങ്ങോട്ട്‌ വരാറില്ല.. നല്ലൊരു ചുറ്റുമതില്‍ കൂടി പണിതാ മുറ്റത്തും വരാന്തയിലും നടക്കുന്നതൊന്നും പുറമെയുള്ള ആര്‍ക്കും കാണാന്‍ കഴിയില്ല… ഒരു കട്ടിലെടുത്തു മുറ്റത്തിട്ടാല്‍ അവിടെ കളിനടത്താം… ഉഫ്ഫ്…
ഹരിയുമൊത്തുള്ള ത്രീസം ഇവിടെവെച്ചാവാം… സീതയ്ക്കൊരു സര്‍പ്രൈസ് ആവണം അടുത്ത സമാഗമം.. ഹരിയുടെ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാ അധികം താമസിക്കാതെ നടപടിയാക്കണം.. പക്ഷെ അതിനുമുമ്പ് ഇവിടെ മതിലല്ലാതെ മറ്റു കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ കൂടി ഒരുക്കാനുണ്ട്.. ടോയ്ലെറ്റില്‍ ചില്ലറ പണികള്‍. ബെഡ്രൂമിലും ലിവിങ്ങിലും കുറച്ചു ഫര്‍ണീച്ചറുകള്‍ അങ്ങനെ..
“ഡാ.. നല്ല കൊണ്ട്രാക്ടറുമാരെ വല്ലോ പരിചയമുണ്ടോ നിനക്ക്?…” വിനോദ് രമേശിനോട് ചോദിച്ചു…
“നമ്മുടെ വര്‍ക്കൊക്കെ ചെയ്യുന്ന ഒരു ഇക്കയുണ്ട്.. ആളുവല്ല്യ കുഴപ്പമില്ല, എന്തിനാ സാറേ?…”
“നമുക്കാ വീടിന്‍റെ ചുറ്റുമതില്‍ ഒന്ന് പൊക്കിക്കെട്ടണം… പിന്നെ ബാത്ത്രൂമില്‍ ലേശം പണിയുണ്ട്.. ഒരു ടബ്ബ് വെക്കണം.. കുറച്ചു ഫര്‍ണീച്ചറും ചെയ്യാനുണ്ട്…”
“ശരി സര്‍…അയാളോട് നാളെ വന്നു കാണാമ്പറയാം..”
റിസോര്‍ട്ടിലെത്തിയ വിനോദ് ഒഫിഷ്യല്‍ ഡ്യൂട്ടികളിലെക്ക് കടന്നു… ഇന്‍ ചാര്‍ജസ് മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ ശേഷം റൌണ്ട്സിനു പോകും മുമ്പ് ജിന്‍സി കാണാന്‍ എത്തി….
“ഹൈ സര്‍…” ഒതുക്കമുള്ള ഒരു നേവി ബ്ലൂ ചുരിദാറും, വൈറ്റ് ജെഗ്ഗിന്‍സുമാണ് വേഷം… മുടി ഭംഗിയായി കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നു… മുഖത്തു നല്ല സന്തോഷം.. ഒതുങ്ങിയ വയറും, ശില്‍പ്പത്തിന്‍റെ പോലെയുള്ള അരക്കെട്ടും…. മനസൊന്നു ചഞ്ചലിച്ചെങ്കിലും വിനോദ് പെട്ടെന്ന് കണ്ട്രോള്‍ വീണ്ടെടുത്തു.. ഇപ്പോള്‍ താന്‍ അവളുടെ മേലധികാരിയാണ്… ഇത് തന്‍റെ സ്ഥാപനവും. ഇവിടെവെച്ച് ഒരു എക്സ്പ്രഷന്‍ ഓഫ് ഇന്‍ററസ്റ്റ് കാണിക്കുന്നത് ചീപ്പ് ആവും.. താന്‍ നേരത്തേ അവളോട്‌ പറഞ്ഞതിനെല്ലാം വിരുദ്ധം..
“ഗുഡ് ആഫ്റ്റര്‍നൂണ്‍ ജിന്‍സി… ഇരിക്കൂ….” ഒരു ചെറു ചിരി മാത്രം മുഖത്തു വരുത്തി, ഫോര്‍മല്‍ ടോണില്‍ സംസാരിക്കാന്‍ വിനോദ് ശ്രദ്ധിച്ചു…
“ത്… താങ്ക്സ് സര്‍….” ജിന്‍സിയുടെ മുഖം ചെറുതായൊന്നു മാറി.. വിനോദില്‍ നിന്നും ഇത്രയും ഫോര്‍മല്‍ ആയ സംസാരം അവള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലെന്നു തോന്നുന്നു….
“സോ…. എങ്ങനെയുണ്ട് ജോബ്‌?… ” വിനോദ് ഫയലുകള്‍ നോക്കി ഒപ്പിടുന്നതിനിടയില്‍ ചോദിച്ചു…
“ഗ്രേറ്റ് സര്‍…. “ ജിന്‍സി മറുപടി നല്‍കി…
“ഉം… ആം ഗെറ്റിംഗ് വെരി ഗുഡ് റിപ്പോര്‍ട്ട്സ് എബൌട്ട് യൂ… കീപ്‌ ഇറ്റ്‌ അപ്പ്…..” അവളുടെ നേര്‍ക്ക്‌ നോക്കാതെയാണ്‌ വിനോദ് പറഞ്ഞത്…
“താങ്ക്സ് സര്‍….” വിനോദിന്‍റെ ഭാവമാറ്റം ജിന്സിക്ക് വ്യക്തമായി..തന്നോടിനി എന്തെങ്കിലും അനിഷ്ടമുണ്ടോ എന്നതായി അവളുടെ സംശയം…
“കോള്‍ രമേശ്‌… വീ ക്യാന്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ദി റൌണ്ട്സ്….” വിനോദ് ജിന്‍സിയോട് പറഞ്ഞു…അപ്പോഴും അവന്‍ ഫയലില്‍ നിന്നും മുഖം ഉയര്‍ത്തിയില്ല…
