‘അമ്മേ അങ്കിൾ കുളിച്ചേച്ചു വന്നു….’ കല വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അതോടെ അകത്തു നിന്നുള്ള സംസാരം നിന്നു. എന്റെ മനസ്സു വല്ലാതെ കലുഷമായി. അവർ പറയുന്നതും ശരിയല്ലേ. ഞാനൊരൊത്ത പുരുഷൻ. എന്റെ ശരീരം കണ്ടാൽ ഏതു പെണ്ണും കൊതിച്ചുപോകും. അഛന്റെ ആഗ്രഹപ്രകാരം, പോലീസിൽ ചേർക്കാൻ എന്റെ അമ്മ കഷ്ടപ്പെട്ടു പുഷ്ടിപ്പെടുത്തിയ ശരീരം. മീൻകുട്ട ചുമന്നും, കോഴികളെ വളർത്തിയും, പതിനഞ്ചുസെന്റുള്ള വാടകപ്പുരയിടത്തില് പശുവിനേ വളർത്തിയും, പച്ചക്കറികൾ കൃഷിചെയ്തും, എന്തിന്, അയല്പക്കത്തെ പറമ്പില് പാട്ടത്തിനു മരച്ചീനികൃഷിചെയ്തും അമ്മ എനിയ്ക്കുവേണ്ടി കഷ്ടപ്പെട്ടു. പാലും മുട്ടയും തിന്നെന്റെ ശരീരം കൊഴുത്തു. പറമ്പില് കിളച്ചും കൃഷിചെയ്തും എന്റെ മസിലുകള് ബലപ്പെട്ടു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അമ്മ പറയുമായിരുന്നു.
‘നിന്റഛന്റെ പെൻഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനിത്രേം കഷ്ടപ്പെടത്തില്ലായിരുന്നു. ഉള്ളതുകൊണ്ട് കഞ്ഞിവെച്ച് രണ്ടു പേരും കൂടി ഒതുങ്ങിയേനേ. ഇപ്പം എന്റെ മോൻ മിടുക്കനായി….. നീ പഠിത്തം ഒരിക്കലും ഉഴപ്പരുത്…. അമ്മയെ സങ്കടപ്പെടുത്തരുത്… അഛന്റെ ആത്മാവിനേയും….’
ഇന്നുവരേ ഞാനനുസരിച്ചു. അഛന്റെ അപകടമരണത്തിന്റെ ദുരൂഹതമൂലം പെൻഷൻ തടഞ്ഞുവെച്ചിരിക്കുകയാണ്. കേസിന്റെ പുറകേ പോകാൻ അമ്മയ്ക്ക് നേരമില്ല, ഇപ്പോൾ വയ്യ. ഒരു വക്കീലിനെ ഏല്പ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വരുമ്പം വരട്ടെ, എന്നു വിചാരിച്ച് ജീവിക്കുന്നു. ഞാൻ നേരേ ചായിപ്പിലേയ്ക്കുപോയി. മുടി ചീകി, ഒരു ബനിയനുമിട്ട് പുസ്തകവുമെടുത്ത് നേരേ പറമ്പിലേയ്ക്കു നടന്നു. സ്വസ്തമായിട്ടൊരിടത്തിരുന്നാൽ കുറച്ചെങ്കിലും പഠിക്കാം. ആട്ടും തുപ്പും നേരിടാൻ തയാറായിത്തന്നെയാണു വന്നത്. പക്ഷേ അഭിരാമിയുടെ അവഗണന തന്നെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നു. ഇങ്ങോട്ടു പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിൽ അഭിരാമിയെന്ന സുന്ദരിയുടെ സാമീപ്യംകിട്ടുമല്ലോ എന്ന ഒരാശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു.
എന്റെ പുറകെ കലയും ഇറങ്ങി വന്നു.‘അങ്കിളെവിടെപ്പോകുവാ..?…’ കലയുടെ ചോദ്യം.
‘പറമ്പിലെവിടെയെങ്കിലും പോയിരുന്നു വായിക്കാൻ പോകുവാ മോളേ….’
‘ മുറീലിരുന്നു പഠിച്ചൂടേ…?…’
‘ പഠിക്കാം… എന്നാലും ഇതാ സുഖം…’
‘ എങ്കി ഞാനും വരാം… ‘
‘ വേണ്ട…മോളു മുറീലിരുന്നു പഠിച്ചോ…’
‘ഇല്ല, ഞാനും വരുകാ… അവിടിരുന്നാ.. അഛനും അമ്മേം കൂടെ എപ്പഴും ഒച്ചവെച്ചോണ്ടിരിക്കും…’
ഞങ്ങൾ മുറ്റത്തുനിന്നും തൊടിയിലേക്കിറങ്ങി. അപ്പോഴാണെനിയ്ക്കോർമ്മ വന്നത്.ഇലുമ്പിപ്പുളിമരം. ഞാൻ നേരേ അങ്ങോട്ടു നടന്നു. മരം കുറച്ചുകൂടി വലുതായി. പക്ഷേ ശിഖരങ്ങൾ മുറിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കുറച്ചുപൊക്കത്തിൽവെച്ചു മുറിച്ചുകളഞ്ഞ തായ്ത്തടിയിൽനിന്നും മുളച്ചിട്ടുള്ള ശിഖരങ്ങളിൽ നിറയെ ചുവന്ന പൂക്കളും പച്ചനിറത്തിൽ തുടുത്ത കായ്കളും.
ഞാൻ നോക്കി നില്ക്കുന്നതുകണ്ടപ്പോൾ കല ചോദിച്ചു. ‘ അങ്കിൾ ഇലുമ്പിപ്പുളി തിന്നുവോ… വേണങ്കില് തല്ലിയിടാം.. ദേ അവിടെ തോട്ടിയിരിപ്പൊണ്ട്…’
‘ വേണ്ട…. ഇപ്പം ഇതാരാ പറിക്കുന്നത്…?…’
‘ചേച്ചി കേറിപ്പറിക്കുവാരുന്നു…. ഒരിയ്ക്കേ.. കേറിയേച്ചിറങ്ങിയപ്പം… പാവാടയൊടക്കി വീണു… അതീപ്പിന്നെ ചേച്ചി കേറുകേല…. ഞങ്ങളു തല്ലിയിടും…’
മരച്ചീനി നട്ടിരുന്ന ആ പറമ്പിന്റെ അരികില് നിൽക്കുന്ന ഒരു തെങ്ങിൻ ചുവട്ടിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു. പുസ്തകം തുറന്നു. കല അല്പനേരം അവിടെയുമിവിടെയും നോക്കിയിട്ട് എന്റെ അരികിൽത്തന്നെ തെങ്ങില് ചാരിയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ മിണ്ടാതെ വായന തുടങ്ങി. പക്ഷേ കലക്ക് ഇരിപ്പുറക്കുന്നില്ല. ഞാനപ്പോഴാണ വളെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.
പാവാടയും ബ്ലൗസുമിട്ട പഴയ അഭിയുടെ പുതിയ തടിച്ച പതിപ്പ്. അഭിയേക്കാൾ തുടുത്ത മുഖം. നല്ല തടി, തുളുമ്പുന്ന മുലകളാണെങ്കിലും തടിയുള്ളതിനാല് വേറിട്ടു കാണിക്കുന്നില്ല നീട്ടിവെച്ചിരുന്ന ഒരു കാല് മടക്കിയിട്ട് അവള് അരപ്പാവാട മാറ്റി ഒന്നു ചൊറിഞ്ഞു. ഉറുമ്പോമറ്റോ ആവാം. അപ്പോഴാണെന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ തടിച്ച തുടകളിൽ പതിഞ്ഞത്. മുട്ടുയർത്തി വെച്ചപ്പോൾ നീലപ്പാവാടയും അതിനടിയിലേ പെറ്റിക്കോട്ടും അരവരേ ഊർന്നുകിടന്നു. ഇപ്പോൾ നേരേ അവളുടെ മുമ്പിൽ ചെന്നു നിന്നാൽ അവളുടെ ഷഡ്ഡിയും തുടയിടുക്കും കാണാം. ഞാനൊന്നു സങ്കല്പിക്കാൻ നോക്കി. തടിച്ച തുടകളുടെ ഇടയില് മൂല മടങ്ങി ചുളുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഷഡ്ഡി. രോമങ്ങൾ വളരാൻ തുടങ്ങിക്കാണണം. കാലിന്റെ മുട്ടിനു താഴെ നീലച്ച രോമങ്ങൾ സമൃദ്ധിയായിട്ടുണ്ട് . തെങ്ങിൽ ചാരിയിരുന്നപ്പോൾ അല്പം ചുളുങ്ങിയകന്ന അയഞ്ഞ ബ്ലൗസിന്റെ ഇടയിലൂടെ പെറ്റിക്കോട്ടിന്റെ വെളുപ്പും മുലകളുടെ ഉയർച്ചയും കാണാം. ശല്യം, ഒന്നും വായിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഈ പെങ്കൊച്ചെന്തിനാണെന്റെ പുറകേ നടക്കുന്നത്. അവളുടെ അടിഭാഗത്തിന്റെ സങ്കല്പവും, മുകൾ ഭാഗത്തിന്റെ ദൃശ്യവും കൂടി, എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്കുള്ള രക്തയോട്ടം കൂട്ടി.
തെങ്ങിൽ ചാരിയിരുന്നപ്പോൾ അല്പം ചുളുങ്ങിയകന്ന അയഞ്ഞ ബ്ലൗസിന്റെ ഇടയിലൂടെ പെറ്റിക്കോട്ടിന്റെ വെളുപ്പും മുലകളുടെ ഉയർച്ചയും കാണാം. ശല്യം, ഒന്നും വായിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഈ പെങ്കൊച്ചെന്തിനാണെന്റെ പുറകേ നടക്കുന്നത്. അവളുടെ അടിഭാഗത്തിന്റെ സങ്കല്പവും, മുകൾ ഭാഗത്തിന്റെ ദൃശ്യവും കൂടി, എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്കുള്ള രക്തയോട്ടം കൂട്ടി. ‘ഉറുമ്പെന്നു തോന്നുന്നു…’ കല തുടകൾ ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
‘എങ്കി…മോളു വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു വായിച്ചോ…’
‘സാരമില്ല… പിന്നെ….. അങ്കിളേ… അച്ചൻ അങ്കിളിനേപ്പറ്റി പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടൊണ്ട്…. ‘
‘ എന്തു കേട്ടിട്ടോണ്ട്?..’
‘പഠിക്കാൻ മിടുക്കനാ… നല്ല മാർക്കൊണ്ടാരുന്നു… നല്ല സൊഭാവാ… പോലീസാകാനാ പഠിക്കുന്നേ… നാലാളിന്റെ പണി പണിയും എന്നൊക്കെ…’
‘അപ്പം… മോൾക്കെന്നെ നന്നായറിയാം അല്ലേ…’
‘ങൂം… പക്ഷെങ്കി…അമ്മക്കത്ര ഇഷ്ടൊന്നുമല്ല… ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നു പറയല്ലേ.. ഈ അമ്മേടെ ഒരു സ്വഭാവം….അഛനായതുകൊണ്ടാ… അമ്മാവന്റെ സൊഭാവമാരുന്നെങ്കിൽ എപ്പഴേ അമ്മ അഛന്റെ തല്ലു കൊണ്ടേനെ.’
അപ്പോൾ എളേമ്മയുടെ സ്വരം കേട്ടു.
‘ കലേ……. എടീ.. കലേ…….’
‘ഞാനിവിടൊണ്ടമ്മേ… ‘ കല വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
‘ എവിടെയാടീ… ?…’
‘ ഇവിടെ തൊടീലാ…ഞങ്ങളു പഠിക്കുവാ….’
‘ങേ… തൊടീലോ… ഈ സന്ധ്യയ്ക്കോ…’ എളേമ്മ ചാടിയിറങ്ങിവന്നു. നേരേ വന്ന് ഞങ്ങളേ മാറി മാറി നോക്കി. പിന്നെ വസ്ത്രം മാറിക്കിടക്കുന്ന കലയുടെ കാലുകളിൽ നോക്കി. അവളുടെ കൈയ്ക്കുപിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു.
‘ എഴുന്നേറ്റു വാടീ… വേറെ ഒരെടോം കണ്ടില്ല തൊറന്നു വെച്ചോണ്ടിരിക്കാൻ… വന്നുകേറീല്ല… അതിനു മുമ്പു തന്നേ… പിള്ളേരേ… വാടീ ഇവിടെ… വീട്ടിലിരുന്നു പഠിച്ചാ മതി…’
തുള്ളിപ്പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എളേമ്മ കലയേയും പിടിച്ചുകൊണ്ടു പോയി. പോകുന്ന വഴിക്ക് അവൾ എന്നേ തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി രണ്ടു കണ്ണും അടച്ചു കാണിച്ചു. ‘ഒന്നുമില്ല’ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ.
ഏളേമ്മയുടെ തുള്ളല് കണ്ടപ്പോൾ ഒന്നിനും തൃപ്തി വരാത്ത ഒരു സ്ത്രീ എന്നാണെനിക്കു തോന്നിയത്. ആരോടൊക്കെയോ ദേഷ്യം. ഒന്നെന്റെ അമ്മയോടായിരിക്കാം. പിന്നെ അഭിയേയും അത്ര ഇഷ്ടം കാണത്തില്ല. താൻ പ്രസവിച്ച മകളേക്കാൾ ഭർത്താവിന്റെ ആദ്യഭാര്യയിലുള്ള മകളാ കൂടുതൽ സുന്ദരി എന്ന യാഥാർത്ഥ്യം അവരെ അലട്ടുന്നുണ്ടാവും. പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പ്രശ്നങ്ങൾ അവരെ അലട്ടുന്നതു പോലെ തോന്നി.
