കന്യകൻ -1

അതിനിടയിൽ ആണ് ഇവർ സംസാരിക്കുന്നത് കുറച്ചപ്പുറത്തു വേറെ കുടിലിന്റെ മുമ്പിൽ വേറെ ടീം ഉണ്ട് എന്നാൽ വ്യക്തമായി കാണാൻ വാതിൽ മുഴുവൻ തുറക്കണം അവരുടെ വേഷവും ദാവണി ആണ് ഞാൻ പതിയെ തുറന്ന വാതിൽ തിരിച്ചു അടച്ചു കയർ കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു അവരാരും എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല. ഇപ്പൊ പുറത്തിറങ്ങുന്നത് അത്ര പന്തിയല്ല എന്ന് തോന്നുന്ന പോലെ, ഇവിടെ ഉള്ളവർ സ്ത്രീകളുടെ മാനത്തിന് വല്ലാണ്ട് വില കല്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു

അതവരുടെ ഡ്രസിങ് ശൈലി കണ്ടാൽ മനസിലാകും കുട്ടികളിൽ നിന്നും മുതിർന്നവർ ആകുന്നതിനനുസരിച്ചു അവരുടെ ഡ്രസിങ്ങിലും വ്യത്യാസം കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട് അവരുടെ അമ്മമാരുടെ വേഷവും റെസ്‌പെക്ടബിൾ ആണ് സ്വൊന്തം കുട്ടികളെയും ഭാര്യമാരെയും നല്ല രീതിയിൽ ഭക്ഷണം നൽകി റെസ്‌പെക്ടബിൾ ആയി കൊണ്ട് നടക്കുന്ന ആളുകൾ ഉള്ളടിത്തു ഒരു വരുത്തൻ ആണുങ്ങൾ ആരും ഇല്ലാത്ത സമയത്തു ഇറങ്ങി ചെന്നാൽ അതു അവർക്കു അത്ര പിടിച്ചു എന്ന് വരില്ല ആദ്യ ഇമ്പ്രെഷൻ തന്നെ വെടക്കാകി തുടങ്ങിയാൽ

പിന്നെ ഒടുക്കാക്കാൻ എന്നെ അവര് വെച്ചേക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അപ്പൊ ഇപ്പൊ ഇവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു ആണുങ്ങൾ ആരെങ്കിലും വന്ന ശേഷം ഇറങ്ങുന്നതായിരിക്കും ഉചിതം. പയ്യെ ആ കട്ടിലിൽ തന്നെ കിടന്നു, കണ്ടതനുസരിച്ചു കുടിലിനു പുറത്തു കുറച്ചു വീടുകൾ ഉണ്ട് അതിനപ്പുറത്തും കാണുമായിരിക്കും എന്നാൽ കുടിലെന്റെ വാതിൽ ഫേസ് ചെയ്യുന്നത് കാടിനെ ആണ് കാടും നാടും വേർതിരിക്കാൻ ഒരു ചെറിയ വേലി പോലെ മരം കൊണ്ട് നിർമിച്ച ഒരു മതിൽ ഉണ്ട് അധികം വലുപ്പം ഒന്നും ഇല്ല ഒരു മോട്ടിവേറ്റെഡ് ആയിട്ടുള്ള മാടന് നടന്നു വരാം അതിന്റെ മേലെകൂടെ.കുടിൽ നിക്കുന്ന ഭാഗത്തു മണൽ ആണ് വിചാരിച്ച പോലെ തന്നെ പുഴയുടെ അടുത്താണ്

ഇവർ കുടിലുകൾ വച്ചിട്ടുള്ളത് കൃഷിയും മറ്റും കാടിന് അടുത്തായിരിക്കും മണലിൽ ഒന്നും ഉണ്ടാകാൻ പോണില്ലല്ലോ അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു എപ്പോയോ മയങ്ങിപ്പോയി. പിന്നീട് സ്വായബോധം വരുന്നത് ആരോ എന്റെ ശരീരത്തിൽ തൊടുന്നത് അറിഞ്ഞാണ്,ആരാണെങ്കിലും മുറിവുകൾ കെട്ടി വച്ച ഭാഗത്തു മാത്രമല്ല ബോഡി മുഴുവനായും തൊട്ടു നോക്കുന്നുണ്ട് എന്നാലും കെട്ടുകൾ എല്ലാം വലിച്ചു വീക്ഷിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചാൽ തന്നെ അറിയാം എന്റെ മുറിവുകൾ നോക്കാൻ വന്ന ആൾ ആണ്.കൈകൾ മൃതുലമാണ് അപ്പൊ ഏതെങ്കിലും

സ്ത്രീ തന്നെ ആകാനാണ് സാധ്യത, അപ്പോഴാണ് ശ്രേദ്ധിച്ചത് എന്റെ ഷർട്ട്‌ ആൾ ആദ്യമേ ഊരി മാറ്റിയിട്ടുണ്ട് പാന്റ് ഭാഗ്യത്തിന് ഊരിയിട്ടില്ല മുകളിലെ മുറിവുകൾ ആണ് നോക്കുന്നത്. ഇപ്പൊ കണ്ണ് തുറക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ഒന്ന് ശങ്കിച്ചെങ്കിലും തുറക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. പയ്യെ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ ആദ്യം തന്നെ കണ്ടത് കാപ്പി കണ്ണുകൾ ആണ് അവ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ ആണ് നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കാൻ കാത്തിരുന്നിരുന്നത് പോലെ.

കണ്ണിലേക്കുള്ള ദൃഷ്ടി മാറ്റി മുഖം മുഴുവനായിട്ട് ഒന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ കാണാൻ നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖം, സുന്ദരി എന്നൊന്നും പറയാൻ സാധിക്കില്ല എന്നാലും കാണാൻ തരക്കേടില്ല ദാവണി തന്നെയാണ് വേഷം ഏകദേശം മുപ്പതിനും നാൽപതിനും ഇടക്ക് പ്രായം ഉണ്ടായേക്കാം. ചുണ്ടുകളിലേക്കു ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവ എന്നെ നോക്കി ചെറിയ ചിരി ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രേദ്ധിച്ചയത് പെട്ടെന്നു തന്നെ ഞാനും തിരിച്ചു ചെറിയ ചിരി കൊടുത്തു.

“നിവു…?”

നേർത്ത ശബ്ദം എന്നാലും വ്യക്തമായി കേൾക്കാം

“പ്രത്യുഷ്…”

“ഭാഷാ..?”

“മലയാളം,തമിഴ്..”

“ഇപ്പൊ എപ്പടി ഇറുക്ക്‌ ”

“പറവാല്ലേ കൊഞ്ചം വലിയിരിക്ക് ”

“അതിര്ക്കും… നീങ്ക മലയാളി താനേ…?”

“ആമ ”

“മലയാളത്തിലെ പേസുങ്കോ എനക്ക് തെരിയും.”

“മലയാളം അറിയുമോ..?”

” അറിയാം ഇവിടുള്ളോർക് മലയാളവും തമിഴും കന്നഡയും ഇംഗ്ലീഷും വഴങ്ങും ബോർഡർ ആണ്. ആണാലും മലയാളം കൊഞ്ചം കഷ്ടം..”

“ആഹ് അതങ്ങനെയാ..”

“എന്നുടെ അപ്പ വന്ദു മലയാളി എന്നെ നല്ല തെരിയ വച്ച താ അനാ മലയാളം പേസുറത് കഷ്ടം ന്നാലെ തമിഴലിയെ പേസി പഴക്കം ആച്ചു.”

ഞാൻ അതിനു ചെറിയ ഒരു ചിരി കൊടുത്തു0 അല്ലാണ്ടെന്തു പറയാൻ. അല്ലേലും മലയാളം ഇച്ചിരി കട്ടി ആണ്.

“എന്റെ പേര് കാർത്തിക ”

“ഓ നൈസ് ടു മീറ്റ് യു ഞാൻ പ്രത്യുഷ്..”

“പ്രത്യുഷ്….?”

“യാഹ് ”

“റൊമ്പ നല്ല പേരാചെ ”

“എന്താ എനിക്ക് ചെരൂല്ലേ..?”

“അയ്യോ അപ്പിടി ഇല്ലേ നല്ല പേരാണുന്ന പറഞ്ഞെ നിങ്ങക്ക് നന്നായി ചേരും കാണാനും പ്രകാശം പോലെ തന്നെ ഇറുക്ക്‌ ”

അതും പറഞ്ഞു എനിക്ക് ചെറിയ ഒരു ചിരിയും തന്നു വീണ്ടും എന്റെ കയ്യിലെയും നെഞ്ചിലെയും വയറിലെയും എല്ലാം കെട്ടുകൾ പരിശോധിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾക്ക് തൊടണ്ടിടത്തു അല്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടി എന്റെ ദേഹത്തു എല്ലായിടത്തും അവളുടെ വിരലുകൾ അരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.

“നീങ്ക മനുഷ്യൻ താനേ..?”

“എന്തു….?”

“മനുഷ്യൻ തന്നെ അല്ലെ എന്ന്…?”

“അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ..?”

“ഒന്നുമില്ല മുറിവെല്ലാം നല്ല വേഗത്തിലാണ് ഉണങ്ങുന്നേ… കയ്യിലെയും കാലിലെയും എല്ലെല്ലാം ഒടിഞ്ഞായിരുന്നു അനാ പെട്ടെന്ന് അതെല്ലാം ശെരിയായി..”

ആ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ എനിക്ക് മനസിലായില്ല കൂടുതല് ചോദിക്കാനും നിക്കുന്നില്ല വേറെ കൂടുതൽ ഇമ്പോര്ടന്റ്റ്‌ ആയിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ വേറെയുണ്ട്.കാർത്തികയെ കണ്ടിടത്തോളം എന്നോട് ഇണങ്ങിയ മട്ടാണ് എന്തെങ്കിലും ഇൻഫർമേഷൻ കിട്ടണമെങ്കിൽ ഇവളോട് ചോദിച്ചു നോക്കുന്നതായിരിക്കും ഉത്തമം. ഭാഗ്യമുണ്ടെൽ ഉത്തരമെല്ലാം കിട്ടും അതു വച്ചു ഇവരെ അപ്രോചു ചെയ്യാനുള്ള പ്ലാൻ തയ്യാറാക്കാൻ പറ്റിയേക്കും.

“കാർത്തിക എനക്ക് ഒരു ഹെല്പ് പണ്ണ മുടിയുമാ ”

“ചേച്ചി ന്നു വിളിച്ച മതി പിന്നെ മലയാളത്തിലെ പറഞാലും മതി, എന്താ വേണ്ടേ..?”

അവൾ എൻറെ മുഖത്തു നോക്കി ചോദിച്ചു. ഇപ്പോയാണ് ദാവനിയുടെ കളർ ശ്രേദ്ധിച്ചത് കടും കാപ്പി കളർ ആണ് അവളുടെ കണ്ണിനു അതു വല്ലാണ്ട് ചേരുന്നുണ്ട്.അവൾ കട്ടിലിന്റെ സൈഡിൽ ആണ് ഇരിക്കുന്നത്.

“ചേച്ചി ന്നു വിളിക്കാൻ നിനക്ക് എന്റെ വയസു അറിയില്ലല്ലോ..?”

“ഓഹ് എനിക്ക് വയസു അറിയണം എന്നൊന്നും ഇല്ല നീയെന്റെ ഇളയതാണെന്നു കണ്ടാൽ തന്നെ തെരിയും പിന്നെ നിന്റെ ശരീരത്തിൽ ഇപ്പൊ ഞാൻ കാണാത്തതായി അങ്ങനെ ഒന്നും തന്നെ കാണില്ല ”

ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ ചെറുതായി ഒന്ന് ചമ്മി പോയി.

“വൈദ്യർ ആണോ..?”

“വൈദ്യർ ആണോ എന്ന് കേട്ടാൽ ആമാ കൊഞ്ചം വൈദ്യം ഒക്കെ എനിക്ക് അറിയാം പക്ഷെ ശെരിക്കുള്ള വൈദ്യർ എന്റെ ഭർത്താവ് ആണ് ഞാൻ ഹെല്പ്പർ ”

“അപ്പോ അയാൾ എന്തേയ്…?”

“ഏ, ഞാൻ പൊതാതാ…?”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *