അടുക്കളയിൽ എത്തിയിട്ടും ശരിക്കു കേൾക്കാൻ സാധിക്കാത്തതിനാൽ മെല്ലെ കിച്ചൻ ഡോർ ചേർത്തടച്ചു പുറത്തേക്കുള്ള എക്സിറ്റ് ഡോറിനടുത്തു നിന്ന് കൊണ്ട് സംസാരിച്ചു, ഏകദേശം പത്തു മിനിറ്റോളം സംസാരിച്ചതിന് ശേഷം ഹാരിഫ് കാൾ വെച്ചു , വിളിച്ചത് വിശേഷിച്ചു ഒന്നും ഇണ്ടായിട്ടല്ല, ഞാൻ ഇന്നലെ രാത്രി മെസ്സേജിൽ ഇന്ന് എന്നെ ഉറപ്പായിട്ടും വിളിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് വിളിച്ചതാണ്, ചെറുക്കന്റെ വീട്ടുകാർ ഇവിടെ എത്തിയെന്നു അറിയിച്ചപ്പോൾ എന്നാൽ പാർട്ടി എന്ജോയ് ചെയ്തോളു എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മര്യാദക്കാരനായ എന്റെ ഭർത്താവു പെട്ടെന്ന് ഫോൺ വെച്ചതാണ്.
അടുക്കളയിൽ നിന്നും വീണ്ടും വീട്ടിനകത്തേക്ക് തിരിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ പെട്ടെന്നാരോ എന്റെ കൈ തണ്ടയിൽ ശക്തമായി പിടിച്ചു വലിച്ചു, ആ അപ്രതീക്ഷിത നീക്കത്തിൽ തിരിന്നു മറിഞ്ഞു വീഴാൻ പോയ ഞാൻ ചെന്ന് പതിച്ചത് ഒരു പുരുഷന്റെ ഉറച്ച നെഞ്ചിലേക്കായിരുന്നു, എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോയേക്കും ഞാൻ മുനീബിന്റെ കരവലയത്തിൽ ഒതുങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് ഉണ്ടായ ആ നീക്കത്തിൽ ഞാൻ വല്ലാതെ ഭയന്നു, ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും ഇത്രയേറെ പേടിച്ച സംഭവം വേറെ ഇല്ലെന്നു തന്നെ പറയാം.
മുനീബിൽ നിന്നും ഇത്തരം ഒരു കടന്നു കയറ്റം ഞാൻ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല,, ആദ്യത്തെ ഞെട്ടൽ മാറിയപ്പോൾ ഞാൻ മുനീബിൽ നിന്നും അകന്നു മാറാൻ സർവ ശക്തിയുമെടുത്തു ശ്രമിച്ചു, അപ്പോൾ മുനീബ് എന്റെ മേലുള്ള പിടി മുറുക്കി, അവൻ രണ്ടു കയ്യും ഉപയോഗിച്ച് എന്റെ അരയിൽ വട്ടം പിടിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു, സത്യം പറഞ്ഞാൽ പിടി മുറുകിയപ്പോൾ എനിക്ക് എന്റെ ശരീരം വേദനിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു, മുനീബെന്ന പുരുഷന്റെ കരുത്തും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി, അതുപോലെ പിടുത്തം മുറുകിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ശരീരത്തിന്റെ അകലം വളരെ കുറഞ്ഞു, അല്ല ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിന് ഇടയിലൂടെ വായു പോലും കടന്നു ചെല്ലില്ല എന്ന് വേണം പറയാൻ.
ഞാൻ വീണ്ടും കുതറിമാറാൻ ഒരു വിഫല ശ്രമം നടത്തി, മുനീബ് എന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ മുറുകെ പിടിച്ചു എന്നെയും ചേർത്ത് മുമ്പോട്ടു നടന്നു, അവസാനം അടുക്കളയുടെ ചുവരിൽ എന്നെ ചേർത്ത് നിർത്തി.
ഇനിയെന്താണ് നടക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന് വളരെ വ്യക്തമായി ബോധ്യമുള്ള ഞാൻ എന്റെ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും എന്റെ മുഖത്തെ ശക്തമായി പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.
പക്ഷെ മുനീബ് ഒന്നുകൂടെ എന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർന്നു നിന്നു, എന്റെ കാലോ മറ്റു ശരീര ഭാഗങ്ങളോ അനക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം എന്നെ ലോക്ക് ചെയ്തു, എന്നിട്ട് എന്റെ അരയിൽ ശ്കതമായി വലയം വെച്ചിരുന്ന അവന്റെ കൈകൾ മെല്ലെ സ്വതന്ത്രമാക്കി ഞാൻ എന്റെ മുഖത്തെ മറച്ചു പിടിച്ചിരുന്ന ഇരു കൈകളെയും വളരെ നിഷ്പ്രയാസം അടർത്തി മാറ്റി എന്റെ തലയ്ക്കു മീതെ പിടിച്ചു വെച്ചു.
ഇനി ഏതു നിമിഷവും മുനീബിന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകളെ വിഴുങ്ങുമെന്നു എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.
അവനെ തടയാൻ ഇപ്പോൾ ഞാൻ മനസ്സുകൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും അശക്തയായിരുന്നു, അവന്റെ ചുമ്പനം പ്രതീക്ഷിച്ചു മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഞാൻ എന്റെ കൺപോളകൾ ലജ്ജയാൽ ഇറുക്കി അടച്ചു.
അതെ, അവിടെ വെച്ച്, അവിടെ വെച്ച് അവൻ എനിക്ക് ആദ്യത്തെ പ്രണയ ചുംബനം നൽകി.
പക്ഷെ അത് ഞാനോ നിങ്ങളോ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ ഒരു ലിപ് കിസ്സ് ആയിരുന്നില്ല, മറിച്ചു അതിനേക്കാൾ ഒരു പെണ്ണിന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും സുരക്ഷിതത്വം ഫീൽ ചെയ്യുന്നതുമായിരുന്നു.
ഒരു ലിപ് കിസ് പ്രതീക്ഷിച്ചു കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ച എനിക്ക് ആദ്യത്തെ ചുമ്പനം കിട്ടിയത് എന്റെ നെറുകയിലായിരുന്നു, അതും അത്യാവശ്യം ദൈർഗ്യമുള്ള ചൂട് ചുമ്പനം, അതിനു ശേഷം എന്റെ ഇരു കണ്പോളകളിലും മാറി മാറി ചുബിച്ചു, പിന്നെ ഇരു കവിളിലും മൃതു ചുംബനങ്ങൾ!!
കഴിഞ്ഞു!! മുനീബ് എന്നിൽ നിന്നും വിട്ടകലുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
ഞാൻ ഇപ്പോൾ മുനീബിന്റെ ബന്ധനത്തിൽ അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ ആ പൊസിഷനിൽ നിന്നും മാറിയേ ഇല്ല, ഇപ്പോഴും കൈകൾ തലയ്ക്കു മേൽ ചുവരിനോട് തന്നെ ചേർത്തു് വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു, ഒരു പ്രതിമ പോലെ.
ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ തുറന്നതു, പക്ഷെ അപ്പോയെക്കും മുനീബ് അവിടെ നിന്നും പോയി മറഞ്ഞിരുന്നു, ഞാൻ ആണെകിൽ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിലും, ഒരു കണക്കിന് മുനീബ് ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുറക്കുന്നതിനു മുമ്പേ പോയത് നന്നായി, അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ നാണത്താൽ എനിക്കവനെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായേനെ, അതല്ലെങ്കിൽ ഇനിയും ഇതിൽ കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ നടന്നേനെ.
പക്ഷെ ഈ ഒരു സംഭവത്തോടെ എനിക്കവനോടുള്ള പ്രേമവും, വിശ്വാസതയും കൂടി, എല്ലാത്തിലുമുപരി എന്തോ ഒരു സുരക്ഷിതത്വവും എനിക്ക് ഫീൽ ചെയ്തു.
കാരണം ഈ ഒരവസ്ഥയിൽ അവനിക്ക് എന്നെ ഇതിൽ കൂടുതൽ ചെയ്യാമായിരുന്നു, ഞാൻ അവനു വഴിപ്പെട്ട് നില്കയാണെന്നു തീർച്ചയായും മനസ്സിലായിക്കാണണം, എന്നിട്ടും അവൻ കൂടുതലൊന്നും ചെയ്തില്ല, അതിനർത്ഥം അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്റെ ശരീരം മാത്രമല്ല, മറിച്ചു എന്റെ മനസ്സും കൂടിയാണ്.
അതെ, മുനീബിനു എന്നോടുള്ള പ്രേമം സത്യമുള്ളതും ആത്മാർത്ഥവുമാണ്, അതെനിക്ക് ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കാം!!
എന്റെ ശ്വാസ ഗതിയും, ഹൃദയമിടിപ്പും നേരെയാകാൻ കുറച്ചു സമയമെടുത്തു, ഞാൻ അല്പം നോർമൽ ആയി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ പതുക്കെ ഞാൻ ചാരിയടച്ച അടുക്കളവാതിൽ തുറന്നു വീടിനകത്തെ ആൾക്കൂട്ടത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു, ചെറുക്കന്റെ വീട്ടുകാർ ഗൃഹപ്രവേശം നടത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു, എല്ലാവരും പല കാര്യങ്ങളുമായി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഓടി നടക്കുന്നുണ്ട്, ആരൊക്കെയോ എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ ചോദിച്ചും പറഞ്ഞും പോകുന്നുമുണ്ട്, പക്ഷെ എന്റെ കാതുകൾ ആ ശബ്ദങ്ങളൊന്നും സ്വീകരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല, ആ ശബ്ദ കോലാഹങ്ങളൊക്കെ ഏതോ ഒരു വണ്ടിന്റെ നേരിയ മുരൾച്ച പോലെയാണ് എന്റെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞത്, കാരണം എന്റെ ശരീരം മാത്രമേ വീടിനകത്തേക്ക് കയറിയിരിന്നുള്ളൂ, എന്റെ മനസ്സ് ഇപ്പോഴും ആ അടുക്കളയുടെ ചുവരിൽ തഞ്ഞെ ചാരി നിൽക്കുകയായിരുന്നു!!
ഇപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരേ സമയത്തു രണ്ടു വികാരങ്ങൾ കടിപിടി കൂടുകയാണ്,
ഒന്ന് :ഞാൻ മനസ്സ് കൊണ്ട് ഒരുപാടു ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന മുനീബ്, ഇപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ കുറുമ്പിലൂടെ എനിക്ക് ആദ്യമായി പകർന്നു തന്ന പ്രണയ നിമിഷത്തിന്റെ ഉന്മേഷം
രണ്ടു: വിവാഹിതയും രണ്ടു കുട്ടികളുടെ ഉമ്മയുമായ ഞാൻ ആണ് ഈ വഴിക്കു പോകുന്നത് എന്നുള്ള കുറ്റബോധം!!!
മുനീബിന്റെ അവസ്ഥയും ഷഹലയുടേതിന് സമാനമായിരുന്നു, മുനീബ് അടുക്കളയിൽ നടന്ന സംഭവത്തിന് ശേഷം നേരെ പോയത് കല്യാണ വീടിനു കുറച്ചകലെ പാർക് ചെയ്ത അവന്റെ വണ്ടി ലക്ഷ്യമാക്കിയായിരുന്നു, അവന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു, കാരണം ഷഹലയുടെ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള തന്റെ കടന്നു കയറ്റം അവർ രണ്ടുപേർക്കും ഒരു തീരാ ദുഖത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയാകുമെന്നു അവനു അത്ര മാത്രം ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നു, അതുപോലെ തന്നെ തനിക്കു ഇനി ഷഹല ഇല്ലാതെ മുമ്പോട്ടു ഒരു ജീവിതം ഇല്ലെന്നും അവൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.
