യക്ഷി – 3

 

പയ്യെ.. വളരെ പയ്യെ വിറക്കുന്ന കാലുകളുമായി ഞാൻ പടികൾ ഇറങ്ങാൻ ആരംഭിച്ചു… താഴെ ഹാളിൽ പൂർണമായ നിശബ്ദതയും വെളിച്ചം കടക്കാൻ മടിക്കുന്ന ഇരുട്ടുമാണ്. അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിക്കണം എന്ന് തോന്നി എങ്കിലും പപ്പയെ അത് പ്രകോപിപ്പിച്ചാലോ എന്ന ഭയം കാരണം വളരെ പണിപ്പെട്ട്, ശ്വാസം പോലും ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ എടുത്തു…

കൈയിലുള്ള മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തിൽ, ഞാൻ പോലും അറിയാതെ നിഴൽ എന്നേ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പടികൾ ഇറങ്ങി താഴെ ഹാളിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും സകല ഫർണീച്ചറും നിലത്ത് മറിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. നിറയെ കുപ്പിച്ചില്ലുകൾ, പേപ്പറുകൾ, ഷോ കേസിൽ വെച്ചിരുന്ന അലങ്കാര വസ്തുക്കൾ ട്രോഫികൾ എല്ലാം… ഭയം കൊണ്ട് ഞാൻ അടിമുടി വിറക്കാൻ തുടങ്ങി… പെട്ടന്ന് അടുക്കളയിൽ നിന്നുമൊരു ഊർദ്വശ്വാസം കേട്ടു.. അമ്മയുടെ…!! ഞാൻ ഞെട്ടി വിറച്ച് അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി… എല്ലായിടവും തിരഞ്ഞു. കിച്ചൺ ക്യാബിനറ്റിൻ്റെ അടിയിൽ നിന്നുമാണത്. ഞാൻ പയ്യെ കുനിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത്, പേടിച്ച് കൂനിക്കൂടി ഇരിക്കുന്ന അമ്മയെയാണ്. എന്നേ കണ്ടതും അമ്മ ഒന്ന് ഞെട്ടി. എന്തിനാ താഴേക്ക് വന്നതെന്ന് എന്നോട് ആംഗ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും പറയും മുൻപ് ചുണ്ടിൽ കൈ വെച്ച് ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കരുത് എന്ന് കാണിച്ചു… പെട്ടന്ന് അമ്മ എൻ്റെ പിന്നിലേക്ക് നോക്കി. അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ ഭയം കൊണ്ട് വികസിച്ചു… പിറകിൽ ആരോ ഉണ്ടെന്നത് പോലെ…

ഞാൻ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതും പുറകിൽ പപ്പ..!!!

 

മുടിയൊക്കെ പാറി പറന്ന്, കണ്ണ് ചുവന്ന് തുടുത്ത് അതിഭീഭത്സമാം വിധം വന്യതയുള്ള മുഖവുമായി ഒരു മൃഗത്തെ പോലെ അയാൾ എൻ്റെ നേർക്ക് മുരണ്ടു… അയാളുടെ ഇടത് കൈയിൽ, അടിഭാഗം പൊട്ടിയ ഒരു മദ്യകുപ്പിയും ഉണ്ട്. ഞാൻ ഭയന്ന് വിറക്കാൻ തുടങ്ങി… മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തിൽ അയാളുടെ മുഖവും കൈയിൽ ഇരിക്കുന്ന കുപ്പിയും മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ… ബാക്കിയെല്ലാം കൂരിരുട്ടാണ്. എന്നേ കണ്ടതും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ പിശാചിനെ പോലെ തിളങ്ങി.. ഒപ്പം കയ്യിലിരിക്കുന്ന കുപ്പിയുടെ പൊട്ടിയ വക്കുകളും…

‘ചിക്’.. ആ കുപ്പി വായുവിൽ ഉയർന്നു താണു…

രക്തം ചുമരിലേക്ക് ചിതറിത്തെറിച്ചു…

കുപ്പിച്ചില്ല് കണ്ണാടിയിൽ വരഞ്ഞത് പോലുള്ള ശബ്ദത്തിൽ അമ്മയുടെ നിലവിളി എൻ്റെ പിറകിൽ നിന്നും ബോധം മറയും മുൻപ് ഞാൻ കേട്ടു…

 

***x** ***x** ***x**

 

“അമ്മേ”…..!!!!!

എൻ്റെ ആർത്തനാദം വീട് നിറഞ്ഞു…

“ഹയ്യോ…!! കള്ളൻ”… പെട്ടന്ന് ദൂരേ എവിടെയോ നിന്നും പപ്പയുടെ ശബ്ദം !

പെട്ടന്നാണ് ഞാൻ താഴെ എൻ്റെ മുറിയിൽ കിടക്കയിൽ ആണെന്ന ബോധ്യം വന്നത്. പട പട എന്ന് കാലടികൾ കേട്ടു.. അടുത്ത നിമിഷം എൻ്റെ മുറിയിൽ ലൈറ്റ് ഓൺ ആയി. അമ്മയും പപ്പയും പേടിച്ച് ഓടി വന്നതാണ്. “എന്താ മോനെ… എന്താ”..??

അമ്മ കിതച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാൻ പറ്റാതെ അതേ കിടപ്പാണ്. ഫുൾ വിയർത്ത് കുളിച്ച്…

“സ്വപ്നം കണ്ടതാണോ മോനേ”…?? അമ്മക്ക് കാര്യം മനസിലായി.

ഞാൻ അതേ എന്ന് തലയാട്ടി…

“പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ മോനേ…എന്തൊരു നിലവിളി ആയിരുന്നു” അമ്മ എൻ്റെ മുടിയിൽ കൂടി വിരലോടിച്ചു…

“ഞാൻ… എന്തോ കണ്ട് പേടിച്ച്… ഇപ്പൊ. കുഴപ്പം ഇല്ല… അമ്മ പോയി കിടന്നോ”.. ഞാൻ പറഞ്ഞ് ഒപ്പിച്ചു…

“എന്നാ വാ… ഞങ്ങടെ റൂമിൽ കിടക്കാം”.. അമ്മ വിടുന്ന മട്ടില്ല…

“ഇല്ലമ്മ കുഴപ്പമില്ല. ഇവിടെ കിടന്നോളാ”.. സ്വപ്നത്തിൻ്റെ പേടി മാറിയപ്പോൾ എനിക്ക് കനത്ത ജാള്യതയായി…

“നിനക്ക് എന്ത് പറ്റിയെടാ രാത്രി ഭക്ഷണവും ശരിക്കും കഴിച്ചില്ലല്ലോ? നിനക്ക് എന്താ ഇത്ര ടെൻഷൻ? സ്‌കൂളിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ”..? അമ്മയുടെ കേറിങ് കൂടി മനുഷ്യന് ശ്വാസം മുട്ടാൻ തുടങ്ങി..

“ഒന്നുമില്ല അമ്മേ… വന്നപ്പോൾ ലേശം തലവേദന ഉണ്ടായിരുന്നു അതിന്റെ ആയിരിക്കും”.. ഞാൻ താല്പര്യമില്ലാതെ പറഞ്ഞു.

“നോക്കട്ടെ പനി ഉണ്ടോ എന്ന്” ‘അമ്മ എന്റെ നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ചു.

“ഏയ് പനിയൊന്നും ഇല്ല.. വയറു വേദന വല്ലതും”..? ‘അമ്മ കിടന്നു ചുറയുകയാണ്..

“എന്റെ പൊന്നമ്മേ എനിക്കൊന്നും ഇല്ല. എന്തോ കണ്ടു പേടിച്ചു. ഇപ്പൊ പ്രശ്നമില്ല. ഞാൻ കിടന്നു ഉറങ്ങട്ടെ”..

എന്റെ വിയർത്ത മുഖം അമ്മ തുടച്ചു തന്നു. മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ജഗ്ഗിൽ നിന്നും വെള്ളം ഗ്ലാസിലേക്ക് പകർത്തി എനിക്ക് നീട്ടി. ഞാനത് മട മട കുടിച്ച് കയറ്റി..

 

“ഇങ്ങനെ കിടന്നു മോങ്ങാൻ… നീ എന്നാ സ്വപ്നവാ കണ്ടെ”..?? അത്രയും നേരം മിണ്ടാതിരുന്ന പപ്പ പതിവ് കുരുട്ടു ചോദ്യങ്ങൾ തുടങ്ങി…

അത് കേട്ട് ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി… വെള്ളം എൻ്റെ തരിപ്പിൽ കയറി മൂക്കിലൂടെ വന്ന് ഞാൻ ചുമച്ചു…

“ഹാ അവനൊന്നു ശ്വാസം വിടട്ടെന്നെ”… അമ്മ പറഞ്ഞു..

അത് കേട്ട്, ഒരു കൈ വാതിലിൽ ചാരി വെച്ച് മറു കൈ ഇടുപ്പിലും വെച്ച്, ഞാനൊന്ന് ശ്വാസം വിടാൻ വേണ്ടി വെയ്റ്റ് ചെയ്യുന്ന പപ്പയെ ആണ് ഞാൻ കണ്ടത്…

വല്ലാത്തൊരു കാട്ട് മാടൻ തന്നെ ഇയാൾ..!!

 

സഹൃദയരെ,

‘ഇന്ന് സന്ധ്യമയങ്ങിയ വേളയിലായിട്ട്… സ്വയംഭോഗം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്.. അല്ലെങ്കില് വാ…ണം വിട്ടുകൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോള്… അയലത്തെ നല്ല ശമരിയാക്കാരിയായ  സോഫിയേച്ചിക്ക് എൻ്റെ കുണ്ണ തമ്പുരാൻ്റെ ദർശനം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി… ഗ്ലോറി…!

തദ്വാരാ… മാതാശ്രി ഇത് അറിയുകയും ശക്തമായി അപലപിക്കുകയും ചെയ്തു. തുടർന്ന് ഈ സീനിലേക്ക് ആരും വിളിക്കാതെ, ഗസ്റ്റ് റോളിൽ കടന്ന് വന്ന പപ്പ… എന്റെ പള്ളക്ക് കുപ്പി പൊട്ടിച്ചു കയറ്റി. അപ്പോ.. വേദന കൊണ്ടായിരിക്കാം…

ഞാൻ ചെറുതായിട്ടൊന്നു അലറി…

ആ അലറിച്ചയുടെ ശബ്ദ വീചികളാണ് സുഗുർത്തുക്കളെ നിങ്ങൾ ഇപ്പൊൾ കേട്ട ഭൂതല-ഭൂതല സംപ്രേഷണം ‘ എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ… അത്കൊണ്ട് പപ്പയുടെ ചോദ്യം കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ ഞാൻ മേലോട്ടും നോക്കി കിടപ്പായി… പപ്പ എന്റെ എടുത്ത് വന്നിരുന്നു.. സ്നേഹത്തോടെ എന്റെ കൈപിടിച്ചു… എന്നിട്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു…

“എന്നാ സ്വപ്പ്നവാടാ മക്കള് കണ്ടേ”..?

ഹോ.. അത് തന്നെ അല്ലിയോ താൻ എന്നോട് ഇപ്പൊ ചോദിച്ചത്. പറയാൻ പറ്റുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ പറയത്തില്ലേ.. സ്നേഹം അഭിനയിച്ചു ടോൺ മാറ്റി അതേ ചോദ്യം വീണ്ടും ചോദിച്ചാൽ ആ ചോദ്യം അല്ലാണ്ടാവുമോ..? എന്റെ ഈ ചിന്തകൾ മുഖത്തു നിന്നും വായിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ പപ്പ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന എന്റെ കൈ എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞിട്ട് മുഖത്തു നോക്കി വീണ്ടുമൊരു ചോദ്യം..

“അപ്പൊ നീ പറയത്തില്ല… അല്ലേ?? എടാ ആണുങ്ങൾ ആയാൽ കുറച്ചൊക്കെ ധൈര്യം വേണം”..

ഈ സാദനത്തിനെയും വിളിച്ചോണ്ട് ഒന്ന് പോകാവോ എന്ന ദയനീയ ഭാവത്തിൽ ഞാൻ അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി. അമ്മക്ക് അത് മനസിലായി…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *