മലയാളം കമ്പികഥ – സ്വപ്നദേവത മിഷേൽ
എന്നത്തേയും പോലെ വണ്ടി സാധാരണ ഇടുന്ന അണ്ടർഗ്രൗണ്ട് പാർക്കിങ്ങിൽ കൊണ്ട് ഇട്ടു. ഇറങ്ങി ബാഗുമെടുത്ത് വണ്ടി ലോക്ക് ചെയ്ത് ലിഫ്റ്റിന്റെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നു. വാതിൽ തുറക്കാനായി ബാഗിൽ നിന്നും ബാഡ്ജ് എടുത്ത് സെക്യൂരിറ്റി സ്ലോട്ടിൽ കാണിച്ചു. കീ കീ എന്ന് സാധാരണ കേൾക്കുന്ന സൗണ്ടിനൊപ്പം വാതിലും തുറന്നു. ലിഫ്റ്റിന്റെ ബട്ടണിൽ മെല്ലെ അമർത്തി. ലിഫ്റ്റ് വരുന്നതിന്റെ സ്‌ക്രീനിൽ ഓരോ നമ്പേഴ്സ് കുറഞ്ഞു വരുന്നത് നോക്കി നിന്നു. -2 എന്ന് കാണിച്ചപ്പോ വാതിൽ തുറക്കുന്നത് നോക്കി. അകത്തേയ്ക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ ആണ് പെട്ടന്ന് പുറകിൽ ആരോ വാതിലും തുറന്നു വരുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടത്. ആരാണ് ഇത്രയും രാവിലെ വരുന്നതെന്നറിയാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഞങ്ങളുടെ സെക്ഷന്റെ നേരെ ഓപ്പോസിറ്റ് സെക്ഷനിൽ ഉള്ള മിഷേൽ ആണ്. ആള് ഒരു ആറ്റൻ ചരക്കാണ്. ഇടയ്ക്കൊക്കെ ബ്രേക്കിലും അല്ലെങ്കിൽ കോറിഡോറിലും വെച്ച് കാണുമ്പോ ചിരിക്കാറുണ്ട് ഒരു ഹൈ പറയാറുണ്ട്. പക്ഷെ ഇത് വരെ ആളോട് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല.
ഇനി മിഷേലിനെ കുറിച്ച്. ആര് നോക്കിയാലും ആദ്യം നോക്കുന്നത് അവളുടെ ബോഡി സ്ട്രക്ച്ചർ ആണ്. ഷേപ്പ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ പെർഫെക്റ്റ് ഷേപ്പ്. നമ്മൾ ചരക്ക് പെൺപിള്ളേരെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോ ഷേപ്പ് കാണിക്കാൻ വേണ്ടി വായുവിൽ രണ്ടു കയ്യും കൊണ്ട് വരച്ചു കാണിക്കാറില്ല? ശെരിക്കും അതുപോലത്തെ ഷേപ്പ്. അവൾ നടക്കുമ്പോ നോക്കാത്തവരായി ഞങ്ങളുടെ ബിൽഡിങ്ങിൽ ആരുമുണ്ടാവില്ല എന്ന് നൂറു ശതമാനം ഉറപ്പാണ്. പെണ്ണുങ്ങൾ പോലും കൊതിച്ചു പോവുന്ന ഷേപ്പ്. എപ്പഴും വിചാരിക്കും അവളോട് ചോദിക്കണം എങ്ങനെ മൈന്റൈൻ ചെയ്യുന്നു ഈ സ്ട്രക്ച്ചർ എന്ന്? അവളുടെ ചുണ്ടുകൾക്ക് എപ്പഴും ഒരു നനവ് ഉണ്ട്. ഓരോ പ്രാവശ്യവും കാണുമ്പോ വിചാരിക്കും ആ ചുണ്ടുകളിലെ മധുരം ആസ്വദിക്കണമെന്നു. മനസ്സിൽ ഒരുപാട് തവണ അവളുടെ തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകളും, വിരിഞ്ഞ കുണ്ടികളും പിടിച്ചുടച്ചിട്ടുണ്ട്. പെണ്ണെന്നു പറഞ്ഞാ ഇതാണ് പെണ്ണ്. ഇവളെ കണ്ടിട്ട് അണ്ടി പൊങ്ങാത്തവൻ ഒന്നെങ്കിൽ ഷണ്ഠനോ അല്ലെങ്കിൽ ഗേ-യോ ആയിരിക്കും ഉറപ്പ്.
ഏതായാലും അവള് വരട്ടെ എന്നിട്ടു ഒരുമിച്ചു ലിഫ്റ്റിൽ പോവാം. അവളും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടാവൂല്ലോ. ഇല്ലേ? ഉണ്ടോ? ഉണ്ടായിരിക്കും എന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു കൊറച്ചു മസില് പിടിച്ചു ആ ലിഫ്റ്റിന്റെ തുറന്ന വാതിൽ അടയാതിരിക്കാൻ സമരക്കാര് വഴി തടയാൻ റോഡിന് കുറുകെ നിൽക്കുന്നത് പോലെ വാതിലിന് കുറുകെ കേറി നിന്നു. ഞാൻ ലിഫ്റ്റ് അവൾക്കായി കൂടി തുറന്നു പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടോണ്ട് അവൾ അവളുടെ നടത്തം ചെറിയ ഒരു ഓട്ടമാക്കി. എന്നെ കൂടുതൽ സമയം വെയിറ്റ് ചെയ്യിക്കണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതിയാവണം. പക്ഷെ അവൾ അങ്ങനെ ഓടുമെന്നു അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ വൈകുന്നേരം വരെ ലിഫ്റ്റിനെതിരെ ഈ നെഞ്ചും വിരിച്ചു ഞാൻ നിന്നേനെ. ആ ഇളം ബ്ലൂ ഷിർട്ടിനുള്ളിൽ നിന്നും തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന രണ്ടു മുലക്കുന്നുകൾ ആ ഓട്ടത്തിന്റെ താളത്തിനൊത്ത് ചാടിക്കളിച്ചു. അവയവങ്ങളുടെ രൂപഭംഗി അതെ പടി എടുത്തു കാണിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ഇങ്ങനത്തെ ഇറുകിയ ഡ്രസ്സ് എന്തിനാ കൊച്ചെ നീ ഇടുന്നത്. ഞാൻ ഒരു പാവം ചെറുപ്പക്കാരനല്ലേ. നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കണേ.
ഇനിയുള്ള സംഭാഷണം നിങ്ങളുടെ എളുപ്പത്തിന് വേണ്ടി മലയാളത്തിലേയ്ക്ക് മാറ്റുന്നു. അപ്പം നിങ്ങൾ ചോദിച്ചേക്കാം ഇത് വരെ പ്രസിഡൻറ് ചൈനീസ് ഭാഷയിലാണോ എഴുതിയതെന്ന്… നോ… ഞാൻ അതല്ല മീൻ ചെയ്തത്. ഞാൻ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തെ ഭാഷ ഇന്ത്യൻ ഭാഷകളോ ഇംഗ്ലീഷോ അല്ല. അല്ലാതെ എനിക്ക് ആ ഭാഷ അറിയില്ലാത്ത കൊണ്ടാണെന്ന് ആരും കരുതരുത്. ഹൗഎവെർ തമിഴ് സിനിമയിലെ ധീര നായകനെ പോലെ അല്ലെങ്കിൽ നീലാകാശം പച്ചക്കടൽ ചുവന്ന ഭൂമി എന്ന മൂവിയിലെ ജലപീരങ്കിലേ വെള്ളത്തെ തടഞ്ഞു നിറുത്തിയ ദുൽഖറിനെ പോലെ ഞാൻ ലിഫ്റ്റിനെ തടഞ്ഞു നിറുത്തി. അവളെ കാണുമ്പോ കാണുമ്പോ ഞാൻ വിചാരിക്കാറുണ്ട് അവൾ ഈ രാജ്യത്തെ പെണ്ണല്ല, എന്റെ സൂക്ഷ്മ കൂർമ്മ നിരീക്ഷണ പാടവം കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ മനസ്സിൽ കരുതിയത് അവൾ ഒരു ജൂതപ്പെൺകുട്ടി ആണെന്നാണ്. എന്താ അവളുടെ കളർ. ഹോ… വെളുപ്പുന്ന് പറഞ്ഞാ… ശെരിക്കുള്ള വെളുപ്പ് തോറ്റുപോവും, അമ്മാതിരി വെളുപ്പ്. ഇവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾക്ക് ഏതു കളർ ആയിരിക്കും? ആർക്കറിയാം ഇനി ഇവൾക്ക് ബോയ്‌ഫ്രണ്ട്‌ ഉണ്ടോ? ചോദിക്കണോ? മോശമാവുമോ? ഇനി എങ്ങാനും ബിരിയാണി കൊടുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലോ? അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്ന ഞാൻ അവൾ വന്നു ലിഫ്റ്റിനെ തടഞ്ഞു നിറുത്തിയിരുന്ന എന്റെ കയ്യുടെ അടിയിലൂടെ ലിഫ്റ്റിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറിയത് അറിഞ്ഞില്ല.
“ആരെങ്കിലും വരാനുണ്ടോ?” അവളുടെ ആ ചോദ്യമാണ് എന്നെ ദിവാസ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുണർത്തിയത്.
“ആരാന്ന്…?”
“ഹലോ… നിങ്ങൾ ഇവിടെങ്ങുമല്ലേ? ആരും വരാനില്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് പോവാം.” ഞാൻ അവളുടെ മായ വലയത്തിൽ ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായത് കൊണ്ട് നമ്മളെ ഒരുമാതിരി ആക്കിയുള്ള ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു. ഇമ്മാതിരി എത്ര സംഭവങ്ങൾ അവൾ ഓരോ ദിവസവും കാണുന്നുണ്ടാവും.
ഈ ഇരുട്ടിനെന്തൊരു ഇരുട്ടാണ് എന്ന് ചാർളി സിനിമയിലെ പുസ്തകത്തിൽ എഴുതിയത് പോലെ ഈ പെണ്ണിന്റെ വെളുപ്പിനെന്തൊരു വെളുപ്പാണ്? എന്റെ ദൈവമേ… നിന്ന നില്പിൽ “യാത്തെ യാത്തെ യാത്തെ എന്നാച്ചോ… ” പാട്ട് പാടി ഡാൻസ് കളിയ്ക്കാൻ തോന്നിയ എന്റെ കാലുകളെ അടക്കി നിറുത്തി.
“സോറി, ഞാൻ വേറെന്തോ പെട്ടന്ന് ചിന്തിച്ചു”
ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ജോലി ചെയ്യുന്നത് 12-ത് ഫ്ലോറിൽ ആണ്. ഞാൻ 12ഇൽ കുത്തി. ലിഫ്റ്റിന്റെ ഡോർ മെല്ലെയടഞ്ഞു. ഇവിടുത്തെ ആളുകൾ പിന്നെ പണ്ടേ ഭയങ്കര ഡീസന്റ് ആണ്. മറ്റുള്ളവർക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കാത്ത രീതിയിലെ എന്തും ചോദിക്കൂ പറയൂ ചെയ്യൂ. ഇവളോട് എന്തെങ്കിലും മിണ്ടണമല്ലോ.
“ഹൈ ഞാൻ ജിതിൻ, ജിത്തൂന്ന് വിളിക്കും. യു ആർ മിഷേൽ റൈറ്റ്?”
“അതെ, എന്റെ പേര് എങ്ങനെ അറിയാം?”
നിന്റെ പേര് മാത്രമല്ല പെണ്ണേ, നിന്റെ ജാതകം വരെ എനിക്കറിയാം എന്ന് പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ എനിക്ക് പേര് മാത്രമല്ലേ അറിയൂ…
“എനിക്ക് തോന്നുന്നു നമ്മൾ ഒരു വട്ടം ടെലിഫോണിൽ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്, ലാസ്റ്റ് ഇയറിലെ ആ —- പ്രൊജക്റ്റിന്റെ ഭാഗമായി, ഞാനായിരുന്നു ആ പ്രൊജക്റ്റിന്റെ പ്രൊജക്റ്റ് മാനേജർ”
“ശെരിക്കും? ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല”
ചമ്മൽ വെളിയിൽ കാണിക്കാതെ “സാരമില്ല, ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ നിങ്ങളുടെ പ്രൈവസിയിൽ കൈ കടത്തുകയാണെന്ന് തോന്നരുത്” ഞാൻ ഒരു തുടക്കമിട്ടു.
