🫦🫦കാർത്തിക ടീച്ചർ🫦🫦അടിപൊളി  

“മതി നമുക്ക് പോകാമെന്നു…”

എനിക്കും അസ്വസ്‌ഥമായെങ്കിലും ഞാനുമതു സമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ വീടെത്തും വരെ കാർത്തു തന്നെ ഓടിച്ചു. ആള് പെട്ടന്ന് പഠിച്ചുന്നു പറയുന്നതാകും ശെരി. ഒരു പേടിയും അവൾക്കില്ലായിരുന്നു.
അന്ന് വൈകീട്ട് അപ്രതീക്ഷിതമായി അച്ഛന്റെ ഫോണിലേക്ക് കാർത്തു വിളിച്ചു. ഞങ്ങളെല്ലാരും അത്താഴം കഴിക്കുന്ന നേരമായിരുന്നു അപ്പോൾ, അതിനാൽ ഫോൺ വന്നത് കണ്ടില്ല. കഴിച്ച ശേഷം അച്ഛനെന്നോടു ടീച്ചറുടെ നമ്പർ ആണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു മുകളിലേക്ക് പോയി.

“ഹലോ..”

“കാർത്തൂ..”

“നിന്റെ മടിയിലിരുത്തിയാണോ എനിക്ക് ആ പേരിട്ടത്!…”

“ഹിഹി ….ശെരി ശെരി, വിളിക്കുന്നില്ല….”

“ഇന്ന് നീ ചെയ്തപോലെ ഇനി ചെയ്താലുണ്ടല്ലോ, നിനക്ക് ഞാൻ ടീച്ചറാണെന്ന ഭാവമൊന്നുമില്ല. നിന്റെ പ്രായത്തിന്റെ കുഴപ്പമാണ്, ഇങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഇനി നീ റ്റിയൂഷന് വരികയും വേണ്ട.”

“ടീച്ചർ ടീച്ചർ …സോറി!!!” എന്റെ മനസ് പിടഞ്ഞു, വിക്കി വിക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. ടീച്ചർ പറയുന്നപോലെ ഞാൻ കേൾക്കാം ഇനി ഞാൻ….. എനിക്ക് കരച്ചിൽ വന്നിട്ട് ഒന്നും പറയാനും പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ തിരിച്ചൊന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഹലോ ഹലോ ….എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

ടീച്ചറുടെ വീടിന്റെ വാതിലിൽ ആരോ ശ്കതിയായി തട്ടുന്നപോലെയൊരു ശബ്ദമാണ് ഞാൻ ഫോൺ ചെവിയിൽ ചേർത്തപ്പോൾ കേട്ടത്.

“ആഹ് വിടെന്നെ …..അയ്യോ!!!!” ടീച്ചർ അലറുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ വല്ലാതെയായി. ടീച്ചർക്കെന്തോ അപകടം പറ്റുന്നുണ്ടെന്ന തോന്നൽ എന്റെ ഉള്ളുലച്ചു. ആലോചിച്ചു നിൽക്കാൻ സമയമില്ല. ഞാൻ വേഗമെന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും താഴേക്ക് ഓടി, അച്ഛൻ ടീവി കാണുകയായിരുന്നു.

“അച്ഛാ ….എന്റെ ടീച്ചർക്ക് എന്തോ അവിടെ….ആരോ ടീച്ചറെ ഉപദ്രവിക്കുണ്ട്, ഫോണിൽ ഞാനിപ്പോ…” എനിക്കൊന്നും പറയാൻ കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ടീച്ചറുടെ നിലവിളി മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിലപ്പോൾ.

“എന്താടാ ….മോനു, ആർക്കാ നീ സമാധാനമായിട്ട് പറ.”

“അയ്യോ പറയാനൊന്നും നേരമില്ല, അച്ഛൻ വേഗം വണ്ടിയെടുക്ക് നമുക്കൊന്ന് അവിടെ വരെ വേഗം പോകാം….”

ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ നിന്നും അച്ചന്റെ ഷർട്ട് എടുത്തു വന്നു, ഉള്ളിൽ പേടിച്ചു വിറക്കുന്നു, എന്റെ ദൈവങ്ങളെ എന്റെ ടീച്ചറൂട്ടിയെ കാത്തോളണേ ….ഉള്ളുരുകി ഞാൻ പ്രാർഥിച്ചു. കക്ഷവും നെറ്റിയും വിയർപ്പുപൊടിഞ്ഞുകൊണ്ട് രണ്ടാളും ബൈക്കിന്റെ കീയുമെടുത്തിറങ്ങി. അമ്മയും വൈഷ്ണവിയും എന്താണ് സംഭവമെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയിലായിരുന്നു.

അച്ഛൻ ഇരുട്ടിലൂടെ ബൈക്ക് വേഗം ചീറി പായിക്കുമ്പോ ഞാൻ കണ്ണീരു തുടച്ചുകൊണ്ട് വഴിപറഞ്ഞുകൊടുത്തു. തണുത്ത കാറ്റ് നല്ലപോലെയുണ്ടായിരുന്നു. അത് ഞങ്ങൾ രണ്ടാളുടെയും മുഖത്തേക്കടിക്കുമ്പോ ഏതാണ്ട് പള്ളിയുടെ അടുത്തെത്തിയിരുന്നു. അച്ഛൻ പറഞ്ഞു, “ഈ ഉള്ളിലേക്കുള്ള വഴിയല്ലേടാ …..”
“അതേയച്ഛാ …..നിക്ക് പേടിയാകുന്നു…”

“ഒന്നുല്ലടാ ….”

വീടിന്റെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോൾ വാതിൽ അടഞ്ഞിരുന്നു, അകത്തു ടീച്ചറുടെ തളർച്ചയിൽ കരയുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു. ഞാൻ ടീച്ചറുടെ വീടിന്റെ പിറകുവശത്തേക്ക് ഓടി, അവിടെ ഒരു വിറകു ചാളയുണ്ട്, പുളിയുടെ കൊമ്പാണ് അധികവും. വലിപ്പമുള്ള വിറക് ഞാനൊരെണ്ണം എടുത്തു വരുമ്പോ അച്ഛൻ വാതിൽ ഒരു ചവിട്ടു കൊടുത്തു. ഞാനും വാതിലിന്റെ മുന്നിലേക്ക് നിന്ന് അകത്തേക്ക് നോക്കിയാ നിമിഷമൊന്നു ഞെട്ടി.

ടീച്ചർ നിലത്തു കിടക്കുന്നുണ്ട്, സാരി ദേഹത്തില്ല, പാവാടയും ബ്ലൗസും മാത്രമാണ്. പാവം കിടന്നു കരയുകയാണ്. അയാളെ കൈകൊണ്ട് തള്ളാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോ, കിളവൻ കൈകൊണ്ട് ടീച്ചറുടെ കയ്യമർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു. വാതിൽ ചവിട്ടിയപ്പോൾ തുറന്ന ശബ്ദം കേട്ട് പേടിച്ച ടീച്ചറുടെ അരികിൽ കിടന്ന ആ കിളവന്റെ മുഖം ഞാനോർത്തെടുത്തു, അന്ന് ടീച്ചറെ ബേസിൽ വെച്ച് ജാക്കി വെച്ചവൻ ആണ്. അവൻ ഷഡി മാത്രം ഇട്ടു എണീറ്റ് നില്കുന്നു. അച്ഛൻ ഒരു നിമിഷം അയാളെ നോക്കിയതും, അയാൾ പേടിച്ചു ഒതുങ്ങി നിന്നു.

“ടീച്ചർ ….” കീറിപ്പറിഞ്ഞ സാരിയുമായി നിലത്തു കിടക്കുന്ന എന്റെ കാർത്തുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെയുള്ളിൽ കിളവനെ കൊല്ലാനുള്ള കലി മൂത്തു വന്നു. പിന്നെ ഞാനൊന്നും നോക്കിയില്ല, വരുന്നിടത്തു വെച്ച് കാണാമെന്ന ഭാവത്തോടെ കയ്യിലെ പുളിയുടെ വിറക് മുറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരൊറ്റ അടി!!! അതും അയാളുടെ തലക്ക് തന്നെ നോക്കി ഞാൻ കൊടുത്തു. കിളി പറന്നപോലെ കാർത്തുവിന്റെ മേലേക്ക് വീഴാൻ നോക്കിയപ്പോ ഒരു ചവിട്ടൂടെ ഞാൻ അയാളുടെ മുതുകിലായി കൊടുത്തു. അയാൾ കറങ്ങി വീണതും കാർത്തു കണ്ണീരോടെ മുഖം തുടച്ചു പിടഞ്ഞെണീറ്റു.

“ഡാ നീ ഒരു സാരി എടുത്തുകൊടുക്ക് ടീച്ചർക്ക് ….” എന്റെയച്ഛൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ബോധം പോയ കിളവന്റെ താടിയിൽ ഒരു കാലുകൊണ്ട് ഒന്ന് തോണ്ടി.

“പോലീസിനെ വിളിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഇവനെങ്ങാനും ചത്താൽ, നമ്മൾ ഉത്തരം പറയേണ്ടി വരും.” അച്ഛൻ വേഗം ഫോണിൽ പൊലീസുകാരെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. ഇങ്ങോട്ടേക്കെത്താൻ വഴിയും പറഞ്ഞു.

ഞാൻ അലമാരയിൽ നിന്നും ഒരു സാരി എടുത്തിട്ട്, ടീച്ചർക്ക് കൊടുത്തു. എനിക്കെന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് ഒരു പിടിയുമില്ലായിരുന്നു. ടീച്ചർ അതും വാങ്ങിച്ചു തല കുനിഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു. എന്നെ ഒന്ന് നോക്കാൻ പോലും ടീച്ചർക്ക് ശക്തിയില്ലായിരുന്നു. ദേഹത്തു കുറെ നഖം കൊണ്ട പാടുകളുണ്ട്!! അത് കാണുമ്പോ കിളവൻ ഞാൻ ഒന്നുടെ കൊടുത്താലോ എന്ന് തോന്നി. പുളിയുടെ കൊമ്പ് ഒന്നുടെ മുറുക്കി പിടിച്ചതും അച്ഛനെന്നെ തടുത്തു.
ശേഷം അച്ഛനും ഞാനും കസേരയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. അധികം വൈകാതെ പോലീസ് ജീപ്പ് വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.

“ആരാ ഫോൺ ചെയ്തേ ?”

“ഞാനാ സാറെ, എന്റെ മോന്റെ ടീച്ചറുടെ വീടാണ്, ഞങ്ങൾ വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ….. ”

“അവനെവിടെ ?”

“അകത്തു ബോധം പോയ പോലെ കിടപ്പുണ്ട്.”

“പിസി അവനെ എടുത്തു ജീപ്പിലേക്കിടഡോ. ചത്തോ നോക്ക് അല്ലേലും….ഇവനൊക്കെ ചാവുന്നതാ നല്ലത്.”

“ടീച്ചറുടെ പേരെന്താണ് …” പോലീസ് വന്നതും ടീച്ചർ വാതിൽപ്പടിയിൽ ചാരി നിന്നു.

“കാർത്തിക!”

“കാർത്തിക ടീച്ചറെ, ഇവന്റെ കാര്യം ഞങ്ങളേറ്റു. ടീച്ചർ പക്ഷെ ഇനിയിവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിക്കുന്നത് ബുദ്ധിയല്ല, ഒന്നാമത് ഇയാൾക്കൊരു മകനുണ്ട്, അതും ഇതുപോലെ കള്ളും കഞ്ചാവുമാണ്.”

“സാറെ, എനിക്ക് പോകാൻ മറ്റൊരിടമില്ല.”

“അച്ഛാ, നമുക്ക് നമ്മുടെ വാടക വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടോയലോ …” ഞാൻ പതിയെ അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു.

“എടാ അതിനു പെയിന്റിംഗ് ഒക്കെ ചെയ്യാനില്ലെ ?”

“സാർ, ടീച്ചർക്ക് വിരോധമില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ കൂട്ടികൊണ്ട് പോകാം.”

+23

-6