എടാ.. അനു.. ഞാൻ അജുവിനെ റൂമിലേക്കു മാറ്റാനുള്ള ഫോര്മാലിറ്റീസ് നോക്കട്ടെ… ഇവിടെ അധിക നേരം നിക്കാനുള്ള പെർമിഷൻ ഇല്ല.. നമുക്ക് അജുനെ റൂമിലേക് മാറ്റിയിട്ടു സംസാരിക്കാം…
മെർവിൻ അര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ.. അജുവിനെ റൂമിലേക്കു മാറ്റാനുള്ള ഫോര്മാലിറ്റീസ് ഒക്കെ ചെയ്തു.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ അടക്കേണ്ട അഡ്വാൻസ് ഒക്കെ അവൻ പേ ചെയ്തിരുന്നു… ഞാൻ അവൻറെ കയ്യിൽ കാഷ് എടുത്തു കൊടുത്തെങ്കിലും അവൻ വാങ്ങിയില്ല…
“എന്റെയും കൂടെ അനിയൻ അല്ലേ അവൻ അല്ലേ അമ്മേ.. അജുവിന്റെ കവിളിൽ തട്ടി.. അവൻ അമ്മയോടായി പറഞ്ഞു..”
“അമ്മ ചിരിച്ചു…ഹ്മ്മ് തല്ലു കൊള്ളിത്തരത്തിനു അജുവിന്റെ ചേട്ടനാ മോൻ എനിക്കറിയാം… അമ്മ എന്തോ ഓർത്തു പറഞ്ഞു “
മൂടി കെട്ടി നിന്ന അന്തരീക്ഷത്തിനു ഒരു അയവു വന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി…
പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ മെർവിൻ പറഞ്ഞു.. അമ്മ അതൊക്കെ ഓർക്കുന്നുണ്ടല്ലേ….
പിന്നില്ലാതെ..
ഞാനും ആ കാര്യങ്ങൾ ഓർക്കുക ആയിരുന്നു…
പണ്ട് വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ മെർവിനും അജുവും കൂടെ വൈകുന്നേരം ഒരു കറങ്ങാൻ പോക്കുണ്ട്…അതെത്തി നിക്കുന്നത് കേരള വർമ്മ കോളേജിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ ആയിരുന്നു മിക്കവാറും.. മെയിൻ ഉദ്ദേശം വായിനോട്ടം തന്നെ അജു എട്ടിലോ ഒമ്പതിലോ പഠിക്കുന്ന സമയം…മെർവിന് ഇഷ്ടമുള്ള പെണ്പിള്ളേരുടെ മൊബൈൽ നമ്പർ മേടിക്കുക എന്നതാണ് അജുവിന്റെ ഡ്യൂട്ടി… അജു ചെറിയ കുട്ടി ആയതോണ്ട്.. പെൺപിള്ളേരോട് ചേച്ചി അത്യാവശ്യം വീട്ടിലേക് വിളിക്കാൻ ആണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു മൊബൈൽ വാങ്ങി മെർവിന്റെ ഫോണിലേക്കു ഡയൽ ചെയ്യും…
നമ്പർ കിട്ടി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ മെർവിൻ നല്ല കോഴി ആണ്‌… പക്ഷെ ഈ പരുപാടി ഒരു ദിവസം പൃഥ്വി കണ്ടു പിടിച്ചു… അമ്മയ്ക്ക് ഒറ്റി കൊടുത്തു… അതോടെ.. രണ്ടിന്റെയും ചെവിക്കു നല്ല കിഴുക്ക് കിട്ടി…. MBBS കഴിഞ്ഞു അവൻ ന്യൂറോ സയൻസിൽ MD ചെയ്യാൻ പോയതിൽ പിന്നെ കണ്ടു മുട്ടലുകൾ കുറഞ്ഞു.. ഇടക്കുള്ള വിളിയും..പിന്നീട് തിരക്കുകൾ കൂടി കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അതു മെസ്സേജുകളിലേക്കും ആയി ചുരുങ്ങിയിരുന്നു….
അജുവിന് നടക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നെങ്കിലും വീൽ ചെയറിൽ ആണ്‌ റൂമിലേക്കു കൊണ്ട് വന്നതു.. കൂടെ വന്നത് കിലുക്കാം പെട്ടി പോലെ വര്ത്തമാനം പറയുന്ന ഒരു സിസ്റ്ററും…
മെർവിൻ ചേട്ടന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണല്ലേ..
അതെ..
ഹ്മ്മ് ചേട്ടന് പറഞ്ഞാരുന്നു…
എടാ. പരിചയപ്പെടുത്താൻ മറന്നു ഇത്.. എലീന… ഞങ്ങള് അങ്ങ് കെട്ടാൻ തീരുമാനിച്ചു….പിന്നിൽ വന്ന മെർവിൻ നടന്നു ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം എത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“കോഴി കൂട്ടിൽ കേറാൻ തീരുമാനിച്ചു ” അജു പറഞ്ഞതു.. ഒരു കൂട്ടചിരിയിലാണ് കലാശിച്ചത്..
മെർവിനു റൗണ്ട്സിനു പോകാൻ സമയം ആയിരുന്നു.. അപ്പോളേക്കും അജുവിന്റെ കുറെ ഫ്രണ്ട്സും വന്നിരുന്നു.. അവൻറെ ക്ലാസ്സ്‌ മുഴുവൻ വന്നതു പോലെ എനിക്ക് തോന്നി… ആൺ കൂട്ടികളും പെൺകുട്ടികളുമായി കുറെ പേരുണ്ടായിരുന്നു…അമ്മയും അജുവും അവരോടു സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ…ഞാൻ മെർവിന്റെ കൂടെ പുറത്തേക് ഇറങ്ങി..
എടാ ഇന്ന് തന്നെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാല്ലോ അല്ലേ.. വേണെങ്കിൽ അവിടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നോക്കാല്ലോ..
അതിനെന്താ കുഴപ്പമില്ല.. ഒരു 7ഡേയ്‌സ് കഴിഞ്ഞു ബാൻഡേജ് മാറ്റണം.. സ്റ്റിച് ഉണങ്ങാൻ സമയം എടുത്തേക്കും.. അതു നിനക്ക് ചെയ്യാവുന്നതേ ഉള്ളൂ.. കുറച്ചു റസ്റ്റ്‌ എടുക്കട്ടേ വീട്ടിൽ… തല വേദന എന്തേലും ഉണ്ടേൽ നീ എന്നെ വിളിക്… കൂടുതൽ മെഡിസിൻ ഒന്നും വേണ്ട ജസ്റ്റ്‌ ഒരു acetaminophen മാത്രം മതി പെയിൻ റിലീഫിനു … പിന്നെ ബ്ലഡ്‌ കുറച്ചു പോയിരുന്നു.. വേറെ ബ്ലഡ്‌ കേറ്റി എങ്കിലും.. കുറച്ചു ഷീണം ഉണ്ടാവും.. നിന്നോട് ഇതൊന്നും പ്രത്യേകിച്ചു പറയണ്ടല്ലോ… ഉച്ച കഴിയുമ്പോളേക്കും ഡിസ്ചാർജിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ചെയ്യാം.. ഓക്കേ..
തിരിച്ചു അജുവിന്റെ അടുത്തേക് നടക്കുമ്പോൾ പ്രിത്വിയുടെ കാൾ വന്നു..
അനു എങ്ങനുണ്ട് അജുവിന്..
കുഴപ്പമില്ലെടാ ഇപ്പോൾ റൂമിലേക്കു മാറ്റി.. വൈകുന്നേരം ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തു വീട്ടിലേക് വരാം.. അവിടെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലലോ..
“ഇല്ല ഇവിടെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല..പിന്നെ പല്ലവി ഉണ്ടല്ലോ.. ആള് പക്ഷെ ഇന്ന് ഭയങ്കര ഡൾ ആണല്ലോ.. നീയില്ലാത്തതു കൊണ്ടാണോ… “
ആയിരിക്കില്ല വേറൊരു കാര്യം ഉണ്ട്‌.. ഞാൻ നാളെ വരുമ്പോ പറയാം..
അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു..
ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തു ഇറങ്ങുമ്പോളെക്കും അഞ്ചു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു… ഇതിനിടയിൽ രണ്ടു പ്രാവശ്യം പല്ലവി വിളിച്ചു… അവളോട് ഡിസ്ചാർജ് ആയ കാര്യം പറഞ്ഞു… നിധിയോടും പറഞ്ഞേക്കാൻ പറഞ്ഞാണ് ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തത്….
ഡിസ്ചാർജിന്റെ ഫോര്മാലിറ്റീസ് തീരാൻ അഞ്ചു മണിയായി.. അതിനിടയിൽ ഞാനും അനന്തുവും പോയി അജുവിന്റെ ബുള്ളറ്റ് വർക്ഷോപ്പില് ഏൽപ്പിച്ചു… പോകുന്ന വഴി അജുവിനെയും നിധിയെയും കുറിച്ച് അനന്തു പറഞ്ഞു… എനിക്കറിയാം എന്ന ഭാവത്തിൽ ഇരുന്നതേ ഉള്ളൂ…അവൻറെ സംസാരത്തിൽ നിന്നറിഞ്ഞു നിധി നല്ല കുട്ടി ആണെന്നും… അജുവിന് നിധി എന്നു വെച്ചാൽ ജീവൻ ആണെന്നും…
ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ മെർവിനും എലീനയും വണ്ടി പാർക്ക്‌ ചെയ്തിരുന്നിടത്തു വരെ വന്നു.. രണ്ടാളും വീട്ടിലേക് വരാം എന്നു പറഞ്ഞാണ് യാത്ര അയച്ചത്..
അമ്മ എടുത്തിരുന്നത് കൊണ്ട് അജുവിനോട് വണ്ടിയിൽ വെച്ചു.. നടന്ന സംഭവങ്ങളെ കുറിച്ചൊന്നും ചോദിച്ചില്ല..അമ്മ ആക്‌സിഡന്റിനെ കുറിച്ച് ഓരോന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ എനിക്ക് എന്തോ കാര്യങ്ങൾ അറിയാം എന്നു അവനു മനസ്സിലായത് കൊണ്ട് അവൻ മറുപടി പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അമ്മേ ഇപ്പോൾ അവൻ റസ്റ്റ്‌ എടുക്കട്ടെ.. വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ട് ചോദിക്കാല്ലോ വിവരങ്ങൾ ഒക്കെ.. അധികം സംസാരിക്കേണ്ട… സ്റ്റിച് ഇട്ടതല്ലേ… നീ കിടന്നോ അജു..
ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്നു അമ്മയ്ക്കും തോന്നിയിരിക്കണം.. അമ്മയും പിന്നിലെ സീറ്റിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു… കാഞ്ഞങ്ങാട് കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും നന്നായിട്ടു ഇരുൾ വീണിരുന്നു… പിന്നിലോട്ടു പോകുന്ന വഴി വിളക്കുകളും.. ഇട തടവില്ലാതെ ഒഴുകുന്ന വാഹനങ്ങളും… കണ്ണിൽ ഉറക്കം വരുന്നത് പോലെ തോന്നിയത് കൊണ്ട് ഒരു ചായ കുടിക്കാം എന്നു വെച്ചു…. ഹൈവേ സൈഡിൽ ഒക്കെ തട്ട് കടകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു…വല്ല്യ ഹോട്ടലിൽ നിന്നു കഴിക്കുന്നതിലും എനിക്കിഷ്ടം തട്ട് കടകളിൽ നിന്നു കഴിക്കുന്നതായിരുന്നു…
വഴിസൈഡിൽ കുറച്ചു തിരക്കൊക്കെ കണ്ട ഒരു തട്ടുകടയുടെ അരികിൽ വണ്ടി നിർത്തി…
മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്ന അമ്മ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി… അജുവിനെ നോക്കുമ്പോൾ അവനെന്തോ ചിന്തിച്ചു പുറത്തേക് നോക്കി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു..
