“ഡാ നീ എന്തു വന്നാലും അന്നയെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരണം ഞാൻ ലെനയെ വിളിച്ചു പോലീസിനെ അയക്കാൻ പറയാം.”
അത് കേട്ടപ്പോൾ ജോസിന് വീണ്ടും ധൈര്യമായി.
വെളുപ്പിനെ ഉറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്ന ലെന IPS ഫോൺ റിംഗ് ചെയുന്നത് കേട്ടാണ് എഴുന്നേറ്റത്.
“ഹലോ അച്ചായൻ എന്താണ് ഈ നേരത്തു എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം?”
“ആ അത്യാവശ്യ കാര്യം ഉണ്ട് നീ അന്ന പഠിക്കുന്ന കോളേജിലേക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ കുറച്ചു പോലീസിനെ അയക്കണം. എന്നിട്ട് അർജ്ജുൻ എന്നോ മറ്റോ പേരുള്ള ഒരുത്തൻ ഉണ്ട് അവനെ കസ്റ്റഡിയിൽ എടുക്കണം. ജോസ് അവിടെ ഉണ്ട്. അവൻ്റെ ഒപ്പം അന്നയെ എങ്ങനെയെങ്കിലും പറഞ്ഞയക്കണം. ബാക്കി ഒക്കെ നേരിട്ട് പറയാം.”
അർജ്ജുൻ എന്ന പേര് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ലെന ഒന്ന് ഞെട്ടി. അന്ന ഗോവക്ക് ട്രിപ്പ് പോയിരിക്കുകയാണ് എന്ന് അറിയാം. ഇനി അവനുമായിട്ടു വീണ്ടും പ്രശ്നമുണ്ടായോ. പോരാത്തത്തിന് ജോസച്ചായൻ അവിടെ എത്തിയിട്ടുണ്ട്. പുള്ളി ഇടപെട്ടാൽ സംഭവം കൈ വിട്ട് പോകും.
അച്ചായൻൻ്റെ അടുത്തു പറഞ്ഞാലും കാര്യമില്ല. അത് കൊണ്ട് അവൾ ഓക്കേ പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് വേഗം ഡ്രസ്സ് മാറി. കാവൽ ഡ്യൂട്ടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പോലീസിനെ കൂട്ടി കാർ എടുത്ത് കോളേജിലിക്ക് പാഞ്ഞു.
അതേ സമയം ബസ്സിൽ നിന്ന് ഓരോരുത്തരായി ഇറങ്ങി തുടങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും രണ്ടാമത്തെ വാഹനമായ ട്രാവലറും എത്തി ചേർന്നു. അതിന് പിന്നാലെ ഒരു ഇന്നോവയും കറുത്ത ബെൻസ് ജി വാഗൺ ജീപ്പും കടന്ന് വന്നു. രണ്ടു വാഹനവും കുറച്ചു മാറി ഇരുട്ടിലായി നിർത്തി. രണ്ട് വണ്ടിയിൽ നിന്നും ആരും തന്നെ ഇറങ്ങിയില്ല.
ആരാണ് എന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ സെക്യൂരിറ്റികാരൻ പോകാൻ തുടങ്ങിയതും മീര മാം അവരെ വിലക്കി. അർജ്ജുവിനെ തല്ലാൻ ജോസ് കൊണ്ട് വന്ന ആളുകളായിരിക്കും എന്നാണ് മീരയും അവരുടെ കെട്ടിയവൻ സുരേഷും കരുതിയത്. കാരണം സുരേഷിനെ അറിയാവുന്ന ജോസ് അവിടെ വെച്ച് ചെറിയ സൂചന നൽകിയിരുന്നു. അർജ്ജുനെ സസ്‌പെൻഡ് ചെയ്‌തപ്പോൾ നടന്ന കാര്യങ്ങളൊന്നും അവർ ജോസിനെ അറിയിച്ചില്ല. അവരുടെ കൈയിൽ നിന്ന് അർജ്ജുവിന് രണ്ടെണ്ണം കിട്ടണേൽ കിട്ടട്ടെ എന്ന് അവർ കരുതി,
ആ രണ്ട് വണ്ടികളുടെ പ്രത്യകിച്ചും ആ കറുത്ത ബെൻസ് G വാഗൺൻ്റെ സാന്നിദ്യവും ജോസിനെ അമ്പരിപ്പിച്ചു.
നേരത്തെ സാബുവിനും കൂട്ടർക്കും ഉണ്ടായ അനുഭവം വെച് അത് ആ പയ്യൻ്റെ ആളുകളായിരിക്കും. പോലീസ് വരാതെ ഇടപെടുന്നത് ബുദ്ധിയല്ല. ലെന എന്താണ് പോലീസിനെ അയക്കാത്തത്. എന്തും ചാടി കയറി നേരിടുന്ന ജോസിന് ആദ്യമായി സ്വയം നിയന്ത്രണം വേണ്ടി വന്നു
.
അപ്പോഴാണ് ജോസിൻ്റെ ഫോണിൽ ലെന വിളിച്ചത്
“ലെന. നീ സ്റ്റേഷനിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞില്ലേ “
“ജോസ് അച്ഛയാ ഞാൻ പത്തു മിനിറ്റിൽ അവിടെ എത്തും. ഞാൻ എത്താതെ ജോസച്ചായൻ ഒന്നും ചെയ്യരുത്.”
അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ടാക്കി
ചെറിയമ്മയെ കണ്ടതും കീർത്തന വേഗം അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി. അപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് ശ്വാസം നേരെ വീണത്. ബാക്കി പിള്ളേരൊക്ക ചെറിയ ചെറിയ ഗ്രൂപ്പുകളായി നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാവരും ഇനി എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്ന ആകാംക്ഷയിലാണ്. ചിലർ മീര മാമിനെ നോക്കുന്നുണ്ട്.
ഒരുവിധം എല്ലാവരും ബസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അർജ്ജുവും അന്നയും ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല . അരുൺ സാറും രാഹുലും മുൻപിലായി വെയ്റ്റ് ചെയുന്നുണ്ട്. അന്നയുടെ മനസ്സ് കലുഷിതമാണ്. ഗേറ്റ് കടന്ന് വന്നപ്പോഴേ കൊച്ചാപ്പയുടെ കാർ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു. കൂട്ടികൊണ്ട് പോകാൻ വന്നതാണ്. ഇനി അർജ്ജുൻ ഇടപെടാൻ സാദ്യതയില്ല. ഇവിടെന്ന് പോയാൽ പിന്നെ കല്യാണം.
“അന്നേ ഇറങ്ങുന്നില്ലേ ?”
അരുൺ സാറാണ് ചോദിച്ചത്. അർജ്ജു എൻ്റെയും അവൻ്റെയും ബാഗും പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുകയാണ്. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റതും അവൻ പതുക്കെ മുൻപിലേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലേ ഞാനും.
ഞാനും അന്നയും ബസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ എല്ലാവരും സംസാരം നിർത്തി ഞങ്ങളെ നോക്കുകയാണ്. മീര മാം ചവിട്ടി തുള്ളി വരുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ എൻ്റെ അടുത്തേക്കല്ല നേരേ അരുൺ സാറിൻ്റെയും ബീന മിസ്സ്ൻ്റെ അടുത്തേക്ക്. പിന്നാലെ കെട്ടിയോനുമുണ്ട്. പെണ്ണുമ്പിള്ള പട്ടി ഷോ തുടങ്ങി
“You two immediately report to my office
നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ഇപ്പോൾ തന്നെ എൻ്റെ ഓഫീസിൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യണം.”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് എന്നെയും അന്നയും രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി. പക്ഷേ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പിന്നെ കൂട്ടം കൂടി നിന്ന് പിള്ളേരുടെ അടുത്തായി അങ്കം.
“പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാവരും ഇപ്പോൾ തന്നെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോയക്കോണം. ബോയ്സ് എല്ലാം ക്ലാസ്സിൽ പോയി വൈറ്റ് ചെയ്യൂ. ഹോസ്റ്റലിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാൻ അറേഞ്ച്മൻറ്റ് ഉണ്ടാക്കാം. “
സെക്യൂരിറ്റിയുടെ അടുത്ത് ക്ലാസ്സ് റൂം തുറക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
വേറേ ഒരു കഥാപാത്രം അവിടെ ഒരു പജേറോയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് എന്നെയും രാഹുലിനെയും രൂക്ഷമായി നോക്കുന്നുണ്ട്. മിക്കവാറും സുമേഷ് അന്ന് പറഞ്ഞ അന്നയുടെ ഇളയച്ഛ നായിരിക്കണം. രാഹുൽ എൻ്റെ അടുത്തു നിന്നത് കൊണ്ട് പുള്ളിക്ക് ഞങ്ങളിൽ ആരാണ് പ്രതി എന്ന് കൺഫ്യൂഷനിൽ ആയി എന്ന് തോന്നുന്നു. പിള്ളേരൊക്കെ പോയി കഴിഞ്ഞാൽ അടുത്ത പട്ടി ഷോ തുടങ്ങുമെന്നുറപ്പാണ്.
അന്ന എൻ്റെ പുറകിൽ തന്നെ ഒളിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ട്.
“അർജ്ജുൻ ബാഗ്. “ അന്ന എന്നോട് പറഞ്ഞു
എൻ്റെ കയ്യിലാണെല്ലോ അവളുടെ ബാഗ്.
പെണ്ണുമ്പിള്ള കലിപ്പിച്ചിട്ടും പിള്ളേരൊന്നും പോയിട്ടില്ല. പോകുന്നതായി ഭാവിച്ചു കുറച്ചു കൂടി മാറി നിൽക്കുകയാണ്. എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം ഞങ്ങളെയാണ്
എൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ബാഗ് വാങ്ങിയിട്ട് അന്ന പയ്യെ അമൃതയുടെയും അനുപമയുടെയും അടുത്തേക്ക് നടന്നു. ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോകാനാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു. ഉടനെ പെണ്ണുംപിള്ള മീര വീണ്ടും കുരച്ചു
“Anna! Don’t go to hostel. Your uncle is here to take you.
അന്ന ഹോസ്റ്റലിൽ പോകേണ്ട. നിൻ്റെ അങ്കിൾ വന്നിട്ടുണ്ട് നിന്നെ കൊണ്ട് പോകാൻ “
എൻ്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് മാറിയത് കൊണ്ടാണോ അതോ അവളെ കണ്ടത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല. അവളുടെ ഇളയച്ഛൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വേഗത്തിൽ ചെന്നു കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു വലിച്ചു.
“വാ നമ്മക്ക് പോകാം “
“ഇല്ല ഞാൻ വരുന്നില്ല. “
ക്ഷീണിതയാണെങ്കിലും അന്ന ബലം പിടിച്ചു തന്നയാണ് നിൽക്കുന്നത്. അതോടെ അയാളുടെ കണ്ട്രോൾ പോയി എന്ന് തോന്നുന്നു അന്നയുടെ കവിൾ നോക്കി ഒരെണ്ണം പൊട്ടിച്ചു. കരാട്ടെ അറിയുന്നത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല അവൾ ഇടത്തെ കൈ കൊണ്ട് ഈസിയായി ബ്ലോക്ക് ചെയ്‌തു. എങ്കിലും ബാലൻസ് തെറ്റി താഴെ വീണു. ബീന മിസ്സ് അന്നയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നിർത്തി. എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം അവളിലേക്കായി. അവളുടെ കണ്ണീർ മഴ വീണ്ടും തുടങ്ങി.
ഞാൻ പ്രതീകരിക്കുമെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് രാഹുൽ എൻ്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. പിടിച്ചില്ലെങ്കിലും ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യുമായിരുന്നില്ല കാരണം ഒരു മരവിച്ച അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാനും. ഡയറക്ടർ പെണ്ണുമ്പിള്ളയുടെ കെട്ടിയോൻ വന്ന് അങ്ങേരുടെ ചെവിയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞുവെന്ന് തോന്നുന്നു പുള്ളി തിരിച്ചു വണ്ടിക്കരികിൽ പോയി നിന്നു. എന്നെ ചിറഞ്ഞു നോക്കാൻ തുടങ്ങി.
