” ഞാൻ വലിയ ഒരു തെറ്റ് ചെയ്‌തു അത്‌ എനിക്ക് തിരുത്തണം…….മായ എന്നൊരു പെൺകുട്ടിയുടെ വയറ്റിൽ നിന്റെ വിത്ത് മുളച്ചു…. അത്‌ നടക്കാൻ പാടില്ലാത്ത ഒന്ന് ആയിരുന്നു…… ജാതകം ഇല്ലാത്ത കുട്ടി…. ആ കുട്ടി ജനിക്കാൻ പാടില്ല….. നിന്റെ മരണ ശേഷം നിന്റെ തായി ഈ ലോകത്ത് അവശേഷിക്കാൻ പാടില്ലത്തത് ആണ്‌… പക്ഷെ ഈ കുഞ്ഞ് കാരണം നിന്റെ ഗ്രഹ നിലയിൽ ചില മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ട്…. നിന്റെ ആയുസ് കുടിയിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ ആയുസ് മാത്രമേ കുടിയിട്ടുള്ളു…. നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇനി വഴിതിരുവുകൾ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല… നീ ജീവിച്ചിരിക്കും എന്ന് മാത്രം… നിന്റെ പ്രവർത്തികൾ എല്ലാം പാഴകും….. പക്ഷേ നിന്റെ പ്രേസ്സെൻസ് എന്റെ ലോകത്തിനു ഒരു വിലങ്ങ് തടിയാണ്…… അതുകൊണ്ട് നിന്നെ ഈ ലോകത്ത് നിന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞ് വിടുകയാണ്……… പക്ഷെ നിന്റെ ഗ്രഹനിലയിലെ മാറ്റം എല്ലാ ഉലകത്തിനും ബാധകം ആണ്‌…. അത്‌ കൊണ്ട് മറ്റ് ലോകത്തിലും നിന്റെ ആയുസ് കൂടി കാണണം…. പക്ഷെ നീ ജീവിച്ചിരിക്കും എന്നെ പറയാനാകൂ…. നീ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ലോകത്ത് നിനക്ക് ഇതേ രൂപത്തിൽ പോകാൻ പറ്റില്ല….. ചിലപ്പോൾ വല്ല മൃഗമയോ പക്ഷിആയോ
ആയിരിക്കും നീ ജീവിക്കാൻ പോകുന്നത്… മനുഷ്യ രൂപം കിട്ടിയാലും നീ ആ യൂണിവേഴ്സിൽ ജീവിക്കുന്ന പ്രായത്തിൽ ആയിരിക്കില്ല നീ ചെല്ലുക ചിലപ്പോൾ വയസായി മരിക്കായിട്ടുണ്ടാവും അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് ആയിരിക്കും………. നിന്റെ അപരന്മാർ മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ നിനക്ക് ആ ലോകത്ത് നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് പോകും അങ്ങനെ നിന്റെ അപരന്മാർ എല്ലാം മരിച്ചു കഴിയുന്നത് വരെ നീ ഈ ലോകങ്ങളിൽ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കും……. നിന്റെ ലോകാന്തര യാത്രക്ക് തയ്യാറായിക്കൊള്ളൂ “
ഞാൻ മുത്തച്ഛൻ പറഞ്ഞത് ഒന്നും മനസിലാവാതെ അയാളെ നോക്കി. അപ്പോൾ ഒരു തടിപെട്ടിയിൽ നിന്ന് അയൾ രണ്ട് മോതിരം എടുത്ത് ഒന്നിൽ ചുവപ്പ് കല്ലും മറ്റേതിൽ പച്ചക്കല്ലും പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു. അത്‌ ആയപ്പോൾ രണ്ടുകയ്യിലെയും മോതിരവിരലുകളിൽ ഇട്ടു എന്നിട്ട് കൈ രണ്ടും ചുരിട്ടി പിടിച്ചു കൊണ്ട്. മോതിരത്തിന്റെ കല്ലുകൾ കുട്ടിഉരച്ചു. അപ്പോൾ മുത്തച്ഛന്റെ കൈയിൽ ചുവപ്പും പച്ചയും കലർന്ന ഒരു പ്രകാശം രൂപം കൊണ്ടു. അയാൾ മോതിരം കുട്ടിഉരക്കുംതോറും ആ പ്രേകാശം വലുതായി വന്നു. ഞാൻ ഒന്നും മനസിലാവാതെ അയാളുടെ പ്രവർത്തി നോക്കി നിന്നു.
” തയ്യാറായി കൊള്ളൂ”
” എന്താ “
അയാൾ ആ പ്രകാശ ഗോളം എന്റെ നേർക്ക് എറിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് രണ്ട് കയ്കൊണ്ടും വോളിബോൾ അടിക്കും പോലെ എന്റെ ശരീരത്തു പതിപ്പിച്ചു.
” ആാാാാ……… കിർർർർർർ.. ബ്ബബ്ബബ്സ്സ് “
എനിക്ക് കണ്ണുതുറക്കാൻ പറ്റാത്ത അത്ര പ്രേകാശം ആയിരുന്നു . ഞാൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു. എന്റെ തൊലി ഊരിയുന്ന പോലെ തോന്നി. എന്റെ എല്ലുകൾ എല്ലാം ഒടിഞ്ഞു നുറുങ്ങുന്ന വേദന ഞാൻ അനുഭവിച്ചു.
” ആാാ…”
“ബ്രഹ്ഹ്ഹ് “
ഞാൻ വായുവിൽ പറക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി പക്ഷെ കണ്ണ് തുറക്കുവാൻ കഴിയുന്നില്ല. പെട്ടെന്ന് ഞാൻ എവിടെയോ ചെന്ന് വീണു. എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ പൊള്ളിയത് പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. സവാദനം ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു. ഞാൻ ഏതോ ചാണകകുഴിയിൽ ആണെന്ന് തോന്നി. ചാണകത്തിന്റെയും ചെളിയുടെയും രുക്ഷ ഗന്ധം അവിടെ മാകെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് ചുറ്റും ദരാളം കാളകൾ നിൽപ്പുണ്ട് നല്ല വണ്ണവും പൊക്കവും ഉള്ളത്. ആളുകളുടെ ബഹളവും കേൾക്കാം. ചുറ്റും നോക്കിയതിൽ നിന്ന് അത്‌ ഒരു കാലി ചന്ത ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഞാൻ അവിടെ നിന്നും എഴുനേൽക്കാൻ നോക്കി. പക്ഷെ എനിക്ക് എന്റെ ശരീരത്തെ കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഞാൻ എനിക്ക് ചുറ്റും നോക്കി. ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഞാൻ അത്‌ മനസിലാക്കി. ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരു കളയുടെ രൂപത്തിൽ ആണ്‌. വെള്ള നിറം ഉള്ള വലിയ ഒരു കള. എന്റെ വലിയ കൊമ്പുകൾ അടുത്ത് വെച്ചിരുന്ന വലിയ പാത്രത്തിലെ വെള്ളത്തിൽ
കൂടി ഞാൻ കണ്ടു. എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒരുമിച്ച് വന്നു. ഞാൻ വിറളികൊണ്ട്. കരഞ്ഞു. പക്ഷെ അത്‌ ഒരു അമരൽ ആയി ആണ്‌ പുറത്ത് വന്നത്. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ പുതിയ ശരീരത്തിത്തെ എങ്ങനെ കണ്ട്രോൾ ചെയ്യണം എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. രണ്ട് കയ്യും രണ്ട് കാലിനും പകരം നാല് കാലുകൾ. പിന്നെ ഒരു വാലും. ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് കയറുപൊട്ടിച്ചു ഓടാൻ നോക്കി പക്ഷെ എന്റെ മുക്ക് കയർ വലിയുമ്പോൾ അസഹനിയമായ വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു. വേറെ നിവർത്തി ഇല്ലാതെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നു.
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു എന്റെ അടുത്തേക്ക് ആരെക്കെയോ വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു അതിൽ ഒരാളുടെ മുഖം എനിക്ക് നല്ല പരിജയം തോന്നി. അതെ അത്‌ വാറിതെട്ടൻ ആണ്‌ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ അറവ്കാരൻ. അയാൾ എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് എനിക്ക് ചുറ്റും നോക്കി. എന്റെ വാൾ പിടിച്ചു നോക്കി. പിന്നെ എന്റെ മേലാകെ ഒന്ന് തലോടിയ ശേഷം കൂടെ വന്നവരോട് പറഞ്ഞു.
” എനിക്ക് ഇവനെ മതി…ഇവൻ കൊള്ളാം “
വറിതേട്ടൻ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പൊതി മറ്റെയാൾക്ക് കൊടുത്ത്. എന്നെ കെട്ടിയിരുന്ന കയർ അയിച്ചു. പിന്നീട് മറ്റൊരു കാളക്ക് ഒപ്പം ഒരു പിക്ക് അപ്പ്‌ഇൽ കയറ്റി. പിക്കപ്പിൽ കയറ്റുന്ന സമയത്ത് അവിടെ നിന്നും രക്ഷപെടമായിരുന്നു എങ്കിലും. എന്റെ വീടിനടുത്തേക്ക് പോകാൻ ഇതാണ് നല്ല മാർഗം എന്നെനിക്ക് തോന്നി. വണ്ടി കുറെ നേരം ഓടി കയിഞ്ഞു പെട്ടെന്ന് ബ്രേക്ക്‌ ചവിട്ടി.
” നശിച്ച ബ്ലോക്ക്‌ “
വറിതേട്ടൻ തല വണ്ടിക്ക് പുറത്ത് ഇട്ടുകൊണ്ട് റോഡിൽ നിന്ന ഒരാളോട് ചോദിച്ചു.
” ചേട്ടാ എന്താ ഈ ബ്ലോക്ക്‌…. ആക്‌സിഡന്റ് വല്ലതും ആണോ “
” എയ്യ് എല്ലാ ഇത്‌ മറ്റേ ചെറുക്കന് കസേര കൊടുക്കുന്നത “
” എന്താ ചേട്ടാ ഒന്ന് തെളിച്ചു പറ “
അപ്പോൾ അവിടെ നിന്ന മറ്റൊരാൾ പറഞ്ഞു.
” ആ സഖവ്‌ കൃഷ്ണന്റെ മോനെ ആരോ കൊള്ളാൻ നോക്കിയില്ലേ… അവൻ മരിച്ചില്ല… പക്ഷെ കഴുത്തിനു താഴെക്ക് തളർന്ന് പോയി. ആ ചെറുക്കന് ഓട്ടോമാറ്റിക് ആയ വീൽ ചെയർ പാർട്ടികാര് കൊടുക്കുന്ന ചടങ്ങ”
‘ അതിന് അത്‌ റോഡ് ബ്ലോക്ക്‌ ആക്കികൊണ്ട് വേണോ “
വറിതേട്ടൻ തല അകത്തേക്ക് ഇട്ട് ഡ്രൈവരോട് പറഞ്ഞു.
” ഇവൻ മാർക്ക് ആരെയെങ്കിലും സഹായിക്കണം എങ്കിൽ അത്‌ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് കൊടുത്താൽ പോരേ… വെറുതെ നാട്ടുകാരെ ബുദ്ദിമുട്ടിക്കാൻ…. വയ്യാതെ ചെറുക്കാരെയും പൊക്കിയെടുത്തു കൊണ്ട് വന്ന് കാണും “
” എന്ത് സഹായം ഇത്‌ നാട്ടുകാരെ കാണിക്കാൻ അല്ലെ…… ഇത്‌ പിന്നെയും നമുക്ക് ഒക്കെ അറിയാവുന്ന കേസ് ആണെന്ന് പറയാം ….”
അവരുടെ സംസാരം നീണ്ടു പോകുന്നതിനോടൊപ്പം വണ്ടിയും ചെറുതായി അനങ്ങി തുടങ്ങി.
ജംഗ്ഷനിലെ ചെറിയ സ്റ്റേജിൽ അച്ഛനും അമ്മയും ഇരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു അടുത്ത് ഒരു സ്‌ട്രെച്ചറിൽ ഞാനും കിടപ്പുണ്ട്. ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും അകതെ ഞാൻ കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ. എന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണം ഞാൻ തന്നെ ആണല്ലോ എന്നോർത്ത് എനിക്ക് സങ്കടം വന്നു. അവിടെ സ്റ്റേജിൽ അച്ഛന്റെ നേതാവ് നിന്ന് ഗോരഗോരം പ്രെസ്സഗിക്കുന്നുണ്ട്. ജംഗ്ഷൻ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ബ്ലോക്ക്‌ മറി വണ്ടി അതിവേകം മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു.
