“നീ വന്നിട്ട് ഒരു മാസമേ ആയുള്ളൂ എന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല…” ലിയയുടെ വാക്കുകളിൽ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞു.
“അത് ഞാൻ നിങ്ങളോടൊക്കെ പെട്ടെന്ന് അടുത്തോണ്ട് തോന്നുന്നതാ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ഹാ അതുതന്നാ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാത്തതും…എങ്ങനെ നിന്നോട് ഇത്രയും അടുത്തെന്ന്…” ലിയ ചിരിച്ചു.
“അത് പിന്നെ സിംപിൾ അല്ലേ…കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന, സൽസ്വഭാവിയായ, നല്ല മനസ്സിനുടമയായ, എല്ലാവരോടും നല്ലപോലെ പെരുമാറുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ അല്ലേ ഞാൻ…ആരായാലും പെട്ടെന്ന് അടുത്ത് പോകും…” ആര്യൻ അവനെ തന്നെ ഒരു മയവുമില്ലാതെ പൊക്കിയടിച്ചു തമാശക്കായി.
“ഉവ്വാ…നീ സൈക്കിൾ ചവിട്ടിയാൽ മതി തള്ളണ്ടാ…” ലിയ അവൻ്റെ പുറത്ത് കൊട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതുകേട്ട് ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
അവർ ഓഫീസിലെത്തി രണ്ടുപേരുടെയും ജോലിത്തിരക്കുകളിലേക്ക് കടന്നു. ആര്യൻ കത്തുകൾ എല്ലാം സോർട് ചെയ്ത് ലിയയോട് പറഞ്ഞിട്ട് വീടുകളിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഏതാണ്ട് ഒന്നര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവൻ തിരികെ വരികയും ചെയ്തു. അവൻ ലിയയുടെ ജോലി കഴിയുന്നത് വരെ അകത്തിരുന്ന് ഏതോ മാസിക വായിച്ച് സമയം കളഞ്ഞു.
“ആര്യാ…” കുറച്ച് സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം ലിയ അവനെ വിളിച്ചു.
“ദാ വരുന്നു…എന്താ ചേച്ചീ…?” അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ദാ ആദ്യത്തെ ശമ്പളം…ഐശ്വര്യമായിട്ട് വാങ്ങിക്കോ…” ലിയ സന്തോഷത്തോടെ അവന് നേരെ പൈസ നീട്ടി.
ആര്യൻ അത് സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ ഇരുകൈയും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“സന്തോഷമായില്ലേ…?” ലിയ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“പിന്നേ…ഒരുപാട് സന്തോഷം…” ആര്യൻ മറുപടി നൽകി.
“എനിക്ക് കുറച്ച് പണികൂടി ഉണ്ടെടാ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…” ലിയ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“ചേച്ചി കഴിഞ്ഞിട്ട് വിളിച്ചാൽ മതി ഞാൻ അകത്തുണ്ടാവും…” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു.
പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അവനൊന്ന് നിന്നു.
“ചേച്ചീ…?” അവൻ ലിയയെ വിളിച്ചു.
“എന്താടാ…?” ലിയ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.
“ചേച്ചീടെ ഫോൺ ഒന്ന് തരുമോ അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ…?” ആര്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“ഇന്നാ ഇതിലുണ്ട് നീ എടുത്തോ…” ലിയ അവൻ്റെ നേരെ ബാഗ് നീട്ടിക്കൊണ് പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ബാഗ് വാങ്ങിയ ശേഷം അതിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്തു.
“ശമ്പളം കിട്ടിയ വിവരം പറയാനാണോടാ…?” ലിയ തന്നെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“അതും പിന്നെ ഞാൻ ഇന്ന് ചെല്ലുന്ന കാര്യം കൂടി പറയണം…” ആര്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഉം…ശരി നീ പോയി വിളിച്ചോ ഞാൻ ഇപ്പൊ ഫ്രീ ആകും…” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ലിയ അവളുടെ ജോലി തുടർന്നു. ആര്യൻ അകത്തേക്കും പോയി.
അവൻ അമ്മയെ വിളിച്ചിട്ട് ആദ്യം തന്നെ ശമ്പളം കിട്ടിയ വാർത്ത അറിയിച്ചു. ശേഷം ഇന്ന് വരുമെന്ന കാര്യവും അവൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. പിന്നീട് അമ്മയുടെ സുഖവിവരങ്ങൾ എല്ലാം പതിവ് പോലെ അന്വേഷിച്ച ശേഷം അവൻ ഫോൺ കട്ടാക്കിയിട്ട് അത് തിരികെ കൊണ്ടുപോയി ലിയയുടെ ബാഗിൽ വച്ചു. അപ്പോഴേക്കും ലിയയുടെ പണികൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ അവളുടെ അരികിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.
“അമ്മ എന്ത് പറഞ്ഞെടാ…?” അവൾ അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷ കാട്ടി.
“വരുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷമായി…നാളെ അവധി ആയതുകൊണ്ട് വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് ഇരിക്കുവായിരുന്നത്രെ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ആഹാ…ശമ്പളം കിട്ടിയ കാര്യം പറഞ്ഞോ…?” അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“ഉം പറഞ്ഞു…ഒന്നും വാങ്ങിക്കാൻ നിന്ന് പൈസ ചിലവാക്കേണ്ടാ എന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“ഹഹ…പാവം…ആട്ടേ അപ്പൊ നീ ഒന്നും വാങ്ങുന്നില്ലേ…?” ലിയയുടെ അടുത്ത ചോദ്യം.
“സ്ഥിരമായിട്ടുള്ള ജോലിയിൽ കിട്ടിയ ആദ്യത്തെ ശമ്പളം അല്ലേ ചേച്ചീ…എന്തെങ്കിലും വാങ്ങണം…” അവൻ പറഞ്ഞു.
“അതേ…ഒരു സാരി എടുത്ത് കൊടുക്ക്…” ലിയ അവളുടെ അഭിപ്രായം അറിയിച്ചു.
“ഒരു സെറ്റും മുണ്ടും എടുത്ത് കൊടുക്കാമെന്നാണ് ഞാനും വിചാരിക്കുന്നത്…” ആര്യനും അവളുടെ അഭിപ്രായത്തോട് യോജിക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
“ഉം അത് മതി എങ്കിൽ…” അവൾ അതിന് പിന്തുണ അറിയിച്ചു.
“ചേച്ചിക്ക് എന്താ വേണ്ടത്…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ…അതേ അഭിപ്രായം തന്നെയാ എനിക്കുമുള്ളത്…അതുമിതും ഒന്നും വാങ്ങിച്ച് പൈസ കളയാൻ നിൽക്കണ്ട നീ…തൽക്കാലം അമ്മയ്ക്ക് മാത്രം എന്തെങ്കിലും വാങ്ങിയാൽ മതി…” ലിയ അവനോട് കാര്യമായി പറഞ്ഞു.
“അമ്മയെ പോലെ തന്നെ അടുപ്പമുള്ളവർ അല്ലേ എനിക്ക് ചേച്ചിയും പിന്നെ ഇവിടെയുള്ള കുറച്ചുപേരും…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“അത്രയ്ക്ക് നിർബന്ധം ആണേൽ നീ ഞങ്ങൾക്കൊക്കെ രണ്ടാമത്തെ ശമ്പളം കിട്ടുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും വാങ്ങി തന്നോ…അല്ലപിന്നെ…” ലിയ ചിരിച്ചു. ഒപ്പം ആര്യനും.
അവർ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചിരുന്നു. കഴിക്കാനുള്ള സമയം ആയപ്പോൾ ആര്യൻ ഷട്ടർ പകുതിയിട്ട ശേഷം അവർ അകത്തേക്ക് പോയിരുന്ന് ആഹാരം കഴിച്ചു. അതിന് ശേഷം വീണ്ടും രണ്ടുപേരുടെയും വാചകമടി തുടർന്നു. ഏകദേശം മൂന്ന് മണി കഴിഞ്ഞു.
“ഇന്ന് കുറച്ച് നേരത്തേ ഒരു കാര്യം സമ്മതിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു ഇന്നലെ…” സംസാരത്തിനിടെ ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ആണോ…എന്ത്…?” ലിയ മനസ്സിലാവാത്തതുപോലെ അവൻ്റെ മുന്നിൽ അഭിനയിച്ചു.
“കിടത്താം എന്ന്…” ആര്യൻ അവളുടെ വയറിലേക്ക് ചൂണ്ടിയിട്ട് പറഞ്ഞു.
“സ്ഥിരമായിട്ട് കിടത്തിയാൽ പ്രശ്നം ആകുമെന്ന് നീ തന്നെയല്ലേ ഇന്നലെ പറഞ്ഞത്…പിന്നെ ഇന്നലെ ഞാൻ ചോദിച്ചതും നിനക്ക് പ്രശ്നം ആയിരുന്നല്ലോ…?” ലിയ അവനെ ആക്കി ചോദിച്ചു.
“എനിക്കൊരു പ്രശ്നവുമില്ല…അതൊക്കെ ഞാൻ ഒരു തമാശക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ…?” ആര്യൻ കുസൃതിയായി പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ ആയിരുന്നോ…ശോ ഞാൻ വെറുതെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു…” ലിയ വീണ്ടും അവനെ ആക്കി സംസാരിച്ചു.
“കിടത്ത് ചേച്ചീ…നല്ല ക്ഷീണവുമുണ്ട്…” ആര്യൻ കെഞ്ചി.
“ഉം ഉം…ചെക്കൻ്റെ കാര്യം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ എഴുന്നേറ്റ് മേശയിൽ ചാരി നിന്നു.
ആര്യൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് കസേര നീക്കിയിട്ട ശേഷം അതിലിരുന്ന് അവളുടെ വയറിലേക്ക് തല ചരിച്ച് മുഖത്തിൻ്റെ പാതി ചേർത്ത് ചാരിയിരുന്നു. ലിയ എപ്പോഴുമെന്ന പോലെ അവൻ്റെ തലയിലൂടെ തഴുകി നിന്നു. ആര്യൻ ആ ഇരുപ്പ് ആവോളം ആസ്വദിച്ച് മയക്കത്തിലേക്ക് മെല്ലെ വഴുതി വീണു.
