************
അന്ന് ആര്യൻ ഓഫീസിൽ കത്തുകൾ എല്ലാം കൊടുത്ത് തിരികെ വന്ന് മുറിയിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ പെട്ടെന്ന് വലിയ ഒരു ബഹളം കേട്ടു. അവൻ ഉടനെ തന്നെ അവൻ്റെ മുറിയിൽ നിന്നും ലിയയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ആര്യനെ കണ്ട ലിയ അവനോട് “അയാള് വന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ആര്യന് കാര്യം മനസ്സിലായി. അവൻ ഉടനെ തന്നെ പുറത്തേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങിയതും ലിയ അവൻ്റെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചുകൊണ്ട് “വേണ്ടടാ…പോകണ്ട…” എന്ന് പറഞ്ഞ് തടഞ്ഞു.
“ഒന്ന് പോയി നോക്കട്ടെ ചേച്ചീ…”
“എങ്കിൽ നിൽക്ക് ഞാനും വരുന്നു…നീ ഒറ്റയ്ക്ക് പോകണ്ടാ…”
“മ്മ് ശരി വാ…”
എന്നാൽ അപ്പോഴേക്കും ഓഫീസിലേക്ക് പ്രായമായ ഒരു സ്ത്രീ കടന്നു വരികയും ലിയക്ക് ജോലിയിലേക്ക് കടക്കേണ്ടിയും വന്നു.
“ടാ…ഒന്നിച്ച് പോകാം…” എന്ന് ലിയ പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അതനുസരിച്ച് അവിടെ നിന്നെങ്കിലും വീണ്ടും വലിയൊരു ഒച്ച കേട്ടു. അപ്പോൾ ഓഫീസിൽ വന്ന ആ സ്ത്രീ “ഹൊ ആ കാലമാടൻ ആ കൊച്ചിനെ കൊല്ലുമെന്നാ തോന്നുന്നത്…” എന്ന് പറഞ്ഞതും ആര്യൻ പിന്നെ ഒട്ടും സമയം പാഴാക്കാതെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി ഓടി. ലിയ അവനെ വിളിച്ചെങ്കിലും അവൻ നിന്നില്ല.
“അയാളുടെ ബഹളം ഇവിടെ വരെ കേൽക്കാമെന്ന് ലിയ ചേച്ചി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അത് അത്ര കാര്യമാക്കിയിരുന്നില്ല…ഇത്രയും ദൂരം അത് കേൾക്കണമെങ്കിൽ അയാളെന്തൊരു ശബ്ദത്തിൽ ആയിരിക്കണം ബഹളം ഉണ്ടാക്കുന്നത്…” ആര്യൻ ഓട്ടത്തിനിടയിൽ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.
അവൻ വേഗം തന്നെ കനാലിലൂടെ സുഹറയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പാഞ്ഞു. കനാലിലും വീടിന് പരിസരത്തും എല്ലാമായി കുറച്ച് ആളുകൾ നിൽക്കുന്നത് അവൻ്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. ആര്യൻ അവരിൽ ചിലരെയൊക്കെ തള്ളി മാറ്റിക്കൊണ്ട് പടികൾ ഇറങ്ങി വീടിൻ്റെ പരിസരത്തേക്ക് നടന്നു. കുറച്ച് പേര് അവിടെയും നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ബഹളം കേട്ട് കൂടുതൽ ആളുകൾ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
“കഴുവേറീടെ മോളെ…നിനക്ക് പൈസ തരാൻ വയ്യ അല്ലിയോടി കൂത്തിച്ചി…” എന്ന ഭയാനകമായ ശബ്ദം കേട്ട് ആര്യൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ രാജൻ സുഹറയുടെ മുടിക്കുത്തിന് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഇരു കവിളുകളിലും മാറി മാറി തല്ലുന്ന കാഴ്ചയാണ് കണ്ടത്.
അയാളുടെ ഭീകരമായ ആ പ്രവർത്തിയും സുഹറയുടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി ദയനീയമായുള്ള ആ നിൽപ്പും കണ്ട് ആര്യന് ഒരേസമയം തന്നെ ദേഷ്യവും സഹതാപവും തോന്നി.
“പൈസ എടുക്കടി മൈരേ…ഇല്ലേൽ നിന്നെ ഞാൻ ഇന്ന് കൊല്ലും കഴുവേറി…”
“ഇങ്ങനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുന്നതിലും നല്ലത് നിങ്ങളെന്നെ കൊല്ലുന്നതാ…എന്നെ കൊന്നാലും ഇനി നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ പൈസ തരില്ല…”
“പൂറിമോളെ…നിന്നെ ഇന്ന് ഞാൻ…”
രാജൻ വീണ്ടും അവളെ തലങ്ങും വിലങ്ങും തല്ലി.
ആര്യൻ ചുറ്റിനും നോക്കുമ്പോൾ ആളുകൾ എല്ലാം അത് കണ്ട് നിൽക്കുന്നതല്ലാതെ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. എന്തുകൊണ്ടാണ് അവരാരും പ്രതികരിക്കാത്തതെന്ന് ലിയ പറഞ്ഞ കാര്യവും അവൻ ഓർത്തു. എങ്കിലും ഇതൊക്കെ കണ്ടാൽ ആർക്കാണ് പ്രതികരിക്കാതെ നിൽക്കാൻ തോന്നുക എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു.
അങ്ങനെയിരിക്കെ ആര്യൻ്റെ മുന്നിൽ നിന്നിരുന്ന ഒരാള് ശബ്ദമുയർത്തി.
“എടാ രാജാ ആ കോച്ച് ചത്തുപോകുമെടാ ഇങ്ങനെ തല്ലിയാൽ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ അവൻ്റെ അരികിലേക്ക് നീങ്ങി.
“മാറി നിൽക്കടാ മൈരേ…എൻ്റെ ഭാര്യയെ ഞാൻ തല്ലുകയോ കൊല്ലുകയോ ചെയ്യും…അത് ചോദിക്കാൻ നീ ഏതാടാ നായേ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാജൻ അയാളെ പിടിച്ച് പുറകിലേക്ക് തള്ളി. പുറകിലേക്ക് വീഴാൻ തുടങ്ങിയ അയാളെ മറ്റൊരാൾ ഓടിച്ചെന്ന് പിടിച്ച് താങ്ങി നിർത്തി.
“അതോ ഇനി നിനക്ക് ഇവളുമായി എന്തെങ്കിലും ഇടപാടുണ്ടോ…ഉണ്ടോടാ മൈരേ…മര്യാദക്ക് നിൻ്റെ കാര്യം നോക്കി പൊയ്ക്കോണം…രാജൻ്റെ അടുത്ത് ഉണ്ടാക്കാൻ വരണ്ട നീ…” രാജൻ വീണ്ടും അയാളുടെ നേരെ ആക്രോശിച്ചു.
“ശ്ശോ…എന്തേലും കാണിക്ക്…” എന്ന് ദയനീയമായ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ അവിടെ നിന്നും പിൻവാങ്ങി.
“ഡീ മൈരേ…നിനക്ക് വേണ്ടി സംസാരിക്കാൻ എത്ര പേരെയാടീ നീ ഏർപ്പാടാക്കി വച്ചിരിക്കുന്നത്…എത്ര പേരുടെ കൂടെയാടി നീ ഇവിടെ കിടക്കുന്നത് പുണ്ടച്ചിമോളെ…”
“അനാവശ്യം പറയരുത്…” സുഹറ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നിനക്ക് അനാവശ്യം കാണിക്കാം…ഞാൻ പറയാൻ മേല അല്ലിയോടീ…” രാജൻ വീണ്ടും അവളുടെ കവിളിൽ തല്ലി.
“എന്തൊക്കെയാ രാജാ നീ ഈ പറയുന്നത്…?” കനാലിൽ നിന്ന പ്രായമായ ഒരു അമ്മാവൻ കൂടി രാജൻ്റെ പ്രവർത്തിയെ ചോദ്യം ചെയ്തു.
അതുംകൂടി കേട്ട് കോപിതനായ രാജൻ സുഹറയെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് അയാളെ കാൺകെ നീങ്ങി നിന്നു.
“ഡോ പരട്ട കിളവാ…താൻ ഇവൾടെ തൊലിവെളുപ്പും കൊഴുപ്പും കണ്ടിട്ട് എൻ്റെടുത്ത് കൊണ അടിച്ചോണ്ട് വന്നാൽ ഉണ്ടല്ലോ…ഇവള് ചിലപ്പോ തനിക്കും കിടന്ന് തരുമായിരിക്കും പക്ഷേ രാജൻ തൻ്റെ കുടുംബത്ത് കേറി നിരങ്ങും കെട്ടോടാ മൈരേ…”
“തോന്ന്യാസം പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ മനുഷ്യാ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സുഹറ അയാളെ തള്ളി മാറ്റി അകത്തേക്ക് ഓടാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതൊരു വെറും ശ്രമം മാത്രമായി കലാശിച്ചു.
സുഹറ രണ്ടടി മുന്നോട്ട് വച്ചപ്പോൾ തന്നെ രാജൻ അവളുടെ സാരിയിൽ പിടുത്തമിട്ടുകൊണ്ട് അവളെ വലിച്ച് താഴെയിട്ടു.
“എങ്ങോട്ടാടീ മൈരേ നീ ഓടുന്നത്…എഴുന്നേൽക്കടീ തേവിടിച്ചി…” രാജൻ അവളുടെ സാരിയിലും മുടിയിലും പിടിച്ച് പൊക്കി എഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“പൈസ എടുക്കെടി പൂറിമോളെ…”
“വിട്…എൻ്റെ സാരിയിൽ നിന്നും വിട്…”
“നിൻ്റെ സാരിയോ…നാട്ടുകാർക്കെല്ലാം കാലകത്തി കൊടുക്കുന്ന നിനക്കാണോ നാണവും മാനവും…പൈസ തന്നില്ലേൽ നിൻ്റെ ഉടുതുണി വരെ വലിച്ചെറിയും പുണ്ടച്ചി…”
“എന്നെ കൊന്നാലും ഞാൻ തരില്ലാ…”
“അത്രക്കായോ നീ മൈരേ…അവൾടെ സാരി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാജൻ സുഹറയുടെ സാരിയുടെ മുന്താണിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചതും അവളൊന്നു കറങ്ങിയ ശേഷം തെറിച്ച് തറയിലേക്ക് വീണതും അവളുടെ സാരി രാജൻ്റെ കൈകളിലും ഇരുന്നു.
സുഹറയുടെ കൊഴുത്ത വയറുകളും ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ തള്ളി നിൽക്കുന്ന മുലകളും അവിടെ കൂടി നിൽക്കുന്നവരുടെ കൺമുന്നിൽ അനാവൃതമായി. സുഹറ അവളുടെ മാറത്ത് കൈകൾ മറച്ച് പിടിച്ച് തറയിൽ കുമ്പിട്ടിരുന്ന് കരഞ്ഞു. അവിടെ നിന്നവരിൽ പലരും ആ കാഴ്ച കണ്ട് താടിയിൽ കൈയും കൊടുത്ത് നിന്നു. രാജനെ നല്ലപോലെ അറിയാവുന്നതിനാൽ അതിൽ കൂടുതൽ അവർക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
