“ആര്യാ…” ലിയ അവനെ വിളിച്ചു.
“ഉം…” ലിയ വിളിക്കുമ്പോഴാണ് ആര്യൻ പിന്നീട് കണ്ണ് തുറക്കുന്നത്.
“എന്തൊരു ഉറക്കമാ…?” അവൾ അവൻ്റെ മുടിയിൽ തലോടി ചോദിച്ചു.
“ഉറങ്ങിയോ ഞാൻ…?” അവൻ ചെറുതായി കണ്ണ് തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“പിന്നില്ലാതെ…” അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഇപ്പോ അങ്ങോട്ട് കണ്ണടച്ചതല്ലേ ഉള്ളൂ…സമയം എന്തായി…?” ആര്യൻ തല മെല്ലെ ഉയർത്തി.
“സമയം മൂന്നര കഴിഞ്ഞു…” അവൾ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഏഹ്…മൂന്നരയോ…” വിശ്വാസം വരാതെ ആര്യനും അവൻ്റെ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി.
“മൂന്ന് നാൽപ്പതായി കൃത്യം പറഞ്ഞാൽ…” ലിയ അവൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു.
“ശെടാ…ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല ഒന്നും…അപ്പൊ ചേച്ചി അതുവരെ ഇവിടെ നിൽക്കുവായിരുന്നോ…എന്നെ വിളിക്കാൻ വയ്യായിരുന്നോ…” അവന് ലിയയോട് പാവം തോന്നി.
“നീ ക്ഷീണം ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഞാനും കരുതി കിടന്നോട്ടെ എന്ന്…അതാ വിളിക്കാഞ്ഞത്…പിന്നെ ഞാൻ ഇവിടെ ചാരി അല്ലേ നിന്നത്…?” അവൾ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാ എന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
“എന്നാലും…ചേച്ചി ഇവിടെ ഇരിക്ക് ഇനി…” ആര്യൻ കസേര വലിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇനി ഇരിക്കണോ നമ്മൾക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ…നീയും വരുന്നതുകൊണ്ട് സൈക്കിൾ എടുക്കുന്നില്ലായിരിക്കുമല്ലോ നടന്ന് വേണ്ടേ ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് പോകാൻ വീട്ടിൽ നിന്ന്…?” ലിയ ചോദിച്ചു.
“ഉം ശരിയാ…എങ്കിൽ വാ ചേച്ചീ ഇറങ്ങിയേക്കാം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
ലിയയും ആര്യനും കൂടി എല്ലാം അടുക്കി എടുത്ത് വെച്ച ശേഷം രണ്ടുപേരും ബാഗുമെടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ആര്യൻ ഓഫീസിൻ്റെ ഷട്ടർ അടച്ച് പൂട്ടിയിട്ട് അവളുമായി വീട്ടിലേക്ക് ചവിട്ടി. വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ ഉടനെ തന്നെ അകത്തേക്ക് കയറി വേഷം മാറിയ ശേഷം അവൻ രാവിലെ തന്നെ റെഡി ആക്കി വച്ചിരുന്ന ബാഗുമെടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി വീട് പൂട്ടി. പൂട്ടിൽ രണ്ട് തവണ പിടിച്ച് വലിച്ച് പൂട്ട് ശരിക്കും വീണു എന്നുറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം അവൻ ലിയയുമായി ഗേറ്റിന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അവളെ അവിടെ നിർത്തിയിട്ട് ആര്യൻ മോളി ചേട്ടത്തിയുടെ അടുത്ത് പോയി നാട്ടിലേക്ക് പോകുവാണെന്ന വിവരം അറിയിച്ചു. ഉടനെ തന്നെ അവൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ എത്തിച്ചേർന്നു.
“നമുക്ക് ശാലിനി ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽകൂടി ഒന്ന് കേറി പറഞ്ഞിട്ട് പോകാമേ ചേച്ചി…” ആര്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.
“ശരിയടാ…” ലിയയും അത് സമ്മതിച്ചു.
അവർ ശാലിനിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. വീടിന് മുറ്റത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ തന്നെ ശാലിനി അവരെ കണ്ടുകൊണ്ട് ഇറങ്ങി വന്നു.
“ആഹാ ഇറങ്ങിയോ…?” ശാലിനി ചോദിച്ചു.
“ഹാ കുറച്ച് നേരത്തേ ഇറങ്ങി…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“വാ ചേച്ചീ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരിക്ക്…ഞാൻ ചായ എടുക്കാം…” ശാലിനി അവരെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
“അയ്യോ ചായ ഒന്നും വേണ്ട ശാലിനി സമയമില്ല അതാ…” ലിയ ആണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്.
“നാല് മണി ആകുന്നതല്ലേയുള്ളൂ ചേച്ചീ…സമയമുണ്ടല്ലോ…?” ശാലിനി നിർബന്ധിച്ചു.
“എങ്കിൽ പെട്ടെന്നായിക്കോട്ടെ…അല്ലേടാ…?” ലിയ ആര്യൻ്റെ അഭിപ്രായം കൂടി ചോദിച്ചു.
“അതേ…ഇനി ചായ കുടിക്കാതെ പോയി എന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരു പിണക്കം വേണ്ട…” ആര്യൻ ശാലിനിക്കിട്ടൊരു കൊട്ട് കൊടുത്തുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.
“അവരെന്തിയെ ചേച്ചീ…?” അകത്തേക്ക് കയറിയ ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അമ്മ കൊച്ചിനെ വിളിക്കാൻ പോയതാടാ…കുറച്ച് നേരം ആയി പോയിട്ട് വരേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു…” ശാലിനി ലിയയെയും കൂട്ടി നടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അവർ മൂവരും അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി.
“ചായ ഞാൻ ഇട്ടതിരിപ്പുണ്ട് നിങ്ങൾ അത് കുടിച്ചോ അവർക്ക് ഞാൻ വേറെ ഇട്ടോളാം…” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ശാലിനി രണ്ട് ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ചായ പകർന്നു.
“ഹാ അതാ ഞങ്ങൾക്ക് നല്ലത്…ഇല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോ ഇന്നും ലിയ ചേച്ചിക്ക് ചേച്ചീടെ നൈറ്റിയും പാവാടയും കൊടുക്കേണ്ടി വരും…” ആര്യൻ സമയം അധികം ഇല്ലാ എന്നുള്ളത് ഒരു തമാശ രീതിയിലൂടെ അവതരിപ്പിച്ചു. അത് കേട്ട് അവർ രണ്ടു പേരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
അവർ ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴേക്കും ശാലിനിയുടെ അമ്മയും അമ്മൂട്ടിയും വന്നു. ആര്യനെ കണ്ട അമ്മു അവൻ്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി വന്നുകൊണ്ട് അവൻ്റെ ഒക്കത്തേക്ക് കയറാൻ തിടുക്കം കാണിച്ചു. ആര്യൻ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ചായ സ്ലാബിലേക്ക് വെച്ചിട്ട് അമ്മൂട്ടിയെ പൊക്കിയെടുത്ത് ഒക്കത്തിരുത്തി.
“ആഹാ ഇതെന്താ തലയിൽ ഒരു പൂവൊക്കെ…?” ആര്യൻ അമ്മൂട്ടിയുടെ മുടിയിഴക്കുള്ളിൽ ഇറക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന മന്ദാരപ്പൂ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഒന്നും പറയണ്ട എൻ്റെ മോനേ…കുളത്തിൻ്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൾക്ക് പൂ വേണമെന്ന്…എന്നാൽ ചെടിയിൽ നിന്ന് ഒരെണ്ണം പറിച്ച് കൊടുക്കാമെന്ന് വെച്ചപ്പോൾ അതുപോരാ കുളത്തിൽ വീണു കിടക്കുന്നത് തന്നെ വേണമെന്ന്…അവളെന്നെയുംകൊണ്ടാ പടികൾ മുഴുവൻ ഇറക്കി എടുപ്പിച്ചതാ ആ തലയിൽ വച്ചിരിക്കുന്നത്…” ശാലിനിയുടെ അമ്മയാണ് അതിനുത്തരം നൽകിയത്.
“അത് ശരി…” എന്ന് പറഞ്ഞ് ആര്യനും അവൻ്റെയോപ്പം ലിയയും ചിരിച്ചു.
“അമ്മ എന്തിനാ അവള് പറയുന്നതിനെല്ലാം തുള്ളുന്നത്…നല്ല തല്ല് കിട്ടാത്തതിൻ്റെ സൂക്കേടാ പെണ്ണിന്…” ശാലിനി അമ്മുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മുഖം വീർപ്പിച്ചു.
“അടങ്ങിയിരിക്ക് ചേച്ചീ…” ആര്യൻ ശാലിനിയോട് പറഞ്ഞു.
“ഉം നീ അവളെ കൂടുതൽ ഉത്സാഹിപ്പിച്ചോ…” ശാലിനി അവനെ നോക്കി പുരികമുയർത്തി.
“മോൾക്കിനി പൂവ് വേണമെങ്കിൽ ചേട്ടനോടോ അമ്മയോടോ പറഞ്ഞാൽ മതി കേട്ടോ…അമ്മൂമ്മക്ക് വയ്യാത്തതല്ലേ…അതുപോലെ മോള് തന്നെയും കുളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി പൂവ് എടുക്കാൻ ഒന്നും പോകരുത് കേട്ടോ…” ആര്യൻ അമ്മുവിന് കാര്യം പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു.
“ആം…” അമ്മു തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു.
“മിടുക്കി…” ആര്യൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു. ലിയ ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് മനം നിറഞ്ഞുനിന്നു.
“ചേട്ടൻ ഇന്നലെ ഏടായിരുന്നു…രാത്രീൽ അമ്മുവും വരണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അമ്മ സമ്മയിച്ചീലാ…” അമ്മു ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.
അതുകേട്ട് ആര്യനൊന്ന് ശാലിനിയെ പാളി നോക്കി. ലിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് അവൻ നോക്കിയതുമില്ല. ശാലിനി പെട്ടെന്ന് ലിയയോട് എന്തോ ചോദിച്ച് അവളുടെ ശ്രദ്ധ തിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“അത് പിന്നെ ഇന്നലെ ചേട്ടന് വയ്യായിരുന്നു…അമ്മൂട്ടി വന്നാൽ അമ്മൂട്ടിക്കും കൂടി ഉവ്വാവ്വ് പിടിക്കുമോ എന്ന് പേടിച്ചല്ലേ അമ്മ സമ്മതിക്കാഞ്ഞത്…” ആര്യൻ അവളോട് പതുക്കെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി.
