ഏലപ്പാറയിലെ നവദമ്പതികൾ 2

Elapparayile Navadambathikal Part 2 | Author : Aashan Kumaran

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

കിട്ടിയ പ്രോത്സാഹനങ്ങൾക്ക് നന്ദി…. കമ്പി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നവർക്ക് ഈ ലക്കവും നിരാശരാകേണ്ടി വരും…. തേല്ലോന്ന് ക്ഷമിക്കുക….

ഇത്തിരി ജോലിതിരക്കുകളുണ്ട്…. അതിനിടയിലും സമയം കണ്ടെത്തി എഴുതിയതാണ്…. ഇഷ്ടപെട്ടെങ്കിൽ ലൈക്‌ അടിക്കുക… കമന്റ്സ് ഇടുക… ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ മാത്രം മതി….

ഈ ഭാഗവും തുടങ്ങട്ടെ….

റീന ശ്രീയുടെ ശരീരത്തിലേക്കും അയ്യാളെയും മാറി മാറി നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു…

ഡോർ തുറന്നു നിന്ന മനുഷ്യൻ റീനയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…

പക്ഷെ അയാളെ കണ്ട് റീനയ്ക്ക് തല കറങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി…

റീന : ചേച്ചി… അയ്യാൾ..????????

ആ വ്യക്തിയിലേക്ക് റീന കൈ ചൂണ്ടിയതും അവൾ ദേവിയുടെ തോളിലേക്ക് കുഴഞ്ഞു വീണു……..

വൻ തിരക്കായിരുന്നു ശ്രീയുടെയും ശാന്തിയുടെയും സംസ്കാര ചടങ്ങിന്…

വരുന്നവർ റീനയുടെ സങ്കടം കണ്ട് ഒപ്പം കരയാതെ മടങ്ങിയിരുന്നില്ല…..

ബാലന്റെ ഒക്കത്തുള്ള പാച്ചുവിനെ കണ്ട് കണ്ണു നനയാത്ത ആരും തന്നെ ആ കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….

ചടങ്ങിന് വന്ന എല്ലാവരും കൂടുതലും ശ്രദ്ധിച്ചത് ഒരേയൊരാളെ മാത്രമായിരുന്നു….

അയാളെ തന്നെയാണ് റീനയും ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്….

വരുന്നവർ ഒക്കെ കണ്ടു തൊഴുതു മടങ്ങുമ്പോൾ മൃത ശരീരങ്ങളുടെ കാൽ ഭാഗത്തു മാറി നിന്നിരുന്ന അയാളെ റീന ദേവിയുടെ തോളിൽ കിടന്നു നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു….

റീനയുടെ നോട്ടം മനസ്സിലാക്കിയ ദേവി റീനയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു തന്റെ മുഖത്തേക്ക് തിരിച്ചു…

ദേവി : അതാണ് ശ്രീരാജ്…… രാജു……ശ്രീയുടെ ചേട്ടൻ…..

ആ വാക്കുകൾ റീനയ്ക്ക് ഞെട്ടലായിരുന്നു…. അല്പം മാറി നിന്നു കേട്ട ജോയ് മോനും അതൊരു ഷോക്ക് ആയിരുന്നു…

റീന ചിന്തിച്ചു…. ചേട്ടനോ… ഏതു ചേട്ടൻ…. ഇവിടെയുള്ള ചേട്ടൻ….. ഒരിക്കൽ പോലും തന്നോട് പറയാതിരുന്ന അല്ലെങ്കിൽ കേട്ടുകേൾവി പോലുമില്ലാത്ത ഒരു ചേട്ടൻ….. ശ്രീജിത്തോ അല്ലെങ്കിൽ അമ്മയോ ഒരിക്കൽ പോലും സൂചിപ്പിച്ചിട്ടില്ല അങ്ങനൊരു ചേട്ടനെ പറ്റി…..

പക്ഷെ ആളെ കണ്ടാൽ അത് ചേട്ടൻ തന്നെയാണെന്ന് മനസ്സിലാവും….. ശ്രീയേട്ടന്റെ അതെ ഛായ… അല്ലെങ്കിൽ ശ്രീരാജിന്റെ അതെ ഛായയാണ് ശ്രീയേട്ടൻ….അല്പം വ്യത്യാസങ്ങൾ കാഴ്ചയിലുണ്ടെങ്കിലും ആർക്കും കണ്ടാൽ അവർ സഹോദരങ്ങൾ ആണെന്ന് മനസ്സിലാകും ….. പക്ഷെ എന്തിനു ഇത് മറച്ചു വെച്ചു….

ദേവിയുടെ ആ വാക്കുകൾ അവളിൽ ആയിരം ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തിയെങ്കിലും സന്ദർഭം ഇതായത് കൊണ്ട് കൂടുതലൊന്നും ചോദിച്ചില്ല….

അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഇനി അതൊക്കെ എന്തിനു…. തനിക്ക് നഷ്ടപെടാനുള്ളതൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടു…

ബാലൻ : മോനെ രാജു…. നീ ഇങ്ങനെ നിന്നാലെങ്ങനാ….. പോയി കുളിച്ചു വാ…

റീന രാജുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

രാജു പക്ഷെ റീനയെയോ മറ്റു ആളുകളെയോ നോക്കിയില്ല…..

രാജു കുളിച്ചു മുണ്ടും തോർത്തുമണിഞ്ഞു വന്നു ശേഷ ക്രിയകൾ ചെയ്തു…..

മുഖം മറയ്ക്കുമ്പോൾ റീന ചെന്നു ശാന്തിയുടെയും അവളുടെ ശ്രീയേട്ടന്റെയും മുഖത്തു ഉമ്മ വെച്ച് കരഞ്ഞത് എല്ലാവരുടെയും നെഞ്ചിൽ ഒരു നോവായി നിന്നു.. ശ്രീയുടെ മുഖം പോലും ആരെയും കാണിച്ചില്ല…. തല ഭാഗത്തു തുണിയുടെ പുറത്ത് ചുംബനം നൽകി…… ബാലനും ദേവിയും വിങ്ങിപൊട്ടി…. ഒന്നുമറിയാതെ പാച്ചുവും വിശന്നു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

അവസാനം ശ്രീരാജാണ് ചുംബിച്ചത്…. കരഞ്ഞു പിടയുമ്പോഴും റീന ശ്രീരാജിനെ നോക്കി….. ആദ്യം ശ്രീജിത്തിന്റെ തലയിൽ തലോടി ചുംബനം നൽകി….

പിന്നീട് ശാന്തിയുടെ മുഖത്തു കുറെ നേരം നോക്കി നിന്നു…. മൂന്ന് വട്ടം അമ്മയെ ചുംബിച്ചു അവൻ…. കരഞ്ഞില്ലെങ്കിലും കണ്ണിൽ നിന്നു കണ്ണുനീർ വന്നത് അമ്മയുടെ മുഖം മറച്ചപ്പോൾ ആയിരുന്നു….

എല്ലാ ചടങ്ങുകളും കഴിഞ്ഞു ശരീരങ്ങൾ കൊണ്ടു പോകുമ്പോൾ റീന അലറി കരഞ്ഞു… ആ വേളയിൽ രാജു തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി…

അങ്ങനെ വിലാപയാത്രയായി അവരെ വഹിച്ചു ആംബുലൻസ് നീങ്ങുന്നത് റീന നോക്കി നിന്നു…

_________________________________________

മാളിയേക്കൽ തറവാടിൽ കരഞ്ഞു തളർന്നു കിടപ്പായിരുന്നു എൽസി…. തോമസ് മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ എൽസി തലയുയർത്തി…

എൽസി : എനിക്കെന്റെ മോളെ കാണണം….

അലമാരയിളെ ലോക്കറിൽ നിന്നു എന്തോ പരതുകയായിരുന്നു തോമസ്…

എൽസി,: നിങ്ങൾ കേട്ടില്ലേ… എനിക്കെന്റെ മോളെ കാണണം….

തോമസ് : പോയി കണ്ടോ… പക്ഷെ വേഗം വേണം…. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആ തേവിടിശിയെയും ഞാൻ തീർക്കും….

എൽസി : നരകിക്കും നിങ്ങൾ….. എന്റെ ശാപം നിങ്ങളോട് പകരം ചോദിക്കാതിരിക്കില്ല…..

തോമസ് : നിന്റെ ശാപം…. ത്ഫൂ…..

എൽസി : നോക്കിക്കോ…. നിങ്ങൾ ചെയ്തതിനു പകരം നിങ്ങൾക്കും കിട്ടും…

തോമസ് : പകരം ചോദിക്കാൻ വരട്ടെടി…. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഇനി ആര് വരാൻ…..

________________________________________

സമയം രാത്രിയായി…. മരണ ചടങ്ങിൽ പങ്കെടുത്ത ആളുകളൊക്കെ പോയി വീട് വിജനമായി… ആ വീട്ടിൽ റീനയും കുഞ്ഞും പിന്നെ ബാലനും ശ്രീരാജും പിന്നെ ശ്രീരാജിന്റെ ഒരു സുഹൃത്തും മാത്രമായി…

ദേവി അവളുടെ വീട്ടിൽ രാത്രിക്കുള്ള ഭക്ഷണം തയാറാക്കുവായിരുന്നു…

ജോയ്മോൻ വൈകീട്ടാണ് പോയത്…

ബാലൻ : മോനെ രാജു….

ഉമ്മറത്തെ കസേരയിൽ ചാഞ്ഞു കണ്ണടച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു ശ്രീരാജ്…

രാജു : ബാലേട്ടാ…

ബാലൻ : ഇന്നലെ രാവിലെ വരെ ഞങ്ങൾ കളിച്ചു ചിരിച്ചു തമാശ പറഞ്ഞു പോയതാ…. പക്ഷെ…

ബാലൻ കരഞ്ഞു തുടങ്ങി…ശ്രീരാജ് പക്ഷെ വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു..

രാജു : ഞാനും വിചാരിച്ചില്ല ഇങ്ങനെ വാർത്തയായി ബാലേട്ടൻ വിളിക്കുമെന്ന്… എന്റെ അമ്മ…..

റീന അവരുടെ പുറത്തെ സംസാരം കേട്ടു തളർന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു… പാച്ചു അവളുടെ തൊട്ടരികിൽ ഉറങ്ങി കിടക്കുവായിരുന്നു….

റീന നന്നായി ക്ഷീണിച്ചു…. തന്റെ റൂമിൽ താൻ ഒറ്റയ്ക്കാണെന്നും പിന്നെ ഭിത്തിയിലുള്ള കല്യാണ ഫോട്ടോ കണ്ടതോടു കൂടി കരഞ്ഞു തുടങ്ങി…

ബാലനും രാജുവും അവളുടെ തേങ്ങിയുള്ള കരച്ചിൽ കേട്ടു സംസാരം നിർത്തി….

അപ്പോഴേക്കും ദേവി ഭക്ഷണമായി എത്തി…

ബാലൻ : വാ മോനെ വല്ലതും കഴിക്കാം… നീ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ…

രാജു : മം…

ബാലൻ : കൂട്ടുകാരനെ വിളിക്കുന്നില്ലേ

രാജു : പാപ്പി…. വാ

ജീപ്പിൽ ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന നല്ല അസ്സൽ തമിഴൻ പാണ്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു…. നല്ല ഉയരവും ശരീരവും നീളൻ മുടിയും കണ്ടാൽ ആരുമൊന്ന് ഭയക്കും…. മുഖത്ത് കുറ്റി രോമങ്ങൾ….

രാജു : ഇതെന്റെ ചങ്ങാതിയാ….പളനിവേൽ…. പാപ്പിയെന്നു വിളിക്കും

ബാലൻ : കയറി വാ…

ബാലൻ പാപ്പിയേ നോക്കി അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു….

പാപ്പി കയറി ഉമ്മറത്തിരുന്നു….താൻ അവിടെ ഇരുന്നോളാമെന്നു ശ്രീരാജിനോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു പാപ്പി…