“ആ എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ ഇങ്ങനെ സുഖിപ്പിക്കല്ലേ…”
ഞെരിച്ചുടച്ച് കശക്കുന്ന അയാളുടെ കൈകള്‍ക്ക് മേല്‍ കൈത്തലം വെച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ ചത്ത് പോകും…”
“അറിയാടി…”
കുണ്ണ ഊരിയൂരിയെടുത്ത് ആഞ്ഞടിച്ച് മുലകള്‍ ശരിക്കും ഞെക്കിപ്പിഴിഞ്ഞ് അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ ഈ ചക്ക മൊലേല്‍ എന്തോരം ഞെക്കി വേദനിപ്പിചാലും നെനക്ക് സുഖോം കഴപ്പും കൂടുവേ ഉള്ളൂന്ന് എനിക്കറിയില്ലേ…”
സുഖാവേശം ഉറവപൊട്ടി ഒലിക്കുകയാണ്, സുനിത അറിഞ്ഞു.
“മൊത്തം ഊരട്ടേഡീ? നിന്നെ ഫുള്‍ തുണി ഇല്ലാതെ ഇങ്ങനെ കുനിച്ച് നിര്‍ത്തി പകല്‍വെട്ടത്തില്‍ കളിക്കുമ്പം എന്തൊരു സുഖവാ! നിനക്കും ഇഷ്ടമല്ലേ…?”
“വേണ്ട…”
ശക്തിയായി പിമ്പോട്ടു കുണ്ടി തള്ളികൊടുത്ത് അവള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്കിഷ്ടമാ സുധിയേട്ടനെ എല്ലാം കാണിച്ച് തരാന്‍ എപ്പഴും…പകല്‍ വെട്ടത്തില്‍ എന്നെ ചെയ്യുന്നതാ എനിക്കും ഇഷ്ടം…പക്ഷെ മോനെപ്പോ വേണേലും വരും..അപ്പം ഒന്നും ഇടാതെ നിന്നാ കൊഴപ്പം ആകും സുധിയേട്ടാ…നാളെ കപ്പയ്ക്കകത്തെ കാട് പറിക്കാന്‍ പോകുമ്പം അവിടെ ഇട്ട് എന്നെ തുണിയില്ലാതെ ചെയ്തോ! ഇന്നാള് ചെയ്ത പോലെ…”
അയാളുടെ ഊക്കിന് വേഗതയേറി. അവളുടെ തള്ളിനും.
“സുധിയേ…!!”
അവളുടെ ഉടല്‍ വിറച്ച് തുള്ളാന്‍ തുടങ്ങി.
“എന്‍റെ സു..സുധി..സുധിയേ….”
അയാളുടെ പ്രമാമൃതം ചൂടുള്ള തുള്ളികളായി തന്നിലെ തിളച്ചു തുളുമ്പുന്ന മദജലത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന വേളയില്‍ അവള് പരിസരം മറന്ന് സീല്‍ക്കാരമിട്ടു. ഓരോ വാക്ക് പറയുമ്പോഴും അയാള്‍ കുണ്ണ ഊരിയൂരിയെടുത്ത് അവളെ ആഞ്ഞു കളിച്ചു. ഓരോ കുണ്ണത്തള്ളലിലും അവളുടെ തുറിച്ച മുലകള്‍ രണ്ടും മുമ്പോട്ട്‌ തള്ളി ഇളകി. സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ അടഞ്ഞുപോയ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ അവള് ഭയംകൊണ്ടും ലജ്ജകൊണ്ടും വിറച്ചുപോയി. വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നും തങ്ങളെ നോക്കി വായ്‌ പൊളിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന പ്രശാന്ത്.
“ഈശ്വരാ…”
അവള് പെട്ടെന്ന് നൈറ്റി വലിച്ചു താഴ്ത്തി തന്റെ നഗ്നത മറച്ചു. അയാളും പെട്ടെന്ന് അണ്ടര്‍വെയര്‍ വലിച്ചു കയറ്റി മുണ്ട് താഴ്ത്തി. മുഖത്തെ നടുക്കം മാറ്റാതെ പെട്ടെന്ന് പ്രശാന്ത് മുറിവിട്ടുപോയി.
“ഈശ്വര!! ഞാനിനി എങ്ങനെ എന്‍റെ മോന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കും!”
മുഖം നിറയെ കണ്ണീരോടെ കസേരയില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“സുനിതെ, അത്…”
സുധാകരന്‍ വിശദീകരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“മിണ്ടരുത്!”
രണ്ടുകൈകള്‍ കൊണ്ടും മുഖം മറച്ചുപിടിച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ ആകുന്നത് പറഞ്ഞതല്ലേ സുധിയേട്ടാ ഇപ്പം വേണ്ട ഇപ്പം വേണ്ട ഒന്നടങ്ങ്‌ എന്നൊക്കെ! എന്നിട്ട് കേട്ടോ? കേട്ടോ സുധിയേട്ടന്‍? ഇപ്പം സ്വന്തം മോന്‍റെ മുമ്പില്‍..ശ്യെ! ഞാന്‍ എന്തൊരു അമ്മയാ എന്ന് അവന് കരുതില്ലേ? ഒരു മോന്‍ കാണാന്‍ പാടില്ലാത്തത് അല്ലെ അവന് കണ്ടത്! സ്വന്തം അമ്മ മേത്ത് തുണി ഇല്ലാതെ മോന്‍ കണ്ടാല്‍…ഞാന്‍ …എനിക്ക് ചത്താ മതി, എന്‍റെ ഈശ്വരാ!”
“സുനിതെ നീയൊന്ന് സമാധാനിക്ക് എന്‍റെ പെണ്ണെ!”
പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖം ഭയഭീതമായി.
“എന്താടീ?”
“ഈശ്വര!”
അവള് കൈകൊണ്ട് മുഖം മറച്ച് അസഹ്യമായ ഭയവും സംഭ്രമവും മുഖത്ത് നിറച്ച് അയാളെ നോക്കി. “എന്നാടീ?”
അത് കണ്ട് അല്‍പ്പം ഉത്‌ക്കണ്ഠപ്പെട്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“പോംവഴിയില്ലാത്ത എന്നാ കാര്യവാ ഉള്ളത്? നീയൊന്ന് പേടിക്കാതിരി! എന്നായാലും തലപോകുന്ന കേസൊന്നുമല്ലല്ലോ!”
അയാള്‍ അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു. അവള് അയാളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി.
“മോന്‍ നിന്നെ ആ കോലത്തി കണ്ടത് അവന്‍റെ സ്വന്തം അച്ഛന്റെ കൂടെയല്ലേ? അല്ലാതെ കരക്കാരുടെ കൂടെയല്ലല്ലോ! ആണോ? അവനെ കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന കുട്ടിയാ! അവന് കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാകും! അവന് വിവരോം ബുദ്ധീം ഒള്ള കുട്ടിയാ! നീ സമാധാനിക്ക്!”
“ഒന്നും എന്നോട് പറയണ്ട!”
കൈകള്‍ മുഖത്ത് നിന്നും മാറ്റാതെ അവള് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം ഒന്ന് ഇവിടെ നിന്ന് പോയിത്താ..എന്നെ ഒന്നേ ഒറ്റക്ക് വിട്!”
അയാള്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് പോയി. പ്രശാന്തിന്‍റെ മുറിയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അവന് അവിടെയില്ല. ഹാളില്‍ നിന്ന് ടി വിയുടെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നു. അയാള്‍ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി. പ്രശാന്ത് ദൂരദര്‍ശനില്‍ മാല്‍ഗുഡി ഡേയ്സ് കാണുന്നു. അവന് ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ സുധാകരനെ നോക്കി. അയാള്‍ മകനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എടാ കൊച്ചേ, നീ മോശം ആയൊന്നും വിചാരിക്കരുത്…”
അവന്‍റെ അടുതെത്തി തോളില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് സുധാകരന്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്തായാലും നിന്‍റെ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഒരു പ്രവൈറ്റ് ലൈഫ് ഉണ്ടെന്ന് നെനക്ക് അറിയാമല്ലോ…നീ ഇല്ലാത്തപ്പോള്‍…എനിക്ക്..മോനെ നിന്‍റെ അമ്മ ഒരുപാട് സുന്ദരി അല്ലേടാ? നിന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ ഡെന്നീസിന് പോലും അവളോട്‌ പ്രേമം തോന്നി. സ്വന്തം കൂട്ടുകാരന്‍റെ അമ്മ ആണ് എന്ന് അവന് അറിയാം എന്നിട്ടുപോലും. അപ്പം അവളുടെ ഭാര്യയായ എന്‍റെ കണ്ടീഷന്‍ നെനക്ക് ഊഹിക്കാല്ലോ! എനിക്ക് മോന്‍റെ അമ്മയോട് എപ്പഴും പ്രേമമാ..അവള്‍ക്ക് എന്നോടും…അതുകൊണ്ട് തനിച്ച് ഇരിക്കുമ്പം അങ്ങനെ ഒക്കെ അങ്ങ് ആയിപ്പോകും… മോനപ്പം വരൂന്ന് ഞാനോ മോന്‍റെ അമ്മയോ കരുതീല്ല..അവളാകെ വെഷമിചിരിക്കുവാ…ആകെ ചമ്മി..അങ്ങനെ…”
“സോറി അച്ഛാ…”
പ്രശാന്ത് ദൈന്യമായ മുഖഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഡെന്നീടെ വീട്ടി ചെന്നപ്പം അവന് നോട്ട് ബുക്ക് എന്തോ മേടിക്കാന്‍ രവീടെ വീട്ടില്‍ പോയേക്കുവാന്നു പറഞ്ഞു അവന്‍റെ അമ്മ…അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പെട്ടെന്നിങ്ങ് പോന്നു…അടുക്കളേല്‍ വന്നപ്പം അത് കണ്ടപ്പം ആകെ സ്റ്റക്ക് ആയിപ്പോയി..പെട്ടെന്ന് അവടെ നിന്നു മാറാന്‍ പറ്റാതെ അത് കണ്ട് അങ്ങ് സ്റ്റക്ക് ആയി… അതുകൊണ്ടാ ഞാന്‍…സോറി…”
“അതിനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ലല്ലോ…”
സുധാകരന്‍ പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ അമ്മ വേണ്ട വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞതാ…അവള് ഒഴിവാകാന്‍ ആകുന്നതും നോക്കീതാ…ഞാന്‍ കാരണവാ..മോനെ ഫേസ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റാതെ വെഷമിച്ച് നിക്കുവാ അമ്മ..മോനൊന്ന് ചെന്ന് ഒന്ന് ആ വെഷമം മാറ്റിയേരേ…”
“ശ്യെ! ഞാന്‍ എങ്ങനെയാ അച്ഛാ?”
അവന് പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“ഈ കണ്ടീഷനില്‍ അമ്മ എന്നെ കണ്ടാ ഒന്നുംകൂടെ പ്രോബ്ലം ആകത്തില്ലേ? ഒരു രണ്ട് മൂന്നു ദിവസം അങ്ങനെ മൊഖം കൊടുക്കാതെ നടന്നാ ക്രമേണ അങ്ങ് മാറിക്കോളും…”
സുധാകരന്‍ ആലോചിച്ചു. പ്രശാന്ത് പറയുന്നത് ശരിയാണ് എന്ന് അയാള്‍ക്ക് തോന്നി. ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് പ്രശാന്ത് സുനിതയേയൊ അവള് മകനെയോ അഭിമുഖീകരിച്ചില്ല. ഭക്ഷണം അവള് മേശപ്പുറത്ത് എടുത്ത് വെക്കും. അപ്പോള്‍ അച്ഛനും മകനും കഴിക്കും. അയാള്‍ ഓഫീസില്‍ പോകും. അവന് കോളേജിലും. അങ്ങനെ മൂന്നാമത്തെ ദിവസമായി. അന്ന് വൈകുന്നേരം കോളേജില്‍ നിന്നും പ്രശാന്ത് സൈക്കിളില്‍ വരികയായിരുന്നു. വഴിയുടെ പകുതി വഴിയെത്തിയപ്പോള്‍ സുനിത കടയില്‍ നിന്നും സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. മണിയടിച്ചപ്പോള്‍ സുനിത തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവനെ കണ്ടു പെട്ടെന്ന് നിന്നെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് മുഖം തിരിച്ച് മുമ്പോട്ട്‌ നടന്നു. അവന് അവളുടെ അടുത്ത് എത്തി സൈക്കിള്‍ നിര്‍ത്തി.