‘ അവളു സംശയിക്കും… പോരാത്തതിനു ഞാനും കാണത്തില്ലല്ലോ…. ‘
‘ എന്നാലും വിവരം അറിഞ്ഞിട്ടല്ലേ വരാന്‍ പറ്റത്തൊള്ളൂ… അല്ലാ…ഇവിടെ ഒരു വാലു
വന്നൂന്നു കേട്ടു… അതാരാ…?
‘ ഓ.. അത്.. അതിയാന്റെ പഴയ കൂട്ടുകാരന്റെ മകനാ… അയാളു ചത്തു പോയി… ഒരുഗതീമില്ല… തള്ളേം മോനും മീന്‍ വിറ്റാ കഴീന്നേ… എന്നിട്ടും മകനേ പോലീസാക്കാനാ പൂതി…
പരീക്ഷ അടുത്തതു കൊണ്ട് കോളേജിനടുത്ത് കൊണ്ടു താമസിപ്പിച്ചിരിക്കുവാ…’
‘ അവന്‍ നമുക്കു പാരയാകുവോടീ…’
‘ ഇല്ലെന്നേ… ആദ്യം ഞാനും ഒന്നു സംശയിച്ചു…. പാവമാ… ഏതായാലും നല്ല ആരോഗ്യമാ..
എനിക്കിവിടെ ഒരു സഹായമായി.. മാടു പോലെ പണിയെടുത്തോളും…’
‘ നിനക്കെല്ലാ സഹായോം ചെയ്യുന്നൊടീ… ഈയിടെ നീ കൊറച്ചൂടെ ചെറുപ്പമായി….
അതുകൊണ്ടു ചോദിച്ചതാ…. അവന്‍ നിന്റെ വേണ്ടാതീനത്തേ വല്ലോം….’
രാരിച്ചന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തെറിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഒരു മുലക്കിട്ടു തട്ടി. എളേമ്മ ആ കയ് തട്ടി മാറ്റി.
‘ ഹ..പോ… കന്നത്തരം പറയാതെ… അവന്‍ കൊച്ചനല്ലേ… അവന്‍ മൊത്തതില്‍ ദേ… എവന്റെ അത്രേം വരത്തില്ല…. രാവിലേ കോളേജില്‍ പോകും…..’
രാരിച്ചന്റെ കവക്കിടയില്‍ ചൂടായി നിന്ന സാധനത്തെ തലോടിക്കൊണ്ടാണവര്‍ അതു പറഞ്ഞത്.
‘ ങൂം….. അപ്പം നാളെ… ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ…നടന്നാ നിന്റെ നല്ലകാലം തൊടങ്ങീന്നു വിചാരിച്ചോ…….’
‘ നടക്കാതെവിടെ പോകാനാ… പിന്നേ ദേ… ഈ മാലേലെ കുരിശങ്ങെടുത്തോ… ഇവിടെ
ആരെങ്കിലും കണ്ടാ… സംശയിക്കും.. മാല…… വാങ്ങിയെന്നെങ്കിലും പറയാല്ലോ…’
‘ ഓ… ഞാന്‍ തന്നത് തിരിച്ചു വാങ്ങുന്നില്ല…… നീ വേണേ ആരുമറിയാതെ വിറ്റു കാശാക്കിയേക്ക് അതിനു നീ മിടുക്കിയല്ലേ… ദേ ഇപ്പം അയാടെ മോളേ വരേ….’
‘ ഇതാ പറേന്നേ … കാശുകാര്‍ക്ക് ഉപകാരം ചെയ്യരുതെന്ന്… ഇപ്പം ഞാന്‍ നാറിയായി….’
അയാളുടെ സാധനത്തിലും പിടിച്ചൊന്നമര്‍ത്തി അവര്‍ പിണക്കം അഭിനയിച്ചു.
‘ ഹെടീ……അതു പിടിച്ചൊടിക്കാതെ…നോവുന്നു… ഞാന്‍ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ….’
‘ ഇതാണോ തമാശ…..’
എളേമ്മ എഴുന്നേറ്റു. പുറകേ കറിയാച്ചനും. കറിയാച്ചന്‍ അപ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണില്‍ നിന്നും
മറഞ്ഞു. വസ്ത്രങ്ങള്‍ ധരിക്കുകയായിരിക്കും. എളേമ്മ അയാളുടെ നേരേ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.തോര്‍ത്തു മൂലയിലേയെയ്ക്ക്റിഞ്ഞു. വസ്ത്രങ്ങള്‍ ധരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രാരിച്ചന്‍ റെഡി. ടോര്‍ച്ചു കയ്യില്‍. തുണിയുടുത്ത് ആ രണ്ടു കള്ളക്കമിതാക്കള്‍ യാത്രാചുംബനം കൈമാറുന്നതു കണ്ടയുടനെ ഞാന്‍ അവിടന്നു വലിഞ്ഞു. പിന്നെ ചായിപ്പില്‍ കേറി ജനലില്‍ കൂടി നോക്കി. രാരിച്ചന്റെ ടോര്‍ച്ചിന്റെ വെളിച്ചം അകന്നകന്നു പോയി.
ഒന്നെനിയ്ക്കുമനസ്സിലായി, രാരിച്ചന്‍ സുഖിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ ചെറിയ ഒരംശം പോലും
എളേമ്മയെന്ന മാദകസുന്ദരിയെ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ ഇനി ഈ പ്രായത്തില്‍ കുമാരേട്ടനേക്കൊണ്ട് പറ്റുകയില്ല. അവരുടെ അരക്കെട്ടിനുള്ളില്‍ കാമത്തിന്റെ തിളക്കുന്ന ഒരു അഗ്നിപര്‍വതം ഒളിഞ്ഞിരുപ്പുണ്ട്. കുമാരേട്ടനെക്കൊണ്ട് അതിന്റെ ലാവാപ്രവാഹം തടഞ്ഞു നിര്‍ത്താന്‍ ഇനി
ഒരിക്കലും സാധിക്കില്ല. അതിനു രാരിച്ചനേപ്പോലെയുള്ള ചെറുപ്പക്കാരായ മദയാനകള്‍ തന്നേവേണം. എളേമ്മയെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. ഒന്നേ എനിയ്ക്കുപേടി തോന്നിയുള്ളു.
ഇവരുടെ ഈ ബഹളബും കാമക്കൂത്തുകളും ഒരിടനാഴിയുടെ ദൂരത്തില്‍ തൊട്ടപ്പുറത്തേ മുറിയില്‍ കിടന്നുറങ്ങുന്ന അവരുടെ മക്കള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടാവുമോ. യുവത്വത്തിന്റെ തിളപ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന അഭിരാമി, ആരോ പറഞ്ഞുകേട്ട മിഥ്യകളില്‍ വിശ്വസിച്ച് ഒന്നും നോക്കാതെ
ചാടിത്തുള്ളുന്ന കൗമാരക്കാരിയായ കലമോള്‍. അതും ഈ അമ്മയുടെ വിത്തല്ലേ, രക്തത്തില്‍ തള്ളയുടെ അതേ അളവില്‍ കാമത്തിന്റെ കടി ഉണ്ടായിരിക്കും. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ
കിട്ടുന്നവന്റെ മേലേയ്ക്കുമെക്കിട്ടു കേറാന്‍ മടിയില്ലാത്തത്. സൂക്ഷിച്ചില്ലെങ്കില്‍ അവള്‍ എന്നേയും കുഴിയില്‍ ചാടിക്കും. ഇടക്ക് മനസ്സു പറഞ്ഞു, ഓ, ഒന്നു തൊട്ടും പിടിച്ചും വാണമടിക്കുള്ള വകയൊക്കെ ആകാമെടേ. പഠിത്തത്തേ അതൊന്നും ബാധിക്കരുതെന്നേയുള്ളെടേ.
പെട്ടെന്ന് അഭിരാമിയുടെ മുഖം മനസ്സിലേയ്ക്കു കടന്നു വന്നു. ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഇന്നേവരേ അവള്‍ എന്നോട് യാതൊരു ആഭിമുഖ്യവും കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് അഭിരാമിയേപ്പറ്റി മാത്രമേ വ്യാകുലതയുള്ളു. അവള്‍ക്കൊന്നും പറ്റരുതേ എന്നു മനസ്സാഗ്രഹിക്കുന്നു. ഇത് ചിലപ്പോള്‍ പ്രേമത്തിന്റെ ഒരു സൂചനയായിരിക്കാം. എനിയ്ക്കു ചിരി വന്നു. പ്രേമം, അതിനേപ്പറ്റി പറയാന്‍ എന്തര്‍ഹതയാണെനിക്കുള്ളത്. പണ്ടത്തെ സുഹൃത് ബന്ധവും ചങ്ങാത്തവും മനസ്സിലോര്‍ത്തുകൊണ്ട് ഞാന്‍ നടക്കുന്നു. ഒരിക്കല്‍ അവളെ വിവസ്ത്രയായിക്കണ്ട ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇന്ന് മനസ്സില്‍ മധുരം വിതറുന്നു. അവളോട് അതൊന്നു സൂചിപ്പിക്കാന്‍ സൗകര്യം കിട്ടുന്നില്ല.
അതു കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആ മുഖത്ത് ഉരുണ്ടു കൂടുന്ന നാണത്തിന്റെ മനോഹാരിതയും സ്വപ്നംകണ്ട് ഞാന്‍ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.
പിറ്റേദിവസം രാവിലേ കാപ്പികുടിക്കാനിരുന്നപ്പോള്‍ എളേമ്മയെ ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
എന്തൊരുല്‍സാഹം. അയഞ്ഞ ഉടുപ്പിനുള്ളില്‍ തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന മുലകളല്ലാതെ ഒന്നും
കാണാനില്ല. പെട്ടെന്നു തന്നെ എനിയ്ക്കുകാപ്പി തന്നു.
‘ വേഗം കുടിച്ചേച്ചു കോളേജി പോ…. താമസിക്കണ്ട…’
‘ അതെന്താ ചേച്ചി വല്ലെടത്തും പോകുവാണോ…’ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
‘ ങേ.. അതെന്താ.. ഇപ്പം പെട്ടെന്ന് ചേച്ചീന്നൊരു വിളി….?..’
‘ചേച്ചിക്ക് ഓരോ രാത്രീം കഴീമ്പം പ്രായം കൊറഞ്ഞു വരുന്നപോലാ എനിയ്ക്കുതോന്നുന്നത്…അതോണ്ട് എളേമ്മേന്ന് വിളിക്കാന്‍ തോന്നുന്നില്ല…. ഞാന്‍ വിളിച്ചോട്ടേ…’
ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആ മുലകളിലേയ്ക്കൊരുനോട്ടമെറിഞ്ഞത് അവര്‍ കണ്ടു. പെട്ടെന്നവര്‍
അവിടെ ഉടുപ്പൊന്നു കൂടി വലിച്ചിട്ടു നേരെയാക്കി.
അടുക്കളയില്‍ ഏതോ ഒരു പാത്രം നിലത്തു വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.
‘ ങാ…എന്നാ വേണേലും വിളിച്ചോ…. നീയെന്താടീ വെച്ചോണ്ടു കൊറിക്കുന്നേ… വേഗം തിന്നേച്ചു പോകാന്‍ നോക്ക്….’
അവര്‍ എനിയ്ക്കെതിരേ ഇരുന്ന കലമോളുടെ മുമ്പിലേയ്ക്കുപാത്രം തള്ളിവെച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
‘ അയ്യോ ചേച്ചീ…അടുക്കളേല്‍ എന്തോ പാത്രം…’
‘ നാശം… ആ നെഗളിപ്പെണ്ണ് എല്ലാം നശിപ്പിക്കും…’ അവര്‍ തുള്ളിച്ചാടിക്കൊണ്ട്
അടുക്കളയിലേയ്ക്കുപോയി.
‘ അങ്കിളിനെന്താ…ഇന്ന് അമ്മയോടൊരു സോപ്പ്…. ‘
‘ സോപ്പൊന്നുമില്ല മോളേ… ചുമ്മാ… ബഹുമാനം കൊണ്ടാ…’
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് എന്റെ മുമ്പിലേക്ക് തലനീട്ടിക്കൊണ്ടു പതുക്കെ ചോദിച്ചു.
‘ സോപ്പടിച്ചേച്ച് എങ്ങോട്ടാ നോക്കിയേ… ഞാനിവിടെ ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ… എനിക്കു കാണാനൊന്നുമില്ലേ… ‘
‘ നീ പോടീ പെണ്ണേ… ‘ ഞാന്‍ പെട്ടെന്നെഴുന്നേറ്റു.
‘ അങ്കിളേ… കഴിച്ചേച്ചു പോ…’ അവള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ കൈകഴുകി. ചായ്പ്പിലെത്തി. കതകടച്ചു. കുറേക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കലയും അമ്മയും കൂടി ഇറങ്ങുന്നതു കണ്ടു. എളേമ്മ ചായിപ്പിന്റെ നേര്‍ക്കു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ട് കലയോടെന്തോചോദിച്ചു. അവള്‍ കൈ മലര്‍ത്തുന്നതും കണ്ടു. ഞാന്‍ ജനലില്‍ കൂടി വെളിയില്‍ പടിക്കലേക്കുനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കുറേക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കാണാം ചുറ്റും നോക്കിക്കൊണ്ട് സിഗ്നല്‍മൊയ്തു വരുന്നു. ഞാന്‍ വാതിലിന്റെ ഒരു പാളി അല്പം തുറന്നു ഇടയില്‍ കൂടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി.
‘ ഇവിടാരുമില്ലേ….’ അയാള്‍ മുറ്റത്തു നിന്നു തന്നെ ചോദിച്ചു.
