ഞാൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും, സീത എൻ്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത് പൊട്ടി പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി, അവളുടെ ആ ചുടുകണ്ണീര് എൻ്റെ മനസ്സിനെ വേദനിപ്പിക്കും വിധം എൻ്റെ നെഞ്ജിടം നനയിച്ചു, എനിക്കും നല്ല സങ്കടം വന്നു, കാരണം കല്യാണം കഴിഞ്ഞ നാൾ തൊട്ടു ഇന്നുവരെ ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ അവസരം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല അത്രയ്ക്ക് സ്നേഹവും, മതിപ്പുമാണ് എനിക്കവളോട്.
ഏറെ നേരമായിട്ടും കരച്ചിൽ നിർത്താതായപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ എന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി അവളുടെ കണ്ണുനീർ എൻ്റെ കൈകളാൽ തുടച്ചു മാറ്റി അവളെ സാന്ത്വനിപ്പിച്ചു!!
അൽപ സമയത്തിന് ശേഷം സീത നോർമൽ ആയി, കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ഒരു ആശ്വാസത്തിൻറ്റെ പുഞ്ചിരി തൂകി, “എനിക്കറിയാം നിങ്ങൾക്കു എന്നെ വിശ്വാസം ആണെന്ന്, പക്ഷെ ഞാനും അനന്ദുവും അങ്ങനെ ഒരു സമയത്തു അവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് സംസാരിച്ചു നിൽകുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ അപ്രതീക്ഷമായി വരികയും, പിന്നെ എന്നെ സംശയിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള മുഖഭാവവും വെച്ച് സംസാരിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ വല്ലാതെ ഭയന്ന് പോയി” അവൾ മുഖം തൻ്റെ സാരി തലപ്പിനാൽ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു!!
അതിനു മറുപടിയായി ഞാൻ “എടി പൊട്ടിക്കാളെ, ഞാൻ നിന്നെ ഒരിക്കലും സംശയിക്കില്ല, പിന്നെ നിൻറ്റെ മനസ്സിൽ ഇങ്ങനെ അനാവശ്യമായ പേടി ഉള്ളത് കൊണ്ടാവാം നിനക്ക് എൻ്റെ മുഖഭാവം മാറിയതായി ഒക്കെ തോന്നിയത്” എന്ന് ഒരു കളിയാക്കും വിധം അവളോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ആ വിഷയം അവിടെ വെച്ച് തന്നെ തീർത്തു! അന്ന് രാത്രി ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും മനസ്സിൽ യാതൊരു സ്വസ്ഥതക്കേടും ഇല്ലാതെ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങി!!
ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി, ജനുവരി 7 സീതയുടെ പിറന്നാൾ ദിവസം ആയിരുന്നു,ഞങ്ങൾ ബർത്ഡേയ് അങ്ങനെ ആള്കാരെയൊന്നും വിളിച്ചു ആഘോഷിക്കാറില്ല, നല്ല എന്തെങ്കിലും ഭക്ഷണം ഇണ്ടാകും, മധുരത്തിന് ചിലപ്പോൾ പായസം വെക്കും അത്ര തന്നെ! അന്ന് സീതയുടെ ആ ജന്മ ദിവസം ഞാൻ കടയിൽ നിന്നും കുറച്ചു നേരത്തെ ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്കു ഊണ് കഴിക്കാനായി ചെന്നു, ഞാൻ അവിടെ എത്തുമ്പോൾ അനന്ദു എൻ്റെ വീട്ടു മുറ്റത്തു കുട്ടികളുമായി കളിക്കുകയായിരുന്നു!!
അനന്ദുവുമായി ചെറിയ സൗഹൃദ സംഭാഷണത്തിന് ശേഷം ഞാൻ വീട്ടിനകത്തേക്ക് കയറിച്ചെന്നു, അന്ന് ഞാൻ കണ്ട സീതയുടെ മുഖം എന്നത്തേക്കാളും പ്രസന്നമായിരുന്നു, അവൾ വളരെ ഉത്സാഹവതിയായിരുന്നു!!
എന്തോ ഒരു പരാതി പറയുന്ന കണക്കെ അവൾ എന്റെ മുമ്പിലേക്ക് പുതിയ ഒരു സാരിയും പിന്നെ കുറച്ചു പെർഫ്യുമുകളും നീട്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ” ദേ ഇത് കണ്ടോ,, ഞാൻ എത്ര വിലക്കിയിട്ടും നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തു എനിക്കായി കുറെ ബർത്ഡേയ് ഗിഫ്റ്റുകൾ വാങ്ങിക്കൊണ്ടു വന്നിരിക്കുന്നത്”
അവൾ പറഞ്ഞ രീതി ഒരു പരാതിയുടേതാണെങ്കിലും, അവൾക്കു ആ ഗിഫ്റ്റുകൾ എല്ലാം ഇഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്നും, പതിവില്ലാതെ തൻ്റെ ജന്മദിനത്തിൽ ഒരാൾ തനിക്കു സമ്മാനങ്ങൾ നല്കിയതിന്റ്റെ ആഹ്ളാദവും അവളുടെ ശരീരഭാഷയിൽ വ്യക്തമായിരുന്നു.
സീത ഇത്രയും പറഞ്ഞു മുഴുവിപ്പിക്കുമ്പോയേക്കും അനന്ദു വീടിനകത്തേക്ക് കയറി വന്നിരുന്നു.
എന്തിനാ അനന്ദു, നീ ഇങ്ങനെ കാശൊക്കെ ചിലവാക്കി ഗിഫ്റ്റൊക്കെ വാങ്ങിച്ചത്? (ഞാൻ ഒരു നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനോടു ചോദിച്ചു)
എൻ്റെ ആ ചോദ്യത്തിനുള്ള മറുപടിയായി അനന്ദു ഒരു മറു ചോദ്യം എറിഞ്ഞു, ” അല്ല രാമാ, നീ എന്താ ഇന്ന് സീതയുടെ പിറന്നാൾ ആണെന്ന് എന്നോട് പറയാതിരുന്നത് ? ഞാൻ വല്ല പാർട്ടിയും ചോദിക്കുമെന്ന് ഭയന്നാണോ ??
അവൻ്റെ ആ സരസമായ ഉത്തരത്തിനു മറുപടിയായി ഞാൻ അവൻ്റെ തോളിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം തട്ടിക്കൊണ്ടു എൻ്റെ മനസ്സിലെ സന്തോഷം അവനെ അറിയിച്ചു.
ഞങ്ങൾ അവിടെ സംസാരിച്ചിരിക്കെ സീത ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേർക്കും കോഫിയുമായി വന്നു.
അനന്ദു: എടാ രാമാ, വീട്ടിലെ സ്ത്രീകൾ നമുക്ക് വേണ്ടി എന്ത് മാത്രം കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്, അപ്പോൾ അവരുടെ വിശേഷ ദിസങ്ങളിൽ എങ്കിലും നമ്മൾ അവരെ പ്രത്യേകം സന്തോഷിപ്പിക്കണ്ടേ ?
അനന്ദു ഒരിറക്ക് കോഫി നുകർന്നതിനു ശേഷം തുടർന്നു, സീതയുടെ കാര്യത്തിലാണെങ്കിൽ,ഇത്രയും നല്ല കോഫി ഉണ്ടാകുന്നതിനു മാത്രം കൊടുക്കണം സമ്മാനങ്ങൾ, അല്ലാതെ ഒരു പ്രത്യേക ദിവസത്തിനു കാത്തു നിൽക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല!! (അവൻ്റെ ആ സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ ഞാനും സീതയും ഒരുപോലെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു)
ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ ചെന്ന് ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി തിരിച്ചു വരുമ്പോയേക്കും സീതയും അനന്ദുവും ഒരേ സോഫയിൽ ഇരുന്നു എന്തോ കാര്യമായി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു, എന്നെ കണ്ടതും സീത എൻ്റെ അടുത്തേക് നടന്നടുത്തു കൊണ്ട് ഒരു പരിഭവം പോലെ പറഞ്ഞു
“ദേ നിങ്ങൾ ഇത് കേട്ടോ, അനന്ദു അപ്പുവിന്റെ കല്യാണ വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങിക്കാൻ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോവുവാകയാണ് പോലും” (ഇത്രയും പറഞ്ഞു തീരുമ്പോയേക്കും സീത എൻ്റെ അടുത്തെത്തി എൻ്റെ കൈകളിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു)
സീത എൻ്റെ ഇത്ര അടുത്ത് നിന്നപ്പോൾ, അവളിൽ നിന്നും പുതിയ ഒരു സുഗന്ധം എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു, അത് അവൾ ചൂടിയ മുല്ലപ്പൂവിന്റെതായിരുന്നു, സീത മിക്യ ദിവസങ്ങളിലും മുല്ലപ്പൂ ചൂടാറുണ്ടെങ്കിലും, ഇന്ന് അത് എൻ്റെ ശ്രദ്ധയെ ആകർഷിക്കുവാൻ രണ്ടു കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, ഒന്ന്: അതിനു പുതിയ ഒരു ഗന്ധമായിരുന്നു, രണ്ടു: അത് കാഴ്ചയിലും അവൾ പതിവായി വെക്കുന്ന മുല്ലപ്പൂവിനേക്കാൾ വ്യത്യസ്തയിരുന്നു (പിങ്ക് മുല്ലപ്പൂക്കൾ), നിത്യവും വരുന്ന ആ പൂകാരിയുടെ കയ്യിൽ ഇന്ന് സാധാ മുല്ലപ്പൂ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാവാം സീത ഇത് വാങ്ങിയതെന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു!!
അനന്ദു വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങിക്കാൻ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോകുന്ന കാര്യം കേട്ടപ്പോൾ എനിക്കും വിഷമം തോന്നി.
ഞാൻ: അതെന്തിനാടാ അനന്ദു എൻ്റെ കട ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ നീ അപ്പുവിന്റെ ആവശ്യത്തിന് ബാംഗ്ളൂരിലൊക്കെ പോകുന്നത്? അവൾ എനിക്കും പെങ്ങൾ തന്നെയല്ലേടാ? നിങ്ങൾക്കു ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങൾ എൻ്റെ കടയിൽ നിന്നും എടുത്തു പോയാൽ പോരെ.
ഞാനും അത് തന്നെയാ ചോദിക്കുന്നെ (സീത കൂട്ടിച്ചേർത്തു)
അനന്ദു: അത് തന്നെ ആയിരുന്നെടാ ഞങ്ങളടെയും പ്ലാൻ , നിൻറ്റെ കടയിൽ നിന്നും ആകുമ്പോൾ കാശിൻറ്റെ കാര്യത്തിൽ കുറച്ചു സാവകാശം കിട്ടിയേനെ, ചിലപ്പോൾ നീ അത് വാങ്ങിക്കില്ല എന്നും വരാം,പക്ഷെ ഇത് ചെറുക്കന്റെ വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധമാ, അപ്പൊ പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും!!
വീണ്ടും കുറച്ചു നേരം കൂടെ സംസാരിച്ചു ഇരുന്നതിനു ശേഷം അനന്ദു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി, അവൻ പോകുന്നതിനു മുമ്പ് ഞാൻ അവനോടായി പറഞ്ഞു ” എടാ അനന്ദു, അപ്പുവിന്റെ കല്യാണ ആവശ്യത്തിന് എന്ത് സഹായം വേണമെങ്കിലും എന്നോട് ചോദിക്കാൻ മടിക്കരുത്, അവൾക്കു ആങ്ങളമാർ ഒന്നല്ല, രണ്ടാ,, അത് മറക്കണ്ട”
