“അയ്യോ…അമ്മ അങ്ങനെയും പറഞ്ഞോ…കൊള്ളാലോ…എന്നിട്ട് അമ്മ എവിടെ…?”
“പുറകിൽ…”
“പുറകിലോ…അവിടെയെന്താ…?
അപ്പോഴേക്കും ശാലിനിയുടെ അമ്മ അവിടേക്ക് നടന്നു വന്നു.
“ആഹാ മോൻ ആയിരുന്നോ…എവിടെയായിരുന്നു രണ്ട് ദിവസം…കണ്ടില്ലല്ലോ ഇങ്ങോട്ട്…”
“അത് അമ്മേ നല്ല സുഖം ഇല്ലായിരുന്നു അതാ…”
“ആഹാ…എങ്ങനെയുണ്ട് ഇപ്പോ…?”
“ഇപ്പോ കുഴപ്പമില്ല മാറി…ചേച്ചി എവിടെ…?”
“അവള് കൊച്ചിൻ്റെ തുണി അലക്കുന്നു പുറകിൽ…”
“ആഹാ…”
“മോൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നോ…”
“ശരി അമ്മേ…അമ്മൂട്ടീ അമ്മൂമ്മക്കും കൊടുക്ക് കേട്ടോ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അമ്മുവിനെ താഴെ ഇറക്കിയ ശേഷം അടുക്കള വാതിൽ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.
ആര്യൻ അടുക്കള വാതിൽക്കൽ എത്തിയപ്പോൾ നനകല്ലിൽ തുണി അടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശാലിനിയെ കണ്ടു. അവൻ ഒരു നിമിഷം തുണി വലിച്ച് അടിക്കുമ്പോൾ കിടന്ന് ഇളകുന്ന ശാലിനിയുടെ നിതംബം ഒന്ന് നോക്കി നിന്നുപോയി. പക്ഷേ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൻ അതിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധ മാറ്റി.
“എന്താ വൈകിട്ട് കുളത്തിൽ പൊണില്ലേ ഇന്ന്…?”
ആര്യൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ശാലിനി അലക്ക് നിർത്തി ഒരുനിമിഷം അവനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ ശേഷം ഒന്നും പറയാതെ തന്നെ വീണ്ടും അലക്ക് തുടങ്ങി.
“ഹോ ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെയാ…” ആര്യൻ മെല്ലെ അവന് കേൾക്കാൻ മാത്രം പറഞ്ഞു.
അവൻ വാതിൽക്കൽ നിന്നും ഇറങ്ങി മെല്ലെ ശാലിനിയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. അപ്പോഴേക്കും ശാലിനി തുണി അലക്കി പിഴിഞ്ഞ് ബക്കറ്റിലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് കുനിഞ്ഞ് ബക്കറ്റ് കൈയിൽ എടുത്തു. അങ്ങനെ അവൾ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മുലച്ചാലും കൊഴുത്ത മുലകളുടെ ആരംഭ ഭാഗവും ആര്യൻ ശാലിനി ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി.
ശാലിനി ആര്യൻ്റെ മുഖത്ത് പോലും നോക്കാതെ തുണികളുമായി അഴയിലേക്ക് നടന്നു. ആര്യൻ അവളുടെ പുറകെയും.
“ദേഷ്യമാണോ എന്നോട്…?”
ശാലിനി വീണ്ടും മൗനം.
“സോറി…”
അവൾ ബക്കറ്റിൽ നിന്നും തുണികൾ ഓരോന്നായി എടുത്തുകൊണ്ട് അഴയിലേക്ക് വിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആര്യൻ അവളുടെ എതിരെ ചെന്ന് അഴക്ക് അപ്പുറമായി നിന്നു.
“എന്നെ കളിയാക്കിയപ്പോ ഞാൻ തിരിച്ചും കളിയാക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയതാ ചേച്ചീ അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നുമില്ല…”
ശാലിനി വീണ്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവസാന തുണിയും ബക്കറ്റിൽ നിന്നും എടുത്ത് ഒന്ന് കുടഞ്ഞു. അതിൽ നിന്നും വെള്ളം എല്ലാം തെറിച്ച് ആര്യൻ്റെ മുഖത്ത് വീണു. അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അത് വടിച്ചു കളഞ്ഞുകൊണ്ട് “താങ്ക്സ്…” എന്ന് പറഞ്ഞു. ശാലിനിയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ചെറുതായി ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നോ എന്ന് ആര്യന് തോന്നിയെങ്കിലും അധിക നേരം അത് അവളുടെ മുഖത്ത് കാണാൻ സാധിച്ചില്ല.
“സോറി പറഞ്ഞില്ലേ ചേച്ചീ…മതിയാക്ക് ഈ മൗനം…ഇനിയും ദേഷ്യം മാറിയില്ലേൽ ഇറങ്ങി പോകാൻ എങ്കിലും പറ…”
ശാലിനി ആ തുണിയും അഴയിൽ വിരിച്ചിട്ട് ബക്കറ്റുമായി അകത്തേക്ക് കയറി. നിരാശയോടെ ആര്യനും അവളുടെ പിറകെ അകത്തേക്ക് നടന്നു.
ശാലിനി കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിൽ അടച്ചു. ശാലിനി തന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത് ആര്യനിൽ നല്ല വിഷമം ഉണ്ടാക്കി. അവൻ കുറച്ച് നേരം അമ്മുവിനോടും അമ്മയോടും സംസാരിച്ചിരുന്ന ശേഷം തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ പോയി.
വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ ശാലിനി ഇനി തന്നോട് ഒരിക്കലും പഴയത് പോലെ അടുക്കുക ഒന്നും ഇല്ലായിരിക്കും എന്ന് വിചാരിച്ച് സങ്കടപ്പെട്ടു. അവൻ അത് തന്നെ ആലോചിച്ച് കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു. ഏകദേശം ഒരു അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വാതിലിൽ ആരോ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ആര്യൻ എഴുന്നേറ്റു.
വാതിൽ തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ അതാ മുന്നിൽ ശാലിനി നിൽക്കുന്നു. ആര്യന് അവൻ്റെ സന്തോഷം എത്രമാത്രം ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. അവൻ ഉടനെ തന്നെ “അകത്തേക്ക് വാ ചേച്ചി” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശാലിനിയെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി.
“ചേച്ചീ ഞാൻ എത്ര സോറി പറഞ്ഞാലും ചേച്ചിക്ക് തൃപ്തിയാവില്ലെന്നറിയാം…പറ്റിപ്പോയി ക്ഷമിക്ക്…ഇനി ഞാൻ ഒരിക്കലും അങ്ങനെ പറയില്ല…സോറി…”
“ഇന്നാ നിൻ്റെ ബുക്ക്…”
ശാലിനി അവളുടെ കയ്യിലിരുന്ന പുസ്തകം ആര്യന് നേരെ നീട്ടി.
“ഇത് തരാൻ വേണ്ടി വന്നതാണോ…പിണക്കം മാറിയില്ലേ അപ്പോ…?”
“എനിക്ക് പിണക്കം ഒന്നുമില്ല…”
“പിന്നെ എന്താ എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടാഞ്ഞത്…?”
“അത് പിന്നെ നിനക്ക് മാത്രമേ വാശിയുള്ളോ…രണ്ട് ദിവസം നീയും ഒന്നും മിണ്ടാൻ അങ്ങോട്ട് വന്നില്ലല്ലോ…?”
“ഓഹ്…അതുകൊണ്ടാരുന്നോ…ഹാവൂ…ആശ്വാസമായി…ഞാൻ കരുതി എന്നോട് ഇനി ഒരിക്കലും മിണ്ടില്ലെന്ന്…”
“എന്തിനാ മിണ്ടുന്നെ…എന്നിട്ട് വേണോ രാവിലെ പറഞ്ഞപോലെ വീണ്ടും ഓരോ വൃത്തികേട് വിളിച്ച് പറയാൻ…”
“എൻ്റെ പോന്നു ചേച്ചീ ഞാൻ അത് ചേച്ചിയോട് തർക്കിച്ച് ജയിക്കാൻ പറ്റാഞ്ഞോണ്ട് അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയതാ…”
“ഉവ്വാ…”
“സത്യം…”
“മ്മ്…ശരി…എന്നാലും നിൻ്റെ നോട്ടം എൻ്റെ അവിടെയൊക്കെ പോയി എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല…”
“എവിടെ…?”
“രാവിലെ പറഞ്ഞിടത്ത്…”
“അയ്യോ അത് ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ ഞാൻ എങ്ങും നോക്കിയിട്ടില്ല…സത്യം…”
“പിന്നെ നീ എങ്ങനെയാ എൻ്റെ അവിടെ മുഴുവൻ കാടാ തോടാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞത്…”
“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…ചേച്ചിയെ വെറുതെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനും എന്നെ കളിയാക്കുന്നതൊന്ന് നിർത്താനും വേണ്ടി പറഞ്ഞതാ…അല്ലാതെ ഞാൻ ഒന്നും കണ്ടിട്ട് പറഞ്ഞതല്ലാ…”
“ഉവ്വാ…നാക്കെടുത്താൽ കള്ളമേ പറയൂ…”
“കള്ളം അല്ലാ സത്യം…”
“മ്മ്…ശരി ശരി…”
“ചേച്ചിക്ക് വിഷമം ആയോ ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്…?”
“നീ പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ആകെ ചൂളിപ്പോയി…അത് മറയ്ക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് അങ്ങനൊക്കെ പറഞ്ഞതും ചെയ്തതും…”
“അത് ശരി…ഹോ…ഞാൻ ആകെ പേടിച്ച് പോയി…”
“എന്തിന്…?”
“അല്ലാ…ചേച്ചി എന്ത് വിചാരിച്ച് കാണും എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ച്…”
“മ്മ്…അതുപോട്ടെ നീ ഈ ബുക്ക് പിടിക്ക്…”
ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ആ പുസ്തകം വാങ്ങി.
“ഇനി ഞാൻ തരാത്തതുകൊണ്ട് നിൻ്റെ വായന മുടങ്ങണ്ടാ…”
“ചേച്ചീ എത്ര പേജ് വായിച്ചു…?”
“ഞാൻ മൂന്നാല് പേജ് മാത്രേ വായിച്ചുള്ളൂ അതുകൊണ്ട് തന്നെ മതിയായി…”
“ചേച്ചി ചുമ്മാ ഓരോന്ന് പറയുവാ ഇതിലെങ്ങും ചേച്ചി വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഒന്നുമില്ല…”
