എന്റെ കൈക്കൽ അവളുടെ നെഞ്ചിലൂടെ പരതി വയറിൽ വെച്ചു ഞാൻ… ചുണ്ടുകൾ പരസ്പരം അടർത്തി അവളുടെ കഴുത്തിൽ ഞാൻ ചുംബിച്ചു. അവൾ ഇപ്പോഴും എന്റെ മുടിയിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു… അവളിൽ നിന്നും ഞാൻ മൂലളുകൾ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവൾ വലത്തേ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ ഇടുപ്പിൽ പിടിക്കുകയും ചെയ്തു… പതിയെ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കൈ ഇട്ട് അവൾ എന്റെ അരക്കെട്ടീലൂടെ ഒരു കൈ ചുറ്റി. അതിന്ടെ സുഖം പിടിച്ച് ഞാനും അവളുടെ ടോപിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കൈ കടത്തി. പഞ്ഞിമെത്ത പോലെ ഉള്ള അവളുടെ ഉദരത്തിലൂടെ ഞാൻ കൈ ഓടിച്ചു, ഒപ്പം കഴുത്തിലും ഉമ്മ വെച്ചു…
“ഹ്മ്മ്മ്മ്…” അവൾ പുളഞ്ഞു. അവളുടെ വയറിൽ ഞാൻ അമർത്തി, എന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ പൊക്കിളിൻ ചുറ്റും ഞാൻ കറക്കി.
“ഹ്മ്മ്, ഡാ… വേണ്ടാ…” എന്നും പറഞ്ഞ് വയറിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കൈ അവൾ പിടിച്ചു. ഞാൻ തലയുയർത്തി അവളെ നോക്കി, വേണ്ട എന്ന രീതിയിൽ അവൾ തലയാട്ടി, എന്റെ കൈക്കൽ ഞാൻ പിൻവലിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഭയങ്കരമായി ശ്വാസം വലിച്ചു, കണ്ണുകൾ നോക്കി ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു
“എന്താടാ നോക്കുനെ… അതൊക്കെ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി, കേട്ടാലോ മോനെ” അവൾ എന്റെ കവിളിൽ നുള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഓഹ് ശെരി… നിനക്ക് എന്തും ആവാം ലെ”
“ഞാൻ അറിയാതെ… നീ അല്ലെ അപ്പൊ എന്നോട് പറയേണ്ടത്” അവൾ ചെറിയ രീതിയിൽ കൊഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എന്റെ മുഖം മുഴുവൻ അവൾ തലോടാൻ തുടങ്ങി.
” ഇനി കുറച്ച് ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞാ എനിക്ക് ഡിസ്ചാർജ് കിട്ടും, വീട്ടിലേക്ക് പോവാം. അപ്പൊ നീ വരിലെ, നിനക്ക് ഞാൻ എന്റെ വീട് ഒക്കെ കാണിച്ച് തരാം” അവൾ പറഞ്ഞതും പെട്ടന് ഞെട്ടി ഞാൻ കുറച്ച് പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി. ഇവൾ എന്ത് പറഞ്ഞാലും വേറെ രീതിയിൽ ആണലോ കൊള്ളുന്നത്.
“ഏയ്യ്, കണ്ടിട്ടില്ല… കാണണം. ഞ… ഞാൻ എന്തായാലും വരാം” അവളെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“നിനക്ക് ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലേ” അവൾ ചെറിയ ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു. ഇവൾക്ക് ഇപ്പൊ എന്തിനാ ദേഷ്യം എന്ന് മനസിലാവാതെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി
“എന്താടി, ഞാൻ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞാലോ നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക്”
“അത്രേ ഉള്ളു… നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് എന്നെ ക്ഷേനിക്കുനിലെ?? നിന്റെ വീട്ടിൽ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി എല്ലാരേയും പരിചയ പെടുത്തുന്നിലെ… അതോ നിനക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ഉദ്ദേശം ഇല്ലേ” അവൾ ചോദിച്ചു. പെട്ടന് അവളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ കേട്ടപ്പോ എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നു. സന്തോഷം കാരണം ശ്വാസം കിട്ടാത്തത് പോലെ ഒക്കെ എനിക്ക് തോന്നി.
“കൊണ്ടുപോവാടി. തിരക്ക് പീടികളെ… നീ വീട്ടിൽ പോയി റെസ്റ്റ് ഒക്കെ എടുക്ക്. എല്ലാം ശെരിയായിട്ട് പോവാം”
“വീട്ടിലും റെസ്‌റ്റോ… ഇവിടെ റെസ്റ്റ് എടുത്ത് മതിയായിട്ട് ആണ് വീട്ടിലേക്ക് പോവുന്നത്” എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഇനിയും അവിടെ നിന്ന സന്തോഷം കൊണ്ട് ഞാൻ കരയും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അവൾ എന്നെ വീട്ടിലെങ്കിലും, ഒരു വിധം പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി… ഡോറിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
“Well enow, seeth thee ladybird” അവൾ പറയാർ ഉള്ളത് പോലെ ഷേക്സ്പിയർ സ്റ്റൈലിൽ ഞാൻ അവളോട് യാത്ര പറഞ്ഞു. ചിരി കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖം മിന്നി തിളങ്ങി.
“ഹാ… നീ ഇതൊക്കെ എപ്പോ പഠിച്ചു” അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. മറുപടി ഒന്നും കൊടുക്കാതെ കണ്ണ് ഇറുക്കി കൈ വീശി ഞാൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. ഹോസ്പിറ്റൽ വരാന്തയിലൂടെ ചെറിയ ഡാൻസ് എല്ലാം കളിച്ച് നടന്ന പോയാ ഞാൻ പെട്ടന് നേഴ്സ് ഒക്കെ നോക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കി നേരെ നടന്ന പോയി… പാതിരാത്രി ഒച്ചയും ബഹളവും ഉണ്ടാകാതെ ഇരിക്കാൻ വീട്ടിൽ എത്തുന്നതിന് കുറച്ച് ദൂരം മുന്നേ വണ്ടി ഓഫ്‌ ആക്കി, വണ്ടി തള്ളി കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് പോയി…
അടുത്ത നാല്-അഞ്ച് ദിവസവും ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി, കൂറേ അവളോടും അവളുടെ അമ്മയോടും സംസാരിച്ചു, അവരുടെ കൂടെ ഒരേനേരം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, ഞാൻ ആണെകിൽ വീട്ടിൽ ഉള്ള സമയങ്ങളിൽ വെറുതെ ഇരിക്കണ്ട എന്നും കരുതി അമ്മയെ സഹായിക്കും, ഞാനും അമ്മയും മാത്രമേ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാവാറുള്ളു, ഞങ്ങൾ പല പല അന്താരാഷ്ട്ര വിഷയങ്ങളും ഇരുന്ന് ചർച്ച ചെയ്യും…
“നിന്റെ കൂട്ടുകാരനെ എങ്ങനെ ഉണ്ടടാ? എന്നും പോവും എന്ന് അല്ലാതെ എങ്ങനെ ഉണ്ട് എന്ന് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലാലോ നീ” എന്റെ അമ്മ ചോദിച്ചു.
“ഏകദേശം ശെരിയായി. ഈ അടുത്ത് തന്നെ ഡിസ്ചാർജ് ഉണ്ടാവും” എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. അമ്മ ഇവൻ ഇത് എന്ത് പറ്റി എന്ന രീതിയിൽ എന്നെ നോക്കി.
“എന്താടാ ഇതിൽ ഇത്ര ചിരിക്കാൻ ഉള്ളത്, എന്നോടും കൂടി നീ പറ”
“ഏയ്യ് ഒന്നുമില്ല… ഞാൻ ഒരു ദിവസം ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വരുന്നുണ്ട് ആളെ, കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലലോ അമ്മെക്ക്”
“നീ ആരെ വേണേലും കൊണ്ട് വാ… അല്ല നിന്റെ റിസൾട്ട്‌ വരാൻ ആയിലെ” ഇതാണ് അമ്മയുടെ പ്രശ്നം, ഒന്ന് സംസാരിച്ച് സെറ്റ് ആയിവരുമ്പോഴേക്കും ഇത് പോലെ എന്തേലും അങ്ങോട്ട് ചോദിച്ചോളും.
“ഈ മാസം തന്നെ ഉണ്ടാവും. അത് കഴിഞ്ഞാ അടുത്ത മാസം ഇന്റർവ്യു ഉണ്ടാവും. സംശയം ഒക്കെ തീർന്നില്ലേ… എന്ന ഞാൻ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റൽ വരെ പോയിട്ട് വരാം”
“പാതിരാത്രി ഒന്നും ആവാൻ നിക്കണ്ട ഇനി ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ…” അമ്മയുടെ താകിത്തും കേട്ട് ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ചെറിയ രീതിയിൽ പാക്കിങ് നടന്ന് കൊണ്ടിരിക്കാ ആയിരുന്നു, ഞാനും കൂടെ കൂടി. ഇവൾ അത്ര വലിയ പഠിപ്പി അല്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇവിടെ ബുക്കിന്റെ കുറവ് ഒന്നും ഇല്ലാലോ, ഇംഗ്ലീഷ് literature, ക്രീയേറ്റീവ് റൈറ്റ്റിംഗ്, വിക്ടോറിയ literature…
“നീ അത്ര നന്നായി ഒന്നും പഠിക്കില്ലലെ… അതുകൊണ്ട് ആയിരിക്കും ഇത്ര കുറച്ച് ബുക്ക്‌” ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഇളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അത്രക്ക് ഒന്നും ഇല്ല കേട്ടോ, ഇങ്ങനെ കുറച്ച് കുറച്ച് ഒക്കെ” അവൾ ചെറുതായി വെപ്രാളം പിടിച്ച്, കറുത്ത കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു.
“ഡി, ടെൻഷൻ ആവല്ലേ. ഞാൻ നല്ല കാര്യം അല്ലെ പറഞ്ഞത്… അതിന് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ എന്നെ നോക്കിയ എങ്ങനെയാ” എന്റെ കണ്ണുക്കൾ ഉരുട്ടാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു, പക്ഷെ നടന്നില്ല.
“ആ മോനെ, അത്ര പഠിക്ക ഒന്നും ഇല്ല പക്ഷെ മാർക്ക്‌ കുറച്ച് കുറഞ്ഞ ഇങ്ങനെ മുഖം വീർപ്പിച്ച് നടക്കുന്നത് കാണാ” അവളുടെ അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട് ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും കൂടി ഇരുന്ന് ചിരിച്ചു, അത് കണ്ടിട്ട് അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ച് ബെഡിൽ ഇരുന്നു.
“ഇങ്ങനെ ആണോ ആന്റി ഉദേശിച്ചത്” അവളെ ചൂണ്ടി കാണിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ അമ്മയോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു. അത് കണ്ടപ്പോ അമ്മയുടെ ചിരിയുടെ ഒച്ച കൂടി, എന്റെയും. അവൾ ചെവി പൊതി അവിടെ ഇരുന്നു.