“അപ്പൊ പോവല്ലേ കൊച്ചു ഡോക്ടറെ…”…കുഞ്ഞുട്ടൻ അച്ചുവിനോട് പറഞ്ഞു…അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി…
“അവൻ നഗ്നനായി ഓടുന്നത് ഞാനിവിടെ ഇരുന്ന് ന്യൂസ് ചാനലിൽ കണ്ടു.. പിറ്റേന്ന് തന്നെ അവർ ആധാരം കൊണ്ട് തന്നു..പക്ഷെ എനിക്കത് ബാങ്കിൽ വെക്കേണ്ടി വന്നില്ല…എന്റെ മകളുടെ മുഴുവൻ പഠനചിലവും സമർ ഏറ്റെടുത്തു..എത്ര വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും അവൻ സമ്മതിച്ചില്ല…പെങ്ങളുടെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടത് അങ്ങളയുടെ കടമയാണെന്ന് അവൻ ഞങ്ങൾക്ക് മറുപടി നൽകി…”…ശാന്ത പറഞ്ഞു നിർത്തി….
“കരുണ്യവാനാണ് അവൻ…നല്ലൊരു മനസ്സിന് ഉടമയും…അവൻ ആരാണ് എന്താണ് എന്നൊന്നും നമുക്കറിയില്ല പക്ഷെ അവൻ ഒരിക്കലും ആരെയും ചതിക്കുന്നതോ അല്ലെങ്കി ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിനോട് മോശമായി പെരുമാറുന്നതോ ഒന്നും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല…അവൻ വളരെ നല്ലവനാണ്…നീ അവനെ ഒന്നുകൊണ്ടും പേടിക്കേണ്ട മോളെ…”…ശാന്ത ഷാഹിയോട് പറഞ്ഞു…
ഷാഹിക്ക് ശാന്തയുടെ വാക്കുകൾ ആശ്വാസം പകർന്നു… പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതിനുശേഷം ഷാഹിക്ക് സമറിൽ നല്ല ഭയമുണ്ടായിരുന്നു…എന്നാൽ ശാന്തയുടെ വാക്കുകൾ അവളുടെ പേടിയകറ്റി…അവൾ ചിരിച്ചു…ശാന്തയും ഷാഹിയും ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു…ശാന്ത തന്റെ ഓരോ മക്കളെയും ഷാഹിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു…അവർ ആഘോഷങ്ങൾ തുടങ്ങി…അഞ്ചു മെഴുകുതിരി ഊതിക്കെടുത്തിയത്തിനുശേഷം കേക്ക് മുറിച്ചു…എല്ലാവര്ക്കും കൊടുത്തു…എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി ബിരിയാണി ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു ശാന്ത…അതെല്ലാവർക്കും കൊടുത്തു..പതിയെ ആഘോഷങ്ങൾ അവസാനിച്ചു…കുഞ്ഞുട്ടനും ഷാഹിയും ഒഴികെ ബാക്കിയുള്ള അതിഥികൾ എല്ലാം പോയി..അവർ ഹാളിൽ ഒത്തുകൂടി…
“അല്ലാ കലാപരിപാടികൾ ഒന്നുമില്ലേ..”…കുഞ്ഞുട്ടൻ എല്ലാവരോടും ചോദിച്ചു…
“എന്നാൽ കുഞ്ഞുട്ടേട്ടൻ ഒരു പാട്ട് പാട്…”…അഞ്ചു പറഞ്ഞു…
“അയിന് പാട്ടുകാരി ഇതാ ഇരിക്കുന്നു..”…കുഞ്ഞുട്ടൻ ഷാഹിയെ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു…
“ഹേയ് ഞാൻ പാടുകയൊന്നുമില്ല…”…ഷാഹി പറഞ്ഞു…
“പ്ളീസ് ചേച്ചി…പാട് ചേച്ചി…”..അഞ്ചു ഷാഹിയോട് അപേക്ഷിച്ചു…
“അത് തന്നെ പാട് ചേച്ചീ…”..കുഞ്ഞുട്ടൻ കളിയായി പറഞ്ഞു..ഷാഹി കണ്ണുരുട്ടി അവനെ നോക്കി…
“ഓക്കേ..പാടാം…”…ഷാഹി പറഞ്ഞു…
“ഊതാ…ഊതാ…
ഊതാ കളർ റിബ്ബൺ….
ഉനക്ക് യാര് അപ്പൻ…
ഊതാ കളർ റിബ്ബൺ…
ഉനക്ക് യാര് അപ്പൻ….”.
ഷാഹി കുഞ്ഞുട്ടനെ നോക്കി ആ പാട്ട് പാടി…
“ദൈവമേ കുരുപ്പ് നൈസായി അവൾ തന്തയ്ക്ക് വിളിച്ചല്ലോ…”കുഞ്ഞുട്ടൻ ചിന്തിച്ചു…കുഞ്ഞുട്ടൻ പാട്ടിന് ഇടയിൽ കയറി…
“ഈ പാട്ട് വേണ്ടാ… വേറെ മതി…”..കുഞ്ഞുട്ടൻ ഷാഹിയെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“എന്നാ കുഞ്ഞുട്ടേട്ടൻ തന്നെ പാട്…”..അനു പറഞ്ഞു…
“ഓക്കേ….”….കുഞ്ഞുട്ടൻ രണ്ട് കയ്യും പൊക്കി സമ്മതം മൂളി…
“അട്ടക്കുണ്ടിലെ കണ്ടിചെമ്പേ ഈയെന്നോട് കളിക്കണ്ടാ…
ഈയെന്നോട് കളിച്ചാൽ ഞമ്മള് കേട്ട് കെട്ടിക്കെ…”
കുഞ്ഞുട്ടൻ ഷാഹിയെ നോക്കി വരികൾ പാടി…ഷാഹി കൊഞ്ഞനം കുത്തിക്കാണിച്ചു.. ശേഷം കുഞ്ഞുട്ടൻ എല്ലാവരോടും ഏറ്റുപാടാൻ പറഞ്ഞു…ഷാഹിയും അതിൽ പങ്കുചേർന്നു…
“അട്ടക്കുണ്ടിലെ കണ്ടിചെമ്പേ ഈയെന്നോട് കളിക്കണ്ടാ…
ഈയെന്നോട് കളിച്ചാൽ ഞമ്മള് കേട്ട് കെട്ടിക്കെ…
ഞാനും ന്റെ അളിയനും കൂടി വീട്ടു വരമ്പേ പോകുമ്പോ…
വീട്ടുവരമ്പത്തൊരു ചേനത്തണ്ടൻ….
ചേനത്തണ്ടൻ ചീറ്റിക്കൊണ്ട് പാഞ്ഞടുത്ത് വന്നപ്പോ..
കുറുവടി പോലൊരു ചെറുവടി കൊണ്ടെൻ അമ്മോച്ചൻ വന്നേ….
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം…
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം….
ആ വെള്ളക്കാരൻ സായിപ്പമ്പ്രാക്കൻ വല്ലാത്തൊരു സൂത്രക്കാരൻ..
തീർട്ട പോലൊരു തീവണ്ടിയല്ലേ കൂകിപ്പായണത്…
ആ വെള്ളക്കാരൻ സായിപ്പമ്പ്രാക്കൻ വല്ലാത്തൊരു സൂത്രക്കാരൻ..
തീർട്ട പോലൊരു തീവണ്ടിയല്ലേ കൂകിപ്പായണത്…
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം…
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം….
അങ്ങനെ പാട്…
കാര്യം നടത്താൻ നാട്ടാര് തൂക്കിക്കൊല്ലാൻ മയിസ്ട്രേറ്റ്…
അന്നെ ഞമ്മള് കൊണ്ടോവും കോഴിക്കോട്ടേക്ക്…
കാര്യം നടത്താൻ നാട്ടാര് തൂക്കിക്കൊല്ലാൻ മയിസ്ട്രേറ്റ്…
അന്നെ ഞമ്മള് കൊണ്ടോവും കോഴിക്കോട്ടേക്ക്…
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം…
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം….
അന്നേക്കാട്ടീം വല്ല്യോനാണ്ടാ കുഞ്ഞക്കാട്ടെ കുഞ്ഞപ്പേട്ടൻ…
അന്നെ ഞമ്മള് കൊണ്ടോവും കോയമ്പത്തൂര്….
അന്നേക്കാട്ടീം വല്ല്യോനാണ്ടാ കുഞ്ഞക്കാട്ടെ കുഞ്ഞപ്പേട്ടൻ…
അന്നെ ഞമ്മള് കൊണ്ടോവും കോയമ്പത്തൂര്….
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം…
ഓ തിത്തി ത്താരാ തിത്തിതെയ് തിത്തെയ് തക തെയ് തെയ് തോം….”
കുഞ്ഞുട്ടൻ പാടിനിർത്തി..എല്ലാവരും അവനെ കയ്യടിച്ചു പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു…അവരുടെ കളിച്ചിരിമേളങ്ങളും കുസൃതികളും കുറുമ്പുകളുമൊക്കെയായി ആ രാത്രി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി..ഒടുവിൽ കുഞ്ഞുട്ടനും ഷാഹിയും ശാന്തയോടും മക്കളോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി..
തിരിച്ചുപോരുമ്പോൾ ജീപ്പിലിരിക്കുമ്പോൾ ഷാഹിയുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷം അലതല്ലിയത് കുഞ്ഞുട്ടൻ കണ്ടു…ഷാഹി വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു..ഭയം മാറി പക്ഷെ അതിനേക്കാളുപരി സമറിനെക്കുറിച്ചുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണ മാറിയത് അവളെ വളരെയധികം സന്തോഷിപ്പിച്ചു…അവളുടെ ചിന്തകളും ഓർമ്മകളും വീണ്ടും സമർ കയ്യടക്കി…കാരുണ്യവാനാണ് അവൻ..നല്ലൊരു മനസ്സിന് ഉടമയും…ശാന്തയുടെ വാക്കുകൾ ഷാഹിയുടെ ചെവിയിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും കേട്ടു… ശരിയാണ്..നല്ലവനാണ് അവൻ…ആനിയെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചവരെ അവൻ അടിച്ചു പഞ്ഞിക്കിട്ടു…അവളുടെ മാനത്തിന് വില കാത്തു..അവളുടെ കണ്ണീരൊപ്പി..അച്ചുവിനെ രാജനിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചു…അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ സഫലമാക്കി..അവളുടെയും മാനം കാത്തു…അവരുടെ സന്തോഷത്തിന് കാരണമായി…ശെരിക്കും നല്ലവൻ…അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അവൻ നായകനല്ലേ മാലാഖയല്ലേ…അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അവൻ എങ്ങനെ അസുരനാകും…ചെകുത്താനാകും…ഒരിക്കലുമാകില്ല… അവൻ നായകനാണ്…മാലാഖയാണ്…പാവങ്ങളുടെ കണ്ണീരൊപ്പാൻ മടിയില്ലാത്ത മാലാഖ….
■□■□■□■□■□■□■□
ഇരുട്ട്…കൂരാകൂരിരൂട്ട്…..
ഒന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ലാ….
കറുപ്പ്..അന്ധകാരം….അതാകെ മൂടികിടക്കുന്നു…
പെട്ടെന്ന് ഒരു ചെറിയ വെള്ളവെളിച്ചം…ഒരു ചെറിയ വെളിച്ചം..അത് ഒന്നുകൂടെ വലുതായി…
പെട്ടെന്ന് അത് ആരെയോ കണ്ട് ഭയന്നപോലെ ഓടാൻ തുടങ്ങി…വളഞ്ഞുപുളഞ് ആ വെളിച്ചം ഇരുട്ടിലൂടെ ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് അത് നിന്നു… എന്തൊക്കെയോ ഒച്ച കേൾക്കാം…ആരോ ദേഷ്യപ്പെടുന്നതും ആരോ കരയുന്നതും… പെട്ടെന്ന് ആ വെളിച്ചം വലുതായി വന്നു…അന്ധകാരത്തെ മുഴുവൻ തുടച്ചുനീക്കി…പെട്ടെന്ന് കാഴ്ച്ച എങ്ങോട്ടോ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുന്നപോലെ…അത് വേഗത്തിൽ സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു…അത് ചൂരൽ വടിമേൽ എത്തിനിന്നു… അത് ഉയർന്നു താഴുന്നു…ഒരാൾ…ഒരു വലിയ ആൾ…അയാളുടെ കയ്യിൽ ഒരു അഞ്ചുവയസുകാരി പെണ്ണ്…
അവൾ കരയുന്നു…എന്റെ നേരെ നോക്കി കരയുന്നു..ചൂരൽവടി അവളുടെ ശരീരത്തിന്മേൽ വന്ന് വീണുകൊണ്ടേയിരുന്നു…അവൾ കരയുന്നു…തനിക്ക് അത് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല…പക്ഷെ തന്നെക്കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് അനങ്ങാൻ പോലും സാധിക്കുന്നില്ല…അവന് സങ്കടവും ദേഷ്യവും ഒരുമിച്ചു വന്നു…അവന്റെ നിസ്സഹയാവസ്ഥ അവനിൽ സങ്കടമുണ്ടാക്കി…അവൾ അവനെ നോക്കി കരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു.. അവൾ അവനെ ഉറക്കെ ഇക്കാ എന്ന് വിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…അത് ഒരു ചീള് പോലെ അവന്റെ ചെവിയിൽ വന്ന് തറച്ചു…ആ വേദന അവന് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നതിന് അപ്പുറമായിരുന്നു…അടിച്ചു അടിച്ചു അവളുടെ കയ്യിൽ ചോര വന്നു തുടങ്ങി…ആ ചോരത്തുള്ളിൽ തന്റെ നേരെ അമ്പുകൾ പോലെ പാഞ്ഞുവന്നു….
