അജയ് അവളുടെയടുത്ത് കസേരയിലിരുന്നു …
” നമ്മളല്ലാതെ ഈ ഭാഗത്ത് ഒരു മനുഷ്യക്കുഞ്ഞു പോലുമില്ല ….”
അത് കേട്ട് അഭിരാമി ഒന്ന് വിക്കി …
“പേടിക്കണ്ട … മൃഗങ്ങൾ വരാതിരിക്കാൻ സോളാർ വേലിയിട്ടിട്ടുണ്ട് ….”
അവളെ നോക്കാതെ തന്നെ അവൻ തുടർന്നു …
” മുനിച്ചാമിയുടെ ഒരു കിലോമീറ്ററിനപ്പുറം അയാളുടെ ഷെഡ്ഡ് ഉണ്ട് … ”
അഭിരാമി അവനെ നോക്കി ….
” ഇത്രയുമാണ് വൈകുന്നേരത്തെ വാർത്തകൾ … ”
ചെറിയ ചിരിയോടെ അജയ് മുഖം ചെരിച്ചു …
ഒരു പുഞ്ചിരി അമ്മയുടെ മുഖത്തും അവൻ കണ്ടു..
“ആരും വന്ന് കൊല്ലില്ലെന്ന് ഉറപ്പാ …. പേടിച്ചു ചാകാതിരുന്നാൽ മതി ….”
അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊരൊറ്റ ചിരിയായിരുന്നു …
ചായ അവളുടെ ശിരസ്സിൽ കയറി വിക്കി ….
അജയ് വലം കൈത്തലം കൊണ്ട് അവളുടെ ശിരസ്സിൽ പതിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു …
” എന്നാലും ഞാൻ നിങ്ങളെ സമ്മതിച്ചു …. ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞൂന്ന് വെച്ച് ….”
“നീയല്ലേ ഈ കാട്ടുമുക്ക് കണ്ടുപിടിച്ചത് …?”
“ഇപ്പോ എനിക്കായോ കുറ്റം …?”
” ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞൂന്ന് വെച്ച് നീയും കുറച്ചൊക്കെ ചിന്തിക്കണ്ടേ ….: ?”
“അതിനവിടെ വെച്ച് ഇങ്ങനെയൊന്നുള്ള കാര്യം എന്നോട് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…”
” ഫോൺ വിളിച്ചപ്പോൾ ടൂറ് ആണോന്ന് നീയല്ലേ ചോദിച്ചേ …?”
അവളും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല …
“മതി … മതി … നാളെത്തന്നെ തിരിച്ചു പോയേക്കാം … ” അജയ് പറഞ്ഞു …
” പോയേക്കാം … ”
അവളും സമ്മതിച്ചു …
” നമ്മളെ കാണാനില്ലെന്ന് നാടു മുഴുവൻ പാട്ടായിക്കാണും … അമ്മിണിയമ്മയല്ലേ ആള് ….”
അജയ് കസേരയിലേക്ക് ചാരി…
അടുത്ത നിമിഷം ആ ഓർമ്മയിൽ അഭിരാമിയുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു …
” പൊലീസുകാരും അറിഞ്ഞു കാണും … ”
അജയ് പിറുപിറുത്തു …
ഭീതിദമായ ഓർമ്മയിൽ അഭിരാമി നടുങ്ങി …
“സ്ത്രീകൾക്ക് സൗന്ദര്യവും ബുദ്ധിയും ഒരുമിച്ച് ദൈവം കൊടുക്കില്ലാ എന്നത് സത്യമാണ് … അല്ലേ അമ്മാ….?”
കസേരയിൽ നിന്ന് നിവർന്ന് അജയ് അവളെ നോക്കി …
അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ അവൾ മനസ്സിലാക്കി വന്നപ്പോഴേക്കും അജയ് അവളുടെയടുത്തു നിന്നും മാറിയിരുന്നു …
” എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ലാന്ന് കരുതണ്ട ….”
അവനെ നോക്കി അവൾ കെറുവിച്ചു …
എട്ടു മണിക്കു മുൻപേ ഇരുവരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു …
ഭക്ഷണം അവിടെ ഉണ്ടാക്കി വെക്കരുത് എന്ന പാഠം കൂടി അവർ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ മനസ്സിലാക്കി …
മുഴുവനും തണുത്തു പോയിരുന്നു …
പുറത്തെ ലൈറ്റ് മുഴുവനും ഓൺ ചെയ്തിട്ടാണ് അവർ കിടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയത് …
നെരിപ്പോടിനരികെ ഒന്നു കൂടി ശരീരം ചൂടാക്കിയ ശേഷം അവർ എഴുന്നേറ്റു …
” അജൂ … ”
അവളുടെ വിളി കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു …
“മ്മക്ക് .. ഒരുമിച്ചു കിടക്കാം ട്ടോ …”
“പേടിയാല്ലേ ….” അജയ് ചിരിച്ചു …
” എനിക്കു പേടിയൊന്നുമില്ല … നീ പേടിക്കണ്ടാന്ന് കരുതിയാ…”
“എനിക്ക് ഒരു പേടിയുമില്ല ….”
അജയ് അവൾക്കെതിരെയുള്ള മുറിയിലേക്ക് കയറാനൊരുങ്ങി …
“വാടാ … ഡിമാന്റിടാതെ … ”
പറഞ്ഞിട്ട് അവളവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു …
അവനെ ഉന്തിത്തള്ളി കിടക്കയിലേക്ക് തള്ളിയിട്ട ശേഷം വാതിലടച്ച് അവൾ തിരിഞ്ഞു …
” എന്നെക്കൊണ്ടു വന്ന് കാട്ടുമൂലയിലിട്ടതും പോരാ, ഒറ്റയ്ക്ക് കിടത്താനും നോക്കുന്നു … കണ്ണിൽ ചോരയില്ലാത്തവൻ… ”
അവനെ മറികടന്ന് അവൾ ഭിത്തി സൈഡിലേക്ക് കയറി.. അതുപോലെ തന്നെ തിരികെ തന്റെയരികിലേക്ക് നിരങ്ങി വരുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു …
” എന്ത് പറ്റി ….?”
” ഭിത്തിക്കും തണുപ്പെടാ ….”
കട്ടിലിൽ കിടന്ന പുതപ്പെടുത്ത് അവൾ ശരീരം മൂടി. മറ്റൊരു പുതപ്പെടുത്ത് അജയ്‌യും ശരീരം മറച്ചു …
പുറത്ത് ചീവീടുകൾ കച്ചേരി തുടങ്ങിയിരുന്നു.
” അജൂ ….”
“ഉം ….”
” പൊലീസൊക്കെ അറിഞ്ഞു കാണും ല്ലേ …?”
“പിന്നെ അറിയാതിരിക്കുമോ …?”
“ആകെ നാണക്കേടായി ….” അഭിരാമി ലജ്ജയോടെ പറഞ്ഞു …
” അത് ഇപ്പോ ഓർത്തിട്ട് എന്തു കാര്യം …?”
” ഞാനതൊന്നും ഓർത്തില്ലെടാ ….”
“അതാ ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് ….”
“എനിക്ക് സൗന്ദര്യമുണ്ടെന്നല്ലേ …?”
അവൾ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു …
“അല്ല, ബുദ്ധിയില്ലാന്ന് ….”
” പോടാ …” അവൾ പുതപ്പിനകത്തിരുന്ന വലം കൈ എടുത്ത് അവന്റെ കവിളിലൊന്ന് പിച്ചി വിട്ടു …
” നമ്മൾ നാടു വിട്ടു എന്നൊക്കെയായിരിക്കും പറയുന്നതല്ലേ ….?” അഭിരാമി ചോദിച്ചു..
” ഒളിച്ചോടീന്നായിരിക്കും ആ തള്ള പറഞ്ഞു നടക്കുന്നത് … ” ദേഷ്യത്തോടെ അജയ് പറഞ്ഞു …
“നിനക്കെന്താ അവരോടിത്ര ദേഷ്യം …? അവരൊരു പാവമല്ലേ …?”
അമ്മിണിയമ്മയെ ഉദ്ദ്ദേശിച്ച് അവൾ ചോദിച്ചു …
” എന്തോ എനിക്കവരെ ഇഷ്ടമല്ല….” അജയ് പറഞ്ഞു …
” അവരെ ഇഷ്ടമല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ , അതോ എന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടീന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാണോ …?”
” രണ്ടും … ” അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു …
” അതെന്താടാ ഞാനത്ര മോശക്കാരിയാ….?”
“അങ്ങനെ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ….”
” ഈ ആണുങ്ങളെല്ലാം ഇങ്ങനാ.. കുറച്ചു മുൻപേ ഞാൻ സുന്ദരിയാണെന്ന് പറഞ്ഞവനാ…. ” അവൾ പിണക്കം ഭാവിച്ചു …
“ബുദ്ധിയില്ലാത്തവൾ എന്നു കൂടി ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു ..”
അവൾ മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി …
“നിങ്ങളെന്റെ അമ്മയല്ലേ …? അപ്പോൾ അവരങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ ….” അജയ് ഒന്നു നിർത്തി …
അവളും അപ്പോഴാണ് ആ കാര്യം ആലോചിച്ചത് …
ചീവീടുകളുടെ കച്ചേരി ഉച്ചസ്ഥായിലായിരുന്നു …
” അല്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു ല്ലേ …?”
കുറച്ചു നേരത്തെ ആലോചനയ്ക്കു ശേഷം അവൾ ചോദിച്ചു …
” എങ്കിൽ ഒരു കൈ നോക്കാമായിരുന്നു ..”
അവൻ ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി …
” അമ്പട കള്ളാ …” അവൾ കയ്യെടുത്ത് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കളിയായി അടിച്ചു …
“വല്ല ചുള്ളത്തി പെൺകുട്ടികളേയും അടിച്ചുമാറ്റി വന്നിരുന്നേൽ ആരെന്തു പറഞ്ഞാലും കേൾക്കാനൊരു രസമുണ്ടായിരുന്നു … ”
അവളെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ അവൻ പറഞ്ഞു …
“നാളെത്തന്നെ പോയേക്കാം ….”
പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു …
പുലർച്ചെ മുനിച്ചാമി വന്ന് വാതിലിൽ ഇടിച്ചു വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഇരുവരും ഉണർന്നത് …
ഒരു പുതപ്പിനുള്ളിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു തങ്ങൾ രണ്ടുപേരും എന്നത് കണ്ണു തുറന്നപ്പോഴാണ് അവരറിഞ്ഞത് …
ജനൽഗ്ലാസ്സിനപ്പുറം ഉദയകിരണങ്ങൾ അജയ് കണ്ടു …
കോട്ടുവായ് ഇട്ടു കൊണ്ട് അവൻ പോയി വാതിൽ തുറന്നു …
ഒരു കുപ്പിയിൽ പാലുമായി മുനിച്ചാമി നിൽക്കുന്നു …
“ഉറങ്ങിപ്പോയി ….” ക്ഷമാപണ സ്വരത്തിൽ അവൻ പറഞ്ഞു …
“ശാരമില്ല തമ്പി … ”
അജയ് ചുവർ ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി .. എട്ടര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു ..
ക്ഷീണത്തിന്റെ കൂടെ സുഖദമായ തണുപ്പും ചേർന്നപ്പോൾ ബോധം കെട്ട് ഉറങ്ങിപ്പോയത് അറിഞ്ഞില്ല..
“സായന്തനം നാൻ വര മുടിയാത്.. ”
അജയ് ചോദ്യഭാവത്തിൽ അയാളെ നോക്കി …
” ഇന്ന് ശനിയാഴ്ച .. പണിക്കാർക്ക് കൂലി കൊടുത്ത് ഞാൻ നാട്ടിൽ പോകും … പിന്നെ തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെയേ വരൂ…” സ്ഫുടമല്ലാത്ത മലയാളത്തിൽ അവനു മനസ്സിലാകാൻ വേണ്ടി നിർത്തി നിർത്തിയാണ് അയാൾ സംസാരിച്ചത് …
