നല്ല തുടുതുടുത്ത രണ്ടു വെണ്ണത്തുടകള് അല്പം അകന്ന് ഒരു കാല് മുമ്പോട്ടും ഒന്നു
പുറകോട്ടും. ഗോതമ്പിന്റെ നിറത്തില് അവളുടെ കുറിച്ചി കാലുകൾക്കിടയില് തുടിച്ചുയർന്നു നിന്നു. കാലകത്തി നിന്നതുകൊണ്ട് അതിന്റെ വിള്ളല് നല്ല ഭംഗിയായി കാണാമായിരുന്നു. അല്പം അകന്നുപോയ ആ വിടവിന്റെ മേൽഭാഗത്ത് ഒരു മൊട്ടിന്റെ അറ്റം കാണാമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴെനിക്കറിയാം, അതവളുടെ കുഞ്ഞിക്കന്തിന്റെ അഗ്രമായിരുന്നു. ഞാറു വിതറിയപോലെ മുകൾഭാഗത്തുനിന്നും ചാഞ്ഞുകിടക്കുന്ന, കറുത്ത തലയുയർത്തിത്തുടങ്ങിയ ഗുഹ്യരോമങ്ങൾ കുനുകുനാക്കിടക്കുന്നു. അതിന്റെ കറുപ്പുഛായ തുടകളുടെ ഇടവരെ വ്യാപിച്ചിരുന്നു. ആ തളിർക്കുറിച്ചിയുടെ ത്രികോണത്തിനല്പം മുകളിലായി ഒരു വെള്ളിയരഞ്ഞാണം, അതിന്റെ ആലിലത്താലി ഇടംതുടയില് പറ്റിക്കിടന്നാടുന്നു. ആ താലിയുടെ അതേ ആകൃതിതന്നെ അവളുടെ തുടയിടുക്കിനും.ആ കിണ്ണത്തപ്പം പോലെയുള്ള നടുകീറിയ സാമാനത്തിനും.. ആലിലയുടെ ആകൃതി. ഒതുങ്ങിയ വയറിനുതാഴെ വിടർന്ന വെളുത്ത വീതിയുള്ള അരക്കെട്ട്. ആ കാഴ്ച്ച കണ്ട് എന്റെ മനസ്സില് സുന്ദരമായ ഒരു ഞെട്ടൽ. ഒരു മിന്നല്പിണർ എന്റെ തലച്ചോറിൽ നിന്നും അരക്കെട്ടിലേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. സെക്കന്റുകളോളം ഞാൻ അഭിയുടെ ആ മനോഹരമായ നഗ്നമായ വിടരുന്ന മദനാരാമം, ഒരു ഗ്രാമീണപ്പെൺകുരുന്നിന്റെ വിടരുന്ന ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളുടെ മനോഹരമമായ ഹരം പകരുന്ന കാഴ്ച്ച….നോക്കി നിന്നു പോയി.
ഒരു മിന്നല്പിണർ എന്റെ തലച്ചോറിൽ നിന്നും അരക്കെട്ടിലേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. സെക്കന്റുകളോളം ഞാൻ അഭിയുടെ ആ മനോഹരമായ നഗ്നമായ വിടരുന്ന മദനാരാമം, ഒരു ഗ്രാമീണപ്പെൺകുരുന്നിന്റെ വിടരുന്ന ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളുടെ മനോഹരമമായ ഹരം പകരുന്ന കാഴ്ച്ച….നോക്കി നിന്നു പോയി
‘ അയ്യോ… എന്റെ ചന്ദ്രാ… ഇങ്ങോട്ടു നോക്കല്ലേ…. തിരിഞ്ഞു നിക്കൂന്നേ….ഇയ്യോ… എനിക്കു വയ്യ… എന്റമ്മേ.
അഭിയുടെ കരച്ചിൽ എന്റെ മനസ്സിനേ തട്ടിയുണർത്തി. പെട്ടെന്നവൾ രണ്ടു കൈയ്യ്കൊണ്ടും അവളുടെ കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ തലചെരിച്ച് തോളത്തുവെച്ച് കണ്ണടച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കിക്കൊണ്ട് മുമ്പോട്ടടുത്തു. അവളേ മരത്തോടു ചേർത്തു നിർത്തി പാവാട മുറിക്കമ്പില് നിന്നും പൊക്കിയെടുക്കാൻ നോക്കി. ഇടക്ക് ഞാൻ തല പുറകോട്ടു തിരിച്ച് ആ മനോഹരമായ ചന്തികളുടെ പടം എന്റെ മനസ്സിൽ പതിപ്പിക്കാൻ മറന്നില്ല. എത്ര മിനുസമായ ആകൃതിയൊത്ത കുണ്ടികൾ. ഒന്നു പിടിച്ചു ഞെക്കാൻ മനസ്സും കൈകളും തരിച്ചു. പാവാട ഊർന്നു പോന്നില്ല, പറ്റിയില്ല, അതു വലിഞ്ഞു തന്നേ നിന്നു. പാവാട വലിച്ചുകീറി പറിക്കാൻ എനിക്കപ്പോൾ ബുദ്ധി തോന്നിയില്ല. ഞാൻ അവളേ ഇടതുകൈകൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചോടു ചേര്ത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുകളിലേയ്ക്കുപൊക്കി. അതിനുള്ള ആരോഗ്യം അന്നും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.അപ്പോഴും അവൾ കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
അവളുടെ നടുവിൽ കൈചേർത്തു പിടിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ ശരീരം എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ നിന്നും ഊർന്നു പോയി. ആ വിടരാൻ തുടങ്ങുന്ന മാറിലേ തളിർ മൊട്ടുകൾ എന്റെ മാറിലുരസി. വെപ്രാളത്തിനിടയിലും എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു കുളിരനുഭൂതിയുണ്ടായി. ആ അനുഭൂതി വേറിട്ട ഒരു സുഖമായി എന്റെ മനസ്സിൽ ഇന്നു മുണ്ട്. വീണ്ടും അല്പം താഴേക്കിരുന്നിട്ട് അവളുടെ നഗ്നമായ കുണ്ടികൾകൂട്ടി രണ്ടു കൈകൾകൊണ്ടും ഞാൻ അവളേ പൊക്കിപ്പിടിച്ചു. ആ കുണ്ടികളുടെ ചൂടും മയവും എന്റെ ദേഹത്തു രോമാഞ്ചമുണ്ടാക്കി.‘ പാവാടേടെ ഒടക്കെടുക്ക്…’ ഞാൻ പറഞ്ഞു.സാമാനം പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ഒരു കൈയ്യെടുത്ത് അവൾ ഉടക്കെടുക്കാൻ നോക്കി. പരിഭ്രമം കൊണ്ട് ഒന്നും നടക്കുന്നില്ല.‘ അയ്യോ അതു വരുന്നില്ലാ….’അവള് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
‘ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും എടുക്ക്….’ അവൾ മറ്റേ കൈയ്യും മുൻവശത്തുനിന്നും എടുത്തു. ചെരിഞ്ഞു നിന്ന് അവൾ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും പാവാടയുടെ അറ്റം മുകളിലേയ്ക്കുവലിച്ച് വിടുവിച്ചു. അത്രയും സമയം അവളുടെ കവക്കിടയുടെ ചൂടും മിനുസവും ഷര്ട്ടിന്റെ മുകളിൽ കൂടിയാണെങ്കിലും ഞാനെന്റെ വയറില് അറിഞ്ഞു, ആസ്വദിച്ചു.‘കട്ടിപ്പാവാടയായതുകൊണ്ടാ… അല്ലേല് കീറിപ്പോന്നേനേ…’ അവളുടെ അരക്കെട്ടിലേ ഞാറുവിതച്ച മദനപ്പാടം എന്റെ ദേഹത്തുരച്ച് അവളേ താഴെ നിർത്തുന്നതിനിടയില് ഞാൻ പറഞ്ഞതവൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. താഴെ നിർത്താത്ത താമസം അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ടോടി. ഞാൻ പുറകേ ഓടിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
‘ കരയാതെ പോ… വല്ലോരും കാണും….’
അതുകേട്ട അവൾ മുറ്റത്തിന്റെ അരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് പാവാടപൊക്കി മുഖം തുടച്ചു.പിന്നെ അകത്തേയ്ക്ക് ഓടിക്കയറിപ്പോയി. ഞങ്ങൾ പോകാനിറങ്ങുന്നതുവരെ അവൾ എന്റെ മുമ്പിൽ വന്നില്ല. ഇറങ്ങുമ്പോൾ അഛൻ വിളിച്ചു.
‘ അഭിമോളെന്ത്യേ… ‘
‘ ആ… അവളാ..അരകല്ലിന്റെ ചോട്ടില് കുത്തിയിരിക്കുന്നു….’ ഇളയമ്മ പറഞ്ഞു.
‘ അയ്യോ മോക്ക് പെണക്കാണോ… എങ്കി ഞങ്ങളു പോകുന്നില്ല…. അല്ലേ നീയും കൂടെ
അങ്ങോട്ടു പോര്….’
അഛൻ വിചാരിച്ചത് ഞങ്ങൾ പോകുന്ന വിഷമംകൊണ്ട് അവൾ മാറി ഇരിക്കുകയാണെന്നായിരുന്നു. എല്ലാവരും ഇറങ്ങി ഗേറ്റിനരികിൽ ചെന്നപ്പോൾ ഞാൻ പുറകോട്ടു വലിഞ്ഞുനിന്ന് നോക്കി, അവളെ ഒരുനോക്കു കാണാൻ അവളപ്പോൾ ദാ, പുറകിലത്തെ വാതിൽ കടന്നു വരുന്നു.
‘ അഭീ… ഞങ്ങളു പോകുവാ…. ‘ ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നവൾ ഓടി എന്റെ അടുത്തു വന്നു. എന്നിട്ടു ഗദ്ഗദത്തോടെ പറഞ്ഞു.
‘ചന്ദ്രാ…. ആരോടും പറയല്ലേ…. ഒന്നും പറയല്ലേ….’ അവൾ വിതുമ്പാൻതുടങ്ങി.
‘ ഇല്ലഭീ…ഞാൻ പറയത്തില്ല….’
‘സത്യായിട്ടും പറയല്ലേ…. എന്റെ പൊന്നു ചന്ദ്രനല്ലേ…’ അപ്പോഴേക്കും അവൾ കരഞ്ഞു പോയി.
‘ഇല്ലെന്നേ… കരയാതെ… എളേമ്മേം ഒക്കെ കാണും…’
‘ ങൂം…’ അവൾ കണ്ണു തുടച്ചു.
‘മതിയെടാ… യാത്ര പറഞ്ഞത്…. അവക്കവനേ വെല്യ കാര്യാ…’ അഛൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കുമാരേട്ടന്റെ തോളത്തു തട്ടി. എളേമ്മയും ഒന്നു ചിരിച്ചു.
അന്ന് മുറ്റത്തിന്റെ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ വാതില്പടിചാരി നോക്കിനിൽക്കുന്ന ആ വിഷാദരൂപം കണ്ടുപോയതിൽപ്പിന്നെ ഇന്നാണു ഞാൻ അഭിരാമിയെ കാണുന്നത്. അവൾക്കിപ്പോൾ അതു വല്ലതും ഓര്മ്മയുണ്ടാകുമോ. അതോ എന്നോടു ദേഷ്യമായിരിക്കുമോ. നനഞ്ഞ തോ -ർത്തുകൊണ്ട് തല ഒന്നുകൂടി തുവർത്തി മുറ്റത്തേയ്ക്ക് കേറുമ്പോൾ അകത്തുനിന്നും വാദപ്രതിവാദം. തിണ്ണയിൽ കലമോള്മാത്രം.
‘എന്നാലും നിങ്ങളെന്തോ വിചാരിച്ചോണ്ടാ മനുഷെനേ… ഇവിടെ പ്രായം തികഞ്ഞ രണ്ടു പെമ്പിള്ളേരൊണ്ടെന്നത് മറന്നോ… അവനാണെങ്കി … ഒരൊത്ത ആണും…’
‘ എടീ… അവൻ നല്ലവനാ…’ കുമാരേട്ടന്റെ സ്വരം.
‘ ങൂം..ങൂം… ഇഷ്ടക്കാരീടെ പുന്നാര മോനല്ലേ… എന്തിനാ കൊറക്കുന്നേ… മോളേ പിടിച്ചങ്ങു കൊടുക്ക്… ഒരു പരോപകാരി…’
‘ വേണ്ടിവന്നാ ഞാനതും ചെയ്യും…. നീ മിണ്ടാതെ ഞാൻ പറേന്നതു കേട്ടാ മതി… ആ ചെറുക്കനിപ്പം വരും.. അവൻ കേക്കണ്ട…’
‘ കേട്ടാ… എനിയ്ക്കൊരു ചുക്കുമില്ല.…. നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടംപോലെ ചെയ്യ്… അവസാനം… മോളു പേരുദോഷം കേപ്പിച്ചാ… ‘ എളേമ്മയുടെ സ്വരം.
