🫦🫦കാർത്തിക ടീച്ചർ🫦🫦അടിപൊളി  

പക്ഷെ ആ രാത്രി….അവർ നാട്ടിലേക്ക് ചെന്ന ആ രാത്രി കിടക്കയിലും ഹാളിലും ബാല്കണിയിലുമെന്നു വേണ്ട കഴപ്പ് തീരും വരെ ഞാനുമെന്റെ ടീച്ചറും പണ്ണി രസിച്ചു. ടീച്ചറിപ്പോ എന്റെ കുണ്ണയെ രാവിലെ എണീക്കുമ്പോഴേ വായിലാക്കുന്നതും പതിവാണ്. തുണിയില്ലാതെ ഫ്ലാറ്റിൽ നടക്കുമ്പോ ഓടിച്ചു പണ്ണാൻ എനിക്കത്ര ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അതിന്റെയടുത്തയാഴ്‌ച നാട്ടിലേക്ക് വൈഷ്ണവിയുടെ പിറന്നാളിന് ചെന്നപ്പോൾ കാർത്തുവിന്റെ മുഖം തുടുത്തിരുക്കുന്നതും ഞാനൊരല്പം ശോഷിച്ചതും കണ്ടപ്പോ അമ്മയ്ക്ക് പരാതിയായി. കാർത്തു അത് കേട്ട് അമ്മയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് ചിരിക്കയും ചെയ്തു.
സ്‌കൂട്ടി അച്ഛൻ ട്രെയിനിൽ കയറ്റി അയച്ചപ്പോൾ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേർക്കും അത് കുറച്ചു സൗകര്യമായി. നഗരത്തിൽ രാവും പകലും ലീവ് കിട്ടുമ്പോ ഞങ്ങൾ കറങ്ങുമായിരുന്നു. ബീച്ചിൽ വെച്ചൊരു സായം സന്ധ്യയിലും ഞങ്ങൾ മതിമറന്നു ആഘോഷിച്ചു. വിഴിഞ്ഞതിനടുത്തുള്ള തിരക്ക് കുറഞ്ഞ ബീച്ചിൽ വെച്ചായിരുന്നു അത്. അത്രയും റിസ്ക് എടുക്കാൻ ഞങ്ങളുടെ ഉള്ളിലെ കഴപ്പിന്റെ ചൂട് മറ്റൊരു കാരണമായിരുന്നു.

കാർത്തു റെന്റ് കൊടുക്കാൻ കൈയിൽ നിന്നും പൈസ കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും പാർട്ട് ടൈം ആയി ജോലിക്ക് പോകണമെന്ന ആഗ്രഹം ഉടലെടുത്തു. ഫ്ലാറ്റിന്റെ സെക്രട്ടറി ശ്യാം അങ്കിൾ ഒരു മാഗസിനിൽ ഫോട്ടഗ്രാഫർ ആയിരുന്നു. എനിക്ക് അങ്കിളിന്റെ കൂടെ അസിസ്റ്റന്റ് ആയിട്ട് ശനി ഞായർ ദിവസങ്ങളിൽ ഒപ്പം കൂടാനൊരു അവസരം ലഭിച്ചു. നഗരം മൊത്തം അയാളുടെ കാറിൽ കറങ്ങാനും പതിയെ കാർ ഡ്രൈവിംഗ് പഠിക്കാനും അതുകൊണ്ട് അവസരമുണ്ടായി. ഫോട്ടഗ്രാഫി വല്യ കമ്പം ഇല്ലെങ്കിലും ഞാൻ എടുക്കുന്ന ഫോട്ടോസ് നു ജീവനുണ്ടെന്നു ഒരു കമന്റ് ഒരിക്കൽ ഞാനെന്തോ കോപ്രായം കാണിച്ചപ്പോൾ ശ്യാം അങ്കിൾ എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.

കാർത്തുവിന്റെ സ്‌കൂളിൽ നിന്നും കൊടൈക്കനാലിലേക്ക് ഒരു ട്രിപ്പ് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു, കാർത്തു തനിയെ പോകുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് വിഷമമായി. പക്ഷെ കാർത്തു അതിഭീകരമായി ഒരു വിദ്യ പ്രയോഗിച്ചു. സ്‌കൂൾ മാനേജമെന്റിനോട് ടൂറിനു ഒരാളെ കൂടെ കൊണ്ടുവരാൻ സമ്മതമാണോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഏവർക്കും പ്രിയപ്പെട്ട ടീച്ചറല്ലേ ചോദിക്കുന്നത് അവരുമതിന് സമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ മൂന്നു ദിവസം കൊടൈക്കനാലിൽ തണുപ്പിൽ ഞാനും കാർത്തുവും ഞങ്ങളുടെ ഹണിമൂൺ ആഘോഷവും കഴിഞ്ഞെത്തി. പ്രകൃതി അതിന്റെ യൗവന തീക്ഷണതയിൽ നിൽക്കുന്ന നേരം മനസും ശരീരവും ഒരേ ആളിൽ അലിഞ്ഞു തീരുന്ന സുഖം അതനുഭവിക്കുക തന്നെ വേണം, പ്രായം കൂടിയ പെണ്ണിനെ കിടത്തിയും കുനിച്ചും കയ്യിലെടുത്തും വായിൽ അടിച്ചും വിയർത്തൊഴുകി തളരുന്ന സുഖം ആ ദിവസങ്ങളിൽ ഞാനിറഞ്ഞിരുന്നു.

“കാർത്തൂ….ഇന്ന് പുറത്തു പോയി കഴിച്ചാലോ…”

“എന്താടാ …”

“ഹേ, അങ്കിൾ ഒരു സെക്കൻഡ് ഹാൻഡ് കാമറ തരാമെന്നു പറഞ്ഞു. ഞാനിന്നു അങ്കിളിന്റെ കാമറയിൽ സ്ട്രീറ്റ് ഫോട്ടോസ് കുറച്ചെണ്ണം എടുത്തത് അങ്കിളിനു ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.”
“ആഹാ..എന്റെ മോൻ ഇതിനൊക്കെ ഇന്ട്രെസ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്നോടിതുവരെ പറഞ്ഞില്ലാലോ.”

“ഇന്ട്രെസ്റ് ഉണ്ടോ എന്നറിയില്ല. അങ്കിൾ പറഞ്ഞത് ഫോട്ടോസ് നു ഒരു ഫ്രഷ്‌നെസ്സും ലൈഫും ഒക്കെ ഉണ്ടെന്നാ…എനിക്കറിയില്ല.”

“ഇതൊന്നും അങ്ങനെ വിട്ടുകളയല്ലേ വിശാൽ. നമുക്ക് ശ്രമിക്കാം!” ഞങ്ങൾ കാർത്തുവിന്റെ സ്‌കൂട്ടിയിൽ തന്നെ പുറത്തു ഡിന്നർ കഴിച്ചു ലിഫ്റ്റിൽ കയറുമ്പോ അച്ഛന്റെ ഫോൺ എനിക്ക് വന്നു. സുഖമാണോ രണ്ടാക്കുമെന്നായിരുന്നു ആദ്യത്തെ ചോദ്യം. ഞാൻ പഠിത്തവും പാർട്ട് ടൈം ജോലിയും നന്നായി പോകുന്നുണ്ടെന്നച്ഛനോടു പറഞ്ഞു, മറുപടി പറയുന്ന അച്ഛന്റെ ശബ്ദത്തിൽ സാധാരണ സംസാരിക്കുന്ന ഒരു ഹാപ്പിനെസ്സ് എനിക്ക് കിട്ടിയില്ല. എന്തോ ഒരു കുഴപ്പമുണ്ടെന്നു എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞു. ഞാൻ വൈശുവിനെ ഫോൺ വിളിച്ചപ്പോൾ അവളെല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞു. രണ്ടൂസം മുൻപ് ജി കെ ബുക്ക്സ് പബ്ലിഷിംഗ് കമ്പനി പുതിയൊരു ബുക്കിന്റെ കാര്യത്തിന് സംസാരിക്കാൻ വീട്ടിലേക്ക് വന്നിരുന്നു എന്നും. ടീച്ചർ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് മാറിയത് അവർ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നും. അങ്ങനെ അച്ഛൻ “അല്ലി ചേച്ചി” ആ പുസ്തകത്തെ കുറിച്ച് അറിഞ്ഞു എന്നും. എന്നോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ എല്ലാമെനിക്കറിയാം എന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞു.

കാർത്തുവിനോട് അച്ഛനും അമ്മയും എല്ലാം അറിഞ്ഞെന്നു പറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖം വാടി.

“അച്ഛനുമമ്മയും എന്നെ ശപിക്കുമോ?”

“എന്താ കാർത്തൂ ഇങ്ങനൊക്കെ…”

“അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ അവർ നാളെ വരുന്നകാര്യം നമ്മളോട് പറയുമോ?”

“ശെരിയാരിക്കാം, നിനക്കറിയാമോ എന്റെ അഞ്ചാം വയസിലാണ് അച്ഛൻ മരിക്കുന്നത്, ശേഷം എന്റെയമ്മ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്, എനിക്കൊരു ജോലിയാകും മുന്നേ അമ്മയും വിട്ടകന്നു. മറ്റുള്ളവരുടെ കരുണയിലാണ് ഞാൻ തുടർന്നു ജീവിച്ചത്. എല്ലാർക്കും ഭാരമാകാൻ വിധിക്കപെട്ടവൾ. ഞാനാർക്ക് വേണ്ടിയാണു ജീവിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കുപോലുമറിയില്ല! വിവാഹം കഴിക്കാനുള്ള യോഗ്യതയുമില്ല. ഞാൻ ശപിക്കപെട്ടവളല്ലേ? അമ്മയാകാൻ കഴിയാത്തവൾ!”

“ഇനിയത് മിണ്ടിപ്പോകരുത്. അമ്മയാകുന്നതാണോ ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മഹത്വമുള്ള കാര്യം? ഞാനൊരിക്കലും അത്രയും വേദന സഹിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തുവിനോട് അമ്മയാകാൻ പറയില്ല! വേണ്ട കാർത്തൂ. എനിക്ക് നീയും നിനക്ക് ഞാനും ഉണ്ടല്ലോ അത് മതി…”

കാർത്തുവിനെയും കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് കിടന്നുറങ്ങുമ്പോൾ, അന്നാദ്യമായി ജീവിതമെന്തെന്നു ഞാൻ മനസിലാക്കി തുടങ്ങി.

അടുത്തയാഴ്ച നാട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാമെന്നു തീരുമാനിച്ചു. അച്ഛനും അമ്മയും ഞാൻ വിളിച്ചാൽ ദാ ദീ എന്ന് രണ്ടക്ഷരം മാത്രമേ പറയുന്നുള്ളു. എനിക്കാകെ പേടിയായി. കാർത്തുവിനോട് പറയാനും വയ്യ! പറഞ്ഞാൽ എന്നെ വിട്ടു പൊയ്ക്കോളൂ എന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കരയുന്നത് കാണേണ്ടി വരും! വേണ്ട വേണ്ട ….
അങ്ങനെ രണ്ടാളും നാട്ടിലെത്തി, കാർത്തു ശെരിക്കും പേടിച്ചിരുന്നു. എന്താണ് നടക്കാൻ പോണതെന്നു ഒരു പിടിയുമില്ല. കണ്ടതും അമ്മയും അച്ഛനും ബലം പിടിച്ചു തന്നെ നിൽപ്പാണ്, അവരെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. അത്രക്ക് അഭിമാനിക്കാൻ കഴിയുന്ന കാര്യമാണല്ലോ ഞാനും ചെയ്തത്. എന്നോട് മിണ്ടിയിലെങ്കിൽ പോട്ടെ, പക്ഷെ രണ്ടാളും കാർത്തുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കിയില്ല, നേരിൽ കണ്ടാലും മിണ്ടാതെയായിരുന്നു നടപ്പ്. എനിക്കാകെ എന്തൊപോലെയായി. കാർത്തു പറഞ്ഞപോലെ അവളെ അച്ഛനും അമ്മയും വെറുക്കുന്നുണ്ടാകുമോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ ഉലച്ചു.

അന്ന് രാത്രി കാർത്തു അത്താഴം കഴിക്കാനായി വന്നതേയില്ല. ഞാൻ പോകണോ വേണ്ടായോ എന്നമാന്തിച്ചു നില്കുമ്പോ വൈശു എന്നെ തടഞ്ഞു. അച്ഛൻ നല്ല ദേഷ്യത്തിലാണ് എന്ന് കാതിൽ പറയുകയും ചെയ്തു.

+23

-6