“ലെനയെക്കൊണ്ട് അന്നയെ ഒന്ന് വിളിപ്പിക്കണം. ഞാൻ വിഷമിച്ചിരിക്കുകയാണ് എന്നൊക്കെ അവളോട് പറയാൻ പറ. അവള് എന്നെ വിളിക്കുമോ എന്ന് നോക്കട്ടെ “
“പിന്നെ മുൻപ് പറഞ്ഞ കാര്യം നമ്മൾ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടില്ല. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു നമക്ക് അത് നടത്തണം. എന്നാലേ ആ സിബിഐ ക്കാരൻ ഒക്കെ പഠിക്കു. നീ ആളെ സെറ്റാക്കിയേരെ. അന്നക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിലും അല്ലെങ്കിലും അർജ്ജുവിനെ തീർക്കണം.
ഒരു കാര്യം കൂടി, ആ ലിസ്റ്റിലുള്ള ബിനാമി അക്കൗണ്ടുകൾ നിന്ന് പണം ഒക്കെ കുറേശേ മാറ്റണം, നമ്മുടെ ഓഡിറ്റർ രാമഭദ്രനുമായി സംസാരിച്ചു ശരിയാക്കണം.”
കുര്യൻ MLA ഫോൺ വെച്ചതും മീരക്ക് വീണ്ടും പേടിയായി. കാരണം ദീപുവിനെ അവർ പൊക്കിയാൽ കീർത്തനയുടെ കാര്യവും വെളിയിലാകും. അവർ വേഗം തന്നെ കീർത്തനയെ വിളിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ ആവിശ്യപെട്ടു. അതിനു ശേഷം അരുൺ സാറിനെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു.
“ആ സസ്പെന്ഷൻ ഓർഡർ തന്നാൽ അത് അവന് നേരിട്ട് കൊടുക്കാമായിരുന്നു.”
മീര മിസ്സ് അല്പമൊന്നു ആലോചിച്ചു.
“ശരി ഞാൻ കോളേജിലേക്ക് വരാം.”
മീര കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോൾ അരുൺ സാർ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“മാഡം പേടിക്കേണ്ട ദീപുവിനെ തത്ക്കാലം മാറ്റി നിർത്താനുള്ള ഏർപ്പാട് ഞാൻ ചെയ്തോളാം. “
കാര്യം അരുൺ ദീപുവിൻ്റെ വീട്ടിൽ പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സംശയം തോന്നാതിരിക്കാനായി അഡ്രസ്സും പെരൻറ്റ്സിൻ്റെ ഫോൺ നമ്പറും വാങ്ങി. എന്നിട്ട് അവിടന്ന് ഇറങ്ങി.
കോളേജിൽ നിന്നിറങ്ങിയതും അവൻ ദീപുവിനെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു.അരുൺ സാറിൻ്റെ കാൾ കണ്ടതും ദീപു പേടിയോടെ ഫോൺ എടുത്തു. രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് കിട്ടിയ അടിയുടെ പുകച്ചിൽ മാറിയിട്ടില്ല,
“ഹലോ ദീപു,
നീ ഇപ്പോൾ എവിടെയാണ് ഉള്ളത്.”
“ഞാൻ വീട്ടിലുണ്ട് സാർ”
“ദീപു നീ ഇപ്പോൾ തന്നെ അവിടന്ന് ഇറങ്ങണം. നിന്നെ പൊക്കാൻ അന്നയുടെ അപ്പൻ ആളുകളെ അയച്ചിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ കൈയിൽ പെട്ടാൽ നീ തീർന്നു. അത് കൊണ്ട് സ്റ്റേറ്റ് തന്നെ വിട്ട് പൊക്കോ. പിന്നെ പോകുന്നതിന് മുൻപ് സിം ഊരി മൊബൈലും ഓഫാക്കിയേരെ. അവർക്കു പോലീസിൽ ഒക്കെ പിടിയുള്ളതാണ്.
“പിന്നെ നിനക്ക് സസ്പെന്ഷൻ അടിച്ചു കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. സിം ഊരുന്നതിന് മുൻപ് whatsappil അത് കൂടി നോക്കിയേരെ.”
അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അരുൺ ഫോൺ വെച്ചു.
ദീപു whatsapp തുറന്നു നോക്കി. സംഭവം ശരിയാണ് സസ്പെന്ഷൻ അടിച്ചു കിട്ടിയിട്ടുണ്ട. താൻ സ്നേഹിക്കുന്ന കീർത്തന തന്നെയാണ് തനിക്ക് പണി തന്നിരിക്കുന്നത്. ചുമ്മാതെയല്ല അവൾ ഫോൺ വിളിച്ചിട്ടു എടുക്കാത്തത്.
പെട്ടെന്നു തന്നെ അവൻ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി. ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ ബാംഗ്ലൂർ ഉള്ള ഒരു കൂട്ടുകാരൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ആണ് പോയത്. രമേഷിൻ്റെയും അവൻ്റെയും കോമൺ ഫ്രണ്ട് ആണ്. അത് കൊണ്ട് കോളേജിൽ നിന്ന് കാര്യങ്ങൾ അറിയാൻ സാധിക്കും.
****
ഞായറാഴ്ച രാവിലെ തന്നെ അന്നയെ കാണാൻ അപ്പച്ചി എത്തി. സിറ്റി പോലീസ് കമ്മീഷൻണറാണ് അന്നയുടെ അപ്പച്ചി എന്ന് കണ്ട് വാർഡൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. അവരെ വിസിറ്റർസ് റൂമിൽ ഇരുത്തിയിട്ടു അന്നയെ വിളിച്ചു
പിന്നെ ഫോൺ ഓണാക്കി അനുപമയെയും അമൃതയെയും വിളിച്ചു. അമൃതയാകട്ടെ അന്നയുടെ ഫോൺ കാൾ എടുക്കാൻ കൂടി റെഡിയായില്ല. അനുപമയുടെ അടുത്ത് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ കോളേജിൽ വരുമ്പോൾ നേരിട്ട് പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞു കാൾ അവസാനിപ്പിച്ചു.
വൈകിട്ടോടെ അന്നയുടെ പുതിയ റൂം മേറ്റ് എത്തി. അവിടെ അടുത്തു തന്നെയുള്ള ബാങ്കിലെ മാനേജർ.
“ഹലോ ഞാൻ പാർവതി. പാറു എന്ന് വിളിക്കും. “
പുതിയ ആൾ റൂമിൽ വന്നു എന്ന് വാർഡൻ പറഞ്ഞായിരുന്നു.
അന്ന സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. പാറു ചേച്ചിയെ അന്നക്ക് ഇഷ്ടമായി. വായ തോരാതെ സംസാരിക്കുന്ന നല്ല ഒരു പാവം ചേച്ചി. ആളെ കെട്ടിയവൻ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയതാണ്. ബാങ്കിലെ ജോലികൊണ്ട് ജീവിച്ചു പോകുന്നു. നാട്ടിൽ അമ്മയുള്ളതു കൊണ്ട് എല്ലാ ആഴ്ചച്ചയും വീട്ടിൽ പോകും. പുള്ളിക്കാരി എല്ലാം വിളിച്ചു പറഞ്ഞെങ്കിലും അന്ന അവളെകുറിച്ച് ഒന്നും വിട്ടു പറഞ്ഞില്ല. വൈകിട്ട് ഡിന്നർ ഒക്കെ കഴിച്ചു വന്നപ്പോളും പാറു എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ അന്നയുടെ മനസ്സ് വേറെ എവിടെയൊക്കയോ ആയിരുന്നു. നാളെ കോളേജിൽ എന്തു സംഭവിക്കുമെന്ന ആകാംഷ.
“അന്ന മോൾ കാര്യമായി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും മോളുടെ മനസ്സിൽ എന്തൊക്കയോ വിഷമം ഉണ്ടെന്ന് ചേച്ചിക്ക് മനസ്സിലായി. എല്ലാം ശരിയാകും മോളെ.”
അന്ന പാറുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. അന്നക്ക് ആ ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് എല്ലാം വിളിച്ചു പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
തുടരും….
