ആലോചിക്കുമ്പോൾ എനിക്കെന്തോ അവളോട്‌ ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“കാൽവീ….എത്ര നേരം കൂടി കിട്ടും നമുക്ക്…”
“ഞാൻ നോക്കാം മിസ്സെ ഗസ്റ്റ് വന്നാലും കുറച്ചു നേരം ഞാൻ കോഫി കൊടുക്കാൻ ഒക്കെയായി താഴെ തന്നെ പിടിച്ചിരുത്താം….”
കൃഷ്ണേന്ദുവിന്റെ അടുത്തിരുന്നു എല്ലാം സോർട്ട് ചെയ്തു കൃഷ്ണേന്ദുവിനെ പ്രിപ്പയർ ചെയ്യിക്കുന്ന മിസ്സിനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ഉം…..നീ നോക്ക്…”
കൃഷ്ണേന്ദുവിനും മിസ്സിനും ഒരു ട്രീറ്റ് കൊടുക്കണം എന്നു ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.
അപ്പോഴേക്കും ഗസ്റ്റ് എത്താറായി എന്നു ജോപ്പൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
പിള്ളേരെ എല്ലാം മുകളിലേക്ക് വിട്ടു യൂണിയൻ മെംബെർസും പ്രിൻസിപ്പലും കാർത്തിക്ക് സാറും കൂടെ അവരെ വെൽക്കം ചെയ്യാൻ താഴെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ജോപ്പനോട് ശ്രീഷ്മ മുങ്ങിയ കാര്യം പറഞ്ഞില്ല, ഗസ്റ്റിന് ആദ്യം കോഫി കൊടുത്തു
ഇരുത്താൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ കണ്ണുയർത്തിയെങ്കിലും ഞാൻ ഉറച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരെയും കൂട്ടി നേരെ പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി, ഞാൻ ഓഡിറ്റോറിയത്തിലേക്കും,…
“ഡാ….അവര് ഏകദേശം സെറ്റ് ആയിട്ടുണ്ട്, ഇനിയും ലേറ്റ് ആയാൽ പരിപാടി എല്ലാം കുളമാവും, സമയം മാറിയാലും ചടങ്ങല്ലേ….നമുക്ക് തുടങ്ങിയാലോ,…”
ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ പിള്ളേരുടെ ബഹളം പയ്യെ തുടങ്ങുന്നത് കണ്ട ആരതി എന്നോട് വന്നു പറഞ്ഞു,..
“നീ പതിയെ ഇൻട്രോ കൊടുക്കാൻ പറ,… ഞാൻ അവരെയും കൂട്ടി വരാം, ആളുടെ പടത്തിലെ ലേറ്റസ്റ്റ് സോങ്ങും സീനുകളും, സ്ക്രീനിലും ഒന്നു ഇട്ടേക്കാൻ പറ, ഒന്നു പിള്ളേരെ ചാർജ് ആക്കി നിർത്തിക്കൊ…”
ഞാൻ അവരെ കൂട്ടാൻ പോവുമ്പോൾ ആരതി മിസ്സിന്റെയും കൃഷ്ണേന്ദുവിന്റെയും അടുത്തേക്ക് പോയി…
മിസ്സ് ഓരോ പേപ്പർ ആയി കറക്ട ചെയ്തു കൃഷ്ണേന്ദുവുമായി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
_______
“ഡാ അവരെകൂട്ടി പോര് അവിടെ എല്ലാം സെറ്റാ…”
ജോപ്പനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ഞാൻ ഇനിയും വേറെ പിള്ളേരൊന്നും കറങ്ങി നടപ്പില്ലല്ലോ എന്നൊന്നു നോക്കി. എല്ലാത്തിനെയും ഓടിച്ചു ഓഡിറ്റോറിയത്തിലിടാൻ സ്പോർട്സിലെ പിള്ളേരോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതുകൊണ്ടു അത്രേം ആശ്വാസം,
“സൂരജെ ഗസ്റ്റിനേം കൂട്ടി ഇപ്പോൾ അങ്ങോട്ടു വരും പിള്ളേര് കേറി തോണ്ടലും പിടിക്കലും ഒന്നു ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല, നീ പറ്റിയ കുറച്ചെണ്ണത്തിനെ വിളിച്ചു ഒരു ടീം സെറ്റ് ആക്കിക്കോ…”
ടാക്സിലെ ജിമ്മനെ വിളിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു, എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും, പരിപാടിയുടെ ഇടയിൽ ബോധമില്ലാതെ തിരിഞ്ഞു നിക്കുന്ന ഏതേലും ഒന്നിന് ഞരമ്പ് കയറിയാൽ ആകെ ഊമ്പലാവും, ഇതാവുമ്പോൾ ഇവന്മാര് കൈകാര്യം ചെയ്തു വിട്ടോളും…
ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ നിന്ന് അനൗൻസ്മെന്റ് കേട്ടു തുടങ്ങുമ്പോൾ സൂരജും കുറച്ചു ജിമ്മന്മാരും ഗസ്റ്റിനെ കൂട്ടാൻ വരുന്നത് കണ്ടു.
അവരോടൊപ്പം ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ പരിവാരങ്ങൾ എല്ലാം കൂടി മുല്ലപ്പന്തൽ കടന്നു അടുത്തെത്തി.
സമിഷയുടെ അരിക് പറ്റി ചേർന്നു ജോപ്പൻ ഇളിച്ചു പിടിച്ചു വരുന്നുണ്ട്,
മൈരൻ വല്ലോം അറിയണോ, മനുഷ്യൻ ഇവിടെ ഓടി ചാവാറായി….
ഞാൻ ചെല്ലുന്നത് കണ്ട ജോപ്പൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“ഡാ സീനൊന്നുമില്ലല്ലോ…”
ഈ തെണ്ടി അറിഞ്ഞോ…
“ആ ഒരു വിധത്തിൽ ഒതുക്കി വിട്ടു…”
ഞാൻ കാര്യം പറഞ്ഞു.
“എന്ത് ഒതുക്കി വിടാൻ, എടാ മൈരേ, എന്റെ മുണ്ടും ഷർട്ടും സീനില്ലല്ലോ എന്നു ഒരു ലുക്ക് ഒക്കെ ഇല്ലേ…”
ഇതിന് വേണ്ടി അമ്മേടെ കാലു പിടിച്ചു വാങ്ങിയ ഷർട്ടും മുണ്ടും നിവർത്തി വലിച്ചു ജോപ്പൻ ചോദിച്ചുത് കേട്ട എനിക്ക് അങ്ങു വിറഞ്ഞു വന്നു.
“ഏയ്‌…സീനില്ല നേരെ പാലത്തിന്റെ താഴെ പോയി കുനിഞ്ഞു നിന്നാൽ സുമ ചേച്ചിയെ ഫീൽഡ് ഔട്ട് ആക്കാം, ഈ പരിപാടി ഒന്നു തീർന്നു കിട്ടിയാൽ മതിയെന്ന നിലയിലാ ഞാൻ, അപ്പോഴാ അവന്റെ ഓരോ കൊണ…”
സമിഷയെ നോക്കി ഞാനും ഒന്നു ചിരിച്ചു കാണിച്ചു, അവർക്കില്ലാത്ത ജാഡ നമ്മൾ കാണിക്കാൻ പാടില്ലല്ലോ, തിരിച്ചു കിട്ടിയ ചിരിയും വാങ്ങി, ഓഡിറ്റോറിയതിനടുത്തേക്ക് നടന്നു കയറുമ്പോൾ പിള്ളേരെല്ലാം ഗസ്റ്റിനെ കാണാൻ വേണ്ടി എത്തി നോക്കാൻ തുടങ്ങി ജിമ്മൻമാർ ഒരു റൌണ്ട് തീർത്തു നടുക്ക് സമീഷയെ പൂട്ടി നടക്കുമ്പോൾ ആർക്കും വേണ്ടാത്ത ജോപ്പനും അതിന്റെ നടുക്ക് കയറി,
ഞാൻ സൈഡിലൂടെ നേരെ സ്റ്റേജിന്റെ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു, സ്റ്റേജിൽ ആ നേരം എന്നെ അമ്പരപ്പിച്ചുകൊണ്ടു കൃഷ്ണേന്ദുവിനൊപ്പം മേഘ മിസ്സും ആങ്കറിങ്ങിന് നിൽക്കുന്നു,…
അവരെ വെൽക്കം ചെയ്യുമ്പോൾ മലയാളത്തിൽ കൃഷ്ണേന്ദുവും ഇംഗ്ലീഷിൽ മേഘ മിസ്സും തകർത്തലക്കുന്നുണ്ട്, സമീഷയെ കണ്ട പിള്ളേരൊക്കെ ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവും ആർപ്പുവിളിയും ഒക്കെ തുടങ്ങുമ്പോഴും ഇവരുടെ ആങ്കറിങ് സീനായിരുന്നു, ഇത്ര നേരം കൊണ്ട് ഇവരിങ്ങനെ സെറ്റ് ആക്കിയോ എന്നു പോലും ഞാൻ ചിന്തിച്ചു പോയിരുന്നു.
ബാക്ക് സ്റ്റേജിൽ കയറുമ്പോൾ ആരതി അവരെ നോക്കി വായും പൊളിച്ചു നിൽക്കുന്നതും കണ്ടൊണ്ട് ഞാൻ ചെന്നു.
“ഡി….”
“ഹോ ഞെട്ടി പോയല്ലോടാ തെണ്ടി….”
പിന്നിൽ നിന്ന് തലയിൽ കൊട്ടി ഞാൻ വിളിച്ചതിന് അവളെന്നെ നോക്കി കുരച്ചു.
“വായി നോക്കി നിൽക്കാതെ വാടി കസേരപ്രാന്തി…”
അവളെ കൂട്ടി ഞാൻ സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ പിള്ളേരുടെ ഇടയിലൂടെ ഗസ്റ്റും ജോപ്പനും ടീമും എത്തി, അതിലും കിടിലൻ ആങ്കറിങ്ങുമായി മിസ്സും കൃഷ്ണേന്ദുവും.
നേരെ സ്റ്റേജിലേക്ക് എല്ലാവരെയും ക്ഷണിച്ചിരുത്തി.
പിള്ളേരെ എല്ലാം അടക്കി നിർത്തി പരിപാടി തുടങ്ങി, ജോർജ്ജിന്റെ കൊല്ലാക്കൊല സഹിച്ചു പിള്ളേര് ഇരുന്നതിന് ഒരേയൊരു കാര്യം സ്റ്റേജിലെ സമീഷ ആയിരുന്നെന്ന് മണ്ടൻ ജോർജിനൊഴികെ ബാക്കി എല്ലാവർക്കും അറിയാമായിരുന്നു.
ഉൽഘാടനം കഴിഞ്ഞു സത്യപ്രതിജ്ഞ കഴിഞ്ഞു ജോപ്പന്റെയും ബാക്കിയുള്ളവരുടെ പ്രസംഗവും കഴിഞ്ഞ് സമീഷയുടെ ആശംസ പ്രസംഗത്തിന് മാത്രം നിർത്താൻ പറഞ്ഞിട്ടും നിർത്താത്ത കയ്യടി കിട്ടി.
അവസാനം പിള്ളേരുടെ കൂടെ ഡാൻസും കളിപ്പിച്ചിട്ടാണ് വിട്ടത്, ആക്കാൻ ഋതിൻ കൂടെ പോയി, രാവിലത്തെ പ്രോഗ്രാം അതോടെ തീർത്തു, ഉച്ച കഴിഞ്ഞുള്ളതിനാണ് എനിക്ക് ടെൻഷൻ എല്ലാം പുതിയ ആർട്‌സ് ക്ലബ്ബ് സെക്രെട്ടറിയുടെ കഴിവ് കോളേജ് അറിയേണ്ട സമയം, എല്ലാം കോഡിനേറ്റ്‌ ചെയ്തു, ഇനി വിചാരിച്ച പോലെ നടത്തിയെടുത്താൽ മാത്രം മതി.
പരിപാടിക്കുള്ള പിള്ളേരെ വീണ്ടും ഒന്നു ഓടി കാണുന്ന നേരം മനസിലേക്ക് വന്നത് മിസ്സായിരുന്നു, അത്രയും വലിയ പ്രശ്‌നത്തിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളെ പൊക്കിയെടുത്ത മിസ്സിനോട് എന്തോ ഒരിഷ്ടം തോന്നി.
**************************************
ജിജോയുടെ ഐ20 വന്നു നിന്നത് ജിജോയുടെ ഭാര്യയുടെ പേരിലുള്ള മുൻപ് പണയത്തിന് കൊടുത്ത വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു.
