“അതെ അപ്പച്ചി അമ്മ ..” പല്ലവി അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഒരുമ്മ കൊടുത്തു… നോക്കുമ്പോ അടുത്ത കവിളിൽ നിധിയും..
“കണ്ടോടാ.. അജു.. രണ്ടു പെൺപിള്ളേർ വന്നപ്പോ.. നമ്മള് പുറത്തു…”
ഞാൻ അജുവിനെയും കെട്ടി പിടിച്ചു ഡൈനിങ് ടേബിളിനടുത്തേക് നടന്നു… അതു കണ്ടു മൂന്നുപേരും ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
പുട്ടിലേക് കടല കറി ഒഴിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ അജുവിനോട് പറഞ്ഞു “അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ ഒന്ന് നിന്റെ ചേട്ടത്തി അമ്മ.. മറ്റേതു അനിയത്തി… “
അയ്യടാ എപ്പോളാ ചേട്ടത്തി അമ്മ എന്നു പറഞ്ഞത്.. ചേച്ചി എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.. അതു ഞാൻ കെട്ടു… മറ്റേ അനിയത്തി എന്നു പറഞ്ഞത്.. ഏട്ടനോടാ…ഹി ഹി…
രണ്ടും കിണിച്ചോണ്ടിരിക്കാതെ പെട്ടെന്ന് കഴിച്ചേ മോൾക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകേണ്ടതാ..
“ആഹാ അപ്പോ ഞാനോ.. “
“നീ കൊണ്ട് വിടണം.. “അമ്മ എന്തോ സീരിയസ്സ് കാര്യം പറയുന്ന പോലെ ആണ്‌ പറയുന്നത്
“ചുരുക്കത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ഞാനിപ്പോ ഡ്രൈവർ…”
എന്റെ ആത്മഗതം കേട്ട നിധിയും പല്ലവിയും അജുവും കൂട്ട ചിരി ചിരിച്ചു…നിധി ചിരിച്ചു..ചിരിച്ചു അവൾക് വിക്കി… ചുമച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ പുറത്തു പെട്ടെന്നു അജു തട്ടി കൊടുത്തു..
“നോക്കു അമ്മേ അനിയത്തിയോട് എന്തൊരു സ്നേഹം…’ അങ്ങനെ അവനിപ്പോ ചിരിക്കേണ്ട..
പിന്നില്ലാതെ ഏട്ടന്റെ അനിയത്തിയോട് എനിക്ക് സ്നേഹം ഇല്ലാതിരിക്കുവോ.. മറുപടി ഉടനെ എത്തി…
ഇന്ന് ഞാൻ എറിയുന്ന ബോൾ എല്ലാം ബൗണ്ടറി പോവുക ആണല്ലോ ദൈവമേ.. വീണ്ടും ആത്മഗതം ആയിരുന്നു..
സന്തോഷത്തിന്റെ പൂത്തിരി നാളങ്ങൾ അവിടെ നിറയുമ്പോൾ… ആ കൂട്ടത്തിൽ ചിരിച്ചു കളിച്ചു നില്കുമ്പോളും മനസ്സിൽ “ദത്തൻ ” എന്ന കരിന്തിരി പുകഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…
✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️
ഈ സമയം ദത്തന്റെ മൈബൈൽ ബെല്ലടിച്ചു… കടൽ തീരത്തു നിന്നും വന്നു കിടന്നപ്പോൾ നേരം പുലരാറായിരുന്നു…
പുതപ്പിനുള്ളിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു കൊണ്ട് തന്നെ.. ദത്തൻ സൈഡ് ടേബിളിൽ ഇരുന്ന മൊബൈൽ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു ചെവിയോട് ചേർത്തു..
“എന്നെ മറന്നു ഇല്ലേ… “
“ഇല്ല.. കുറച്ചു തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു.. “
“ഹ്മ്മ് എനിക്കറിയാം തിരക്ക്… എത്ര കാലം ഇങ്ങനെ ആരും അറിയാതെ അഭിനയിക്കണം….”
“എന്റെ കണക്കുകൾ തീരും വരെ… “
“ദയവു ചെയ്തു അതൊക്കെ ഒന്ന് വിട്ടൂടെ… നമ്മുടെ ഭാവി നോക്കണ്ടേ…”
“എല്ലാം അറിയുന്ന നീ തന്നെ ഇത് പറയണം… “
“അങ്ങനല്ല ദത്തെട്ടാ… എനിക്ക് ഒന്ന് കാണണം.. ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.. ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ബീച്ചിൽ വരുവോ… ഞാൻ അവിടെ വരാം.. “
“ഹ്മ്മ് വരാം… “
“ഓക്കേ.. “
ദത്തൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു… വീണ്ടും പുതപ്പിനുള്ളിലേക് നൂണ്ടു കയറി… ഉള്ളിലെ ഒടുങ്ങാത്ത പകയുമായി..
✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️
ചായ കുടിച്ചു വണ്ടിയിലേക് കയറുമ്പോളും ചുണ്ടിൽ ഒരു മൂളിപ്പാട്ട് തത്തി കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…. പല്ലവിയും കൂടെ വണ്ടിയിൽ കയറി..
നിധി.. മോളെ വൈകുന്നേരം പോകാം.. അമ്മ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു..
“ഹ്മ്മ്.. ഞങ്ങൾ നേരത്തെ വരാം… വന്നിട്ടു ഒന്ന് ബീച്ചിലൊക്കെ പോയിട്ടു… രാത്രി ആകുമ്പോളെക് ശ്രീലകത്തു വിടാം…”
“പോരെ പല്ലവി… “ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കി..
അവൾ എന്തോ ആലോചിച്ചു നിന്നു.. എന്നിട്ട് തലയാട്ടി..
“ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞോളാം..” നിധിയോടായി അവൾ പറഞ്ഞു…
വണ്ടി റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി… മുറ്റത്തേക്കു ഇറങ്ങി അമ്മയുടെ രണ്ടു സൈഡിലും ആയി നിൽക്കുന്ന അജുവും നിധിയും.. അമ്മയുടെ കൈകൾ നിധിയെ അരയിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു
ചുണ്ടിലൂറിയ ചിരിയോടെ പല്ലവിയെ നോക്കുമ്പോൾ.. പല്ലവിയും അതു നോക്കി എന്നോട് പുഞ്ചിരി തൂകി…
പതിഞ ശബ്ദത്തിൽ അപ്പോളേക്കും സ്റ്റീരിയോയിൽ നിന്നും വന്ന പാട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നു ചുണ്ടുകളിൽ…
കാത്തിരിപ്പൂ കണ്മണീ
ഉറങ്ങാത്ത മനമോടേ
നിറമാർന്ന നിനവോടെ
മോഹാർദ്രമീ മൺ തോണിയിൽ
കാത്തിരിപ്പൂ മൂകമായ്
അടങ്ങാത്ത കടൽ പോലെ
ശർൽക്കാല മുകിൽ പോലെ
ഏകാന്തമീ പൂംചിപ്പിയിൽ
പാടീ മനം നൊന്തു പാടീ
പാഴ്കൂട്ടിലേതോ പകൽ കോകിലം
കാറ്റിൽ വിരൽത്തുമ്പു ചാർത്തി
അതിൽ നെഞ്ചിലേതോരഴൽ ചന്ദനം
ഒരു കൈത്തിരി നാളവുമായ്
ഒരു സാന്ത്വന ഗാനവുമായ്
വെണ്ണിലാ ശലഭമേ പോരുമോ നീ..
എന്തെ എന്നർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ പുരികം ഉയർത്തി… ഒന്നുമില്ല എന്നവൾ ചുമൽ കൂച്ചി കാണിച്ചു… ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും പരസ്പരം അറിയാമായിരുന്ന ആ പുഞ്ചിരിയുടെ അർത്ഥം ഓർത്തു.. ചുണ്ടിലെ ചിരിയോടെ തന്നെ വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്തു….
( തുടരും )
(ചങ്ക് ബ്രോസ് & സിസ്… കഴിഞ്ഞ പാർട്ട് അങ്ങനെ കൊണ്ട് നിർത്തേണ്ടി വന്നു ക്ഷമിക്കണം ബാക്കി എഴുതാൻ പറ്റിയില്ല.. എന്നതാണ് സത്യം.. കാരണം.. അജു എന്റെ അനിയൻ തന്നെ ആണ്‌…
ജീവിതത്തിൽ അവൻ ഈ ലോകത്തില്ല എങ്കിലും കഥയിൽ അവൻറെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കു ഞാൻ ജീവൻ കൊടുക്കുക ആണ്‌… കഥ മുഴുവനായി നടന്ന സംഭവങ്ങൾ അല്ല കേട്ടോ…എന്നാൽ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ ജീവിതമുണ്ട്.. കഴിഞ്ഞ 26വർഷത്തെ യാത്രയിൽ കണ്ടു മുട്ടിയവർ ഉണ്ട്‌…
അപ്പോ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ മറക്കേണ്ട നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം♥️… പിന്നെ കുറിക്കണം താഴെ ചെറുതെങ്കിലും.. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ.. അതിപ്പോ.. ഇഷ്ടായാലും ഇല്ലെങ്കിലും… അപ്പോ നിങ്ങളുടെ സ്നേഹത്തിനു പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്
സ്നേഹത്തോടെ
(♥️നന്ദൻ ♥️)
