🫦🫦കാർത്തിക ടീച്ചർ🫦🫦അടിപൊളി  

“പായസം കുടിക്കുന്നോ..”

“ഉം…താ” കാർത്തു ചില്ലുഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പായസം പകരുമ്പോ വൈശുവും അമ്മയും കൂടെ സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി താഴേക്ക് വന്നു. ഞാൻ പായസം കാർത്തുവിന്റെ വിരലിൽ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ചുണ്ടോടു അടുപ്പിച്ചു.

അമ്മയെ കണ്ടതും കാർത്തു വേഗം എന്റെ കൈയിൽ ഗ്ലാസ് തന്നുകൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. നടക്കുമ്പോ അവളുടത്തിരുന്ന മഞ്ഞ പൂക്കൾ നിറഞ്ഞ സാരി അവളുടെ വയറിനെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു. പതിയെ നിതംബം അമർത്തി സോഫയിലേക്കിരിക്കുമ്പോൾ, വൈശുവും കാർത്തുവിന്റെ ഒപ്പമിരുന്നു.
“എന്താടാ അമ്മയോട് ദേഷ്യപെടുന്നേ…” വൈശുവിന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് കാർത്തു പറയുമ്പോ, കാർത്തുവിന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരികൊണ്ട് വൈശു പറഞ്ഞു ”എന്റെ ഡ്രസ്സ് അലക്കി ചീത്തയാക്കി. വേറെ ഡ്രെസ്സിൽ ഉള്ള കളർ ഒക്കെ അതിൽ പട്ടിപിടിച്ചിരുക്കുന്നു..” “അത്രേള്ളൂ, പുതിയത് ഞാൻ വാങ്ങിത്തന്നാ പോരെ…” “ഉം!” കാർത്തു എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി. ഞാനും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പായസം കുടി പൂർത്തിയാക്കി.

വൈശുവിനും കാർത്തുവിനും ഓരോ ഗ്ലാസ് വീതം അമ്മ കൊടുത്തു. വൈശു രുചിയോടെ കഴിക്കുമ്പോ അമ്മ പറഞ്ഞു. “ഇതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി തരുന്നത് അമ്മയെ വഴക്ക് പറയാൻ ആണ് ട്ടോ…” വൈശു അതിനു ചിരിക്കമാത്രം ചെയ്തു.

വൈകീട്ട് അമ്പലത്തിൽ പോകാനായി ഞങ്ങളെല്ലാം ഒരുങ്ങി, കാർത്തുവുമെന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. ഓട്ടോയിൽ ആയിരുന്നു പോയതും വന്നതും, ഓട്ടോയിൽ പോകുമ്പോ കാർത്തുവിന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർന്നായിരുന്നു എന്റെ തോൾ. അതുമൊരു സുഖം തന്നെ. എന്റെ നെറ്റിയിൽ അമ്മ കാണാതെ ഭസ്മകുറിയിട്ടു തന്നത് കാർത്തു ആയിരുന്നു. ഇടക്കൊക്കെ കൈ വിരലുകൾ തമ്മിൽ കോർത്ത് വലം വരികയും ചെയ്തു. കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ മോഹചിരി ചിരിക്കുന്ന നോട്ടം നോക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിൽ അറിയാത്ത നോവുണ്ടായിരുന്നു. നഷ്ടപ്പെടുമോയെന്നു നിനക്കുന്ന നോവ്!

തിരികെ വന്നു എല്ലാരുമൊന്നിച്ചു അത്താഴവും കഴിച്ചു. കാർത്തുവിന്റെ ചിരിയും നോട്ടവും ശെരിക്കുമുള്ള ഇഷ്ടം തന്നെയാണോ എന്നോർത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ ബെഡിൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. ഉറക്കം വരാതായപ്പോ ഞാൻ പതിയെ വൈശുവിനെ തട്ടി വിളിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

“എടി ഞാൻ താഴെ പോകുവാ, നീ വാതിൽ എങ്ങാനും അടച്ചേക്കല്ലേ….”

അവളതിനു ഉറക്കപിച്ചോടെ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. ഇറങ്ങും മുൻപ് ഞാൻ ബാൽക്കണി യിൽ നിന്നാദ്യമൊന്നു താഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ കാർത്തുവിന്റെ മുറിയിൽ വെളിച്ചം ഓഫായിട്ടില്ല. 11:30 ആയി ഇനിയും ഉറങ്ങാതെ ഇതെന്തു ചെയുവാണെന്നു ഞാനോർത്തു.

രണ്ടും കല്പിച്ചു താഴെയിറങ്ങി, വാതിലും പയ്യെ ചാരിവെച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തുവിന്റെ വീടിന്റെ വാതിലിൽ ഞാനൊന്നു മുട്ടി.

“കാർത്തൂ ഉറങ്ങിയോ…”

കാർത്തു ആ നിമിഷം വാതിൽ തുറന്നു. മുടിയൊക്കെ കെട്ടാതെ വിരിച്ചിട്ടിരിക്കയായിരുന്നു. കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയതിൽ നിന്നും കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടനെന്നു വ്യക്തമായി. ഞാനത് കണ്ടതും എന്റെ നെഞ്ചിടറിപോയി.

“കാർത്തൂ, എന്തിനാ കരയുന്നെ!?”
ഒന്നും മിണ്ടാതെയെന്നോട് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കാർത്തുവിന്റെ കൈവിരലിൽ ഞാൻ വിരൽകോർത്തുകൊണ്ട് വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നതും കാർത്തു എന്നെ ഇറുകെ പുണർന്നു.

“എന്നെയിങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നതെന്തിനാ?” എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ പാവം പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ എന്റെ മുത്തിനെ ഇരുകൈകൊണ്ടും താടിയിൽ പിടിച്ചുയർത്തികൊണ്ട്, പറഞ്ഞു.

“കാർത്തൂ, എനിക്ക് പ്രേമിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നോ പെണ്ണിന്റെ മനസ് എങ്ങനെയാണെന്നോ അറിയില്ല.! ഞാൻ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്…പക്ഷെ കാർത്തുവിന്റെ മനസ് നോവുന്നതെനിക്ക് സഹിക്കില്ല!!” ഞാനും കരച്ചിലിന്റെ വക്കെത്തിയിരുന്നു.

“ജീവിതത്തിൽ ഒരു പ്രതീക്ഷയുമില്ലാത്തവളാണ് ഞാൻ, അന്നത്തെ സംഭവത്തിനു ശേഷം പലപ്പോഴും രാത്രി ഞാൻ ദുസ്വപ്നം കണ്ടു എണീക്കാറുണ്ട്, നിന്റെ മാറിൽ കിടന്ന ഇന്നലെ കിടന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ സുഖമായിട്ടൊന്നുറങ്ങിയത്. നീയെന്നെ ഉള്ളുനിറഞ്ഞു സ്നേഹികുമ്പോ പോലും ഞനൊന്നും നിന്നിൽ നിന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല, പക്ഷെ നീയടുത്തുണ്ടെന്നറിയുമ്പോ ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്ന ധൈര്യവും പ്രതീക്ഷയുമാണ് എന്റെ പ്രണയം!!!”

“സമ്മതിച്ചു… അതിനു കരയുന്നതെന്തിനാ…”

“ഞാൻ …..ഉറങ്ങാൻ നോക്കിയപ്പോ ഇടയ്ക്കിടെ നീയടുത്തുണ്ടോ ന്ന് തോന്നും, ഇല്ലെന്നറിയുമ്പോ എനിക്ക്….എനിയ്ക്ക്…” കാർത്തു തല കറങ്ങുന്നപോലെ എന്റെ കൈകളിലേക്ക് വീണതും എന്റെ പെണ്ണിനെ താങ്ങി ഞാൻ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി.

“കാർത്തൂ…”

“കാ…ർത്തൂ..” എനിക്കും ഒട്ടും ശബ്ദമെടുക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്‌ഥയുമാണല്ലോ. വാട്ടർ ബോട്ടിൽ നിന്നും വെള്ളം ഒരല്പം മുഖത്തേക്ക് തെളിച്ചതും കാർത്തു പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു.

“വിശാൽ പൊയ്ക്കോളൂ… ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടെ എന്തേലും വായിച്ചിട്ട് താനേ ഉറങ്ങിക്കോളും…”

“വേണ്ട ഞാൻ കൂടെ കിടന്നോളാം…”

“എത്ര ദിവസം കഴിയും വിശാലിന് എന്റെയൊപ്പം കിടക്കാൻ.? വിശാലിന്റെ അഭാവമെന്റെ മനസ് നോവിക്കുന്നുണ്ട്….”

“എന്റെ പൊട്ടിപെണ്ണേ നിന്റെ നെഞ്ചിൽ ഞാനില്ലേ… പിന്നെ നിനക്കെന്താ…അയ്യേ കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ കിടന്നു കരയുന്നത് നോക്കിയേ. എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട ഈ കരച്ചിൽ കുട്ടിയെ…”

“വേണ്ടൽ പൊയ്ക്കോ….”

കാർത്തുവും കണ്ണീരു തുടച്ചുകൊണ്ട് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“കാർത്തു ഞാനൊന്നു നെറ്റിയിൽ മുത്തിക്കോട്ടെ…”

“എന്തിനാ ചോദിക്കുന്നെ…”

“ചോദിക്കാതെ പിന്നെ…”

“അന്ന് ചോദിച്ചിട്ടാണോ എന്റെ കാലിലെ വിരലിൽ ഒക്കെ…”

“അപ്പൊ അന്ന് ഉറങ്ങീലെ…”

“ഉഹും…കണ്ണടച്ച് കിടക്കയിരുന്നു..നീയെന്നെ എന്തേലും ചെയ്യുമോ നോക്കാൻ…”

“അയ്യടാ എന്തേലും ചെയ്യാൻ പറ്റിയ ഒരു മുതല്… എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട ഈ കരച്ചിൽ കുട്ടി… ആദ്യം താൻ ഇനിയെന്തു വന്നാലും കരയില്ല പ്രോമിസ് ചെയ്യ് എന്നാൽ നോക്കാം…”
“എന്ത് നോക്കാം..”

“അല്ല ഞാനെന്തോ ചെയ്യുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ലേ… അത്!!”

“ദേ വേണ്ടാത്തത് പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയോട് പറയും!”

“ആഹ് ആഹാ എന്നെ ഓരോന്ന് കാണിച്ചു കൊതിപ്പിച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ കുറ്റം മുഴുവനുമെനിക്കയോ…”

“വിശാൽ…”

“ഉം…”

“ഇപ്പോ അതൊന്നും വേണ്ടടാ പ്ലീസ്..”

“അതിനു ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലാലോ…”

“പറഞ്ഞില്ല.. എന്നാലും വേണ്ട…”

“ശെരി കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കട്ടെ…”

“ഉഹും വേണ്ട നീ തിരിഞ്ഞു കിടക്ക്…”

“ശെരി ശെരി…”

കാർത്തു ചുവരറ്റത്തേക്ക് നീങ്ങിയങ്ങു കിടന്നു, ഞാനും കാർത്തുവിനെ ചേർന്ന് കിടന്നതും. എനിക്ക് കാർത്തുവിന്റെ മുടിയിൽ നിന്നുയരുന്ന ദേവദാരു മണം മൂക്കിലേക്ക് വന്നു തുടങ്ങി. ഒപ്പം കാർത്തു എന്റെയാണെന്നുള്ള തോന്നലുമെന്നെ കീഴടക്കികൊണ്ടിരുന്നു.

+23

-6