അപർണ – മരുഭൂമിയിലെ മാണിക്യം – 2 LikeNew 

 

“എന്താ ചേച്ചി…?”

 

“കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു … നീ പഴയത് എല്ലാം മറന്ന് ചേട്ടന്റെ കൂടെ നിൽക്കണം.. ഇലെങ്കിൽ ചേട്ടൻ ഒരു മുഴു ഭ്രാന്തനെ പോലെ ആവും… എന്നെ സഹായിക്കണം…..പ്ലീസ്…

 

” ചേച്ചി എന്താ പറയുന്നത്… ഡോക്ട്ടർ പറഞ്ഞത് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ …. എന്നെ ഇപ്പോൾ ഭാര്യ ആയിട്ടാണ് ജയേട്ടൻ കാണുന്നത് എന്ന് … വീണ്ടും ചേട്ടനുമായി അടുക്കാൻ പോയാൽ ചേട്ടൻ വീണ്ടും …..” അപർണ്ണ പറഞ്ഞു.

 

“നീ ഏട്ടനെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്ക്… പിന്നെ … ”

 

“പിന്നെ …..?”

 

“പിന്നെ…. പിന്നേയും ചേട്ടനു മാറ്റം ഇലെങ്കിൽ മോൾക്കും തിരിച്ച് അത് പോലെ…”

 

” ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവിന്റെ അസുഖം മാറ്റാൻ ഞാൻ കിടന്ന് കൊടുക്കണമെന്നാണോ …. നാണമുണ്ടോ നിനക്ക് ..?” അപർണ്ണ ദേഷ്യം അടക്കി വെക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല അവളുടെ മുഖം ചുവന്ന് തുടുത്തു.

 

“ആരും അറിയില്ല അപ്പു…. ഒരു പക്ഷേ അത് വഴി ചേട്ടന്റെ എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും മാറും… ഞാൻ നിന്റെ കാല് പിടിക്കാം…”

 

” ചേച്ചി… എന്തെലാം ആണ് പറയുന്നത് എന്ന ബോധം ഉണ്ടോ?….. ജയേട്ടൻ എന്റെ ചേട്ടൻ ആണ്… ചേച്ചിക്ക് ആണ് വട്ട്”

 

“എനിക്ക് അറിയാം… ഒരു ചേച്ചിയും അനിയത്തിയോട് പറയാൻ പാടില്ലാത്ത കാര്യമാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്…….സോറി …. നീ ഇത് വേറെ ആരോടും പറയരുത്….നിനക്ക് പറ്റുമെങ്കിൽ എന്നെ സഹായിക്കുക…..”

 

കുറച്ചധികം നേരം അവർ തമ്മിൽ ഇതിനെ പറ്റി സംസാരം തുടർന്നു. അവൾ അനുവിനെ തന്റെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിചെങ്കിലും യാതൊരു ഫലവും ഉണ്ടായില്ല , അവസാനം ഏറെ നേരെത്തെ ചേച്ചിയുടെ നിർബദ്ധത്തിന് വഴങ്ങി കൊണ്ട് അവൾ ജയനുമായുള്ള പിണക്കം മാറ്റാൻ സമ്മതിച്ചു. എങ്കിലും ജയനോടൊപ്പം ഒരു ഭാര്യയെ പോലെ ജീവിക്കുക എന്നത് അവൾക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ പ്രയാസമേറിയ ഒന്നായിരുന്നു.

 

ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത ശേഷം അപർണ്ണ കട്ടിലിൽ വന്നു കിടന്നു. അവളുടെ തലച്ചോറിന് തീ പിടിച്ച അവസ്ഥ ആയിരുന്നു. ശെരി തെറ്റുകളുടേയും ചോദ്യ ഉത്തരങ്ങൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ വലിയ കടൽക്ഷോഭം തീർത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.

 

‘ചേച്ചി എന്താ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്… സ്വന്തം ഭർത്താവിന്റെ കൂടെ കിടന്ന് കൊടുക്കാനോ? ഇങ്ങനെ എല്ലാം ചേച്ചി പറയുമെന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല…. ഇതെല്ലാം തെറ്റായ കാര്യമല്ലേ… എന്റെ കല്യാണം പോലും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല… ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം… കാര്യങ്ങൾ ചേട്ടനോട് നേരിട്ട് പറയാം… അപ്പോൾ ചേട്ടനും ഇത് തന്നെ ആവശ്യപ്പെട്ടാലോ….. ഈശ്വരാ… ആരോടും പറയാതെ നാട്ടിലേക്ക് പോയാലോ?…. വേണ്ട…ഞാൻ പോയാൽ ചേട്ടൻ ആക്കെ വട്ട് പിടിച്ച പോലെ ആവും… കടം വീട്ടണം …. അമ്മയുടെ ട്രീറ്റ്മെന്റ്…ജോലി വേണം… ഇവിടെ എങ്ങനെ എങ്കിലും പിടിച്ച് നിന്നേ പറ്റൂ …. ‘ ആരോടെങ്കിലും ഒരു അഭിപ്രായം ചോദിക്കണമെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. പക്ഷേ ഇതെല്ലാം ആരോട് ചോദിക്കാൻ ആണ്…. തനിക്ക് ആക്കെ ഇവിടെ അറിയുന്നത് തെസ്നി ചേച്ചിയെ ആണ് …. പക്ഷേ ചേച്ചിയോട് എങ്ങനെ ഈ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ചോദിക്കും… ആരോടും ചോദിക്കാതെ ഒന്നും തീരുമാനിക്കാനും വയ്യ …

 

അവസാനം അവൾ തെസ്നിയോട് തന്നെ അഭിപ്രായം ചോദിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അവൾ സമയം കളയാതെ തെസ്നിയുടെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. തെസ്നി ഉച്ചയ്ക്ക് ഉള്ള ഭക്ഷണം. തയ്യാറാക്കുന്നതിന്റെ തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു.

“ഹായ് … എവിടെയാണ് അപർണ്ണേ …. എന്താ ഇവിടേയ്ക്ക് ഒന്നും വരാത്തത്… “ അവളെ കണ്ട തെസ്നി ചോദിച്ചു.

“ ഏയ്… ചെറിയ തിരക്കുകൾ …. ചേച്ചി ആ സുലൈമാൻ ഇക്കാടെ ആളുകളെ കാണാറുണ്ടോ?”

“ഇല്ല… എന്താടി? “

“ അവിടെ കോറിഡോറിലേയും കോണ്ണിപ്പടിയിലേയും ലൈറ്റ് പോയിട്ട് കുറച്ച് ദിവസം ആയി…. രാത്രി നല്ല ഇരുട്ടാണ്… അതൊന്ന് നേരെയാക്കാൻ പറയാൻ ആണ്” വന്ന കാര്യം ചോദിക്കാൻ ഉള്ള മടി കാരണം അവൾ പറഞ്ഞു. ചേച്ചിയോട് ഇത് എങ്ങനെ ചോദിക്കും … അലെങ്കിൽ വേണ്ട… നാണക്കേടാണ് … അവൾ ആലോചിച്ചു.

“ അതാണോ… ഞാൻ അവരെ കാണുമ്പോൾ പറയാം…”

“ ശെരി ചേച്ചി… ഞാൻ പോവട്ടെ…”

“ ഇത് എന്ത് പോകാണ്… കുറച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് പോവാടി… വാ നമ്മുക്ക് കറി വെക്കാം..” തെസ്നി അപർണ്ണയേയും കൂട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

“ആണുങ്ങൾ എല്ലാം എന്താ ചേച്ചി ഇങ്ങനെ?”

 

ഉച്ചയ്ക്കുള്ള കറി വെക്കുന്നതിനായി പച്ചക്കറി അരിയുന്നതിനിടെ തന്റെ അരികിൽ നിന്നിരുന്ന അപർണ്ണ ചോദിച്ചത് കേട്ട് തെസ്നി അവളെ ഒന്ന് നോക്കി.

 

“എങ്ങനെ?”

 

“ഏയ് ഒന്നും ഇല്ല ചേച്ചി…ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ…” അറിയാതെ നാവിൽ വന്നു വീണത് അബദ്ധം മറക്കാൻ അപ്പു ഒന്ന് പരുങ്ങി..

 

“ഏയ് …എന്തോ ഉണ്ട്..പറ…”

 

“ഒന്നൂല്യ ചേച്ചി …”

 

“അതെ, പറയാൻ വന്നത് പറയാതെ ഞാൻ വിടില്ല” തെസ്നി അരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന പച്ചക്കറിയും കത്തിയും മാറ്റി വെച്ച് അവൾക്കു നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ‘ദൈവമേ ഈ ചേച്ചി വിടാൻ ഉദ്ദേശം ഇല്ലല്ലോ, അപ്പു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

 

“അത് ചേച്ചി..ഈ ആണുങ്ങൾ എന്താ മുഖത്തു നോക്കി സംസാരിക്കാത്തത്?” അപർണ്ണയുടെ ചോദ്യത്തിൽ നിന്നും തെസ്നിക് കാര്യം പിടികിട്ടി.

 

“ഉം…എനിക്ക് മനസ്സിലായി…അതിനു ആരാ ഇപ്പോൾ അപർണ്ണയുടെ മുഖത്തു നോക്കാത്തത്?”

 

“ഏയ് എന്റെ അല്ല…ഞാൻ മൊത്തത്തിൽ പറഞ്ഞതാ…” അവൾ ഒന്ന് പരുങ്ങി..

 

“പിന്നെ..സത്യം പറ …ആരാ …?”

 

“ഉം… ചേച്ചി ആരോടും പറയരുത്”

” ഇല്ല, എന്റെ മോൻ സത്യം”

 

“അത്… ജ… ഉം….”

 

“ഉം. പോരട്ടെ”

 

” ആ സുലൈമ്മാൻ ഇക്ക” ജയന്റെ പേര് പറയാൻ ഉള്ള മടി കൊണ്ട് അവൾ സുലൈമാന്റെ പേര് പറഞ്ഞു.തെസ്നി അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

 

“അയാളൊരു സാധു ആണ്..കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ല..അത് കാര്യം ആകേണ്ട..”

“കാര്യം ആകെണ്ടന്നോ???” അപർണ്ണ നെറ്റി ചുളിച്ചു.

 

“നോക്കുന്നവർ നോക്കി വെള്ളം ഇറക്കട്ടെ…..ഇതൊക്കെ ഒരു തമാശ അല്ലെ ..ഞാനും ഇടക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്, അപ്പോൾ ഒന്നുകൂടെ അങ്ങ് ഉഷാറായിട്ട് നിന്ന് കൊടുക്കും…..നിന്നെ കാണാൻ കൊള്ളാവുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ നോക്കുന്നത്. “തെസ്നിക് ചിരി പൊട്ടി.

 

“അയ്യേ…ഇതൊന്നും തമാശ അല്ലാട്ടോ …. അടുത്ത വട്ടം കിളവന്റെ മുഖം ഞാൻ അടിച്ചു പൊട്ടിക്കും..”

 

“എന്റെ അപ്പു…അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എത്ര ആണുങ്ങളെ അടിക്കണം?? നമ്മുടെ കെട്ട്യോന്മാർ ഒഴികെ ബാക്കി എല്ലാം ആദ്യം നോക്കുന്നത് നമ്മുടെ നെഞ്ചിലേക്കാണ്…” തെസ്നിയുടെ ഈ മറുപടി കേട്ട അവൾ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.

 

“ഉം… അതും ശെരിയാ ചേച്ചി….” അവളുടെ ആ അർത്ഥം വെച്ചുള്ള മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾ ആരെ കുറിച്ചാണ് പറയാൻ വന്നത് എന്ന് തെസ്നിക്ക് മനസ്സിലായി. എന്നാലും ഒന്ന് എറിഞ്ഞ് നോക്കാൻ അവൾ തീരുമാനിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *