താർക്ഷ്യൻ അവതരിപ്പിക്കുന്ന…
യക്ഷി 3
Yakshi Part 3 | Author : Tarkshyan
Previous Part
“ഹെൻ്റെ മാ..താവേ”..!!
ഇത്തവണ വ്യക്തമായി കേട്ടു. ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞ് നോക്കാൻ തല ഉയർത്തിയ ഞാൻ ചുമരിൽ, ഗ്ലാസ് ഫ്രേമിട്ട ചിത്രത്തിൽ തെളിഞ്ഞ പ്രതിഭിംബം കണ്ട് ഒന്ന് കൂടി ഞെട്ടി. സോഫിയ ചേച്ചി !! ഒരാന്തലിൽ കസേരയിൽ കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ ഞാൻ കണ്ടത് എൻ്റെ റൂമിൻ്റെ ജനലഴിയിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ച്. ആ കൈയിൽ ശക്തിയിൽ കടിച്ച് കൊണ്ട് എന്നേ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഞങ്ങടെ അയൽക്കാരി സോഫിയ ചേച്ചിയെയാണ്…!
ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം ഒരു നിമിഷം കോർത്തു. രണ്ട് പേരും സ്തബ്ധരായി. അടുത്ത നിമിഷം ഒരു കാറ്റ് പോലെ ചേച്ചി ജനൽ വിട്ട് അപ്രത്യക്ഷയായി..!
[തുടർന്ന് വായിക്കൂ..]
“മനു… നീ എന്ത് തോന്നിവാസമാടാ അവളോട് കാണിച്ചത്..? കുടുംബത്തെ പറയിപ്പിക്കാൻ ഉണ്ടായവനെ… ഇനി ഞാൻ എങ്ങിനെ അയൽക്കാരുടെ മുഖത്ത് നോക്കും..?? ഞാനൊരു ടീച്ചർ അല്ലേ… ചത്തു കളയുന്നതായിരുന്നു നല്ലത്”..
അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കുടുകുടാ വെള്ളം ഒഴുകുന്നു എങ്കിലും ക്രോധം കൊണ്ട് ചുവന്ന കണ്ണുകളും വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുമായി എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്..
“അമ്മേ അത് ഞാൻ”…
‘ട്ടേ’..!! പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കും മുൻപ് കിട്ടി… മുഖമടച്ച് ഒന്ന്! അമ്മയുടെ ആരോഗ്യത്തിന്റെ സർവ്വ സീമകളും ലംഘിച്ചുകൊണ്ടുള്ള താഡനം ആയിരുന്നു അത്. ഒരടി പുറകോട്ട് വേച്ച് നിന്ന് പോയി ഞാൻ… കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി നിസ്സഹായനായി അമ്മയെ നോക്കി…
“എനിക്ക് നിന്നെ കാണണ്ട. എങ്ങോട്ടേലും പോ”… അമ്മയുടെ ആക്രോശം വീട് നിറഞ്ഞു പ്രതിധ്വനിച്ചു..
പെട്ടന്ന് ഒരാൾ പൊക്കത്തിലുള്ള ഉമ്മറ ജനലിൽ കാറിന്റെ ഹെഡ്‌ലാംപ് തെളിഞ്ഞു വന്നു.. ചുമരിൽ എന്റെ നിഴൽ ഭീമാകാര രൂപം പൂണ്ടു..
‘പപ്പ’..!!
ഒരു നിമിഷം എന്റെ ഹൃദയം നിന്നു.. പപ്പ ഓഫിസ് കഴിഞ്ഞു വരികയാണ്. ഇന്നെന്റെ ശവമടക്ക് നടക്കും. ജീവിതം തീർന്ന പോലെ ഞാൻ തല ചുമരിൽ ചാരി നിന്നു.
“പോടാ വേഗം റൂമിൽക്കയറി മുഖം കഴുകി ഇരുന്ന് പഠിക്കാൻ നോക്ക്. നിന്റെ മുഖം ഒക്കെ ശരിയായിട്ട് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വന്നാൽ മതി”… ‘അമ്മ ഭീതിയോടെ പപ്പയുടെ കാറിന്റെ ഹെഡ്‌ലാമ്പിലേക്ക് നോക്കി ശബ്ദം കുറച്ച് ഝടുതിയിൽ എന്നോട് പറഞ്ഞു..
കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി ഞാൻ റൂമിലേക്ക് കയറാൻ ഒരുങ്ങവെ പല്ലു കടിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു…
“എടാ പൊട്ടാ.. മുകളിലെ റൂമിലേക്ക് പോടാ”..
ശരിയാണ്, താഴെയാണെങ്കിൽ പപ്പ വന്നാൽ ഇടക്ക് റൂമിലേക്ക് വരികയോ അല്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും കാര്യത്തിന് വിളിക്കുകയോ ചെയ്യാറുണ്ട്.. മുകളിലെ റൂം ആവുമ്പോൾ അങ്ങനെ വിളിക്കാറോ വരാറോ ഇല്ല. ഈ കോലത്തിൽ എന്നെക്കണ്ടാൽ എന്തായാലും പുള്ളി പൊക്കും, സംശയം തോന്നിയാൽ എന്നെയും അമ്മയെയും സെപ്പറേറ്റ് നിർത്തി ചോദിക്കും. ആ പൊരുത്തക്കേടിൽ ആയിരിക്കും പൊക്കുക. അതുകൊണ്ട് മാക്സിമം നേരെയുള്ള എൻകൗണ്ടർ കുറക്കുന്നത് തന്നെയാണ് നല്ലത്..
ഞാൻ അതിശീഘ്രം സ്റ്റെയർ കയറി മുകളിലുള്ള റൂമിലേക്ക് ഓടിക്കയറി വാതിലടച്ചു. വാതിലിൽ ചാരി നിന്ന് കിതച്ചു.. ഒന്ന് റൂമിൽ എത്തിയല്ലോ അത്രയും സമാധാനം… അമ്മയുടെ ചീത്തയും അടിയും കേട്ടെങ്കിലും ഈ കേസ് നീട്ടി കൊണ്ടുപോകാനോ പപ്പയിലേക്ക് എത്തിക്കാനോ അമ്മക്ക് താൽപ്പര്യം ഇല്ല എന്നത് നല്ല ലക്ഷണം തന്നെ..!
‘ ഡും ഡും ഡും ഡും ‘….
സാധാരണ ഒറ്റ തവണ കാളിംഗ് ബെൽ മുഴക്കാറുള്ള പപ്പ വാതിൽ പൊളിയുമാറ് ഉച്ചത്തിൽ ഇടിക്കുകയാണ്…
അല്ല… അതൊരു നല്ല ലക്ഷണമല്ല..! അസാധാരണമാം വിധം എമർജൻസി ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ പപ്പ അങ്ങനെ ചെയ്യാറുള്ളു.. സാധാരണ ഗതിയിലേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് ഇരുന്ന എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വീണ്ടും വർദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി..
താഴെ ഹാളിൽ നിന്നും പപ്പയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്ന് ഉയർന്നു കേൾക്കാം. സാധാരണ അതും പതിവില്ല. അമ്മയുടെ ശബ്ദവും ഉയർന്നു തന്നെ കേൾക്കാം. എന്നാൽ ആ ശബ്ദത്തിനു അനുനയത്തിന്റെ ധ്വനിയാണ്. പെട്ടന്ന് എന്തെല്ലാമോ പൊട്ടിത്തകരുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ പേടിച്ചു…
വൈകിട്ടത്തെ സംഭവങ്ങൾ അമ്മ പപ്പയോട് പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് കാണുമോ!!? അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ പപ്പയുടെ കൈയിൽ നിന്നും ആദ്യമേ എന്നെ രക്ഷിക്കേണ്ട കാര്യം അമ്മക്ക് ഇല്ലല്ലോ… താഴെ നല്ല മേളമാണ് നടക്കുന്നത്. എല്ലാം പപ്പ അറിഞ്ഞ മട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ എങ്ങനെ..!?
ഞാൻ വാതിലിൽ ചെവി ചേർത്ത് വെച്ച് ശ്രദ്ധിച്ചു… പപ്പയുടെ അവ്യക്തമായ ചില സംഭാഷണങ്ങൾ പൊങ്ങി കേൾക്കാം..
“…നിൻ്റെ മോൻ കാരണം നാട്ടിൽ ഇറങ്ങി നടക്കാൻ വയ്യാതായി… എല്ലാവരും ചോദിക്കുവാ… സാറിൻ്റെ മകൻ അണ്ടിയും പൊക്കി പിടിച്ച്, കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളെ കാണിച്ച് നടക്കുവാണോ എന്ന്… എൻ്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞ് പോയി ലക്ഷ്മി… ഇത്രയും കാലം എന്നേ റസ്പെക്റ്റ് ചെയ്ത കുണ്ണകൾക്ക് ഇപ്പൊ പുച്ഛ ചിരിയാണ്… ആ തായൊളി എവിടെ..?? അവൻ്റെ അണ്ടി ഇന്ന് ഞാൻ ചെത്തി എടുക്കും”
പപ്പയുടെ ഇടിവെട്ട് പോലെയുള്ള ശബ്ദം വാതിൽ പാളികളെ ബേധിച്ച് കർണപുടങ്ങളിൽ വന്ന് അലയടിച്ചു…
എൻ്റെ സർവ്വ നാഡികളും തളർന്നു…
അമ്മ പരമാവധി പപ്പയെ കൂളാക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ പപ്പ ഒതുങ്ങുന്നില്ല… പെട്ടന്ന് എന്തോ വലിയ ചില്ല് പൊട്ടി തകരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. അത്രയും വലിയ ചില്ല്, ഒന്ന് അക്വേറിയം ആണ് രണ്ട് ഷോ കേസും… രണ്ടിൽ ഏതോ ഒന്ന് പപ്പ അടിച്ച് പൊട്ടിച്ചു… അതോടെ അത്രയും നേരം കേട്ടുകൊണ്ട് ഇരുന്ന അമ്മയുടെയും പപ്പയുടെയും ശബ്ദം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതായി…!!
ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങളുടെ കൊടുമുടിയിൽ നിന്നും കനത്ത നിശബ്ദതയുടെ പടുകുഴിയിലേക്ക്, വീട് മുഴുവനായി വീണതുപോലെ തോന്നി… എന്താണ് താഴെ സംഭവിച്ചത്..!!? പപ്പക്കു പ്രാന്ത് കയറിയാൽ പിന്നെ മുന്നും പിന്നും നോട്ടമില്ല… രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് വാതിൽ തുറന്ന് താഴേക്ക് നോക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. വാതിൽ കൊളുത്തിൽ കൈ വെച്ചതും കരണ്ട് പോയി… പൂർണമായ ഇരുട്ട്…
പെട്ടന്ന് അന്ധനായത് പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. മുറിക്കുള്ളിൽ ഒരു വെളിച്ചത്തിനായി കണ്ണുകൊണ്ട് പരതി…
മുറിയുടെ മൂലയിൽ ജനാലയുടെ ഓരത്തായി ഒരു കുഞ്ഞു വസ്തു തിളങ്ങുന്നു!! നിസ്തേജമെങ്കിലും ഇരുട്ടിൽ അത് വ്യതിരിക്തമായി തന്നെ കാണാം. പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാൻ പാഞ്ഞ് ചെന്ന് അത് കൈക്കലാക്കി…
ബട്ടൺ… ആ ബട്ടൺ..!! ജനൽ വഴി പൂർണ്ണചന്ദ്രൻ്റെ നിലാവെളിച്ചം സ്വീകരിച്ച് അതിൻ്റെ ബഹിർസ്‌ഫുരണതകൾ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടുകയാണത്. അത് അവിടെയിരുന്ന് എന്നേ കളിയാക്കുന്ന പോലെ തോന്നി… ഒറ്റ തട്ടിന് ഞാനത് അലമാരയുടെ അടിയിലേക്ക് തെറിപ്പിച്ചു… അലറി കരയാനാണെനിക്ക് തോന്നിയത്..
